Το εξώφυλλο της έκδοσης της ΚΟ Αττικής

«Στις 25 Ιουλίου συμπληρώνονται 80 χρόνια από τη δολοφονία της κομμουνίστριας Ηλέκτρας Αποστόλου, μέλους της Επιτροπής Πόλης της ΚΟΑ», επισημαίνει στο κάλεσμά της η ΚΟ Αττικής και προσθέτει: «Το παράδειγμα της Ηλέκτρας Αποστόλου φωτίζει τη σημερινή δράση μας. Ιδιαίτερα αποτελεί παράδειγμα για τις κομμουνίστριες, μέλη και στελέχη του ΚΚΕ, για τις εργάτριες, για όλες τις αγωνιζόμενες γυναίκες. Εδρασε αδιάκοπα για 18 ολόκληρα χρόνια σε δύσκολες συνθήκες παρανομίας και διώξεων, επιδιώκοντας να ανοίγει δρόμους, να δίνει νέο περιεχόμενο στη σχέση της δραστήριας κομμουνίστριας με τις εργάτριες, αλλά και στις σχέσεις της στην οικογένεια, με τον άντρα της και το παιδί της. "Από τότε που κατάλαβα πως πρέπει να αγωνιστώ για έναν καλύτερο κόσμο, τραβώ ίσια, ολόισια στον σκοπό μου. Ο,τι βλάφτει αυτόν, βλάφτει κι εμένα", έλεγε, καλλιεργώντας ένα ανυπότακτο πνεύμα να υπερνικά κάθε δυσκολία».

Στον χώρο θα υπάρχει έκθεση αρχειακού υλικού.

Οσοι βρεθούν στην εκδήλωση θα έχουν την ευκαιρία να προμηθευτούν και μια ξεχωριστή έκδοση 36 σελίδων προς τιμήν της Ηλέκτρας Αποστόλου, την οποία επιμελήθηκε η ΚΟ Αττικής. Η έκδοση περιέχει φωτογραφικό και άλλο υλικό από τη ζωή και δράση της Ηλέκτρας. Ξεκινά με ένα χρονολόγιο με τη μικρή σε διάρκεια αλλά μεγάλη σε πράξεις και ηρωισμό ζωή της. Στη συνέχεια περιλαμβάνονται αποσπάσματα από άρθρα, ομιλίες και εκθέσεις του ηρωικού στελέχους του Κόμματος για διάφορους τομείς. Από τη δουλειά στις γυναίκες και τις εργάτριες, τη δουλειά στην παρανομία μέχρι και την εξορία, όπως και την αλληλογραφία από τότε που ήταν εξόριστη στην Ανάφη. Η επόμενη ενότητα της έκδοσης μέσα από ψηφίσματα, αφίσες και αποσπάσματα εντύπων καταδεικνύει το πώς η θυσία της αποτέλεσε και αποτελεί έμπνευση για τις επόμενες γενιές κομμουνιστών, ειδικότερα πώς από τα πρώτα χρόνια ήταν φάρος για δράση ιδιαίτερα για τις μαχήτριες του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας. Στις τελευταίες σελίδες της έκδοσης μπορεί κανείς να διαβάσει τα πολλά ποιήματα που έχουν ως θέμα και εμπνεύστηκαν από την Ηλέκτρα, ανάμεσά τους αυτά του Γ. Ρίτσου, του Β. Ρώτα και άλλων.

Eurokinissi

Υπογραμμίζει πως «άχνα δεν βγάλανε γιατί κυκλοφορούν τα 40 από τα 140 νέα ηλεκτρικά οχήματα, κουβέντα δεν είπανε για τον ελλιπή σχεδιασμό εκπαίδευσης των εργαζομένων τόσο για την οδήγησή τους όσο και τη συντήρηση και επισκευή τους, κουβέντα γιατί ακόμα δεν έχει υλοποιηθεί η τοποθέτηση των αναγκαίων φορτιστών στα αμαξοστάσια».

«Αυτό που δεν περισσεύει», τονίζει η ανακοίνωση, είναι «η υπομονή και η οργή χιλιάδων επιβατών και εργαζομένων στις αστικές συγκοινωνίες από αυτό που βιώνουν καθημερινά» και αναφέρει πιο αναλυτικά:

«Ατέλειωτη αναμονή, που για λεωφορειακές γραμμές κορμού ξεπερνά τα είκοσι λεπτά, συρμοί χωρίς κλιματισμό μέσα στον καύσωνα, που μπορούν να σταματήσουν και να μην επανεκκινήσουν, λεωφορεία που με βλάβες ακινητοποιούνται στη μέση του πουθενά και ο μακρύς κατάλογος δεν σταματά. Στην ουσία, αυτό που κυριαρχεί σήμερα στις αστικές συγκοινωνίες για τον εργαζόμενο του λεκανοπεδίου είναι ότι δεν ξέρει πότε και πώς θα φτάσει στη δουλειά του.

Αυτή η κατάσταση συνυπάρχει με πολύ σοβαρά ζητήματα ασφάλειας που ανά πάσα στιγμή μπορούν να προκαλέσουν ανεξέλεγκτης έκτασης ατυχήματα. Τα παραδείγματα της επιδομής των ραγών στον ηλεκτρικό σιδηρόδρομο, η φωτοσήμανση, η ανεξέλεγκτη κατάσταση των λεωφορειακών γραμμών που έχουν δοθεί στα ΚΤΕΛ με οχήματα που δεν επιβάλλονται σε κανέναν τεχνικό έλεγχο, είναι κάποια από τα παραδείγματα τα οποία με αυτοθυσία πολλές φορές αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι στις αστικές συγκοινωνίες.

Το μοντέλο που διαφημίζει ως φάρμακο η κυβέρνηση, είναι το φαρμάκι της ιδιωτικοποίησης και απελευθέρωσης των συγκοινωνιών (ιδιωτικές κοινοπραξίες, leasing κ.τ.λ.) με βάση τις κατευθύνσεις και τους κανονισμούς της ΕΕ. Είναι οι κανονισμοί και οι κατευθύνσεις που και όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις υλοποίησαν και νομοθέτησαν με συνεχιστή τη σημερινή κυβέρνηση της ΝΔ. Τα αναγκαία έργα συντήρησης της υποδομής των αμαξοστασίων, των δικτύων, τα ζητήματα του στόλου, της ασφάλειας μπαίνουν στη ζυγαριά κόστους - οφέλους. Η έλλειψη οδηγών, οι χαμηλοί μισθοί, τα εξαντλητικά ωράρια, η δουλειά χωρίς ρεπό είναι όρος για την αύξηση της κερδοφορίας και τη μείωση του κόστους.

Εδώ και τώρα οι εργαζόμενοι στις αστικές συγκοινωνίες, ο λαός της Αττικής, πρέπει να απαιτήσουν από την κυβέρνηση όλα εκείνα τα απαραίτητα μέτρα που θα διασφαλίζουν σύγχρονη ασφαλή τακτική συγκοινωνία χωρίς ιδιώτες, μακριά από τις ράγες του κέρδους.

ΥΓ: Αντί να κοιτάξουν πώς θα αντιμετωπίσουν την άθλια και επικίνδυνη κατάσταση, με εντολή του υφυπουργού Μεταφορών πραγματοποιούνται αυτές τις μέρες ειδικά σεμινάρια για την αποτελεσματικότητα των ελεγκτών εισιτηρίων, για να κοιτάξουν δηλαδή πώς θα αυξήσουν τις κλήσεις και τα πρόστιμα σε κάναν φτωχοδιάβολο που δεν έκοψε εισιτήριο, αντί να πραγματοποιήσουν κανένα σεμινάριο συντήρησης και επισκευής ηλεκτρικών οχημάτων».