Τριάντα τρία ολόκληρα χρόνια κρατάνε η συζήτηση και ο σχεδιασμός των αναγκαίων μέτρων για τη λύση του προβλήματος υδροδότησης στην Κέρκυρα. Μια αποκαλυπτική ιστορία που αποδεικνύει ότι οι φετινές τραγικές συνέπειες της έλλειψης νερού που αντιμετωπίζουν οι 110.000 μόνιμοι κάτοικοι του νησιού και οι πάνω από 2 εκατ. επισκέπτες είναι αποτέλεσμα της πολιτικής της ΕΕ, των κυβερνήσεων και των κομμάτων της για νερό - εμπόρευμα, που η διαχείρισή του γίνεται με κριτήριο το μέγιστο κέρδος, όπως άλλωστε συμβαίνει και σε πολλές ακόμα περιοχές.

Ολα ξεκίνησαν το 1991, όταν ο δήμος Κερκυραίων και η Δημοτική Επιχείρηση Υδρευσης - Αποχέτευσης Κέρκυρας προχώρησαν σε εκπόνηση μελέτης για τη λύση του προβλήματος. Η μελέτη υπέδειξε τρεις λύσεις: Οι δυο πρώτες αφορούσαν τη μεταφορά νερού μέσω αγωγού είτε από την Αλβανία είτε από την Ηπειρο και η 3η λύση την κατασκευή φραγμάτων στο νησί. Προσφορότερη τότε κρίθηκε η λύση των φραγμάτων.

Εκτοτε, με πρωταγωνίστριες όλες τις κυβερνήσεις και τις τοπικές αρχές, παίχτηκε μία κακοστημένη σαπουνόπερα. Κάθε επεισόδιο αυτού του σίριαλ ξεκινούσε με βαρύγδουπες ανακοινώσεις, ενώ αμέσως μετά ακολουθούσαν εκατέρωθεν κατηγορίες για το ποιος φταίει για το ότι κακοφορμίζει το έργο. Σε αυτά τα 33 χρόνια, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ δοκίμασαν όλες τις «ρεαλιστικές» λύσεις. Από την ένταξη των έργων στο Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, στο ΕΣΠΑ, στο Ταμείο Συνοχής, στο Ταμείο Ανάκαμψης. Από την ένταξή τους στη λίστα των μεγάλων έργων χρηματοδότησης της ΕΕ, ως την τμηματική εκτέλεσή τους για «να καταστεί το έργο ρεαλιστικό και να εκτελεστεί σε φάσεις (υποέργα)», όπως δήλωνε το 2017 ο τότε υπουργός Υποδομών, Αλ. Χαρίτσης, επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Ετσι φτάνουμε στο 2020 επί ΝΔ, όπου προκρίνεται η κατασκευή των φραγμάτων μέσω ΣΔΙΤ για να πάρουν θέση στην αρένα του ανταγωνισμού και μεγάλες κατασκευαστικές εταιρείες. Τελευταίο επεισόδιο σε αυτό το σίριαλ, την ώρα που οι Κερκυραίοι ζουν το «μαρτύριο της σταγόνας», η ανακοίνωση του πρωθυπουργού ότι τα έργα υδροδότησης στην Κέρκυρα θα ανασχεδιαστούν από «μηδενική βάση».

Πίσω από κάθε επεισόδιο αυτής της κοροϊδίας κρύβεται ένα «πάρτι» κερδών των εταιρειών εμφιαλωμένου νερού που έχουν δει τις πωλήσεις τους να εκτοξεύονται τα τελευταία χρόνια, δίπλα στον αμύθητο πλούτο που συσσωρεύουν οι πολυεθνικές στον τουρισμό με τις ξενοδοχειακές μονάδες γεμάτες πισίνες για την προσέλκυση των «υψηλών εισοδημάτων». Η άλλη όψη της άκρατης εμπορευματοποίησης του νερού έχει θύματα τις λαϊκές οικογένειες, που αποκλείονται από τη φθηνή και ποιοτική πρόσβαση σε αυτό, και τους εργαζόμενους στις ΔΕΥΑ του νησιού που λιγόστεψαν στο μισό, με εκτόξευση της εντατικοποίησης, με μισθούς πείνας κ.τ.λ.

Είναι η διαχρονικά ασκούμενη κρατική πολιτική στη διαχείριση του νερού που βάζει σε «λίστα αναμονής» τα αναγκαία έργα (π.χ. επιδιόρθωση και συντήρηση του δικτύου διανομής, αντιπλημμυρικά, φράγματα, λιμνοδεξαμενές κ.λπ.), ενώ θα μπορούσαν να διασφαλίσουν την πρόσβαση σε φθηνό και ποιοτικό νερό. Γιατί στη σημερινή καπιταλιστική κοινωνία, που τα πάντα ζυγίζονται με βάση τη λογική κόστους - οφέλους, αυτό που θεωρείται ως αναγκαίο για την επιβίωση του λαού, δεν είναι «επιλέξιμο» για τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους και την κερδοφορία τους. Ετσι βρέθηκαν 6 εκατ. ευρώ για τη μεταφορά των σκουπιδιών από την Κέρκυρα στην Ηπειρο κάθε χρόνο, ενώ δεν βρέθηκε ούτε ένα ευρώ για τις υποδομές στο νερό.

Ο «Ριζοσπάστης» βρέθηκε στην Κέρκυρα και συζήτησε με κατοίκους, συνδικαλιστές και εκλεγμένους της «Λαϊκής Συσπείρωσης» στην Τοπική Διοίκηση.

Πρώτος σταθμός ο οικισμός του Αγ. Γόρδη στη δυτική πλευρά του νησιού, που φιλοξενεί μία από τις πιο πολυσύχναστες παραλίες. Οι καταστηματάρχες που συναντάμε είναι στα «κάγκελα». Από τις αρχές Ιούλη στέρεψαν οι γεωτρήσεις που έδιναν νερό από τον οικισμό Κάτω Γαρούνα, με αποτέλεσμα πάνω από δύο βδομάδες να μην έχουν στάλα νερό στις βρύσες τους. Μοναδική λύση η εγκατάσταση δεξαμενών δίπλα σε παλιές και η μεταφορά νερού με υδροφόρες από την ηπειρωτική Ελλάδα. Το «κουστούμι» είναι 50 ευρώ το κυβικό, 150 ευρώ τη μέρα, υποστηρίζει ένας καταστηματάρχης και συμπληρώνει ότι η αγορά των δεξαμενών μπορεί να φτάσει και τις 3.000 ευρώ, ανάλογα το μέγεθος. Επαγγελματίας που διαθέτει κατάστημα εστίασης πάνω στην παραλία, αποκαλύπτει ότι τις προηγούμενες βδομάδες επισκέπτες έμπαιναν στις τουαλέτες και έκαναν ντους γιατί δεν υπήρχε νερό στα καταλύματά τους. Παράλληλα καταγγέλλουν ότι ζήτησαν από τη δημοτική αρχή να βάλει μια τάξη στη στάθμευση των οχημάτων στον ένα και μοναδικό στενό δρόμο που οδηγεί στην παραλία για να διευκολυνθεί η κίνηση των βυτίων και να αποτραπεί το κομφούζιο. Τους «έγραψαν» κανονικά, υποστηρίζει ο Νίκος Πηγής, εκλεγμένος στο τοπικό συμβούλιο Σιναράδων με τη «Λαϊκή Συσπείρωση», και συμπληρώνει ότι ο δήμος μέσα στην απελπισία του μεταφέρει νερό στις δεξαμενές ακόμη και με πυροσβεστικά οχήματα. «Θα αρπάξουμε καμιά φωτιά, δεν θα βρίσκουμε στάλα νερό στους κρουνούς και θα καούμε όλοι μας», υπογραμμίζει. Σύμφωνα με τη δημοτική αρχή, επιδιώκεται με νέα γεώτρηση δίπλα στις παλιές η άντληση νερού από μεγαλύτερο βάθος του υδροφόρου ορίζοντα με στόχο να επανέλθει η υδροδότηση για κάποιες ώρες της μέρας. Επιπρόσθετα ο Ν. Πηγής επισημαίνει ότι ενώ οι Σιναράδες συνδέθηκαν με δίκτυο αγωγών νερού από άλλες περιοχές, ωστόσο δεν λύθηκε το πρόβλημα αφού οι ποσότητες που μεταφέρονται δεν αρκούν, η απόδοση των γεωτρήσεων έχει πέσει παντού.

Σε αυτές τις συνθήκες μόνο οργή προκαλεί η μαρτυρία κατοίκων ότι την ώρα που αυτοί μετρούν και την τελευταία σταγόνα νερού, γεώτρηση στον Αϊ - Γιάννη έχει παραχωρηθεί από προηγούμενη δημοτική αρχή σε μεγάλη τουριστική επιχείρηση. Στην εξάντληση των αποθεμάτων του υδροφόρου ορίζοντα ρόλο παίζουν και οι ιδιωτικές γεωτρήσεις που πολλές ξενοδοχειακές μονάδες διαθέτουν χωρίς κανέναν ουσιαστικό κρατικό έλεγχο. Αντίστοιχα, σύμφωνα με πληροφορίες, νέα γεώτρηση στην περιοχή Ερμονες αποκλείστηκε από το δίκτυο γιατί βρέθηκαν κολοβακτηρίδια. Σύμφωνα με κατοίκους, αιτία της μόλυνσης είναι η μεγάλη ποσότητα λυμάτων που δέχεται ο χώρος περιμετρικά της γεώτρησης από τουριστικές μονάδες, ακόμη ένα στοιχείο της ασυδοσίας του ξενοδοχειακού κεφαλαίου.

Αν για την κυβέρνηση και τις τοπικές αρχές το πρόβλημα στην υδροδότηση οφείλεται στη φετινή λειψυδρία, για τα χωριά της βόρειας Κέρκυρας ωστόσο είναι διαχρονικό. Σύμφωνα με τον Κώστα Ρούσινο, δημοτικό σύμβουλο της «Λαϊκής Συσπείρωσης» δήμου Βόρειας Κέρκυρας, στο σύνολο των 38 χωριών του δήμου τα προβλήματα στην υδροδότηση κρατούν χρόνια, με τα χωριά Νησάκι, Σινιές, Σιδάρι και Καβαδάδες να πλήττονται συστηματικά το καλοκαίρι από πολυήμερες διακοπές νερού. Αιτία του προβλήματος η παλαιότητα του δικτύου, ο μη λειτουργικός σχεδιασμός και οι διαρροές νερού που φτάνουν σήμερα πάνω από το 60%. Εδώ κάνουν «πάρτι» οι εταιρείες εμφιάλωσης, με έναν μέσο αυτοαπασχολούμενο να «στάζει» μέχρι και 2.000 ευρώ στη σεζόν για νερό.

Στη νότια Κέρκυρα πάνω από 2.000 μόνιμοι κάτοικοι και επισκέπτες σε Κουσπάδες, Πετριτή, Βιταλάδες, Περιβόλι, Μώλο και Αλυκές Λευκίμμης παραμένουν χωρίς στάλα νερό για πάνω από 10 μέρες. Την περασμένη Πέμπτη πραγματοποίησαν κινητοποίηση στο δημαρχείο, όπου απαίτησαν την άμεση σύγκληση του Δημοτικού Συμβουλίου. Ο Σταμάτης Πελάης, πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Κέρκυρας και δημοτικός σύμβουλος με τη «Λαϊκή Συσπείρωση» στον δήμο Νότιας Κέρκυρας, τονίζει ότι οι κάτοικοι διεκδικούν με ευθύνη της κυβέρνησης να διασφαλιστεί η άμεση αποστολή συνεργείων που θα αποκαταστήσουν τις εκτεταμένες βλάβες στο δίκτυο υδροδότησης. Παράλληλα, απαιτούν να υπάρξει άμεση παροχή ρεύματος από τη ΔΕΗ στη γεώτρηση της πηγής στο Γαρδίκι, που η εταιρεία δεν πραγματοποιεί λόγω χρεών του δήμου, και να μεταφερθεί νερό στις δεξαμενές με βυτία μέχρι την αποκατάσταση των προβλημάτων στο αντλιοστάσιο των πηγών.

Αν η εικόνα διάλυσης αφορά τα χωριά της υπαίθρου, η κατάσταση στην πόλη δεν είναι καλύτερη. Ο Παναγιώτης Πέτρου, γραμματέας του Συλλόγου Κατοίκων Παλιάς Πόλης Κέρκυρας, αναφέρει ότι από τα τέλη Μάη η δημοτική αρχή έχει προχωρήσει σε διακοπή του νερού από τις πρώτες βραδινές ώρες μέχρι τα ξημερώματα εξαιτίας απανωτών βλαβών στο δίκτυο. Ποιοι την πληρώνουν; Οι εργαζόμενοι στον κλάδο του τουρισμού. «Αμα είσαι εργαζόμενος και δουλεύεις 12 ώρες πάνω από ένα τηγάνι ή μία ψησταριά το λιγότερο που θέλεις, είναι να κάνεις ένα ντους όταν γυρνάς από τη δουλειά σου», υπογραμμίζει, για να επισημάνει αμέσως μετά ότι η διακοπή τις βραδινές ώρες δεν γίνεται για να μη σπαταλούν οι κάτοικοι το νερό. «Το εσωτερικό δίκτυο στις γειτονιές είναι διαλυμένο. Αν δεν διακόψουν την υδροδότηση θα αδειάσουν οι κεντρικές δεξαμενές», τονίζει. Ωστόσο, κατά τη γνώμη του, «το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι η ποιότητα του νερού. Δεν μπορείς να το χρησιμοποιήσεις για τίποτα (...) διαλύει τα πάντα μέσα στο σπίτι», για να επισημάνει καταστροφές σε πλυντήρια και θερμοσίφωνες.