Κόλαφο για τη χρεοκοπημένη πολιτική της κυβέρνησης στη ΛΑΡΚΟ αποτελεί η ανακοίνωση ότι οι διαγωνισμοί για την πώληση των περιουσιακών στοιχείων, των μεταλλευτικών δικαιωμάτων και του εργοστασίου της Λάρυμνας ήταν χωρίς αποτέλεσμα.

Επιβεβαιώνεται ταυτόχρονα πόσο δίκιο είχαν οι εργαζόμενοι, όταν πριν από τεσσερισήμισι χρόνια πήραν την απόφαση να συγκρουστούν και όχι να συμβιβαστούν μ' αυτήν την πολιτική, να συσπειρωθούν στα σωματεία τους και να παλέψουν για να παραμείνει η ΛΑΡΚΟ ανοιχτή και οι ίδιοι στις δουλειές και στον τόπο τους.

Το υπουργείο Οικονομικών ανακοίνωσε ότι ο «προτιμητέος επενδυτής» που αναδείχτηκε από τον τελευταίο διαγωνισμό (ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ και AD Holdings) «απέσυρε το ενδιαφέρον του».

Στην εξέλιξη αυτή συντέλεσαν - σύμφωνα με το υπουργείο - «οι δυσμενείς μεταβολές που μεσολάβησαν στην παγκόσμια αγορά της Ενέργειας, των μετάλλων και ιδίως των προϊόντων νικελίου, καθώς και οι αλλεπάλληλες και συνεχιζόμενες εμπλοκές στη δικαιοσύνη».

Με άλλα λόγια, ο επενδυτής «τα έβαλε κάτω» και αποφάσισε ότι με τους σημερινούς όρους δεν τον συμφέρει η επένδυση και γι' αυτό την εγκαταλείπει.

Εκτίμησε δηλαδή ότι δεν θα του αποφέρει το προσδοκώμενο κέρδος και ότι είναι προτιμότερο να «ρίξει τα λεφτά του» σε κάποια άλλη, πιο σίγουρη και αποδοτική επένδυση.

Πρόκειται για κυνική ομολογία ότι τα εργοστάσια τα κλείνει το κέρδος και η πολιτική στήριξης της κερδοφορίας των ομίλων από όλες τις κυβερνήσεις και τα κόμματα.

Ενα τέτοιο αποκαλυπτικό παράδειγμα είναι η ΛΑΡΚΟ, με αυτουργούς όλες διαχρονικά τις κυβερνήσεις, που με κριτήριο τα κέρδη των επενδυτών και το «κόστος - όφελος» για το κράτος οδήγησαν στην απαξίωση της επιχείρησης.

Τελευταία πράξη ήταν να ξεπουλήσουν τα περιουσιακά της στοιχεία, μαζί με τον πολύτιμο ορυκτό πλούτο που εκμεταλλεύεται.

Απέναντι σ' αυτήν την πολιτική έδωσαν και δίνουν μάχη οι εργαζόμενοι, έχοντας στο πλευρό τους σταθερό σύμμαχο το ΚΚΕ.

Το μόνο κόμμα που προβάλλει την αναγκαιότητα ενός άλλου δρόμου ανάπτυξης, όπου τα μέσα παραγωγής δεν θα είναι ιδιοκτησία των «επενδυτών» και του κράτους τους, δεν θα ανοιγοκλείνουν με κριτήριο το κέρδος, αλλά θα ανήκουν στους εργαζόμενους και τον λαό, και μέσω της κεντρικά σχεδιασμένης οικονομίας θα υπηρετούν τις σύγχρονες ανάγκες τους.

Αυτή τη μόνη ρεαλιστική και αναγκαία διέξοδο, που αναδεικνύεται από τις ίδιες τις εξελίξεις, επιχειρεί να «θολώσει» και να συκοφαντήσει η κυβέρνηση, αναφέροντας στην ανακοίνωσή της: «Η εξέλιξη αυτή (σ.σ. με τον διαγωνισμό) αποτελεί και απόδειξη ότι οι απόψεις για "ξεπούλημα μιας επιχείρησης με μεγάλη αξία και κρυμμένες υπεραξίες" δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, όπως προκύπτει από το επενδυτικό ενδιαφέρον που εκδηλώθηκε».

Κριτήριο λοιπόν της «αξίας» που έχει η ΛΑΡΚΟ, η περιουσία της και ο ορυκτός πλούτος, είναι για την κυβέρνηση το αν υπάρχει ή όχι επενδυτικό ενδιαφέρον! Αν δηλαδή ο επενδυτής βλέπει προοπτική για κέρδη. Διαφορετικά, η επιχείρηση δεν αξίζει μία!

Αυτή ακριβώς η πολιτική είναι που οδήγησε διαχρονικά σε σύνθλιψη τις παραγωγικές δυνατότητες της ΛΑΡΚΟ και την οδήγησε στη σημερινή απαξίωση, ενώ είναι μια εμβληματική επιχείρηση, μοναδική στον τομέα της στην Ελλάδα και στην Ευρώπη, με τεράστια περιουσία, που κάτω από άλλες προϋποθέσεις θα μπορούσε να παίξει καθοριστικό ρόλο στην ανάπτυξη της οικονομίας και στη λαϊκή ευημερία.

Ποιες είναι αυτές οι προϋποθέσεις; Να φύγει από τη μέση το κέρδος ως κριτήριο οργάνωσης της οικονομίας και να αναπτυχθούν οι παραγωγικές δυνατότητες της ΛΑΡΚΟ με κριτήριο την ικανοποίηση των αναγκών των εργαζομένων και του λαού.

Γι' αυτήν την προοπτική αξίζει να κάνουν κάθε θυσία οι εργαζόμενοι και ο λαός!

Επιβεβαιώνεται ταυτόχρονα η ανάγκη και σ' αυτή τη νέα φάση, οι εργαζόμενοι να μην χαριστούν στην κυβέρνηση και όσους προσπαθούν να τους κλείσουν το στόμα με τα προγράμματα απασχόλησης και υποσχέσεις χωρίς αντίκρισμα.

Να συνεχίσουν και να κλιμακώσουν τον αγώνα ενάντια στην καταστροφική πολιτική του κέρδους, μαζί με το σωματείο τους, που απέδειξε όλα αυτά τα χρόνια ότι είναι δύναμη ικανή να οργανώνει και να διευθύνει τη μάχη, στριμώχνοντας την κυβέρνηση και τα κόμματα που στηρίζουν την αντεργατική - αντιλαϊκή πολιτική.

Σ' αυτόν τον αγώνα το ΚΚΕ ήταν και θα είναι αταλάντευτα στο πλευρό τους!