«ΕΤΟΥΤΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ φτάνουν από πολύ μακριά, τραβούν πολύ μακριά»... Οι στίχοι του μεγάλου μας ποιητή Γιάννη Ρίτσου, που γράφτηκαν για «Τα παιδιά της ΚΝΕ» και πρωτοαπαγγέλθηκαν από τον ίδιο τον ποιητή στη σκηνή του 3ου Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή» στο Περιστέρι, τα λένε όλα!

50 ΧΡΟΝΙΑ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΝΕ - «ΟΔΗΓΗΤΗ»... Πόσες και πόσες ιστορίες χαραγμένες στις σελίδες αυτού του «τόμου» κάθε χρονιά. Πόσοι καλλιτέχνες έχουν περάσει από τις σκηνές του... Πόσα θέματα που απασχολούν τη νεολαία και τον λαό μας έχουν γίνει «επίκεντρο» στις συζητήσεις του... Πόσες χιλιάδες νέοι και νέες αφιέρωσαν χρόνο και μεράκι για να στήσουν αυτή την κόκκινη πολιτεία... Είναι χιλιάδες που αναγνωρίζουν κάτι από τον εαυτό τους, την προσφορά τους στον «δικό μας» Σεπτέμβρη στο φετινό Φεστιβάλ, είτε μετρούν την παρουσία τους σε ένα ή σε 49 Φεστιβάλ...

Η ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ ΤΟΥ ΦΕΣΤΙΒΑΛ, αφιερωμένη στα 50 του χρόνια, αποτυπώνοντας στιγμές, κατασκευές, συνθήματα, κεντρικά θέματα του Φεστιβάλ ή και μεγάλων κινητοποιήσεων της νεολαίας και του λαού της περιόδου, δεν αποτελεί μόνο μια περιήγηση, μια θύμηση, μια τιμή στη μεγάλη ιστορία αυτού του μοναδικού θεσμού. Αποτελεί μέρος της ιστορίας της εργατικής τάξης της χώρας και της νεολαίας, της πάλης για τα δικαιώματά της, των αγώνων της. Είναι χρόνος και πέτρα, λιθαράκι στο δυνάμωμα της ταξικής πάλης, προσκλητήριο συστράτευσης με την επαναστατική ανατρεπτική πρόταση του ΚΚΕ.

ΓΡΑΦΟΥΜΕ ΙΣΤΟΡΙΑ... Κάθε φεστιβάλ, πάντα επίκαιρο και εύστοχο, αποτυπώνει την εποχή του και την προβάλλει στο μέλλον που αξίζει και μπορεί να ζήσει ο λαός. Ανοίγει τη συζήτηση για όσα προβληματίζουν τη νέα γενιά, ρίχνει φως στα σκοτάδια του συστήματος και της προπαγάνδας του, φωτίζει τη διέξοδο. Οπως η συζήτηση για το τι είναι επαναστάτης σήμερα, που έγινε χτες στη Μαθητική Σκηνή. Οπως η εκδήλωση με τη συμμετοχή συνδικαλιστών από το εξωτερικό που έβαλε στο επίκεντρο τους αγώνες των εργαζομένων στην Ελλάδα και όλο τον κόσμο. `Η η συζήτηση για τον αγώνα του παλαιστινιακού λαού για τη λευτεριά.

ΟΙ ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ ΔΙΝΟΥΝ ΚΑΙ ΠΑΙΡΝΟΥΝ στα τραπεζάκια των 44 Οργανώσεων που συμμετέχουν στη φετινή Διεθνούπολη, τα χέρια νέων που παλεύουν ο καθένας στη χώρα του και ενώνονται σε μια γροθιά. Δεν υπάρχει μικρότερο ή μεγαλύτερο θέμα, αγώνας της νεολαίας και του λαού μας, που να μην βρίσκει τη θέση και τον συμβολισμό του στο Φεστιβάλ. Γιατί είναι αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινής πάλης, το σπουδαιότερο πολιτικό - πολιτιστικό γεγονός, που εκπέμπει κάθε χρόνο αγωνιστική ανάταση και αισιοδοξία, ο «δικός μας Σεπτέμβρης», είναι μια εικόνα από το πώς το «εγώ» γίνεται «εμείς» που δίνει ανεξάντλητη δύναμη...

ΑΛΛΑΖΟΥΜΕ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ... Το Φεστιβάλ μπορεί περήφανα να λέει ότι «πιάνει» και ζει στον παλμό της νεολαίας... Και πώς θα μπορούσε να είναι αλλιώς, αφού η ΚΝΕ δρα μέσα στη νεολαία, παλεύει καθημερινά εκεί που χτυπά η καρδιά της με την πιο ανατρεπτική, πιο φρέσκια και πρωτοπόρα πολιτική, την πολιτική πρόταση διεξόδου του ΚΚΕ! Γι' αυτό προσελκύει εδώ και 50 χρόνια χιλιάδες και χιλιάδες νεολαίας, προβάλλοντας ό,τι πιο πρωτοποριακό γέννησε η Τέχνη και ο Πολιτισμός στη χώρα μας, κόντρα στη σαπίλα και τον ξεπεσμό της εμπορευματοποίησης. Ελκει με τη φρεσκάδα του, με τις πολιτιστικές του προτάσεις που αγκαλιάζουν όλες τις μορφές Τέχνης, όλα τα είδη μουσικής που έχουν να «πουν κάτι» στους νέους, που έχουν να μιλήσουν στην καρδιά και στο νου, που έχουν να απευθύνουν μια πρόσκληση για δράση, πάλη, αγώνα.

ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ! Γιατί ο κόσμος των πολέμων και των ασίγαστων ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και συγκρούσεων, της εκμετάλλευσης και της σαπίλας, δεν είναι ο κόσμος που αξίζει στη νέα γενιά. Το φετινό σύνθημα του Φεστιβάλ είναι ένα ελπιδοφόρο μήνυμα με το βλέμμα στραμμένο στο μέλλον. Πιάνει το νήμα, πατώντας σε «γερά πόδια» μιας υπερεκατοντάχρονης πορείας του ΚΚΕ γραμμένης με αγώνες, με πάλη, με θυσίες, συλλογικής, οργανωμένης, δυνατής, γιατί έχει ανοιχτό παράθυρο στο φωτεινό μέλλον που αξίζει στη νέα γενιά.

ΔΕΙΧΝΕΙ ΤΗ ΔΙΕΞΟΔΟ ΣΤΗΝ ΠΑΛΗ για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, για τον επαναστατικό μετασχηματισμό της κοινωνίας, για τον σοσιαλισμό - κομμουνισμό. Και απευθύνει προσκλητήριο στους νέους που μοχθούν, που αγωνιούν, που ανησυχούν, που ονειρεύονται έναν καλύτερο κόσμο. Η μικρογραφία του είναι εδώ! Η πραγματικότητά του περιμένει όλους εμάς να τη φτιάξουμε...