«Απεργούμε και διαδηλώνουμε γιατί δεν ανεχόμαστε να συνεχιστεί η απαράδεκτη κατάσταση με την ταλαιπωρία και οικονομική αιμορραγία για τους ασθενείς, την εντατικοποίηση και τους πετσοκομμένους μισθούς για τους εργαζόμενους, την εργασιακή ομηρία δεκάδων χιλιάδων συμβασιούχων», τονίζει ο Μανώλης Βαρδαβάκης, πρόεδρος του Συλλόγου Εργαζομένων του «Θριασίου», του μοναδικού νοσοκομείου στη Δυτική Αττική, μια τεράστια βιομηχανική περιοχή με εκατοντάδες χιλιάδες κατοίκους και εργαζόμενους σε επικίνδυνες συνθήκες.

Οπως εξηγεί, «τα προβλήματα, που δεν περιορίζονται στις ελλείψεις προσωπικού, που συνεχώς οξύνονται και οδηγούν ακόμα και σε αδυναμία λειτουργίας κρίσιμων κλινικών και τμημάτων, αλλά περιλαμβάνουν την επέκταση των ιδιωτικοποιήσεων και κυρίως των ιδιωτικοοικονομικών κριτηρίων στη λειτουργία των δημόσιων μονάδων Υγείας, είναι αποτέλεσμα της πολιτικής που υλοποιείται από όλες τις κυβερνήσεις με βάση τη στρατηγική της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Αποτέλεσμα αυτής της πολιτικής είναι ότι στο "Θριάσιο", που είναι το μοναδικό νοσοκομείο της Δυτικής Αττικής, στο κέντρο μιας μεγάλης βιομηχανικής περιοχής, παραμένουν κενές 200 οργανικές θέσεις προσωπικού, περισσότεροι από 300 συμβασιούχοι είναι σε εργασιακή ομηρία διαρκείας και εξακολουθεί να μην υπάρχει μαγνητικός τομογράφος και ψηφιακός μαστογράφος για τις ανάγκες των δεκάδων χιλιάδων κατοίκων και εργαζομένων.

Στόχος μας είναι η απεργία στις 17 Οκτώβρη να αποτελέσει σταθμό κλιμάκωσης του αγώνα μας, που για να έχει προοπτική χρειάζεται να στοχεύει στον πραγματικό μας εχθρό, τους επιχειρηματικούς ομίλους, το κράτος τους και την Ευρωπαϊκή Ενωση που τους στηρίζει. Να διεκδικεί την αξιοποίηση των παραγωγικών δυνατοτήτων της χώρας μας και των επιστημονικών και τεχνολογικών επιτευγμάτων για τη δημιουργία ενός αποκλειστικά δημόσιου συστήματος Υγείας, που θα εξασφαλίζει τα δικαιώματα των εργαζομένων και θα καλύπτει τις ανάγκες των λαϊκών οικογενειών για υψηλού επιπέδου, δωρεάν υπηρεσίες Υγείας».

Καζάνι που βράζει είναι και το Νοσοκομείο ΚΑΤ, με την κατάσταση να έχει φτάσει στο απροχώρητο, όπως σημειώνει η Βούλα Πάκου, πρόεδρος του Σωματείου στο Νοσοκομείο.

Και εστιάζοντας στις ευθύνες της κυβέρνησης και της πολιτικής της εμπορευματοποίησης και ιδιωτικοποίησης της Υγείας, επισημαίνει ότι «οι επισφαλείς συνθήκες εργασίας και νοσηλείας γενικεύονται, καθώς ακόμα και οι ελάχιστες προσλήψεις δεν καλύπτουν ούτε καν τις συνταξιοδοτήσεις. Οι επικουρικοί συνάδελφοι ο ένας μετά τον άλλον παραιτούνται, αφού οι συνθήκες εργασίας είναι τραγικές, ακόμα κι αυτό το δικαίωμα της ανάπαυσης καταπατιέται, οι μισθοί εξακολουθούν να είναι μειωμένοι κατά 40% σε σχέση με πριν από 15 χρόνια και εξαφανίζονται κάτω από τις απανωτές ανατιμήσεις ακόμα και στα είδη πρώτης ανάγκης. Οι λειτουργίες του Νοσοκομείου παραδίδονται η μία μετά την άλλη στους ιδιώτες με τις ΣΔΙΤ».

Πιο πρόσφατο άλλωστε παράδειγμα των αποτελεσμάτων αυτής της κατάστασης είναι το ταβάνι που ξηλώθηκε ύστερα από εργασίες «αναβάθμισης» που είναι σε εξέλιξη στο Νοσοκομείο, όπου από τύχη δεν τραυματίστηκαν ασθενείς και εργαζόμενοι.

Η Β. Πάκου σημειώνει ότι «το ΚΑΤ είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα νοσοκομείου όπου η πολιτική υποστελέχωσης και υποχρηματοδότησης έχει οδηγήσει σε 114 κενές οργανικές θέσεις ειδικευμένων ιατρών, 419 κενές οργανικές θέσεις νοσηλευτών, 90 κενές οργανικές θέσεις παραϊατρικού προσωπικού, 167 κενές οργανικές θέσεις διοικητικού, τεχνικού προσωπικού. Και όλα αυτά είναι υπολογισμένα με έναν ανεπαρκέστατο οργανισμό.

Ως εδώ. Καμία έκπτωση στις ανάγκες μας! Τώρα είναι η στιγμή η γενικευμένη αγανάκτηση και η οργή να σπάσουν το φράγμα της σιωπής! Συνεχίζουμε!».

Τον προηγούμενο μήνα ήταν όταν ο Χρήστος Καραχρήστος, πρόεδρος της Ενωσης Νοσοκομειακών Ιατρών Θεσσαλονίκης, κατά τη συνάντηση που είχε με τον «υπουργό εμπορίου Υγείας» εισέπραξε τα γνωστά νταηλίκια και την απαξίωση απέναντι σε κάθε δίκαιη διεκδίκηση των υγειονομικών.

Και, όπως λέει στον «Ριζοσπάστη», «η καθημερινότητα που βιώνουμε οι υγειονομικοί και οι ασθενείς στο δημόσιο σύστημα Υγείας δεν αφήνει κανένα περιθώριο στην κατάπτυστη προσπάθεια κυβέρνησης και υπουργείου Υγείας να κάνουν το μαύρο άσπρο. Η υποστελέχωση στο νοσοκομεία της Θεσσαλονίκης "χτυπάει κόκκινο", με τις ελλείψεις να αγγίζουν το 30% στους ήδη απαρχαιωμένους οργανισμούς. Αποτέλεσμα αυτού είναι η συνεχής αύξηση της υπερεφημέρευσης, στα όρια της αντοχής, οι συνεχείς μετακινήσεις προσωπικού για την κάλυψη των κενών με μπαλώματα, ιδίως στην περιφέρεια, οι τεράστιες αναμονές για χειρουργεία, οι οποίες φτάνουν μέχρι και 3 χρόνια, με το 40% των χειρουργικών αιθουσών στα νοσοκομεία της Θεσσαλονίκης να παραμένουν κλειστές, λόγω ελλείψεων σε νοσηλευτικό προσωπικό και αναισθησιολόγους.

Επιβεβαιώνεται καθημερινά πως όλα αυτά δεν έπεσαν από τον ουρανό, αλλά είναι το αποτέλεσμα της διαχρονικής πολιτικής για περιορισμό της κρατικής δαπάνης και ενίσχυση της επιχειρηματικής δράσης στην Υγεία. Αυτό είναι και το κρίσιμο που πρέπει να συζητήσουμε με όλους τους συναδέλφους ενόψει της προετοιμασίας της απεργίας, με συνελεύσεις, περιοδείες, συσκέψεις σε κάθε κλινική και εργαστήριο.

Να απευθυνθούμε σε όποιον αγανακτεί, δεν συμβιβάζεται με την άσκηση ιατρικής με κριτήριο το "κόστος - όφελος" και τη συμμετοχή στην εμπορευματική λειτουργία στο ΕΣΥ. Να θυμίσουμε πως με τις αγωνιστικές παρεμβάσεις που έβαζαν στο στόχαστρο τον πραγματικό ένοχο είχαμε αποτελέσματα, όπως η αυτοτελής φορολόγηση των εφημεριών, η απόσυρση της απόλυσης της συναδέλφου Ρ. Γεωργιάδη κ.ά.

Ας αναλογιστούμε λοιπόν το χρέος μας, απέναντι στον εαυτό μας και στους ασθενείς μας! Να βάλουμε ακόμα πιο δυναμικά στο επίκεντρο τις δικές μας ανάγκες. Στις 17 Οκτωβρίου απεργούμε!».

«Τη στιγμή που η κυβέρνηση και το αρμόδιο υπουργείο επιδίδονται σε επικοινωνιακές φιέστες, διαφημίζοντας το έργο της περαιτέρω εμπορευματοποίησης του δημόσιου συστήματος Υγείας, οι δομές του νομού Αχαΐας βρίσκονται στο "κόκκινο"», σημειώνει και ο Χρήστος Δάβουλος, πρόεδρος της ΕΙΝ Αχαΐας, περιγράφοντας την κατάσταση:

«141 κενές οργανικές θέσεις ιατρών στα δύο νοσοκομεία της Πάτρας, που αντιστοιχούν στο 1/3 των συνολικών, 20-30 ράντζα νοσηλευόμενων ασθενών σε μόνιμη βάση στο ΤΕΠ του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου για δυο και τρεις μέρες σε άθλιες συνθήκες, ενώ 4 χειρουργικές αίθουσες από τις 12 παραμένουν κλειστές.

Και ενώ στα απογευματινά επί πληρωμή χειρουργεία διενεργήθηκαν μόλις 125 επεμβάσεις στο α' εξάμηνο του 2024, αν λειτουργούσαν οι κλειστές αίθουσες θα μπορούσαν να πραγματοποιηθούν 2.000 δωρεάν τακτικές επεμβάσεις τον χρόνο, καταρρίπτοντας το περίφημο αφήγημα της κυβέρνησης περί μείωσης της λίστας. Αναδεικνύεται επιπλέον ότι οι όποιες χρηματοδοτήσεις δίνονται αφορούν είτε την τόνωση της επιχειρηματικής λειτουργίας των νοσοκομείων, είτε "ζεστό χρήμα" σε μεγάλους "πράσινους" επιχειρηματικούς ομίλους για ενεργειακές αναβαθμίσεις.

Η πανυγειονομική απεργία στις 17 Οκτώβρη μπορεί και πρέπει να αποτελέσει σταθμό απάντησης των υγειονομικών και του εργατικού κινήματος, ενόψει και της πανεργατικής απεργίας τις 20 Νοέμβρη. Να σημάνει απεργιακός ξεσηκωμός παντού!

Να πούμε ένα μεγάλο "όχι" σε ένα σύστημα Υγείας με εξουθενωμένους από την υπερεργασία και τις μισθολογικές απολαβές υγειονομικούς και ασθενείς - πελάτες υγειονομικών υπηρεσιών. Για Υγεία δημόσιο αγαθό και όχι εμπόρευμα».

«Η πανυγειονομική απεργία είναι για τους γιατρούς του Νοσοκομείου και των Κέντρων Υγείας της Καρδίτσας η συνέχιση του αγώνα μας για να δούμε "άσπρη μέρα" εμείς και οι ασθενείς μας», επισημαίνει ο Εκτορας Γάζος, πρόεδρος της Ενωσης Ιατρών Νοσοκομείου και Κέντρων Υγείας Καρδίτσας. Και μας μεταφέρει ότι η Γενική τους Συνέλευση «έβαλε στόχο να συγκρουστούμε ακόμα πιο αποφασιστικά με την πολιτική της "ξενοδοχειακής πληρότητας", της κοστολόγησης των υπηρεσιών Υγείας και της "ατομικής ευθύνης".

Η κυβέρνηση, αξιοποιώντας το έδαφος που έστρωσε μαζί με όλες τις προηγούμενες, προχωρά στη λειτουργία του Νοσοκομείου και των Κέντρων Υγείας ως επιχειρήσεων. Δίνει εκατομμύρια ευρώ από το Ταμείο Ανάκαμψης για ανακαινίσεις κτιρίων που μένουν κουφάρια από προσωπικό. Τι κι αν το νοσοκομείο εφημερεύει τακτικά χωρίς ακτινολόγο; Τι κι αν δεν υπάρχουν γιατροί για να καλύπτονται οι εφημερίες στα ΤΕΠ, στη Μονάδα Τεχνητού Νεφρού, στην Ψυχιατρική, στην ΩΡΛ, στην Ουρολογική, στην Οφθαλμιατρική; Τι κι αν δεν υπάρχουν ενδοκρινολόγος, κυτταρολόγος, γιατρός Εργασίας, ή υπάρχει μόνο ένας νευρολόγος, δερματολόγος, φυσίατρος για χιλιάδες ασθενείς; Τι κι αν οι ασθενείς πληρώνουν από την τσέπη τους στον ιδιωτικό τομέα ή ταξιδεύουν σε άλλες πόλεις ακριβώς επειδή το Νοσοκομείο και τα Κέντρα Υγείας είναι υποστελεχωμένα; Τι κι αν οι γιατροί έχουν πάθει εδώ και καιρό burnout από τα συνεχή "εντέλλεσθε" και την υπερεφημέρευση; Σε αυτές τις κατ' όνομα δημόσιες μονάδες Υγείας δεν χωράνε αυξήσεις αποδοχών, ρεπό, ξεκούραση και ελεύθερος χρόνος.

Εμείς προχωράμε μαζί με τα υπόλοιπα σωματεία εργαζομένων και τους άλλους λαϊκούς φορείς για να διεκδικήσουμε μαζικές προσλήψεις μόνιμων γιατρών, μονιμοποίηση των επικουρικών, δωρεάν περίθαλψη, διάγνωση, θεραπεία, φάρμακα για όλο τον λαό, δραστικές αυξήσεις των αποδοχών μας, με ανθρώπινα ωράρια, που είναι τα μόνα κίνητρα να έρθουν γιατροί. Η συνέλευσή μας αποφάσισε τη συνέχιση των αγωνιστικών κινητοποιήσεων με ραντεβού στην πύλη του Νοσοκομείου στις 17 Οκτώβρη, προετοιμάζοντας ακόμα πιο δυναμικά την πανελλαδική απεργία στις 20 Νοέμβρη».