Μεταξύ Λέστερ και Νότινχκαμ στην κεντρική Αγγλία, υπάρχει ένα χωριό που μετά βίας μετρά πάνω από 100 κατοίκους. Το Ratcliffe-on-Soar, όπως ονομάζεται, στις 30 Σεπτέμβρη έγινε κομμάτι της Ιστορίας. Δίπλα από το χωριό λειτουργούσε η τελευταία μονάδα ηλεκτροπαραγωγής με καύση άνθρακα του Ηνωμένου Βασιλείου. Με το κλείσιμο του εργοστασίου, η χώρα που εγκαινίασε την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από άνθρακα έγινε η πρώτη μεγάλη οικονομία που την εγκατέλειψε πλήρως.

Το γεγονός αυτό έκλεισε το καπάκι της «απο-ανθρακοποίησης», διαδικασία όπου το Ηνωμένο Βασίλειο πρωτοπόρησε σε επίπεδο ΕΕ, όπως και στην «απελευθέρωση» της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας. Μία από τις «εναλλακτικές» που προωθήθηκαν με «πράσινο μανδύα» για να αντικαταστήσουν τον άνθρακα στην παραγωγή Ενέργειας, ήταν η καύση απορριμμάτων.

Πριν από σχεδόν 15 χρόνια, η κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου, με πρόσχημα την κλιματική αλλαγή, αύξησε τους «πράσινους» φόρους που πλήρωναν τα βρετανικά τοπικά συμβούλια για την ταφή απορριμμάτων, με το επιχείρημα ότι έτσι θα μειωθούν τα αέρια που παράγονται από τον απόρριψη των οικιακών σκουπιδιών σε χωματερές. Αντιμέτωπα με τεράστια κόστη, τα τοπικά συμβούλια στράφηκαν σε εργοστάσια παραγωγής Ενέργειας από απορρίμματα, με αποτέλεσμα να αυξηθούν κατακόρυφα, από 38 σε 52 μόνο τα τελευταία πέντε χρόνια. Δεκάδες ακόμα νέες μονάδες σχεδιάζονται, ενώ αυξάνεται διαρκώς και η δυναμικότητα των υφιστάμενων μονάδων.

Σήμερα, περίπου το 3,1% της Ενέργειας του Ηνωμένου Βασιλείου προέρχεται από μονάδες καύσης απορριμμάτων. Τα μισά σχεδόν από τα σκουπίδια που παράγονται στα σπίτια του Ηνωμένου Βασιλείου, συμπεριλαμβανομένου του πλαστικού, αποτεφρώνονται σε μονάδες καύσης απορριμμάτων για ηλεκτροπαραγωγή. Η μέθοδος αυτή παρουσιάζεται μάλιστα ως λιγότερο ρυπογόνα συγκριτικά με τον άνθρακα... Βέβαια, όλα αυτά υπάρχουν μόνο στη θεωρία των προπαγανδιστών της «πράσινης» ανάπτυξης. Γιατί η πραγματικότητα είναι τελείως διαφορετική.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί μια πρόσφατη ανάλυση του BBC, που καταρρίπτει το καινοφανές αφήγημα ότι η καύση των σκουπιδιών είναι ...φιλική στο περιβάλλον και στον άνθρωπο. Το BBC εξέτασε στοιχεία πέντε ετών από όλη τη χώρα για τα πραγματικά επίπεδα ρύπανσης από τους αποτεφρωτήρες και διαπίστωσε ότι η καύση απορριμμάτων παράγει την ίδια ποσότητα αερίων του θερμοκηπίου για κάθε μονάδα Ενέργειας με την Ενέργεια από άνθρακα. Για τόσο «πράσινη» ενέργεια μιλάμε...

Με τον ίδιο πάταγο κατέρρευσε και η επιχειρηματολογία της «πράσινης» διαχείρισης των απορριμμάτων. Σύμφωνα με τα στατιστικά της βρετανικής κυβέρνησης, η καύση του πλαστικού (που αποτελεί το πιο σημαντικό κομμάτι των οικιακών απορριμμάτων) παράγει 175 φορές περισσότερο διοξείδιο του άνθρακα από ό,τι η ταφή του σε χώρους υγειονομικής ταφής!

Η έρευνα του BBC διαπίστωσε ότι σχεδόν οι μισές από όλες τις μονάδες καύσης απορριμμάτων στο Ηνωμένο Βασίλειο έχουν λάβει έγκριση αύξησης της χωρητικότητάς τους από την Υπηρεσία Περιβάλλοντος, χωρίς κανένα επιπλέον δικαιολογητικό και παρά τα νέα δεδομένα για τη ρύπανση που προκαλούν. Την ίδια ώρα, οι τοπικές αρχές έχουν συνάψει συμβάσεις αξίας άνω των 30 δισ. λιρών με φορείς εκμετάλλευσης αποβλήτων που τα χρησιμοποιούν για καύση, ορισμένες από τις οποίες έχουν διάρκεια πάνω από 20 χρόνια!

Το 2019, το κομητειακό συμβούλιο του Derbyshire και το δημοτικό συμβούλιο του Derby κατήγγειλαν τη σύμβασή τους με την εταιρεία αποβλήτων RRS, επειδή η μονάδα αποτέφρωσης που είχε κατασκευάσει για λογαριασμό τους δεν πέρασε τις αρχικές δοκιμές, με τους κατοίκους να διαμαρτύρονται για τη μυρωδιά και τον θόρυβο. Παρόλο που το εργοστάσιο δεν χρησιμοποιήθηκε ποτέ, τα συμβούλια υποχρεώθηκαν να καταβάλουν αποζημίωση ύψους 93,5 εκατ. λιρών στην RRS από τις τσέπες του λαού, για «πρόωρη καταγγελία» της σύμβασης!

Το BBC διαπίστωσε επίσης ότι δεκάδες δημοτικά συμβούλια είχαν ρήτρες στις συμβάσεις τους που απαιτούσαν μια ελάχιστη ποσότητα απορριμμάτων να αποστέλλεται σε μονάδες καύσης. Το 2010, το τοπικό συμβούλιο του Stoke-on-Trent βρέθηκε αντιμέτωπο με πρόστιμο ύψους 329.000 λιρών από την «Hanford Waste Services», επειδή δεν έστειλε αρκετά απόβλητα προς καύση.

Η καύση σκουπιδιών για παραγωγή Ενέργειας κατέχει εξέχουσα θέση στα «στρατηγικά προγράμματα» της «πράσινης» ανάπτυξης σε όλα τα κράτη. Τα σκουπίδια είναι «χρυσός» για τα μονοπώλια και ο κανόνας αυτός επιβεβαιώνεται από όλες τις χρήσεις τους, που προκαλούν νέους κινδύνους για τα λαϊκά στρώματα. Τεράστια κεφάλαια επενδύονται σε παλιές και νέες μορφές αξιοποίησης των σκουπιδιών για τα κέρδη, που γρήγορα αποδεικνύονται καταστροφικές για το περιβάλλον και τον άνθρωπο.

Αντίστοιχη «συνταγή» εφαρμόζεται και στη χώρα μας, στο πλαίσιο της απολιγνιτοποίησης και της «απελευθέρωσης» της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας. Τα καρκινογόνα και ρυπογόνα εργοστάσια καύσης απορριμμάτων προωθούνται στο όνομα της «πράσινης» μετάβασης ακόμα και δίπλα ή και εντός του οικιστικού ιστού, κόντρα στις αντιδράσεις του λαού σε διάφορες περιοχές της χώρας.

Η ανάπτυξη με σκοπό το μεγαλύτερο κέρδος, είτε «πράσινη», είτε «μαύρη», δεν συναντιέται πουθενά με τα συμφέροντα και τις λαϊκές ανάγκες. Η πολιτική τους είναι επικίνδυνη και αυτή πρέπει να πετάξει στα σκουπίδια με την πάλη του ο λαός!