Από παλιότερες κινητοποιήσεις για εξοπλισμό νοσοκομείων

Είναι στοιχεία που αποτυπώνονται και σε έρευνα στην οποία συμμετείχαν γυναίκες που είχαν νοσήσει από πρώιμο ή και τοπικά προχωρημένο καρκίνο του μαστού το χρονικό διάστημα 1/1/2019 - 30/6/2023, και των οποίων η διάγνωση και οι θεραπείες είχαν γίνει στην Ελλάδα. Η συλλογή των απαντήσεων πραγματοποιήθηκε μέσω ηλεκτρονικού ερωτηματολογίου και διεξήχθη τον Απρίλιο του 2024. Το τελικό δείγμα της έρευνας ανήλθε σε 552 συμμετέχουσες. Την πραγματοποίησαν η Σχολή Δημόσιας Υγείας του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής και ο Πανελλήνιος Σύλλογος Γυναικών με Καρκίνο Μαστού «Αλμα Ζωής».

• Χωρίς σταθερή παρακολούθηση από γιατρό για έλεγχο μαστού φαίνεται ότι ήταν περισσότερες από τις μισές ερωτηθείσες (52%), αποτυπώνοντας ξανά την εγκληματική έλλειψη ενός κεντρικά σχεδιασμένου, δημόσιου, δωρεάν συστήματος ΠΦΥ.
• Το 50,5% των γυναικών που συμμετείχαν στην έρευνα εντόπισαν το πρόβλημα με τον μαστό, που εν τέλει οδήγησε στη διάγνωση, κατά τον προληπτικό έλεγχο μαστού (μέσω μαστογραφίας, υπερήχου ή κλινικού ελέγχου μαστού).
• Οταν οι γυναίκες αναζήτησαν φροντίδα υγείας για το πρόβλημα που εντόπισαν, αναφέρονται προβλήματα στην πρόσβαση και συγκεκριμένα: Λίστα αναμονής για ιατρικό ραντεβού (29,7%), έλλειψη σχετικής ειδικότητας στον τόπο διαμονής τους (19,0%), μεγάλη απόσταση του ιατρείου - νοσοκομείου - Κέντρου Υγείας από τον τόπο κατοικίας (23%).
• Ο πρώτος γιατρός στον οποίο απευθύνθηκε η πλειονότητα του δείγματος (51,3%) ήταν ιδιώτης γιατρός (στο ιατρείο του) ενώ το 21,9% απευθύνθηκε σε εξωτερικά ιατρεία ιδιωτικού νοσοκομείου ή κλινικής ή σε ιδιωτικό πολυϊατρείο, έναντι 25,4% για αντίστοιχες δημόσιες δομές.
• Σε μεγαλύτερο ποσοστό οι συμμετέχουσες απευθύνθηκαν επίσης στον ιδιωτικό τομέα και για τη διενέργεια της βιοψίας, με το 64,3% να δηλώνουν ότι πραγματοποίησαν τη βιοψία σε ιδιωτική δομή, έναντι 35,5% σε δημόσιο νοσοκομείο, καθώς διατηρούνται και επιδεινώνονται οι ελλείψεις προσωπικού στα αντίστοιχα τμήματα των δημόσιων νοσοκομείων.

• Το σύνολο των γυναικών με πρώιμο - τοπικά προχωρημένο καρκίνο μαστού που συμμετείχαν στην έρευνα έκαναν κάποια χειρουργική επέμβαση. Στην πλειονότητα των περιπτώσεων (60,9%) η επέμβαση πραγματοποιήθηκε σε ιδιωτικό νοσοκομείο - κλινική. Στην περίπτωση των υπόλοιπων θεραπειών (χημειοθεραπειών, ακτινοθεραπειών κ.λπ.), σχεδόν οι μισές έγιναν σε δημόσιο νοσοκομείο.
• Η ανακοίνωση των αποτελεσμάτων της ιστολογικής εξέτασης μετά τη χειρουργική επέμβαση έγινε μετά από 20,8 ημέρες κατά μέσο όρο.
• Η δαπάνη για εξετάσεις καλύφθηκε σε μεγάλο ποσοστό από την ίδια την ασθενή, καθώς το 58,6% δηλώνουν ότι πλήρωσαν ένα μέρος ή όλο το ποσό. Μεταξύ αυτών που δεν πραγματοποίησαν τις εξετάσεις, μία στις τέσσερις γυναίκες δηλώνει «αδυναμία κάλυψης του κόστους»!

• Οι ιδιωτικές πληρωμές των ασθενών ανέρχονται σε 4.673 ευρώ κατά μέσο όρο. Το συγκεκριμένο ποσό φαίνεται να καλύπτεται κατά κύριο λόγο από το ίδιο το νοικοκυριό (66,1%), ενώ σημαντικό κομμάτι καταφεύγει και στον δανεισμό αναζητώντας υποστήριξη.
• Το 31% του δείγματος θεωρούν ότι η οικονομική τους κατάσταση επιβαρύνθηκε «πολύ» ή «πάρα πολύ» εξαιτίας των εξόδων για τη θεραπεία.
• Αντίστοιχα, το 17,4% αναφέρουν ότι η συγκεκριμένη οικονομική επιβάρυνση τις επιβάρυνε και ψυχολογικά.
• Παράλληλα, το 30,6% του δείγματος δηλώνουν ότι λόγω της διάγνωσης χρειάστηκε να σταματήσουν για κάποιο διάστημα την εργασία τους, ή να πάρουν άδεια άνευ αποδοχών.

Οπως αναφέρει, το 40% των χειρουργικών αιθουσών των νοσοκομείων της Θεσσαλονίκης είναι κλειστές, έως 30% φτάνουν οι ελλείψεις σε θέσεις μόνιμου προσωπικού, ενώ τουλάχιστον το 40% των εργαζομένων στα νοσοκομεία της πόλης είναι χωρίς μόνιμη εργασία.

Σε ανακοίνωσή της σημειώνει: «Αυτή είναι η πραγματικότητα που δεν θέλουν να αποκαλυφθεί η κυβέρνηση και το υπουργείο Υγείας. Γι' αυτό έχουν επιδοθεί σε μια πρωτοφανή προσπάθεια διαστρέβλωσης της πραγματικότητας στο ΕΣΥ. Πρωτοστατούντος του υπουργού, παρουσιάζονται φανταστικά παραμύθια για δήθεν βελτιωμένη κατάσταση στα νοσοκομεία. Αυτή η κοροϊδία αναπαράγεται με διαφορετικό περιτύλιγμα από την αμαρτωλή σοσιαλδημοκρατία και διάφορες πρόθυμες συνδικαλιστικές ηγεσίες, με στόχο να πάψει ο λαός να διεκδικεί αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν Υγεία - Πρόνοια. Μόνο όσοι δεν είχαν την ατυχία να βρεθούν σε νοσοκομείο μπορούν να πιστέψουν αυτήν την κοροϊδία όλων όσοι έφεραν το σύστημα Υγείας στη σημερινή κατάσταση. Η πολιτική που συνεχίζει η κυβέρνηση της ΝΔ εξοντώνει στη δουλειά τους υγειονομικούς, πετάει σε ράντζα τους ασθενείς και τους αναγκάζει να βάλουν βαθιά το χέρι στην τσέπη για υποβαθμισμένες υπηρεσίες που έχουν ήδη πληρώσει με την εργασία τους, τα ασφαλιστικά τους ταμεία και τους φόρους!

Η διάλυση και η εμπορευματοποίηση της δημόσιας Υγείας έχουν στόχο την εξοικονόμηση κρατικών πόρων για να παρέχονται στους επιχειρηματικούς ομίλους και την εξυπηρέτηση του κέρδους του ιδιωτικού τομέα Υγείας. Αυτή η στρατηγική, καθ' ομολογίαν του υπουργείου, απέναντί της βρίσκει μονάχα το εργατικό - λαϊκό κίνημα όταν αυτό αποκτά οργανωμένη δράση και κατεύθυνση σύγκρουσης με τη στρατηγική του κεφαλαίου, όταν πετάει από πάνω του τη λογική συνδιαλλαγής και υποχωρητικότητας στα "στενά δημοσιονομικά περιθώρια" και παλεύει για την Υγεία ως κοινωνικό δικαίωμα και όχι εμπόρευμα! Αυτό έκαναν χιλιάδες γιατροί και νοσηλευτές την προηγούμενη βδομάδα απεργώντας, αυτούς βρήκε και θα συνεχίσει να βρίσκει μπροστά του ο υπουργός στα νοσοκομεία. Σε αυτόν τον αγώνα είναι η πραγματική ελπίδα, κόντρα στην πολιτική της μιζέριας».