ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Μισθοί...

«Το ξεκαθαρίζουμε, δεν θα υπάρχουν μειώσεις». Αυτό έλεγε και ξανάλεγε μονότονα η υπουργός Εργασίας, ζητώντας και τα εύσημα για τον νέο τρόπο καθορισμού του κατώτατου μισθού που θα θεσμοθετήσει η κυβέρνηση από το 2027. Πρόκειται για τον «αλγόριθμο», στον οποίο, όπως έλεγε η Νίκη Κεραμέως, «δεν θα επεμβαίνει κανείς», πέρα βέβαια από τα ...μαθηματικά του κεφαλαίου, για να θωρακίζονται η ανταγωνιστικότητα και η κερδοφορία του. Αν από τον αλγόριθμο «προκύπτει αρνητικό αποτέλεσμα» - πρόσθετε η υπουργός - απλά ο μισθός θα «παγώνει». Τόσο εύκολα, τόσο απλά. Μόνο που οι εργαζόμενοι ξέρουν καλά ότι «πάγωμα» σημαίνει πρακτικά μείωση, αφού ακόμα και με τις μουσαντένιες αυξήσεις, το πραγματικό εισόδημα μειώνεται τα τελευταία χρόνια λόγω της εκτίναξης του πληθωρισμού. Ούτε όμως οι διαβεβαιώσεις της κυβέρνησης ότι δεν θα μειώνονται ονομαστικά οι μισθοί έχουν κάποια αξία, αν σκεφτεί κανείς ότι το 2011, με μια ΚΥΑ, ο κατώτατος μισθός μειώθηκε σ' ένα βράδυ πάνω από 20%, στο όνομα των «έκτακτων συνθηκών» της κρίσης.

... στον πάτο

Την ίδια πολιτική υπερασπίζεται και σήμερα η κυβέρνηση, όταν λέει ότι με αυτό το μέτρο, δηλαδή με την απαγόρευση των συλλογικών διαπραγματεύσεων, διασφαλίζεται το «επενδυτικό κλίμα» και «μειώνεται η ανεργία». Την απάντηση τη δίνουν οι εργαζόμενοι, που διαπιστώνουν ότι την περίοδο της βαθιάς κρίσης το «ταμείο ήταν μείον» επειδή δεν είχαν δουλειά, ενώ σήμερα που βρίσκουν δουλειά, πάλι το «ταμείο είναι μείον», αφού οι μισθοί παραμένουν στον πάτο. Οπότε, ο δρόμος είναι ένας: Κλιμάκωση της πάλης και της διεκδίκησης για ουσιαστικές αυξήσεις και για ΣΣΕ, «βουρ» για την επιτυχία της απεργίας στις 20 Νοέμβρη. Μόνο έτσι θα δοθεί απάντηση στις μούφα αυξήσεις - πραγματικές μειώσεις.

Σχέδιο

Στην Ισπανία ξεχειλίζει η οργή για την τοπική κυβέρνηση της Βαλένθια, η οποία δεν έκανε τίποτα για να προλάβει τη φονική καταστροφή, ενώ αποδείχτηκε ότι δεν είχε και κανένα σχέδιο για τη διαχείρισή της, όταν αυτή εκδηλώθηκε. Οπως καταγγέλλουν οι κάτοικοι της περιοχής, το μόνο που έκαναν οι αρμόδιες υπηρεσίες ήταν να στείλουν ένα μήνυμα μέσω του ισπανικού 112 στις 8.12 το βράδυ, 8 ώρες αφότου ξεκίνησαν οι πλημμύρες και 10 ώρες μετά την προειδοποίηση της Εθνικής Μετεωρολογικής Υπηρεσίας ότι επίκειται «ακραίος κίνδυνος», χωρίς όμως κι αυτή η προειδοποίηση να συνοδεύεται από συγκεκριμένα μέτρα για την προστασία του λαού. Ως αποτέλεσμα, δεκάδες άνθρωποι πνίγηκαν και εκατοντάδες ακόμα εγκλωβίστηκαν σε βιομηχανικές περιοχές και σε δρόμους, επειδή οι δρόμοι ήταν ήδη αποκομμένοι και η πρόσβαση είχε διακοπεί. Για άλλη μια φορά αποδεικνύεται η επιλεκτική ανικανότητα του κράτους να προστατέψει τον λαό. Κι αυτό δεν μπορεί να κρυφτεί πίσω από μηχανισμούς όπως το 112, το οποίο αξιοποιείται περισσότερο ως άλλοθι, για να «ξεπλένει» την ευθύνη του κράτους και να τη μεταθέτει στα θύματα των φυσικών καταστροφών. Το «τρεχάτε ποδαράκια μου» είναι το μόνο «σχέδιο» που ενεργοποιεί το 112, αλλά στην περίπτωση της Βαλένθια φαίνεται ότι δεν έκανε ούτε αυτό.

Ρητορικό

«(...) Η πολιτεία να αρχίσει να δημιουργεί έναν κουμπαρά, ένα σημαντικό ποσό και να αποδεχτούμε ότι θα πρέπει, αποζημιώνοντας κάποιους συμπολίτες μας, να κατεδαφίσουμε κάποιες οικίες και να ξεμπαζωθούν ρέματα». Σε αυτό το μέτρο βρίσκει τη «λύση» της αντιπλημμυρικής προστασίας ο αρμόδιος υπουργός, Β. Κικίλιας, όπως δήλωσε χτες σε συνέντευξή του. Αναμάσησε παράλληλα την καραμέλα - βολικό άλλοθι των «ακραίων καιρικών φαινομένων» και της «κλιματικής αλλαγής», που δοκιμάζει όλη την ΕΕ. Την ίδια ώρα, έκανε τον γύρο του κόσμου η είδηση για τους δεκάδες νεκρούς και αγνοούμενους από τις καταστροφικές πλημμύρες στην Ισπανία. Οπως ήταν αναμενόμενο, ο υπουργός της «ατομικής ευθύνης» και του 112 δεν έκρινε άξιες σχολιασμού τις οργισμένες καταγγελίες των κατοίκων της Βαλένθια, που αποκαλύπτουν τις τεράστιες ευθύνες του κράτους, της τοπικής και κεντρικής κυβέρνησης. Οσο για το «ποιος θα πληρώσει τον κουμπαρά», που ανακοίνωσε στη συνέντευξή του, το ερώτημα είναι βέβαια ρητορικό. Θα απαντηθεί σύντομα, όταν ανακοινωθεί κάποιο «τέλος κατεδάφισης» ή «τέλος κλιματικής κρίσης» κ.τ.λ.

1814 Αρχίζει το Συνέδριο της «Ιεράς Συμμαχίας» στη Βιέννη με αντικείμενο την επαναδιαμόρφωση του πολιτικού χάρτη της Ευρώπης μετά την ήττα της Γαλλικής αστικής Επανάστασης και των Ναπολεόντειων Πολέμων.

1864 Κυρώνονται η ιδρυτική Διακήρυξη και το Καταστατικό της Διεθνούς Ενωσης Εργατών (Α' Διεθνής). Σκοπός της Διεθνούς ήταν να εκπληρώσει το ιστορικό καθήκον της συσπείρωσης των δυνάμεων του παγκόσμιου προλεταριάτου. Η Α' Διεθνής έπαψε να υπάρχει τυπικά το 1876, έχοντας εκπληρώσει το έργο της στις ιστορικές συνθήκες στις οποίες έδρασε.

1920 Εκλογές διεξάγονται στην Ελλάδα, με τη Μικρασιατική Εκστρατεία να βρίσκεται στο επίκεντρο της προεκλογικής εκστρατείας και την αντιβενιζελική αστική παράταξη να κάνει σημαία της - προπαγανδιστικά και μόνο όπως αποδείχθηκε στη συνέχεια - τον τερματισμό του πολέμου. Οι εκλογές αυτές ήταν και οι πρώτες στις οποίες έλαβε μέρος το νεαρό ΣΕΚΕ (Κ), συνεχίζοντας την αδιάκοπη πάλη του για την ικανοποίηση των αιτημάτων και των αναγκών των λαϊκών στρωμάτων, σε συνδυασμό με τον αντιπολεμικό - αντιιμπεριαλιστικό αγώνα. Το ΣΕΚΕ (Κ), δίνοντας αυτήν την πολιτική μάχη κατά της κυβέρνησης Βενιζέλου, εν μέσω άγριων διώξεων, προσπάθειας φίμωσης της φωνής του και συνθηκών νοθείας και εξαπάτησης του λαού, αποκάλυπτε ταυτόχρονα ότι και η αντιβενιζελική αντιπολίτευση είχε σκοπό να ακολουθήσει την ίδια ιμπεριαλιστική πολιτική. Οπως και έγινε. Η αντιβενιζελική αστική παράταξη κέρδισε τελικά τις εκλογές και - παρά τις σχετικές προεκλογικές της διαβεβαιώσεις - συνέχισε τη Μικρασιατική Εκστρατεία.

1930 Τριακόσιοι αγρότες, τριών χωριών της περιοχής Καλαμών, δέχονται ένοπλη επίθεση της αστυνομίας, γιατί επιχειρούν να παρεμποδίσουν τη χάραξη δρόμου που θα κατέστρεφε τις καλλιέργειές τους. Σκοτώνονται δύο αγρότες και πολλοί τραυματίζονται.

1931 Δημοσιεύεται στον «Ριζοσπάστη» (στα φύλλα 1 - 3/11/1931) Εκκληση της ΕΕ της Κομμουνιστικής Διεθνούς για τη λύση της εσωκομματικής διαπάλης στο ΚΚΕ. Με παρέμβασή της, επίσης, αντικαθίσταται το ΠΓ της ΚΕ. Νέος Γραμματέας ορίζεται ο Ν. Ζαχαριάδης.

1939 Η 5η Σύνοδος του Ανώτατου Σοβιέτ της ΕΣΣΔ (1 - 2/11/1939) αποφασίζει την εισδοχή της Δυτικής Ουκρανίας και της Δυτικής Λευκορωσίας (περιοχές που είχε αποσπάσει η Πολωνία την περίοδο της ιμπεριαλιστικής επέμβασης κατά της επανάστασης) στην ΕΣΣΔ και την ενσωμάτωσή τους στις Σοβιετικές Σοσιαλιστικές Δημοκρατίες της Ουκρανίας και Λευκορωσίας αντίστοιχα.

1944 Ολη η δύναμη του 7ου Συντάγματος της ΙΧ Μεραρχίας του ΕΛΑΣ, με τη συνδρομή του εφεδρικού ΕΛΑΣ Φλώρινας, δίνει την τελευταία μάχη εναντίον των γερμανικών τμημάτων που υποχωρούν από την περιοχή της Φλώρινας.

1944 Δύο μέρες μετά την Απελευθέρωση της Θεσσαλονίκης από τον ΕΛΑΣ, βρετανικά στρατεύματα εισέρχονται στην πόλη.

1952 Οι ΗΠΑ πυροδοτούν την πρώτη βόμβα υδρογόνου στα νησιά Μάρσαλ του Ειρηνικού.

1954 Στην Αλγερία ξεσπά εθνικοαπελευθερωτικός πόλεμος κατά των Γάλλων αποικιοκρατών, που θα διαρκέσει έως τις 19 Μάρτη 1962. Στις 5 Ιούλη 1962 η Γαλλία θα αναγνωρίσει την ανεξαρτησία της Αλγερίας.

1968 Πεθαίνει ο Γεώργιος Παπανδρέου, 3 φορές πρωθυπουργός της Ελλάδας (την πρώτη από τις 26/4/1944 έως τις 3/1/1945, τη δεύτερη από τις 8/11/1963 έως τις 30/12/1963 και την τρίτη από τις 18/2/1964 έως τις 15/7/1965).