Ολα αυτά στο πλαίσιο της ενσωμάτωσης της Οδηγίας 2022/2041 «για επαρκείς κατώτατους μισθούς στην Ευρωπαϊκή Ενωση», που αποτελεί ένα πολύτιμο εργαλείο για την εργοδοσία σε όλα τα κράτη - μέλη. Αλλωστε, με βάση αυτήν την Οδηγία 21 από τις 27 χώρες της ΕΕ εφαρμόζουν τον ίδιο τρόπο καθορισμού του κατώτατου μισθού, δηλαδή με νομοθετική θέσπιση.
Στην πραγματικότητα, και με το νέο νομοθέτημα ο καθορισμός του κατώτατου μισθού μέσω του μαθηματικού τύπου εξασφαλίζει ότι οι αμοιβές των εργαζομένων θα βρίσκονται κάτω από τη μέγγενη της ανταγωνιστικότητας και της παραγωγικότητας της οικονομίας, άρα της διαρκούς συμπίεσής τους για την ένταση της εκμετάλλευσης, που η εκάστοτε κυβέρνηση θα κρατά σε λειτουργία για λογαριασμό της κερδοφορίας του κεφαλαίου.
Οσον αφορά τον μαθηματικό τύπο, ο οποίος θα εφαρμόζεται από το 2028 και μετά για την ετήσια αναπροσαρμογή του κατώτατου μισθού, αυτός περιλαμβάνει το ετήσιο ποσοστό μεταβολής του δείκτη τιμών καταναλωτή για τα νοικοκυριά που βρίσκονται στο χαμηλότερο 20% της εισοδηματικής κλίμακας και του μισού ποσοστού μεταβολής της αγοραστικής δύναμης του γενικού δείκτη μισθών κατά την ίδια χρονική περίοδο (δηλαδή κατά την περίοδο από 1η Ιούλη του προηγούμενου έτους μέχρι 30 Ιούνη του τρέχοντος έτους). Και οι δύο δείκτες θα καθορίζονται από την ΕΛΣΤΑΤ, προσδίδοντας «αντικειμενικό χαρακτήρα» στον καθορισμό του κατώτατου μισθού, προστατεύοντας δηλαδή την εργοδοσία από τις διεκδικήσεις των εργαζομένων και των σωματείων τους.
Η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι με αυτόν τον τρόπο εξασφαλίζονται «διαφάνεια» και «προβλεψιμότητα» στην αναπροσαρμογή του κατώτατου μισθού, ώστε να μην έρχονται ...προ εκπλήξεων οι επιχειρηματικοί όμιλοι.
Είναι δε χαρακτηριστικό ότι στον ίδιο νόμο προβλέπονται εξαιρέσεις ακόμα κι απ' αυτό το καθεστώς, πώς δηλαδή θα μπαίνει «φρένο» στην όποια αναπροσαρμογή - αύξηση του κατώτατου μισθού.
Συγκεκριμένα, προβλέπεται ότι μια Επιστημονική Επιτροπή που δημιουργείται στο πλαίσιο του νέου μηχανισμού θα μπορεί να προτείνει να μη γίνεται αύξηση του κατώτατου μισθού για το επόμενο έτος «αν συντρέχουν λόγοι». Στους λόγους αυτούς που μπορεί να επικαλεστεί η Επιτροπή για να αποτραπεί η αύξηση του κατώτατου μισθού περιλαμβάνονται οι εξής: «α) η οικονομία βρίσκεται σε σημαντική ύφεση ή β) υπάρχει σημαντική απόκλιση του εθνικού πληθωρισμού (Δείκτη Τιμών Καταναλωτή) από τον στόχο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας ή γ) υπάρχει σημαντική ανισορροπία στο ισοζύγιο εξωτερικών συναλλαγών ή δ) δεν δικαιολογείται από τα επίπεδα και τις μακροπρόθεσμες εξελίξεις στην παραγωγικότητα και τη δυναμική της ή την απόκλιση του κατώτατου μισθού από το εξήντα τοις εκατό (60%) του ακαθάριστου διάμεσου μισθού ή ε) υπερβαίνει τις δημοσιονομικές δυνατότητες της χώρας ή στ) δεν δικαιολογείται από έκτακτες περιστάσεις».
Και μόνο η απαρίθμηση των ...διαζευκτικών λόγων που μπορεί η κάθε κυβέρνηση να επικαλεστεί δείχνει ότι η τράπουλα είναι «σημαδεμένη» από την αρχή μέχρι το τέλος για λογαριασμό της εργοδοσίας: Είτε θα περιορίζει τις αυξήσεις, επικαλούμενη την «αντικειμενικότητα» του μαθηματικού τύπου, είτε θα τις απαγορεύει, επικαλούμενη τουλάχιστον έναν από τους παραπάνω έξι λόγους, οι οποίοι μπορεί να συντρέχουν ανά πάσα στιγμή στην καπιταλιστική οικονομία.
Μέγιστη απάτη και κοροϊδία αποδεικνύεται και ο ισχυρισμός της κυβέρνησης ότι «πρόθεσή της είναι να ενισχύσει τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας». Οπως χαρακτηριστικά αναφέρεται στο σχετικό άρθρο που ενσωματώνει την ευρωπαϊκή Οδηγία και προβλέπει την παρουσίαση ενός σχεδίου δράσης μέσα στο διάστημα ενός έτους από την ψήφιση του νόμου, «τα μέτρα του Σχεδίου Δράσης αφορούν ιδίως (...) την ενθάρρυνση της αποτελεσματικότητας των συλλογικών διαπραγματεύσεων και της ικανότητας των συνδικαλιστικών οργανώσεων των εργαζομένων και των οργανώσεων των εργοδοτών να διεξάγουν συλλογικές διαπραγματεύσεις». Ενθάρρυνση ...για να προσέλθουν οι εργοδότες να κάνουν διαπραγματεύσεις με τα συνδικάτα - αυτή είναι η συνεισφορά της κυβέρνησης προς τους εργαζόμενους σε μια αγορά εργασίας όπου η κάλυψη από Συλλογικές Συμβάσεις δεν ξεπερνά το 25%! Και την ίδια στιγμή εξακολουθεί να αρνείται να νομιμοποιήσει μέτρα που ξηλώθηκαν με τα μνημόνια και τα οποία πραγματικά προστατεύουν τους εργαζόμενους και τις ΣΣΕ, όπως η υποχρεωτικότητα, η μετενέργεια, η ευνοϊκότερη σύμβαση, οι τριετίες κ.λπ.
Με συλλογικές διαδικασίες, μέσα από μαζικές Γενικές Συνελεύσεις, συσκέψεις και περιοδείες, τα συνδικάτα και το Εργατικό Κέντρο Εύβοιας κλιμακώνουν τη δράση τους για την οργάνωση και την επιτυχία της απεργίας, καλώντας τους εργαζόμενους στους χώρους δουλειάς να στείλουν στην εργοδοσία και την κυβέρνηση ένα δυναμικό και αποφασιστικό μήνυμα διεκδίκησης ζωής και δουλειάς με δικαιώματα, αλλά και να γυρίσουν την πλάτη στη γραμμή συμβιβασμού του εργοδοτικού κυβερνητικού συνδικαλισμού.
Σε αυτή την κατεύθυνση, συνδικάτα, συνδικαλιστές και εργαζόμενοι της Εύβοιας μπαίνουν μπροστά στην οργάνωση της απεργίας και δίνουν συνέχεια στην πλούσια δράση του προηγούμενου διαστήματος, προχωρώντας σε ζωντανές και μαζικές συλλογικές διαδικασίες. Οπως η σύσκεψη σωματείων και εργαζομένων του Εργατικού Κέντρου, αλλά και οι μαζικές Γενικές Συνελεύσεις που ακολούθησαν από το Συνδικάτο Τροφίμων και Ποτών Εύβοιας, το Σωματείο στην ΤΕΡΝΑ ΛΕΥΚΟΛΙΘΟΙ στο Μαντούδι, στο Σωματείο Ρητινοκαλλιεργητών Δασεργατών Εύβοιας, στο Σωματείο Οικοδόμων Βόρειας Εύβοιας, η μαζική σύσκεψη συνδικάτων και εργαζομένων στο Αλιβέρι. Γενικές Συνελεύσεις έχουν επίσης προγραμματίσει το Σωματείο Εργαζομένων στην HQF (πρώην «ΜΙΜΙΚΟΣ») και στην «Κελαϊδίτης ΕΠΕ», ενώ συνεχίζονται και οι περιοδείες σε εργοστάσια και άλλους χώρους δουλειάς, αλλά και η επαφή με τα μέλη των Σωματείων.
Στον αντίποδα αυτής της πλούσιας δράσης στέκεται ο εργοδοτικός κυβερνητικός συνδικαλισμός, που επιδιώκει να μετατρέψει την απεργία από μαχητική πανεργατική κινητοποίηση σε μια ...τζούφια ντουφεκιά, να σπείρει την απογοήτευση ότι με τους αγώνες «δεν γίνεται τίποτα» και ότι «λύσεις» έρχονται μέσα από τον «κοινωνικό εταιρισμό», τα παζάρια με την εργοδοσία και την κυβέρνηση.
Χαρακτηριστικό είναι ότι την ίδια στιγμή δυνάμεις του εργοδοτικού συνδικαλισμού δίνουν ...ρέστα με την εργοδοσία για την αλλοίωση του συσχετισμού δύναμης και τον έλεγχο του Εργατικού Κέντρου Εύβοιας με νόθες εκλογικές διαδικασίες σε σωματεία - σφραγίδες. Ταυτόχρονα συκοφαντούν χυδαία αγωνιστές συνδικαλιστές, λοιδορούν αγώνες εργαζομένων σε χώρους δουλειάς, ενώ «χέρι χέρι» με την ηγετική ομάδα της ΓΣΕΕ επιχειρούν να υπονομεύσουν αγωνιστικές διεργασίες σε χώρους δουλειάς και κλάδους.
Την κατεύθυνση αυτή εξυπηρετεί και η παρουσία κλιμακίου της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ στη Χαλκίδα, όπου Παναγόπουλος (ΠΑΣΚΕ) και Φωτόπουλος (ΣΥΡΙΖΑ - Νέα Αριστερά), αγκαλιά με συνδικαλιστές του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ στην περιοχή, θέλησαν δήθεν να προπαγανδίσουν την απεργία. Με ...μισθωμένο συνεργείο διανομής ανακοινώσεων έκαναν δημόσιες σχέσεις στο κέντρο της πόλης, χωρίς να επισκεφτούν έστω και συμβολικά έναν χώρο εργασίας, ενώ μετέτρεψαν σε «γλάστρες» τους λιγοστούς συνδικαλιστές και εργαζόμενους που κατάφεραν να συγκεντρώσουν στη συνέντευξη Τύπου του προέδρου της ΓΣΕΕ, η οποία στη συνέχεια βαπτίστηκε «σύσκεψη».
Σε μία συνέντευξη Τύπου, σχεδόν μιας ώρας, που δεν ειπώθηκε κουβέντα για την κατάσταση που επικρατεί και βιώνουν οι εργαζόμενοι στην Εύβοια. Για τις μαζικές, δυναμικές και πολυήμερες κινητοποιήσεις σε κλάδους και χώρους δουλειάς της Εύβοιας, όπως για την προσπάθεια για υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας στα πτηνοσφαγεία για ουσιαστικές αυξήσεις στο μεροκάματο και τα δικαιώματα, τον σχεδόν 20ήμερο απεργιακό αγώνα των εργαζομένων στον «ΜΙΜΙΚΟ» και τις διεκδικήσεις που αναπτύσσονται σε μια σειρά χώρους, σε αρκετές μάλιστα περιπτώσεις με αποτελέσματα, για τα θανατηφόρα εργοδοτικά εγκλήματα, την εντατικοποίηση της εργασίας που σπάει κόκαλα, για την άθλια κατάσταση στο Νοσοκομείο Χαλκίδας και τη συνδικαλιστική δίωξη σε βάρος της προέδρου του Συλλόγου Εργαζομένων, για την υποβάθμιση σχολείων και τις διώξεις εκπαιδευτικών. Σε μια συνέντευξη Τύπου που σύμφωνα με τον πρόεδρο της ΓΣΕΕ, ο ηρωικός αγώνας των εργαζομένων της ΛΑΡΚΟ και των σωματείων της έγινε όχι «για ΛΑΡΚΟ ανοιχτή και διασφάλιση των θέσεων εργασίας», αλλά για μετατάξεις στο Δημόσιο (!), αποδεικνύοντας πόσο έξω από αυτόν τον αγώνα βρέθηκε η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ.
Πλαίσιο πάλης και πρόταση νόμου από συνδικαλιστικές οργανώσεις
Σε ετοιμότητα βρίσκει τα σωματεία το νέο έκτρωμα για τη διαρκή συμπίεση των μισθών, αφού ήδη Ομοσπονδίες του ιδιωτικού και του δημόσιου τομέα μαζί με Εργατικά Κέντρα έχουν πάρει τη σημαντική πρωτοβουλία για την ανάπτυξη της πάλης, για τη διεκδίκηση αυξήσεων στους μισθούς, για το ξήλωμα του αντεργατικού πλαισίου που ακυρώνει τις ΣΣΕ.
Πιο συγκεκριμένα, μια σειρά από συνδικαλιστικές οργανώσεις έχουν επεξεργαστεί πρόταση νόμου για την επαναφορά των Συλλογικών Συμβάσεων και την καταθέτουν σε όλα τα σωματεία της χώρας για να τη στηρίξουν. Το περιεχόμενο της Πρότασης ξηλώνει ουσιαστικά τους αντεργατικούς νόμους των τελευταίων ετών που έχουν οδηγήσει ουσιαστικά στην κατάργηση των κλαδικών Συλλογικών Συμβάσεων.
Και, παράλληλα μπροστά και στην πανεργατική απεργία καταθέτουν το παρακάτω πλαίσιο πάλης για συζήτηση σε όλα τα σωματεία: