«Νέα ώθηση» για «να διατηρηθούν τα πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα, καθώς και τα συμφέροντα ασφαλείας της ΕΕ (...) σε ένα όλο και πιο ανταγωνιστικό περιβάλλον» προβλέπει η στρατηγική της ιμπεριαλιστικής ένωσης για το κέρας της Αφρικής

Συγκεκριμένα, η Σύνοδος εξετάζει θέματα γνωστά και αναμενόμενα, όπως την «Επίθεση της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας», την κατάσταση στη Γεωργία, τις «Σχέσεις ΕΕ - ΗΠΑ» και την «Κατάσταση στη Μέση Ανατολή». Εστιάζει ωστόσο και στο Κέρας της Αφρικής, με μπούσουλα τα Συμπεράσματα του Συμβουλίου της ΕΕ, της 10/5/21, με τίτλο «Το Κέρας της Αφρικής: γεωστρατηγική προτεραιότητα για την ΕΕ».

Το κείμενο ήρθε σε «επικαιροποίηση» αντίστοιχων κειμένων της 14/11/11, της 26/10/15 και 30/6/20, αποτυπώνοντας τα διαχρονικά συμφέροντα των ευρωενωσιακών ομίλων στην περιοχή. Καλύπτει τις οκτώ χώρες της (Τζιμπουτί, Ερυθραία, Αιθιοπία, Κένυα, Ουγκάντα, Σομαλία, Νότιο Σουδάν, Σουδάν), καθώς και περιφερειακούς οργανισμούς, «στο πλαίσιο της ευρύτερης γειτονίας, συμπεριλαμβανομένων της Ερυθράς Θάλασσας και του Δυτικού Ινδικού Ωκεανού».

Εξαρχής τονίζει ότι «το Κέρας της Αφρικής αποτελεί περιοχή στρατηγικής σημασίας, με την οποία η Ευρώπη διατηρεί μακροχρόνιους πολιτικούς και οικονομικούς δεσμούς», με την ΕΕ «προσηλωμένη στην εμβάθυνση της στρατηγικής και εταιρικής της σχέσης με την περιοχή», με «στόχο», μεταξύ άλλων, και τη «στήριξη» της «οικονομικής μεγέθυνσης».

Εξ ου και επιχειρείται να δοθεί «νέα ώθηση στη σχέση αυτή και να διατηρηθούν τα πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα, καθώς και τα συμφέροντα ασφαλείας της ΕΕ. Η στρατηγική αυτή αποσκοπεί στην ενίσχυση της εταιρικής σχέσης της ΕΕ με τις χώρες του Κέρατος της Αφρικής και στη βελτίωση της αποτελεσματικότητας και της προβολής της ΕΕ σε ένα όλο και πιο ανταγωνιστικό περιβάλλον». Προκύπτουν δε ως ζητήματα προς διαχείριση «ο ανταγωνισμός για την εξουσία και τους φυσικούς πόρους, ο βίαιος εξτρεμισμός, ο διεθνοποιημένος ανταγωνισμός για επιρροή».

Πατώντας στο γεγονός ότι υπάρχουν «ισχυρές πολιτικές, οικονομικές και εμπορικές σχέσεις» με χώρες της περιοχής, ξεκαθαρίζεται από τότε, πολύ πριν «ανακαλύψουν» τους Χούθι, ότι «η ΕΕ θα συνεχίσει να στηρίζει την ασφάλεια στη θάλασσα, χρησιμοποιώντας τη ναυτική διπλωματία ως εργαλείο για την ενθάρρυνση της συνεργασίας και των συνεργειών μεταξύ περιφερειακών παραγόντων. Στο πλαίσιο αυτό, η εντολή της επιχείρησης ATALANTA, η οποία συνιστά βασική ναυτική δύναμη στην περιοχή, αναθεωρήθηκε και επεκτάθηκε περαιτέρω για να στηρίξει τη δέσμευση της ΕΕ στη Νότια Ερυθρά Θάλασσα και στον Δυτικό Ινδικό Ωκεανό», τονίζουν.

Θυμίζουμε, η «ATALANTA», επιχείρηση της ΕΕ από το 2008, επιτηρεί με πολεμικά πλοία τις ακτές της Σομαλίας και το Κέρας της Αφρικής. Καθώς ωστόσο οι ιμπεριαλιστικοί ανταγωνισμοί για τον έλεγχο πλουτοπαραγωγικών πηγών και διαύλων εντείνονται, από τις 19/2 φέτος η ΕΕ πρόσθεσε και έτερη επιχείρηση στην ίδια πάνω - κάτω περιοχή, την «ASPIDES», με την ελληνική κυβέρνηση να σπεύδει να αναλάβει εξαρχής την εν όρμω διοίκησή της (με επικεφαλής Ελληνα υποναύαρχο) στο Ελληνικό Στρατηγείο Επιχειρήσεων της ΕΕ (ΕΣΕΕΕ) στη Λάρισα, δείγμα της πρεμούρας της ντόπιας πλουτοκρατίας να αναβαθμιστεί γεωστρατηγικά μέσα από την ανάληψη ρόλων και αποστολών κυριολεκτικά όπου Γης.

Επιπρόσθετα, έχοντας τη συναίνεση των άλλων αστικών κομμάτων και μορφωμάτων, έστειλε διαδοχικά τις φρεγάτες «Υδρα», «Ψαρά» και τώρα «Σπέτσαι» να περιπολούν στον Κόλπο του Αντεν, βάζοντας τα πληρώματα να εμπλέκονται με πυρά εναντίον UAV, πυραύλων ή ό,τι άλλο εξαπολύουν οι Χούθι κατά εμπορικών πλοίων «δυτικών» συμφερόντων. Κάνοντας, στο μεταξύ, και το επόμενο βήμα στην εμπλοκή, κίνησε διαδικασίες ώστε από τις 2/11 φέτος Ελληνας αρχιπλοίαρχος παρέλαβε καθήκοντα εν πλω διοικητή της «ΑSPIDES» στην Ερυθρά.

Τι ετοιμάζουν για παραπέρα; Διαβαθμισμένο έγγραφο του υπουργείου Αμυνας που αποκάλυψε το προηγούμενο Σάββατο ο «Ριζοσπάστης», σημειώνει ότι «στην ΕΕ υφίστανται διεργασίες για τη διερεύνηση του μέλλοντος των επιχειρήσεών της στον ΒΔ Ινδικό Ωκεανό, και στο πλαίσιο αυτό εξετάζεται η πιθανότητα συγχώνευσης των επιχειρήσεων ATALANTA και ASPIDES».

Σύμφωνα με το έγγραφο, αποφάσεις θα παρθούν το β' εξάμηνο του 2025, οπότε αναμένεται «να συγχρονιστεί η Ενδιάμεση Στρατηγική Αξιολόγηση της ATΑLANTA με τη Στρατηγική Αναθεώρηση της ASPIDES». Θυμίζουμε, η «περιοχή επιχειρήσεων» της «ASPIDES» περιλαμβάνει Ερυθρά Θάλασσα, Κόλπο του Αντεν, Αραβική Θάλασσα, Θάλασσα του Ομάν, Περσικό Κόλπο και ΒΔ Ινδικό Ωκεανό. Αν προστεθεί και η ζώνη της «ATALANTA», οι ευρωενωσιακοί θα απλώνουν πολεμικά τους πλοία και αεροσκάφη επιτήρησης σχεδόν σε ολόκληρη την ακτογραμμή της Ανατολικής Αφρικής.

Σε τι πλαίσιο; «Αποτιμάται», διαβάζουμε παρακάτω στο έγγραφο, «ότι η επιχείρηση EURONAVFOR ASPIDES αποτελεί κύριο στοιχείο και μέσο της ευρωπαϊκής παρουσίας στην περιοχή της Ερυθράς Θάλασσας, στην οποία δραστηριοποιούνται δρώντες σε παγκόσμιο επίπεδο, η οποία θα μονοπωλήσει την απαίτηση παρουσίας ναυτικών δυνάμεων στο προσεχές διάστημα», τουλάχιστον «μέχρι να ολοκληρωθεί η αποσόβηση της απειλής των Χούθι στην παγκόσμια ναυσιπλοΐα».

Η «απειλή» των οποίων βέβαια μόνο ως πρόσχημα μπορεί να θεωρηθεί για την πολεμική προπαρασκευή των ευρωενωσιακών. Δεν είναι τυχαίο ότι στο ίδιο έγγραφο καταγράφεται η «πρόταση» των Γάλλων στην εξέλιξη της επιχείρησης όχι απλά να αναλάβουν την εν πλω διοίκηση, αλλά και να διαθέσουν τις εγκαταστάσεις τους στο Αμπου Ντάμπι για να εγκατασταθεί εκεί ο εν πλω διοικητής και το επιτελείο του.

Σημειωτέον, από τη βάση τους εκεί, οι Γάλλοι ηγούνται ήδη άλλης πολυεθνικής επιχείρησης, της «EMASOH», στα Στενά του Ορμούζ, με αντικείμενο «την ασφαλή και ελεύθερη διέλευση των εμπορικών πλοίων σε Περσικό Κόλπο, Στενά του Ορμούζ και Κόλπο του Ομάν», επιχείρηση που ξεκίνησε το 2020, στα νότια του Ιράν.

Σε αυτό το φόντο, άλλωστε, το 2021 η κυβέρνηση έστειλε τη φρεγάτα «Υδρα» στο Αμπου Ντάμπι, όπου και εκτέλεσε συνεκπαιδεύσεις με πλοία των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων και των ΗΠΑ, ενώ συμμετείχε - για πρώτη φορά - σε ρόλο υποστήριξης («associated support») στην πολυεθνική αποστολή.

Γιατί παιδιά του λαού στέλνονται σε όλο το τόξο από το Τζιμπουτί και τη Σομαλία μέχρι το Ομάν και τα ΗΑΕ, χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από την πατρίδα; Διαβάζουμε στο έγγραφο του ΥΠΕΘΑ:

«Η στήριξη της ελληνικής παρουσίας έχει πολλαπλά αντισταθμιστικά οφέλη, τόσο σε ευρωπαϊκό όσο και σε διεθνές επίπεδο (βλ. σχέσεις Ελλάδος - Ινδίας, υπό πρίσμα παρουσίας στην περιοχή). Δυναμικά υφίσταται ένα πλήθος επιλογών, τις οποίες δύναται να εκμεταλλευτεί η χώρα μας σε πολιτικό επίπεδο, λόγος για τον οποίο απαιτείται η ανάλογη στήριξη των ημέτερων συμμετεχουσών δυνάμεων (κόστος κυρίως)».

Κόστος που θα φορτωθεί ο ελληνικός λαός. Κόστος δυσβάσταχτο, εφόσον ακόμα και με τις πιο συντηρητικές εκτιμήσεις η τρίμηνη ανάπτυξη μιας ελληνικής φρεγάτας στην περιοχή φτάνει ή και υπερβαίνει σε κόστος τα 3 εκατ. ευρώ, ενώ άλλοι παράγοντες έχουν μιλήσει ακόμα και για 500.000 ευρώ τη μέρα.

Πακτωλός χρημάτων σε κάθε περίπτωση, για να φυλάνε καράβια των εφοπλιστών, όπως φάνηκε και από το πρόσφατο περιστατικό με τη φρεγάτα «Ψαρά» να παρέχει συνοδεία και κάλυψη στο χτυπημένο δεξαμενόπλοιο «SOUNION». Οπως επίσης για να διασφαλίσουν την κίνηση στους εμπορευματικούς τους λιμένες. Ο ίδιος ο υπουργός Αμυνας, Ν. Δένδιας, μιλώντας πρόσφατα στον Ροταριανό Ομιλο Αθηνών, έλεγε ότι «η αχρήστευση των λιμανιών μας ως κόμβων λοτζίστικς είναι πολύ μεγάλη ζημιά», προφανώς για τους εγχώριους ομίλους της διαμετακόμισης.

Αλλωστε και στα προαναφερόμενα ευρωενωσιακά Συμπεράσματα τονίζεται ότι «η περιοχή του Κέρατος της Αφρικής αντιπροσωπεύει μια τεράστια και δυναμική αγορά με μεγάλες δυνατότητες», όπου «η ΕΕ θα συνεχίσει να στηρίζει την επιχειρηματικότητα» και «τα επιχειρηματικά δίκτυα», «θα συνεχίσει να προάγει την περιφερειακή οικονομική ολοκλήρωση και συνεργασία», ώστε να «δημιουργήσει περισσότερες ευκαιρίες για ξένες επενδύσεις και ανάπτυξη του ιδιωτικού τομέα, μεταξύ άλλων από την ΕΕ».

Ιδιαίτερη αναφορά έκαναν, δε, στο Τζιμπουτί: «Η ΕΕ στηρίζει τη θετική συμβολή του Τζιμπουτί στην ειρήνη, την ασφάλεια και την περιφερειακή συνεργασία στην περιοχή του Κέρατος της Αφρικής συμπεριλαμβανομένης της Ερυθράς Θάλασσας, για παράδειγμα μέσω της φιλοξενίας του κόμβου υλικοτεχνικής υποστήριξης της επιχείρησης ATALANTA και της στρατιωτικής παρουσίας των κρατών - μελών της ΕΕ».

Σημειωτέον, το Τζιμπουτί είναι η μόνη χώρα στον κόσμο που φιλοξενεί ταυτόχρονα στρατιωτικές βάσεις των ΗΠΑ (το Camp Lemonnier από το 2002) και της Κίνας (από το 2017). Φιλοξενεί επίσης τη μοναδική στρατιωτική εγκατάσταση της Ιαπωνίας εκτός των συνόρων της, τη γαλλική υπερπόντια ναυτική βάση «Heron» (μία από τις μεγαλύτερες βάσεις των Γάλλων, όπου φιλοξενούνται επίσης γερμανικά και ισπανικά ένοπλα αποσπάσματα), την ιταλική στρατιωτική βάση «Amedeo Guillet», χώρια τα πλοία της «ASPIDES» (ανάμεσά τους και οι ελληνικές φρεγάτες) συν όποια άλλα ελλιμενίζονται εκεί για υποστήριξη, π.χ. τα πολεμικά της υπό αμερικανική ηγεσία επιχείρησης «Prosperity Guardian».

Δυνάμεις που απλώνονται πάνω στους ανταγωνιστικούς διαύλους του κινεζικού «Δρόμου του μεταξιού» και του ευρωατλαντικού IMEC (σύνδεσης Ινδίας - ΕΕ), με ό,τι κινδύνους αυτό συνεπάγεται από τη σώρευση τόσων πάνοπλων δυνάμεων σε μια ζώνη όπου οι ανταγωνισμοί του κεφαλαίου λυσσομανάνε.

Διόλου τυχαία, ήδη από τα Συμπεράσματα του 2021 στην ΕΕ τόνιζαν ότι «γενικότερα, η περιοχή της Ερυθράς Θάλασσας παραμένει ζωτικής σημασίας για την ΕΕ λόγω της σημασίας της για τη σταθερότητα του Κέρατος της Αφρικής, καθώς και ως αρτηρία εμπορίου και συνδεσιμότητας. Η σταθερότητα και η ελευθερία της ναυσιπλοΐας πρέπει να διαφυλαχθούν και αποτελούν θέμα κοινού ενδιαφέροντος με την περιοχή».

Ξεκαθαριζόταν επίσης ότι «επεκτείνοντας την ισχύουσα δέσμευση της ΕΕ για την Ερυθρά Θάλασσα (...) και υπό το πρίσμα των εξελίξεων κατά μήκος των ακτών της ανατολικής Αφρικής (...) η ΕΕ θα ενισχύσει περαιτέρω την ολοκληρωμένη προσέγγισή της όσον αφορά τα παρακείμενα ύδατα του Δυτικού Ινδικού Ωκεανού. Η ΕΕ θα επιδιώξει να αντιμετωπίσει κοινές προκλήσεις και να δημιουργήσει συνέργειες (...) αξιοποιώντας την επιχείρηση ATALANTA και, κατά περίπτωση, τη στρατιωτική παρουσία των κρατών μελών της ΕΕ στην περιοχή». Αρα και την ελληνική, με ό,τι κινδύνους συνεπάγεται αυτό για παιδιά του λαού, που στέλνονται σε ζώνη πυρός να υπηρετήσουν συμφέροντα ξένα προς την Αμυνα της πατρίδας.