Η ανακοίνωση του κλεισίματος της 4ης λιγνιτικής μονάδας και των ορυχείων της ΔΕΗ στη Μεγαλόπολη Αρκαδίας, με τις συνέπειες που αυτή η εξέλιξη μπορεί να επιφέρει συνολικά στην ευρύτερη περιοχή, έχει σημάνει συναγερμό στους εργαζόμενους και συνολικά στα λαϊκά στρώματα, που βλέπουν μπροστά τους το φάσμα της ανεργίας και της ερήμωσης της περιοχής.

Από τα μέσα Ιούνη, οπότε ανακοινώθηκε από τη διοίκηση της ΔΕΗ ότι στις 31 Δεκέμβρη μπαίνει «λουκέτο» στην 4η μονάδα και στα ορυχεία, με ταυτόχρονη υλοποίηση προγράμματος «εθελούσιας εξόδου» και μετακινήσεων του εναπομείναντος μόνιμου προσωπικού (502 εργαζόμενοι), όπως και άμεσης ανεργίας για οκταμηνίτες και εργολαβικούς (200 άτομα), στην πόλη και στην ευρύτερη περιοχή επικρατεί αναβρασμός.

Σε μια περιοχή που πριν από περίπου 15 χρόνια μετρούσε στις μονάδες λιγνίτη και στα ορυχεία πάνω από 2.500 εργαζόμενους και σήμερα έχουν απομείνει περίπου 500, η λεγόμενη απολιγνιτοποίηση και η «πράσινη μετάβαση», ως συνέχεια της «απελευθέρωσης» της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας με βάση τις Οδηγίες της ΕΕ, έχουν φέρει τραγικά αποτελέσματα.

Και όχι μόνο για τους εργατοϋπαλλήλους στον συγκεκριμένο χώρο, αλλά για το σύνολο του πληθυσμού, που φτωχοποιείται και μειώνεται (8.400 κάτοικοι σε όλο τον δήμο το 2021, από περίπου 11.000 το 2011) ως συνέπεια των συγκεκριμένων πολιτικών.

Είναι τα αποτελέσματα προδιαγεγραμμένων βημάτων: Των αλλεπάλληλων μετοχοποιήσεων της ΔΕΗ, του διαχωρισμού της σε ΔΕΗ, ΑΔΜΗΕ και ΔΕΔΔΗΕ για να προωθηθεί η «απελευθέρωση» της ηλεκτρικής ενέργειας (με παραχώρηση της χρήσης των δικτύων μεταφοράς και διανομής στο ιδιωτικό κεφάλαιο), της αδειοδότησης μεγάλων εταιρειών για παραγωγή ηλεκτρισμού με μονάδες φυσικού αερίου και ΑΠΕ (ανεμογεννήτριες και φωτοβολταϊκά), για εγγυημένα κέρδη.

Κεντρικό ρόλο στον μαρασμό της περιοχής έπαιξε η απολιγνιτοποίηση, απαξιώνοντας μια φτηνή και άφθονη πηγή Ενέργειας για τα κέρδη μιας χούφτας ομίλων της «πράσινης ανάπτυξης», στους οποίους ανήκει βέβαια και η ίδια η ΔΕΗ ΑΕ, έχοντας επενδύσει τεράστια κεφάλαια με κρατική στήριξη σ' αυτόν τον τομέα.

Πρόκειται για εγκληματικά μέτρα που εφάρμοσαν πιστά όλες οι κυβερνήσεις ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ κ.ά. Για να υλοποιηθούν αυτά τα σχέδια, άξιοι συμπαραστάτες ήταν διαχρονικά οι συνδικαλιστικές παρατάξεις που πλειοψηφούν στη ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ (ΕΑΜΕ, ΔΑΚΕ, ΠΑΣΚΕ), περιφερειακές και δημοτικές αρχές.

Με μοιρασμένους ρόλους ο καθένας, καλλιέργησαν αυταπάτες ότι «μπορεί να γίνει ομαλή απολιγνιτοποίηση, το πρόβλημα είναι ότι γίνεται βίαια», ότι «τίποτε δεν πρόκειται να αλλάξει». Λείαναν τις κυβερνητικές αποφάσεις, εξωράισαν - και συνεχίζουν να εξωραΐζουν - την πολιτική της «απελευθέρωσης» της αγοράς Ενέργειας, συκοφάντησαν τους κομμουνιστές και άλλους που προειδοποιούσαν για τις εξελίξεις, έσπειραν τη διχόνοια στις προσπάθειες κινητοποίησης εργαζομένων και λαού για να αλλάξει αυτή η ρότα.

Σήμερα, επιχειρούν να «καπελώσουν» και να χειραγωγήσουν το πάνδημο αίτημα στην περιοχή να μην κλείσουν η 4η λιγνιτική μονάδα και τα ορυχεία, ενώ συνεχίζουν να υποστηρίζουν την πολιτική που φέρνει αυτά τα αποτελέσματα.

Αυτά τα ζητήματα απασχολούν έντονα, μονοπωλούν τις συζητήσεις μετά τις ανακοινώσεις της ΔΕΗ τον περασμένο Ιούνη, ειδικά μετά τη μεγάλη απεργιακή συγκέντρωση στις 20 Νοέμβρη, όπου κυριάρχησαν τα αιτήματα της Επιτροπής Φορέων Μεγαλόπολης και η κινητοποίηση αντιμετωπίστηκε από την κυβέρνηση με καταστολή.

Ο «Ριζοσπάστης» βρέθηκε πρόσφατα στη Μεγαλόπολη, στο πλαίσιο περιοδείας που πραγματοποίησε η Τομεακή Επιτροπή Αρκαδίας του ΚΚΕ, με επικεφαλής του κλιμακίου του Κόμματος τον Νίκο Καραθανασόπουλο, μέλος της ΚΕ και κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο, καταγράφοντας τον «σφυγμό» της περιοχής μέσα από όσους πρωταγωνίστησαν στη συγκρότηση της Επιτροπής, που σήμερα εκφράζει τα δίκαια αιτήματα εργαζομένων και λαού.

«Η ιστορία ξεκινά από τα μέσα της δεκαετίας του 1990, με τους νόμους για την "απελευθέρωση" της Ενέργειας βάσει των Οδηγιών της ΕΕ», σημειώνει ο Χρήστος Κουλουράς, πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων Ενέργειας Νομών Πελοποννήσου, συμβασιούχος εργαζόμενος στην 4η μονάδα.

Οπως εξηγεί, στο πέρασμα των χρόνων μέσα από διαδοχικά μέτρα έκλεισαν οι προηγούμενες μονάδες (1η, 2η, 3η), τσακίστηκαν μισθολογικά και εργασιακά δικαιώματα των εργαζομένων και μειώθηκε ο αριθμός τους, ιδιαίτερα από το 2010 και μετά, με τους μνημονιακούς νόμους.

«Ταυτόχρονα, προβλέπεται τα γύρω βουνά να γεμίσουν ανεμογεννήτριες και ο χώρος των ορυχείων με πάνελ καθρεφτών φωτοβολταϊκών και μπαταρίες λιθίου αποθήκευσης Ενέργειας, στο πλαίσιο της αντικατάστασης του λιγνίτη και της "απελευθέρωσης" της αγοράς, με το ρεύμα να γίνεται πανάκριβο και τους εργαζόμενους να χάνουν συνεχώς δικαιώματα! Ολα αυτά για να αυξηθούν τα υπερσυσσωρευμένα κέρδη τεράστιων επιχειρηματικών ομίλων, όπως ΔΕΗ, ΤΕΡΝΑ, Μυτιληναίου, ΕΛΑΚΤΩΡ κ.λπ.. ενώ πρόσφατα ξοδεύτηκαν επίσης εκατομμύρια ευρώ για την αναβάθμιση της 4ης μονάδας, που θέλουν να κλείσουν, προωθώντας σχεδιασμούς καύσης απορριμμάτων, ως "εναλλακτικά" σχέδια».

Στέκεται και στα τελευταία γεγονότα, λέγοντας: «Η ανακοίνωση του Ιουνίου για τον "ξαφνικό θάνατο" της 4ης μονάδας και των ορυχείων δεν αποτελεί "κεραυνό εν αιθρία". Το Σωματείο μας από την πρώτη στιγμή όχι μόνο εξέφρασε την αντίθεσή του αλλά βγήκε μπροστά για την οργάνωση της πάλης, όταν η ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ, που όλα αυτά τα χρόνια σιγοντάρει αυτήν την κατάσταση, καλούσε και καλεί σε "ομαλή μετάβαση"».

Καθοριστικής σημασίας εξέλιξη απέναντι στον συμβιβασμό και στη μοιρολατρία αυτών των δυνάμεων ήταν το κάλεσμα του Σωματείου Ενέργειας Νομών Πελοποννήσου, του Εμπορικού Συλλόγου Μεγαλόπολης, του Σωματείου Συνταξιούχων ΠΑΣΑΣ - ΔΕΗ (Παράρτημα Αν. Πελοποννήσου), του Αθλητικού Σωματείου «Πολύβιος» και του Συλλόγου Γονέων 1ου Δημοτικού Σχολείου προς τους εργατικούς - λαϊκούς φορείς της πόλης σε ανοιχτή σύσκεψη αρχές Οκτώβρη. Εκεί συγκροτήθηκε και η Επιτροπή Φορέων.

«Η πρωτοβουλία μας βρήκε μεγάλη ανταπόκριση», σημειώνει ο Χρ. Κουλουράς και συνεχίζει: «Το πλαίσιο της Επιτροπής βρήκε ακόμη μεγαλύτερη αποδοχή, αναδείχθηκε η ανάγκη συντονισμού της δράσης μας με τη Δυτική Μακεδονία, που βιώνει επίσης τα αποτελέσματα της απολιγνιτοποίησης. Η Επιτροπή συνέχισε τις ενημερώσεις στους εργαζόμενους της ΔΕΗ, στη μονάδα, στα ορυχεία, σε κάθε χώρο δουλειάς στην κωμόπολη, στα περίχωρα. Το κάλεσμα μεγάλωνε την ανταπόκριση. Φάνηκε και από τις αντιδράσεις του απλού κόσμου, που έδειχνε εμπιστοσύνη και συνεχίζει να παλεύει, αφού βγαίνουν συμπεράσματα. Κομβικής σημασίας ήταν και το κοινό κάλεσμα των Σωματείων Ενέργειας Πελοποννήσου, του Επιχειρησιακού "Ο Προμηθέας" και των Χειριστών στη Μεγαλόπολη για κοινή δράση και συμμετοχή στην απεργία στις 20 Νοέμβρη, όπως και η Επιτροπή είχε αποφασίσει».

Πρόκειται για δράση που συνεχίζεται, την ίδια ώρα που η ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ όχι μόνο ήταν απούσα αλλά παζάρευε - και συνεχίζει να παζαρεύει - με την εργοδοσία, προγράμματα «εθελούσιας εξόδου» και υποτίθεται «λιγότερο βλαπτικών» μεταβολών. Αλλά και η δημοτική αρχή στις 13 Νοέμβρη πραγματοποίησε εκδήλωση για τη «μεταλιγνιτική εποχή» και συναντιέται με εκπροσώπους επιχειρηματικών ομίλων, σε μια προσπάθεια να «χρυσώσει το χάπι» με υποτιθέμενες «εναλλακτικές» επενδύσεις!

«Πέντε μέρες πριν την απεργία, και ενώ όλο το προηγούμενο διάστημα ήταν άφαντη, η ΓΕΝΟΠ κάλεσε σε συμμετοχή, χωρίς λέξη σχετικά με το να μην κλείσουν η μονάδα και τα ορυχεία! Παράλληλα, με την ανταπόκριση που έβρισκε και βρίσκει το πλαίσιο της Επιτροπής, κινητοποιήθηκαν η δημοτική αρχή και άλλοι φορείς, σε κατεύθυνση να ηγηθούν των κινητοποιήσεων, χωρίς την ουσία των αιτημάτων, χωρίς καταδίκη της πολιτικής που μας έφερε εδώ σήμερα!», προσθέτει ο Χρ. Κουλουράς και καταλήγει:

«Το πλαίσιο της Επιτροπής Φορέων πατά στις δικές μας ανάγκες. Κινητοποιεί, βοήθησε στην πάνδημη συγκέντρωση στις 20 Νοέμβρη, με τον λαό να πρωταγωνιστεί. Στην απεργία έκλεισαν χώροι δουλειάς, καταστήματα, σχολεία. Ηταν η πιο μαζική συγκέντρωση. Αυτό είχε ως συνέπεια και να φοβίσει την κυβέρνηση. Ετσι, αφού δεν πέτυχε ο αποπροσανατολισμός, επιτέθηκε με αστυνομικές δυνάμεις για να μας τρομοκρατήσει, όταν προσπαθήσαμε να διαμαρτυρηθούμε στα διόδια της Εθνικής οδού.

Τα γεγονότα δεν μας έκαμψαν και η Επιτροπή με ακόμα μεγαλύτερη αποφασιστικότητα συνεχίζει τη δράση της απέναντι στις εγκληματικές αποφάσεις της κυβέρνησης, αλλά και απέναντι στη συνδικαλιστική ηγεσία της ΓΕΝΟΠ, σε όσους προσπαθούν να σύρουν τους εργαζόμενους και τον λαό σε ανώδυνα μονοπάτια συνολικά γα την εφαρμοζόμενη πολιτική στην Ενέργεια».

Επόμενοι μεγάλοι σταθμοί είναι η κινητοποίηση στην Αθήνα την Τετάρτη 11 Δεκέμβρη (βλ. σχετικό θέμα) και η παρέμβαση στη συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου Πελοποννήσου, στην Τρίπολη, στις 16 Δεκέμβρη.