Την περασμένη Δευτέρα (2/12) έγινε με επιτυχία στις Βρυξέλλες, με πρωτοβουλία της Ευρωκοινοβουλευτικής Ομάδας του ΚΚΕ, η Ευρωπαϊκή Κομμουνιστική Συνάντηση με θέμα «Η ΕΕ των ιμπεριαλιστικών πολέμων, της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, του αντικομμουνισμού, και το διαχρονικό έργο του Λένιν για τις Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης».

Στη Συνάντηση συμμετείχαν ομιλητές από τα παρακάτω κόμματα: Κόμμα Εργασίας Αυστρίας, Κομμουνιστικό Επαναστατικό Κόμμα Γαλλίας, Κομμουνιστές - Γαλλία, Γερμανικό Κομμουνιστικό Κόμμα, Κομμουνιστικό Κόμμα Δανίας, Ελβετικό Κομμουνιστικό Κόμμα, Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας, Κόμμα Εργατών Ιρλανδίας, Κομμουνιστικό Κόμμα Εργαζομένων Ισπανίας, Κομμουνιστικό Μέτωπο (Ιταλία), ΑΚΕΛ (Κύπρος), Κομμουνιστικό Κόμμα Λουξεμβούργου, Νέο Κομμουνιστικό Κόμμα Ολλανδίας, Κομμουνιστικό Κόμμα Νορβηγίας, Κομμουνιστικό Κόμμα Πολωνίας, Πορτογαλικό Κομμουνιστικό Κόμμα, Κομμουνιστικό Κόμμα Σουηδίας, Κομμουνιστικό Κόμμα Τουρκίας, Κομμουνιστικό Εργατικό Κόμμα για την Ειρήνη και τον Σοσιαλισμό - Φινλανδία.

Την εισηγητική ομιλία, που παρουσιάζει ολόκληρη ο «Ριζοσπάστης», έκανε ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρης Κουτσούμπας. Ακολούθησαν παρεμβάσεις από 19 ευρωπαϊκά Κομμουνιστικά και Εργατικά Κόμματα από 18 χώρες της Ευρώπης.

Εκ μέρους του ΚΚΕ, στην εκδήλωση πήραν μέρος επίσης ο Γιώργος Μαρίνος, μέλος του ΠΓ της ΚΕ, και ο Ελισαίος Βαγενάς, μέλος της ΚΕ και υπεύθυνος του Τμήματος Διεθνών Σχέσεων της ΚΕ. Το άνοιγμα έκανε ο ευρωβουλευτής του Κόμματος και μέλος της ΚΕ Κώστας Παπαδάκης, ενώ συμμετείχε και ο ευρωβουλευτής του Κόμματος Λευτέρης Νικολάου - Αλαβάνος.

Να σημειωθεί ότι σύμφωνα με ανακοίνωση που εξέδωσε μετά το τέλος της εκδήλωσης η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ, «η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε σε αντίθεση με την προκλητική και καταδικαστέα κίνηση ορισμένων ακροδεξιών ευρωβουλευτών από τους λεγόμενους "Πατριώτες για την Ευρώπη" (Λεπέν - Ορμπαν) και τους "Ευρωπαίους Συντηρητικούς - Μεταρρυθμιστές" (Μελόνι κ.ά.), οι οποίοι με επιστολή προς την πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, κα Μέτσολα, ζήτησαν να απαγορευτεί η εκδήλωση που διοργάνωσαν οι ευρωβουλευτές του ΚΚΕ.

Οι ακροδεξιοί ευρωβουλευτές επιστράτευσαν την ανιστόρητη και αντιδραστική θεωρία των "δύο άκρων" και της εξίσωσης του φασιστικού τέρατος με τον κομμουνισμό, σε μια απαράδεκτη και επικίνδυνη αντικομμουνιστική προσπάθεια που επιδιώκει την κατάργηση της ελευθερίας λόγου και έκφρασης ακόμα και των εκλεγμένων ευρωβουλευτών, που θυμίζει σκοτεινές εποχές, καταδικασμένες από τους λαούς.

Η προκλητική κίνηση απαγόρευσης της εκδήλωσης των Κομμουνιστικών Κομμάτων, που στρέφεται ενάντια στις δημοκρατικές ελευθερίες και στα δικαιώματα των λαών της Ευρώπης, δεν πέρασε, ο αντικομμουνισμός έπεσε στο κενό».

Η εκδήλωσή μας εδώ είναι συνάμα μια ηχηρή απάντηση στο κύμα του αντικομμουνισμού και αντισοβιετισμού, που καλλιεργούνται συστηματικά από τα αστικά ΜΜΕ και τις κυβερνήσεις, την ίδια την ΕΕ, που έχει κάνει δόγμα της την απαράδεκτη εξίσωση φασισμού - κομμουνισμού, αλλά και την ανιστόρητη ταύτιση της σημερινής καπιταλιστικής Ρωσίας με τη Σοβιετική Ενωση κι απλώνει σε όλη τη Γηραιά Ηπειρο ένα «δίχτυ» αντικομμουνιστικών διώξεων, παραποίησης και διαστρέβλωσης της Ιστορίας, καταστροφής αντιφασιστικών μνημείων.

Το ΚΚΕ έχει καταδικάσει αυτήν την εξέλιξη, εκφράζει την αλληλεγγύη του στους κομμουνιστές που σε διάφορες χώρες της Ευρώπης έρχονται αντιμέτωποι με διώξεις, απαγορεύσεις, περιορισμούς δράσης. Θα συνεχίσουμε συνάμα να παλεύουμε ενάντια στην παραπληροφόρηση των λαών, στη διαστρέβλωση της Ιστορίας, χωρίς να εξιδανικεύουμε, μελετώντας όχι μόνο τις κατακτήσεις του σοσιαλισμού, αλλά και τις αδυναμίες, τα λάθη, τις παρεκκλίσεις κι αντλώντας έτσι πολύτιμα συμπεράσματα για το μέλλον.

Οι επισημάνσεις του Λένιν στις συνθήκες των αρχών του 20ού αιώνα διατηρούν τη σημασία τους και στον 21ο αιώνα. Πρόκειται για ένα έργο το οποίο θεωρούμε πως πρέπει να μελετούν οι κομμουνιστές, οι ριζοσπάστες, οι άνθρωποι καλής θέλησης, όχι μόνο από την ήπειρό μας, την Ευρώπη, αλλά από όλη την υφήλιο, μιας και σήμερα διαμορφώνονται και σε άλλες «γωνιές» του πλανήτη διάφορες διακρατικές καπιταλιστικές ενώσεις κρατών, όπως π.χ. οι BRICS και άλλες.

Μελετώντας τον Λένιν με πνεύμα δημιουργικό, υπό το πρίσμα των αλλαγών που συντελέστηκαν στον κόσμο, μπορούμε να εξετάσουμε τις διακρατικές συμφωνίες, παλιές και νεότερες καπιταλιστικές συμμαχίες, που επιδιώκουν να «βάλουν τάξη» στη «διεθνή ασφάλεια», στο διεθνές εμπόριο, στην εξαγωγή κεφαλαίων, χωρίς, βέβαια, να αναιρούν τις καπιταλιστικές νομοτέλειες.

Γιατί, όσες αλλαγές κι αν έχουν συμβεί από τότε που κυκλοφόρησε το συγκεκριμένο έργο, αυτές δεν αλλοίωσαν την ουσία, τις βασικές νομοτέλειες της καπιταλιστικής οικονομίας, την παραγωγή με κίνητρο την υπεραξία, το κέρδος, τον ανταγωνισμό και την ανισομετρία, την αναρχία στην παραγωγή, την αδικία στην κατανομή.

Ποιος είναι σε θέση να διαψεύσει αυτήν τη λενινιστική εκτίμηση σήμερα, όταν η ανισόμετρη καπιταλιστική ανάπτυξη αναδεικνύει νέες ισχυρές καπιταλιστικές δυνάμεις, οξύνει την αντιπαράθεση για την πρωτοκαθεδρία στο παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό σύστημα ανάμεσα σε ΗΠΑ και Κίνα και δυναμώνει τη σύγκρουση ανάμεσα στον ευρωατλαντικό άξονα και στον υπό διαμόρφωση ευρασιατικό;

Ποιος δεν βλέπει την «ωρολογιακή βόμβα» πάνω στην οποία κάθεται η διεθνής καπιταλιστική οικονομία, δηλαδή την υπερσυσσώρευση κεφαλαίου που δεν βρίσκει διέξοδο για να επενδυθεί με ικανοποιητικό κέρδος; Δοκιμάσανε με την «πράσινη» και «ψηφιακή μετάβαση», όπως και με την «παλιά συνταγή» του πολέμου, στην οποία αναφέρεται και ο Λένιν, αλλά τα αδιέξοδα του συστήματος συνεχίζονται.

Η καπιταλιστική κρίση, ο πόλεμος είναι στο DNA του καπιταλισμού. Μια σειρά από δείκτες της διεθνούς οικονομίας αποδεικνύουν ότι η κρίση γεννιέται από τη φυσιολογική λειτουργία του καπιταλιστικού συστήματος.

Οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και πόλεμοι προσφέρουν κερδοφόρα διέξοδο στο υπερσυσσωρευμένο κεφάλαιο. Αυτό μαρτυρούν, άλλωστε, τα κέρδη της πολεμικής βιομηχανίας των ΗΠΑ και των άλλων μεγάλων κατασκευαστών όπλων μετά την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία και στη Μέση Ανατολή.

Οχι τυχαία, η λεγόμενη και «πολεμική οικονομία» και η κλιμάκωση του πολέμου αποτελούν πλέον την πρώτη προτεραιότητα του ΝΑΤΟ, της ΕΕ και των άλλων ιμπεριαλιστικών κέντρων.

Ιδιαίτερα η ΕΕ, με βάση την έκθεση Ντράγκι, προβλέπει την κατεύθυνση 500 δισ. ευρώ στην πολεμική βιομηχανία, ενώ με την έκθεση Νιινίστο προορίζει μεταξύ άλλων το 20% του προϋπολογισμού της επίσης για την πολεμική οικονομία, προωθώντας την επικίνδυνη διασύνδεση των πολεμικών σχεδιασμών της με την πολιτική προστασία και την «ψυχολογική προετοιμασία» των λαών «να ζουν σε συνθήκες κινδύνων κι αστάθειας», διαθέτοντας προμήθειες τροφίμων για τρεις μέρες.

Επιπλέον, οι τεράστιες καταστροφές που προκαλεί ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος, δημιουργούν ένα νέο «χρυσωρυχείο» κερδοφόρων επενδύσεων στις περιοχές που καταστρέφονται. ΗΠΑ, ΕΕ, Ρωσία ήδη «τρέχουν» ειδικά επενδυτικά «προγράμματα» για την «ανοικοδόμηση» της Ουκρανίας.

Η επικράτηση του Ντ. Τραμπ στις αμερικανικές εκλογές συνοδεύτηκε από μια ολόκληρη «φιλολογία» περί προσεχούς «επικράτησης της ειρήνης», τουλάχιστον στο ουκρανικό μέτωπο. Ο Λένιν σημείωνε πως, «φυσικά, είναι δυνατές προσωρινές συμφωνίες ανάμεσα σε καπιταλιστές και ανάμεσα σε κράτη», αλλά την ίδια στιγμή υπογράμμιζε πως καθόλου αυτές δεν ακυρώνουν τη διαπάλη για τη «μοιρασιά των αποικιών», γράφοντας αυτά, τότε που η ανθρωπότητα κατά τα 3/4 ήταν αποικίες.

Και σήμερα, όμως, ισχύει η θέση αυτή, αφού στη θέση της διαπάλης για «τη μοιρασιά των αποικιών» βρίσκεται η διαπάλη για τη μοιρασιά πρώτων υλών, Ενέργειας, δρόμων μεταφοράς εμπορευμάτων, γεωπολιτικών στηριγμάτων, μεριδίων των αγορών.

Κι όπως τόνιζε, «στον καπιταλισμό, όμως, δεν μπορεί να υπάρξει άλλη βάση, άλλη αρχή μοιρασιάς, εκτός από τη δύναμη. (...) Το να κηρύσσει κανείς μια "δίκαιη" μοιρασιά του εισοδήματος σε μια τέτοια βάση είναι ...στενοκεφαλιά μικροαστού και φιλισταίου. Το μοίρασμα δεν μπορεί να γίνει διαφορετικά, παρά "σύμφωνα με τη δύναμη". Η δύναμη, όμως, αλλάζει με την πορεία της οικονομικής εξέλιξης (...) Για να ελεγχθεί η πραγματική δύναμη ενός καπιταλιστικού κράτους, δεν υπάρχει και δεν μπορεί να υπάρξει άλλο μέσο εκτός από τον πόλεμο. Ο πόλεμος δεν αντιφάσκει στις βάσεις της ατομικής ιδιοκτησίας, αλλά είναι η άμεση και αναπόφευκτη ανάπτυξη αυτών των βάσεων».

Είναι αναγκαίο σήμερα για το κομμουνιστικό κίνημα στην Ευρώπη και στον κόσμο να μη λησμονεί τα λόγια του Λένιν, να τα «μετρήσει» με πρίσμα τις σημερινές διεθνείς εξελίξεις και να απορρίψει οπορτουνιστικές αντιλήψεις, που επικράτησαν μετά το 20ό Συνέδριο του ΚΚΣΕ και στις γραμμές του Διεθνούς Κομμουνιστικού Κινήματος και προωθούσαν λαθεμένες προσεγγίσεις.

Τέτοιες ήταν αυτές που διαχώριζαν τους ιμπεριαλιστές σε «γεράκια» και «περιστέρια», σε «φιλοπόλεμους» και «ειρηνιστές», αφήνοντας να εννοηθεί πως θα μπορούσε να υπάρξει κι ένας «ειρηνικός ιμπεριαλισμός», μια παραίτηση των ιμπεριαλιστών από τα βίαια, τα πολεμικά μέσα, που, όπως τόνιζε ο Λένιν, είναι «η συνέχιση της πολιτικής» που εφαρμόζεται την προηγούμενη περίοδο.

Δυστυχώς, και στις γραμμές του Διεθνούς Κομμουνιστικού Κινήματος κυριάρχησαν, ειδικά μετά τον Β' Παγκόσμιο ιμπεριαλιστικό Πόλεμο, τέτοιες λαθεμένες αντιλήψεις, στις οποίες βασίστηκαν εκτιμήσεις Κομμουνιστικών Κομμάτων, πως μπορούμε δήθεν να «δαμάσουμε» τους πολεμικούς σχεδιασμούς των καπιταλιστών με το λεγόμενο «ευρωπαϊκό σύστημα ασφάλειας».

Σήμερα, από ορισμένες δυνάμεις, ως διέξοδος επίλυσης της πολεμικής σύγκρουσης στην Ευρώπη, ανακυκλώνονται ανάλογες απόψεις περί διαμόρφωσης «μιας νέας αρχιτεκτονικής ασφαλείας» ή ενός ΝΑΤΟ «χωρίς πολεμικούς σχεδιασμούς και επιθετικά οπλικά συστήματα στα εδάφη του» ή μιας «φιλειρηνικής ΕΕ» ή ενός «ειρηνικού πολυπολικού κόσμου» κ.ο.κ.

Ολες αυτές οι εικασίες δεν έχουν σχέση με την πραγματικότητα και δρουν σε βάρος της αντικαπιταλιστικής, αντιιμπεριαλιστικής πάλης, επιδιώκοντας να καλλιεργήσουν μια αντίληψη περί δήθεν δυνατότητας «αποχής» του ιμπεριαλισμού από τα πολεμικά μέσα. Σαν να ζητούμε, δηλαδή, από ένα αρπακτικό σαρκοφάγο ζώο της ζούγκλας να μεταμορφωθεί σε φυτοφάγο και μάλιστα κατοικίδιο.

Ομως, η αλήθεια είναι ότι το ΝΑΤΟ και η ΕΕ, όπως και κάθε καπιταλιστική διακρατική ένωση, έχουν βαθιά αντιδραστικό χαρακτήρα, δεν μπορούν να γίνουν φιλολαϊκές, θα συνεχίσουν να δρουν ενάντια στα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα και στους λαούς.

Ο Λένιν δικαιώνεται, όταν έγραφε πως «οι Ενωμένες Πολιτείες της Ευρώπης μέσα σε καπιταλιστικό καθεστώς, είτε είναι απραγματοποίητες είτε είναι αντιδραστικές». Η σημερινή ΕΕ αποτελεί μια διακρατική ιμπεριαλιστική οικονομική, πολιτική και στρατιωτική ένωση των μονοπωλίων, αντίθετη με τα συμφέροντα της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων.

Δεν διορθώνεται με επιμέρους μερεμέτια! Οπως κι ο καπιταλισμός δεν εξανθρωπίζεται! Γιατί η ΕΕ δεν συγκροτήθηκε από τους λαούς ούτε για τους λαούς, δεν υπηρετεί τα συμφέροντά τους.

Αυτή η ΕΕ των καπιταλιστών δεν είναι ούτε μπορεί να γίνει φιλολαϊκή. Στόχοι της είναι η συγκέντρωση και συγκεντροποίηση του κεφαλαίου, οι ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι και επεμβάσεις, η προώθηση της στρατηγικής για τη μέγιστη ενίσχυση του βαθμού εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης, που οδηγούν στη φτώχεια, στην εξαθλίωση, στην ακρίβεια, στην ενεργειακή φτώχεια, στην προσφυγιά, στην άγρια καταστολή, στο φακέλωμα και τον αντικομμουνισμό.

Τα σκάνδαλα που εκδηλώνονται στο Ευρωκοινοβούλιο των λόμπι της διαφθοράς, επιβεβαιώνουν τον αντιδραστικό χαρακτήρα της ως ένωσης του κεφαλαίου σε βάρος των λαών.

Τα ψηφίσματα - πολεμικά τελεσίγραφα, οι αντιλαϊκοί Κανονισμοί και οι αντεργατικές Οδηγίες στοχεύουν να εξυπηρετήσουν την κερδοφορία των μονοπωλίων και να τσακίσουν τη ζωή και τα δικαιώματα των εργαζομένων.

Η ΕΕ, σήμερα, επιδιώκει να γίνει η εμπροσθοφυλακή των αντιλαϊκών πολιτικών και των πολέμων.

Αυτό ισχύει ανεξάρτητα από την έκβαση των ανταγωνισμών στο εσωτερικό της, ανάμεσα στις αστικές τάξεις των χωρών της για περισσότερη στρατιωτική αυτοτέλεια της ΕΕ ή για μεγαλύτερη πρόσδεση στο άρμα του ΝΑΤΟ, ανταγωνισμοί που αναζωπυρώθηκαν μετά και την εκλογή Τραμπ.

Για την εξυπηρέτηση των κυρίαρχων συμφερόντων των αστικών τάξεων της Ευρώπης έχει εμπλακεί και η ΕΕ, από κοινού με τις ΗΠΑ, στον πόλεμο της Ουκρανίας, στο πλευρό εκείνου του τμήματος της ουκρανικής αστικής τάξης που, αξιοποιώντας και φασιστικές δυνάμεις, προχώρησε το 2014 σε αντισυνταγματική εκτροπή.

Για ανάλογα συμφέροντα η ΕΕ στηρίζει το κατοχικό κράτος του Ισραήλ, που μακελεύει τον ηρωικό λαό της Παλαιστίνης. Κι από εδώ, από το Ευρωκοινοβούλιο εκφράζουμε την αμέριστη αλληλεγγύη μας στον Παλαιστινιακό λαό κι ενώνουμε τη φωνή μας με τις ογκώδεις και συγκλονιστικές εργατικές - λαϊκές διαδηλώσεις σε όλο τον κόσμο υπεράσπισης του δίκαιου αγώνα του για την αποτίναξη της ισραηλινής κατοχής.

Μετά την επίθεση της Ουκρανίας με αμερικανικά και βρετανικά όπλα μεγάλου βεληνεκούς μέσα στο έδαφος της Ρωσικής Ομοσπονδίας και σε συνέχεια την τροποποίηση του πυρηνικού δόγματος της Ρωσίας και τις δηλώσεις Πούτιν, είναι περισσότερο από φανερό ότι ο κίνδυνος γενίκευσης του ιμπεριαλιστικού πολέμου μεγαλώνει με τη χρησιμοποίηση ακόμα και πυρηνικών όπλων.

Ακόμη κι αν βρεθεί κάποιος προσωρινός συμβιβασμός, κανείς δεν μπορεί να αποσοβήσει τους ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς, που εκτείνονται από τον εμπορικό και τον τεχνολογικό τομέα μέχρι τους στρατιωτικούς εξοπλισμούς. Κι αυτό ισχύει από την Αρκτική μέχρι την Αφρική και τον Ινδικό-Ειρηνικό Ωκεανό, συμπεριλαμβάνοντας και το Διάστημα.

Οι ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι και οι επεμβάσεις της ΕΕ και των ιμπεριαλιστικών συμμαχικών αστικών κυβερνήσεων, εκτός από τη σφαγή των λαών, τον διαμελισμό χωρών, τα οικονομικά βάρη στις πλάτες των λαών και τις στρατιές των ξεριζωμένων, προκαλούν και μεγαλύτερη καταστροφή του περιβάλλοντος για την οποία υποκριτικά κόπτονται οι λεγόμενες «πράσινες» διακηρύξεις τους.

Το ΚΚΕ, όπως και άλλα Κομμουνιστικά κι Εργατικά Κόμματα της Ευρώπης, απορρίπτοντας όλα τα προσχήματα εκατέρωθεν, αναδεικνύουμε στους λαούς τις πραγματικές αιτίες των ιμπεριαλιστικών πολέμων.

Δυναμώνουμε την πάλη μας ενάντια στην εμπλοκή των χωρών μας σ' αυτόν. Παλεύουμε για να κλείσουν οι αμερικανοΝΑΤΟικές βάσεις στην Ελλάδα και αλλού, να φύγουν τα πυρηνικά όπλα από την Ευρώπη. Εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στους λαούς της Ουκρανίας και της Ρωσίας, που έζησαν ειρηνικά και μεγαλούργησαν μαζί στα χρόνια του σοσιαλισμού και τώρα χύνουν το αίμα τους για μεγάλα καπιταλιστικά συμφέροντα.

Αντιπαλεύουμε την εντεινόμενη στρατιωτικοποίηση της ΕΕ μέσα από την προώθηση της λεγόμενης «Στρατηγικής Αυτοτέλειάς» της, που εγκυμονεί μεγάλους κινδύνους για τους λαούς, τη συγκρότηση στρατιωτικών σχηματισμών, τύπου PESCO και Ευρωστρατού, αποστολών όπως η «Aspides» στην Ερυθρά Θάλασσα.

Υψώνουμε μέτωπο στον φασισμό και κάθε είδους ρατσισμό, στις διακρίσεις με βάση τη θρησκεία, το χρώμα, το φύλο ή τον σεξουαλικό προσανατολισμό. Κι απορρίπτουμε τον κάλπικο «αντιφασισμό» και τα διάφορα «αντιφασιστικά μέτωπα», που χρησιμοποιούν αστικές και οπορτουνιστικές πολιτικές δυνάμεις για τον εγκλωβισμό εργατικών, λαϊκών δυνάμεων στην αστική διαχείριση, αποκόβοντας τον φασισμό από το καπιταλιστικό σύστημα που τον γεννά και τον χρησιμοποιεί όταν τον χρειάζεται.

Η απογείωση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων, της εντατικοποίησης, της «ευέλικτης» εξουθενωτικής δουλειάς με απάνθρωπα ωράρια, που οδηγούν σε εργοδοτικά εγκλήματα, της δουλειάς χωρίς δικαιώματα και Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, της κλιμάκωσης της εργοδοτικής τρομοκρατίας, των χαμηλών αποδοχών σε συνδυασμό με την ακρίβεια και τη βαριά φορολογία των λαϊκών στρωμάτων και τους πολέμους, έχει οδηγήσει τους λαούς της Ευρώπης στους δρόμους του αγώνα.

Πριν από 10 μέρες, στις 20 Νοέμβρη, απ' άκρη σε άκρη σε όλη την Ελλάδα γέμισαν οι δρόμοι και οι πλατείες από απεργούς εργαζόμενους, προκαλώντας έναν πραγματικό σεισμό με το σύνθημα: «Λεφτά για μισθούς - Υγεία - Παιδεία, έξω από του πολέμου τα σφαγεία!».

Με τη μαχητική δράση εργατικών σωματείων, όπως αυτό των λιμενεργατών του Πειραιά, φορτίο γεμάτο πυρομαχικά με προορισμό το Ισραήλ δεν έφτασε στον προορισμό του, σε άλλες περιοχές εμποδίστηκε η μεταφορά ΝΑΤΟικών όπλων και πυρομαχικών στον πόλεμο στην Ουκρανία.

Συνεχίζουμε την πάλη ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης της ΝΔ και των άλλων κομμάτων του συστήματος, ενάντια στο ΝΑΤΟ και στην ΕΕ του κεφαλαίου, της ταξικής εκμετάλλευσης, των μονοπωλίων και του πολέμου!

Για την αποδέσμευση της Ελλάδας από το ιμπεριαλιστικό σφαγείο, τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και συμμαχίες, με τον λαό κυρίαρχο στον τόπο μας. Για μια Ευρώπη της ευημερίας των λαών, της ειρήνης, της κοινωνικής δικαιοσύνης, του σοσιαλισμού!

Βαδίζουμε στον κοινό μας δρόμο, της ταξικής επαναστατικής πάλης μέχρι την ανατροπή του καπιταλισμού και την οικοδόμηση του σοσιαλισμού - κομμουνισμού. Γιατί ο δρόμος που άνοιξαν τον Οκτώβρη του '17 οι κομμουνιστές με επικεφαλής τον Λένιν, «σπάζοντας τον πάγο», παραμένει η μόνη πραγματική διέξοδος για τους λαούς των χωρών μας.