Τον σπουδαίο δημιουργό Μάνο Χατζιδάκι, που έβαλε τη σφραγίδα του στον πολιτισμό μας, που υπήρξε πάνω απ' όλα κορυφαίος αναμορφωτής του ελληνικού τραγουδιού, δρομολογώντας το σε νέους μουσικούς ορίζοντες, τιμά με μια ξεχωριστή συναυλία η ΚΕ του ΚΚΕ, το Σάββατο 14 Δεκέμβρη, στις 8.30 μ.μ. (ώρα προσέλευσης 8 μ.μ.), στην Αίθουσα Συνεδρίων του ΚΚΕ, στον Περισσό.

Το μεγάλο ενδιαφέρον για τη συγκεκριμένη συναυλία φανερώνεται και από το ότι, ήδη, έχουν εξαντληθεί όλες οι προσκλήσεις. Υπενθυμίζεται, επίσης ότι η είσοδος στον χώρο μπορεί να γίνει μόνο με προσκλήσεις.

Η συναυλία με τίτλο «Ο Μάνος Χατζιδάκις και τα χρόνια της θύελλας (1940 - 1950)» εντάσσεται στις πολύμορφες πολιτιστικές πρωτοβουλίες που αγκαλιάζουν το Επιστημονικό Συνέδριο της ΚΕ του ΚΚΕ, με θέμα «"Η λογοτεχνία στα χρόνια της θύελλας" - Για τη συνάντηση της νεοελληνικής λογοτεχνίας με το έπος της ΕΑΜικής Αντίστασης και του ΔΣΕ (1940 - 1950)», το οποίο θα πραγματοποιηθεί στις 21 και 22 Δεκέμβρη.

Πρόκειται για μια ξεχωριστή συναυλία, στην οποία θα ακουστούν τραγούδια που είτε έγραψε ο συνθέτης τη δεκαετία του '40, είτε έγραψε αργότερα, αλλά έχουν σαφείς ή υπαινικτικές αναφορές στην προαναφερθείσα δεκαετία.

Αλλωστε, η αφετηρία της συνθετικής διαδρομής του Μάνου Χατζιδάκι βρίσκεται στη δεκαετία του '40, το 1994. Σύμφωνα και με τον ίδιο, η μουσική του δημιουργία χωρίζεται σε έξι περιόδους. Στη συναυλία που θα πραγματοποιήσει το ΚΚΕ θα φωτιστεί η πρώτη περίοδος, από το 1944 έως και το 1950, η οποία - όπως ο ίδιος έλεγε - διέτρεχε όλο το έργο του. Πρόκειται για ένα αφιέρωμα στα χρόνια που σφράγισαν την προσωπικότητα του μεγάλου συνθέτη, θεμελίωσαν την άποψή του, ότι η τέχνη μπορεί να «κινητοποιήσει τις αληθινές ευαισθησίες του ανθρώπου». Παράλληλα, εκείνα τα χρόνια δοκιμάστηκε και σε όλα τα είδη της μουσικής στα οποία τα επόμενα χρόνια μεγαλούργησε (τραγούδι, μουσική για τον χορό και το θέατρο), ενώ τότε ήταν που μελέτησε πολύ και το ρεμπέτικο τραγούδι, δίνοντας και την περίφημη διάλεξή του, το 1949.

Τραγουδούν οι Βασίλης Γισδάκης, Μανώλης Μητσιάς, Νατάσσα Μποφίλιου και Μαρία Φαραντούρη.

Ενορχηστρώσεις: Δημήτρης Ανδρονιάδης.

Με την Sinfonietta Αθηνών υπό τη διεύθυνση του Γιώργου Αραβίδη.

Ο σπουδαίος δοκιμιογράφος, κριτικός θεάτρου, ποιητής και μεταφραστής Κώστας Γεωργουσόπουλος «έφυγε» από τη ζωή το περασμένο Σάββατο αφήνοντας πίσω του μεγάλη παρακαταθήκη.

Γεννήθηκε στη Λαμία το 1937. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, στο Τμήμα Ιστορίας - Αρχαιολογίας, αλλά και θέατρο στη Δραματική Σχολή του Ωδείου Αθηνών με δασκάλους τον Δημήτρη Ροντήρη και τον Γιάννη Σιδέρη. Για πολλά χρόνια εργάστηκε στην ιδιωτική και δημόσια Εκπαίδευση, ενώ το 1978 ανέλαβε, κατόπιν ανάθεσης του υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων, την επιμέλεια του βιβλίου Δραματική ποίηση, που αποτέλεσε επί 25 χρόνια διδακτέα ύλη στα ελληνικά Γυμνάσια. Από το 1990 δίδασκε ως επιστημονικός συνεργάτης στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το 2020 αναγορεύθηκε σε επίτιμος διδάκτορας.

Επίσης, ασχολήθηκε συστηματικά με τη θεατρική κριτική και τη σύνταξη επιφυλλίδων. Στον στίβο της θεατρικής κριτικής μπήκε το 1971 από τις στήλες της εφημερίδας «Το Βήμα», ενώ στη συνέχεια ανέλαβε την κριτική θεάτρου στα «ΝΕΑ». Αναγνωρίζεται ότι ο Κ. Γεωργουσόπουλος συνέβαλε ουσιαστικά στην καταξίωση του νεοελληνικού θεάτρου.

Εξίσου σπουδαίο είναι και το μεταφραστικό του έργο. Σπουδαίες είναι οι μεταφράσεις του σε έργα των τριών μεγάλων τραγικών, καθώς και του Αριστοφάνη.

Με το ψευδώνυμο Κ. Χ. Μύρης κυκλοφόρησε την ποιητική συλλογή «Αμήχανον τέχνημα» (1971) και τα διηγήματα «Η Καμπάνα - Οδαξ» (1985). Πολυτραγουδισμένοι είναι οι στίχοι που έγραψε για το «Χρονικό» και την «Ιθαγένεια» του Γιάννη Μαρκόπουλου. «Χίλια μύρια κύματα», «Γεννήθηκα», «Ηταν ο τόπος μου» και τόσα άλλα τραγούδια είναι καρπός αυτής της συνεργασίας.

Για το εμβληματικό «Χρονικό», που κυκλοφόρησε μέσα στη χούντα, είναι χαρακτηριστική η δήλωση του Γ. Μαρκόπουλου για το πώς κατάφεραν να αποφύγουν τη «σκόπελο» της λογοκρισίας. «Η λογοκρισία εκείνης της εποχής, μετά την έγκριση των στίχων, δεν έδινε κανένα δικαίωμα να προστεθεί ούτε ένα "και" στους εγκεκριμένους από αυτήν στίχους. Ωστόσο, δεν απαγόρευε την αφαίρεση φράσεων! Γράφτηκε λοιπόν μεγάλος αριθμός νέων στίχων όπου ανάμεσά τους υπήρχαν οι κανονικοί. Παράδειγμα: Στάλθηκαν για έγκριση οι κάτωθι στίχοι: "Κι ο λαός μέσα στη μαύρη Κατοχή θα κάνει την αντίστασή του στους κατακτητές και θα 'ρθει μια μέρα που θα τους διώξει και τότε θα παίζει τα πολλά τραγούδια του για τη λευτεριά". Μετά την έγκριση ο στίχος παρέμεινε όπως αρχικά είχε γραφτεί: "κι ο λαός θα παίζει τα πολλά τραγούδια του για τη λευτεριά"».

Ο Κ. Γεωργουσόπουλος, επίσης, διετέλεσε πρόεδρος του ΔΣ στο Εθνικό Θέατρο, πρόεδρος της Επιτροπής Επιχορηγήσεων Θεάτρου του υπουργείου Πολιτισμού και πρόεδρος του Κέντρου Μελέτης και Ερευνας του Ελληνικού Θεάτρου - Θεατρικού Μουσείου.

Στη διάρκεια της δημιουργικής του διαδρομής τιμήθηκε με το Χρυσό Μετάλλιο της Πόλεως των Αθηνών, ενώ του απενεμήθη και το Μεγάλο Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας.

Σε ανακοίνωσή του για τον θάνατο του Κώστα Γεωργουσόπουλου, το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ αναφέρει τα εξής:

«Το ΚΚΕ αποχαιρετά με μεγάλη θλίψη και σεβασμό τον σπουδαίο κριτικό θεάτρου, μεταφραστή, ποιητή και πάνω απ' όλα δάσκαλο Κώστα Γεωργουσόπουλο, που αγωνίστηκε με την πένα του και το δημιουργικό του έργο για να μην "αλλιωτέψει η ψυχή μας".

Ως κριτικός θεάτρου, μέσα από κείμενα, επιφυλλίδες, δοκίμια και σχόλια, μύησε, για πάνω από πενήντα χρόνια, χιλιάδες ανθρώπους στην υψηλή τέχνη του Θεάτρου, συμβάλλοντας καθοριστικά στην ανύψωση του επιπέδου του θεάτρου μας.

Ως Κ.Χ. Μύρης υπέγραψε ποιητικές συλλογές και κύκλους τραγουδιών, ανάμεσά τους τα αριστουργηματικά "Χρονικό" και "Ιθαγένεια" που άγγιξαν τις πιο μύχιες πλευρές της ψυχής του λαού μας καθώς πορεύεται στα δύσβατα μονοπάτια της Ιστορίας.

Το ΚΚΕ εκφράζει τα θερμά του συλλυπητήρια στην οικογένεια και τους οικείους του».