Θα ήταν για γέλια η ευρωατλαντική προπαγάνδα που διακινούν από την Κυριακή - μετά την κατάληψη της Δαμασκού - όλα τα παπαγαλάκια και στη χώρα μας, αν δεν ήταν τόσο σοβαρά και επικίνδυνα τα πράγματα για τους λαούς. Ακούσαμε λοιπόν για τον «γεροδεμένο αντάρτη με το σπινθηροβόλο βλέμμα» (!) που έκανε «rebranding» το όνομα των τζιχαντιστών. `Η για την «απελευθέρωση» και την «πτώση του αυταρχικού καθεστώτος Ασαντ», με ολίγη από «ανησυχία» για την τύχη των χριστιανικών πληθυσμών στη Συρία, φτιάχνοντας από τώρα τις «λαβές» και τα προσχήματα για τις επόμενες επεμβάσεις.

Αντί άλλων αξίζει να θυμίσουμε μερικά πράγματα για τους ...«φιλικούς προς την ποικιλομορφία» (!) τζιχαντιστές που κατέλαβαν τη Δαμασκό την περασμένη Κυριακή. Και πιο συγκεκριμένα, ότι η Hay'at Tahrir al-Sham (HTS) είναι απλά η θυγατρική της ...θυγατρικής της Αλ Κάιντα στη χώρα, της Jabhat al-Nusra, με τις γνωστές αγριότητες και τους αποκεφαλισμούς.

Την οργάνωση αυτή έστησαν από κοινού οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους στην ευρύτερη περιοχή: Η ΝΑΤΟική σύμμαχος Τουρκία που διατηρεί στρατό κατοχής σε τρεις χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Συρίας, για να αποτρέψει την ίδρυση κουρδικού κράτους και για να έχει λόγο στα πετρέλαια της περιοχής. Ο «στρατηγικός σύμμαχος» Ισραήλ, που μακελεύει τον παλαιστινιακό λαό, βομβαρδίζει Λίβανο, Ιράν και Υεμένη, ενώ τώρα ετοιμάζεται να επεκτείνει την κατοχή του στη Συρία και σε νέες περιοχές. Οι πετρελαιομοναρχίες του Κόλπου και λοιποί ευρωατλαντικοί σύμμαχοι, όπως η Ιορδανία, με τους οποίους η αστική τάξη της χώρας μας έχει συνάψει επίσης «συμφωνίες αμοιβαίας αμυντικής συνδρομής» στέλνοντας συστοιχίες «Πάτριοτ» και άλλα.

Ολοι αυτοί, λοιπόν, κι από κοντά η ΕΕ και πρώτες - πρώτες φυσικά οι ΗΠΑ, στήριξαν από την πρώτη στιγμή τις δυνάμεις των τζιχαντιστών στην περιοχή, τις εκπαίδευσαν και τις εξόπλισαν με δισ. δολάρια, αρχής γενομένης από τις περιβόητες διαδηλώσεις της «Αραβικής Ανοιξης», που όπως έλεγαν τότε τα ευρωατλαντικά παπαγαλάκια, έφερναν ...«άνεμο ελευθερίας και δημοκρατίας» για τους λαούς της περιοχής.

Οπως μάλιστα αποκάλυπταν το 2015 αμερικάνικα ΜΜΕ, η CIA εγκαινίασε τότε ειδικό μυστικό πρόγραμμα για τον εξοπλισμό και την εκπαίδευση «ομάδων ανταρτών» που προσπαθούσαν να ανατρέψουν τη συριακή κυβέρνηση. Η επιχείρηση αυτή ονομάστηκε «Timber Sycamore» («Ξύλινο Πλατάνι»). Σύμφωνα με την «Washington Post», το πρόγραμμα είχε «προϋπολογισμό κοντά στο 1 δισ. δολάρια ετησίως», πράγμα που σημαίνει ότι «οι επιχειρήσεις που σχετίζονται με τη Συρία αντιστοιχούν σε περίπου 1 δολάριο από κάθε 15 δολάρια του συνολικού προϋπολογισμού της CIA».

Σύμφωνα με τους «New York Times», ήταν «μία από τις πιο δαπανηρές προσπάθειες για τον εξοπλισμό και την εκπαίδευση ανταρτών, μετά το πρόγραμμα της υπηρεσίας για τον εξοπλισμό των μουτζαχεντίν στο Αφγανιστάν κατά τη δεκαετία του 1980», το οποίο έμεινε γνωστό ως «Επιχείρηση Κυκλώνας». Ακριβώς όπως αυτή η επιχείρηση στο Αφγανιστάν έστρωσε τον δρόμο στην Αλ Κάιντα και τους Ταλιμπάν, η επιχείρηση «Ξύλινο Πλατάνι» στη Συρία τροφοδότησε την ανάπτυξη της Αλ Κάιντα και του ISIS. Και βέβαια, αυτό ήταν μόνο ένα από τα δεκάδες κανάλια ενίσχυσης των τζιχαντιστών.

Αυτά τα «φυντάνια» έστησαν και καθοδήγησαν για να προωθήσουν τα σχέδιά τους για τη «νέα Μέση Ανατολή» και τους ευρωατλαντικούς δρόμους της Ενέργειας και του εμπορίου, ανταγωνιστικά προς τους σχεδιασμούς άλλων δυνάμεων, όπως η Κίνα, η Ρωσία και το Ιράν, βάφοντας στο αίμα όλη την περιοχή. Βουτηγμένη μέχρι τον λαιμό στα σχέδια αυτά είναι και η αστική τάξη της Ελλάδας, η σημερινή, όπως και οι προηγούμενες κυβερνήσεις που υπηρετούν την εμπλοκή στα ευρωατλαντικά σχέδια, διεκδικώντας μερτικό από τη λεία για το κεφάλαιο: Τα δεκατρία αυτά χρόνια, οι κυβερνήσεις όλων των «χρωμάτων» και «σχημάτων», ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ και άλλοι, στήριξαν τα προσχήματα για την επέμβαση, ενίσχυσαν τις σχέσεις με την Τουρκία, το Ισραήλ, τις πετρελαιομοναρχίες του Κόλπου που ρίχνουν συνέχεια «λάδι στη φωτιά».

Οπως στηρίζουν και σήμερα τα σχέδια αυτά και με πολεμικά μέσα, στην Ερυθρά Θάλασσα, στην Ανατ. Μεσόγειο, διαθέτοντας τις βάσεις για πολεμικά ορμητήρια των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, αλλά και προωθώντας τους «επώδυνους συμβιβασμούς» με τη ΝΑΤΟική σύμμαχο Τουρκία. Μέρα με τη μέρα επιβεβαιώνεται από παντού πως ο λαός μας, εξαιτίας της πολιτικής της εμπλοκής, αυτής που στηρίζουν όλα τα αστικά κόμματα και την παρουσιάζουν ως δήθεν «πυλώνα σταθερότητας», μπαίνει όλο και πιο βαθιά στο στόχαστρο πολύ επικίνδυνων σχεδιασμών.

Την ώρα λοιπόν που οι ιμπεριαλιστές τυλίγουν στις φλόγες τη μια χώρα μετά την άλλη στη Μέση Ανατολή, με ωμές επεμβάσεις που στερούν από τους λαούς το δικαίωμα να αποφασίζουν αυτοί και μόνο αυτοί για την τύχη τη δική τους και της χώρας τους, απέναντι σε αντιλαϊκές κυβερνήσεις και επίδοξους σωτήρες, η σωστή πλευρά της Ιστορίας είναι μία: Αλληλεγγύη στον συριακό και τους άλλους λαούς, πάλη ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και την ελληνική εμπλοκή, σύγκρουση εφ' όλης της ύλης με την αστική τάξη, τα σχέδια και τους διεθνείς συμμάχους της.