- Αντισυνταγματικές διατάξεις του νέου Οικοδομικού Κανονισμού: Στο απυρόβλητο η πολιτική που θυσιάζει τις ζωές του λαού για τα κέρδη των τουριστικών, κατασκευαστικών και τραπεζικών ομίλων

- Εκατομμύρια μετοχές γερμανικών μονοπωλίων στα χέρια επενδυτών των ΗΠΑ: Στοιχεία που αποκτούν μεγαλύτερο ενδιαφέρον στη σκιά των ανταγωνισμών που οξύνονται ανάμεσα στα ιμπεριαλιστικά κέντρα, αλλά και στο εσωτερικό του ευρωατλαντικού άξονα

- ΦΥΛΛΑΔΙΟ ΤΟΥ ΚΚΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΚΡΙΒΕΙΑ: «Τα βάρη της ακρίβειας να μη δεχτεί κανείς, τους όρους της ζωής μας να φτιάξουμε εμείς!»

RIZOSPASTIS

Επιπλέον, κρίθηκε αντισυνταγματική η κατασκευή εσωτερικών παταριών κατ΄ εφαρμογή του αρ.11 παρ. 6 του ΝΟΚ, καθώς και τα 35 τ.μ. στο δώμα της οικοδομής πάνω από το επιτρεπόμενο ύψος της περιοχής, αρ. 19, παρ. 2, χωρίς την προσμέτρησή του στον Συντελεστή Δόμησης καθώς και η εξομοίωση της ασκεπούς πισίνας με φυτεμένη επιφάνεια.

Αντίθετα για τις διατάξεις σχετικά με την μη προσμέτρηση στον συντελεστή δόμησης έρκερ και κλιμακοστασίων, κατ' εφαρμογή του αρ.11, παρ. 6, κρίθηκε ότι δεν είναι αντισυνταγματικές.

Τέλος, για τις οικοδομικές άδειες που έχουν ξεκινήσει οι εργασίες τους αποδεδειγμένα μέχρι τη δημοσίευση 11/12/2024, μπορούν να συνεχίζουν κανονικά με τις διατάξεις αυτές, με τις οποίες έχουν εκδοθεί. Οι προσβαλλόμενες άδειες (δικαστικά) ακυρώνονται.

Πάνω στο ίδιο θέμα, ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας Θ. Σκυλακάκης δήλωσε ότι η απόφαση του ΣΤΕ «αφορά κατά κύριο λόγο στη νομολογία του για την συνταγματικά προβλεπόμενη ανάγκη τοπικού πολεοδομικού σχεδιασμού», και έσπευσε να ανακοινώσει ότι ο πολεοδομικός σχεδιασμός είναι σε εξέλιξη με τα τοπικά πολεοδομικά σχέδια (ΤΠΣ - ΕΠΣ- ΓΠΣ) εδώ και τρία χρόνια, όπου μέσα από αυτόν τον σχεδιασμό «θα επιτραπούν με τρόπο νομικά αδιαμφισβήτητο, κίνητρα» όπως αυτά του ΝΟΚ που κρίθηκαν αντισυνταγματικά. Επίσης, ανακοινώθηκε η ικανοποίηση του υπουργού ότι δεν αφορά πέραν των προσβαλλόμενων καμία οικοδομή που είναι σε εξέλιξη των εργασιών της και αυτό θα ικανοποιεί προφανώς πρώτα και κύρια τους κατασκευαστές.

Κανένας, φυσικά, δεν αναφέρεται στους χιλιάδες αυτοαπασχολούμενους επαγγελματίες μηχανικούς, κατασκευαστές οι οποίοι βρίσκονταν σε ομηρία όλο αυτό το χρονικό διάστημα (από το 2023 όταν και άρχισαν να γίνονται οι προσφυγές και οι διαμαρτυρίες), οι οποίοι μελέτησαν, με βάση τον ισχύοντα ΝΟΚ και δεν στάθηκε δυνατό να ολοκληρωθούν οι μελέτες, λόγω χρονικών πιέσεων από την ασαφή κατάσταση που δημιουργήθηκε και τη μη ανταπόκριση των ΥΔΟΜ στα απαιτούμενα χρονικά όρια, με αποτέλεσμα αυτήν τη στιγμή να μένουν απλήρωτες και μετέωρες πολλές μελέτες και απλήρωτο προσωπικό και μελετητές.

Ο πρόεδρος του ΤΕΕ, αντίστοιχα, για το ίδιο θέμα επισήμανε ότι υπάρχει μια άδικη μεταχείριση έναντι αυτών που έχουν προλάβει να ξεκινήσουν τις εργασίες και αυτών που δεν έχουν, καταλήγοντας ότι «ελπίζουμε στην απόφαση του ΣτΕ που θα δημοσιευθεί, να αποτυπωθεί το δίκαιο για όλους τους πολίτες».

Οι διατάξεις του ΝΟΚ προσαυξάνουν τη δόμηση και τον όγκο, είτε συνδέονται εν είδει μπόνους - κινήτρων με κάποιο αντιστάθμισμα περιβαλλοντικού ισοζυγίου (π.χ. αρ. 10 περισσότερος ακάλυπτος χώρος, δηλαδή περισσότερη φύτευση, ή φύτευση δωμάτων αρ.19, ή με την ενεργειακή αναβάθμιση του κτιρίου με μηδενική ενεργειακή κατανάλωση αρ. 25), είτε με κανένα αντιστάθμισμα (π.χ. πατάρια, σοφίτες, κλιμακοστάσια, έρκερ, αρ.11).

Με βάση αυτές, είναι τουλάχιστον υποκριτικό εξ ονόματος αυτής της οριζόντιας προσαύξησης του συντελεστή είτε με μπόνους είτε χωρίς μπόνους να κρίνεται από το ΣτΕ, από τη μία, η προσαύξηση ως αντισυνταγματική γιατί δεν συνδέεται με αντίστοιχο πολεοδομικό σχεδιασμό και την ίδια στιγμή να αποδέχεται αύξηση δόμησης όπως με κλιμακοστάσια, έρκερ, εξαίρεση τοίχων από θερμομονωτικά λιθοσώματα (αρ. 11 παρ. ιθ), σοφίτες και άλλες διατάξεις.

Είναι αξιοπερίεργο π.χ. το πώς κρίνεται αντισυνταγματικό το αρ. 25 του ΝΟΚ, με την προσαύξηση δόμησης λόγω ενεργειακής αναβάθμισης κτιρίου και για τους ίδιους λόγους η αύξηση δόμησης παρόμοιας επιφάνειας, που προκύπτει με την εφαρμογή του αρ.11 παρ. ιθ, περί μη προσμέτρησης θερμομονωτικών λιθοσωμάτων δεν κρίνεται εξίσου αντισυνταγματική, όπως επίσης κρίνονται αντισυνταγματικά τα πατάρια και όχι οι σοφίτες. Με δυο λόγια δεν υπάρχει συνοχή σε αυτό που ανακοινώθηκε, ενώ σε κάθε περίπτωση αναμένεται η δημοσίευση του σκεπτικού αυτής της απόφασης.

Ο νόμος ουσιαστικά με την εφαρμογή του από το 2012 οδήγησε στην υπερεκμετάλλευση της γης από το κατασκευαστικό κεφάλαιο, ενίσχυσε την κτηματαγορά, επέφερε αύξηση των τιμών γης, ενισχύοντας στην ουσία τη μεγάλη ιδιοκτησία, με αποτέλεσμα και την αύξηση της τιμής της κατοικίας ως εμπόρευμα.

Επίσης, αυτή η απόφαση δεν ξεμπλοκάρει την κατάσταση: Η ομηρία των κατοίκων και του τεχνικού κόσμου θα συνεχίζεται για μεγάλο διάστημα και πέραν της δημοσίευσης της απόφασης. Αν δε, λάβει κανείς υπόψη ότι το κράτος έχει μεταφέρει και την ευθύνη της έκδοσης των οικοδομικών αδειών στους ιδιώτες μηχανικούς, απαλλάσσοντας τον εαυτό του από την ευθύνη αυτή σε αυτό το περιβάλλον της ασάφειας και της πολυνομίας, ενώ δεν έχει για χρόνια ολοκληρώσει τον πολεοδομικό σχεδιασμό, το αδιέξοδο αυτής της κατάστασης θα συνεχιστεί για καιρό. Την ίδια ώρα, βέβαια, οι κατασκευαστικοί όμιλοι έχουν την οικονομική δυνατότητα να αμβλύνουν τις επιπτώσεις αυτής της κατάστασης.

Συνολικά, αυτή η κατάσταση είναι αποτέλεσμα της πολιτικής που εφάρμοσαν όλες οι κυβερνήσεις, που θυσιάζει τις ζωές του λαού για τα κέρδη των τουριστικών, κατασκευαστικών και τραπεζικών ομίλων, στις κατευθύνσεις της ΕΕ, με οικοδομικές άδειες χωρίς ουσιαστικό έλεγχο, χωρίς πρόβλεψη αναγκαίων υποδομών και κοινοχρήστων χώρων, χωρίς την προστασία του ιστορικού τοπίου και του φυσικού περιβάλλοντος, με αποσπασματικό πολεοδομικό σχεδιασμό, με διατάξεις των μπόνους για μεγιστοποίηση της εκμετάλλευσης της γης και με επιπτώσεις στην αύξηση της τιμής της κατοικίας και της γης.

Η κατάργηση κάποιων άρθρων είναι προσχηματική, αφού αφήνει στο απυρόβλητο την ουσία της πολιτικής που βιώνει ο λαός ως αποτέλεσμα του τρόπου παραγωγής του δομημένου περιβάλλοντος, εδώ και δεκαετίες. Τα περί προστασίας του περιβάλλοντος και περί κλιματικής αλλαγής, τα οποία επικαλείται και το ΥΠΕΝ (στο όνομα του πολεοδομικού σχεδιασμού των ΤΠΣ), αποτελούν πρόσχημα για μια ακόμη ισχυρότερη κρατική στήριξη του κεφαλαίου, με νομοθετικές ρυθμίσεις, επιδοτήσεις κεφαλαίου από το Ταμείο Ανάκαμψης και τον κρατικό προϋπολογισμό.