ΦΩΤΟ 17

Περνούν τα χρόνια και οι καιροί, η μνήμη δεν ξεθωριάζει, είναι πάντα «ζωντανοί» οι αγαπημένοι συναγωνιστές, σύντροφοι, συνάδελφοι που συμπορευτήκαμε στον ΟΤΕ τα προηγούμενα χρόνια. Πόσα και πόσα δεν έχουμε να θυμόμαστε από αυτήν την πορεία, με τις σημαίες του ΚΚΕ, των ταξικών δυνάμεων στον ΟΤΕ πάντα ψηλά, όσο αντίξοοι και αν ήταν οι άνεμοι.

Σήμερα που οι δυνάμεις του κεφαλαίου χιμάνε σαν όρνια να κατασπαράξουν ό,τι περισσότερο μπορούν, εμείς προχωράμε, ξέρουμε πως ο κόσμος θα αλλάξει όσο και αν φαίνεται δύσκολο, ή και ακατόρθωτο για όσους δεν μελετάνε την Ιστορία, την Ιστορία των ταξικών αγώνων, την Ιστορία του ΚΚΕ σε αυτήν την ηρωική πορεία των 106 χρόνων. Οι αγώνες στην Ελλάδα και στον κόσμο, οι νίκες του εργατικού κινήματος, κόντρα σε θεούς και δαίμονες, μας δυναμώνουν ώστε να προχωράμε στον δύσκολο αλλά όμορφο δρόμο που έχουμε επιλέξει και θέλουμε να τον βαδίσουμε όρθιοι μέχρι το τέλος.

Με αυτές τις σκέψεις ερχόμαστε και φέτος - όπως κάθε χρόνο, τέτοια περίοδο - να τιμήσουμε τους συντρόφους που έχουν «φύγει» όλα αυτά τα χρόνια, τα ίχνη τους, η μνήμη τους δεν σβήνουν. Είναι πάντα «κοντά μας» και θα είναι όσο ζούμε και πορευόμαστε στους δρόμους της ταξικής πάλης.

Στη μνήμη των ΑΓΓΕΛΟΥ ΓΙΑΝΝΗ, ΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ (φωτ.), ΑΥΛΩΝΙΤΗ ΓΙΑΝΝΗ (φωτ.), ΓΑΛΑΡΙΝΙΩΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑΣ (Λίτσας) (φωτ.), ΓΙΑΝΝΕΖΟΥ ΓΙΑΝΝΗ (φωτ.), ΙΛΙΝΙΤΣΚΙ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗΣ, ΙΩΑΝΝΙΔΗ ΔΗΜΗΤΡΗ, ΚΑΡΑΓΙΩΡΓΟΥ ΑΡΗ (φωτ.), ΚΩΤΣΑΔΑΜ ΛΟΥΚΑ (φωτ.), ΜΕΤΑΞΑ ΓΙΩΡΓΟΥ, ΜΙΣΟΥΛΗ ΧΡΗΣΤΟΥ (φωτ.), ΜΟΥΡΣΕΛΑ ΝΙΚΟΥ (φωτ.), ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ ΛΕΥΤΕΡΗ, ΠΑΠΑΛΥΜΠΕΡΗ ΓΙΩΡΓΟΥ (φωτ.), ΠΛΑΪΤΗ ΜΑΝΩΛΗ (φωτ.), ΠΟΥΛΗ ΚΩΣΤΑ (φωτ.), ΡΗΓΑ ΔΗΜΗΤΡΗ (φωτ.), ΣΑΡΙΓΛΕΙΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ, ΣΑΡΡΗ ΜΠΑΜΠΗ (φωτ.), ΣΕΪΤΑΝΙΔΗ ΔΗΜΗΤΡΗ (φωτ.), ΣΙΟΥΛΗ ΔΗΜΗΤΡΗ, ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ (φωτ.), ΤΕΡΖΟΓΛΟΥ ΒΟΥΛΑΣ (φωτ.), ΤΣΩΜΠΟΥ ΑΙΜΙΛΙΟΥ (σφωτ.) προσφέρουμε μέσω των αντίστοιχων Κομματικών Οργανώσεων το ποσό των 1.505 ευρώ στο ΚΚΕ, ως συμβολή στην επιτυχία των στόχων της Οικονομικής Εξόρμησης και στην υλοποίηση των στόχων του σε όλους τους τομείς.

Αβραμόπουλος Κώστας, Αμπλάς Θύμιος, Αλεξανδρόπουλος Αντώνης, Αλογοσκούφης Χρήστος, Αντωνίου Γιάννης, Βασιλειάδης Κυριάκος, Βασιλόπουλος Δημήτρης, Βλάχος Κώστας, Γαβριήλ Δημήτρης, Γεωργαρίου Γιώργος, Γραμματικάκης Θανάσης, Δέτσης Μιχάλης, Δημάρατος Ηλίας, Ζιώτης Κώστας, Θεοδωρόπουλος Τάσος, Καβαλέρος Παντελής, Καζάκος Μιχάλης, Καλλιανός Παναγιώτης, Καρανικολάου Βασίλης, Κοκορδέλης Βασίλης, Κοντακτσής Αντώνης, Koπλίτσης Δημήτρης, Κούρτη Ρούλα, Λουκίνας Κώστας, Μαρτίνης Ηλίας, Μασμανίδης Δημήτρης, Μένταυλος Μπάμπης, Μούργου Μαρία, Μπούκουρης Ανδριανός, Νικολόπουλος Γιώργος, Οικονόμου Γιώργος, Παΐσιος Γιάννης, Παπαδόπουλος Ηλίας, Περράκης Αλέκος, Πλατανιάς Δημήτρης, Ρήγα Τασία, Ρόρρης Γιώργος, Ρουτζούνη Ευανθία, Σαββόπουλος Κώστας, Σακκά Ρούλα, Σαλπέας Πέτρος, Σιτζάνης Νίκος, Σιώκος Κώστας, Στολτίδης Λεωνίδας, Τσαλίκης Γιάννης, Τσέλιος Δημήτρης, Τσιπούρας Θοδωρής, Τσουκαλάς Παναγιώτης, Τσούνας Γιώργος, Χρόνης Φώτης

***

ΦΩΤΟ 9

Στη μνήμη των αγαπημένων μας συντρόφων ΓΡΗΓΟΡΗ ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΥ, ΛΕΥΤΕΡΗ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ, ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΜΕΤΑΞΑ, ΣΤΡΑΤΟΥ ΣΑΡΙΓΛΕΙΟΥ, ΝΩΝΤΑ ΚΟΥΜΕΝΤΕΑ, ΙΟΡΔΑΝΗ ΜΟΥΜΤΖΗ, ΓΙΩΡΓΟΥ ΦΙΛΙΠΠΟΥ, ΑΡΙΣΤΕΙΔΗ ΜΠΟΥΚΟΥΡΗ και ΓΕΩΡΓΙΑΣ ΠΑΠΟΥΤΣΗ - ΜΠΟΥΚΟΥΡΗ προσφέρουμε για την Οικονομική Εξόρμηση του ΚΚΕ 150 ευρώ, μέσω ΚΟΒ Τηλεπ/νιών και Αγ. Δημητρίου αντίστοιχα.

Ρούλα και Βάλια

***

ΦΩΤΟ

Η ΑΝΕΤΤΑ ΚΟΣΣΥΒΑΚΗ (φωτ.), σύζυγος του Ηρακλή Κοσσυβάκη, απεβίωσε σε ηλικία 90 ετών. Γεννήθηκε το 1934 στην Κλειδωνία Κόνιτσας Ιωαννίνων. Οι γονείς της συμμετείχαν στην Εθνική Αντίσταση, στο ΕΑΜ, στον ΕΛΑΣ και στον Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδας.

Τον Γενάρη του 1948 μετά την ήττα του ΔΣΕ στη μάχη της Κόνιτσας και τη σύλληψη συγγενών της, η οικογένειά της την στέλνει στην Αθήνα, σε ηλικία μόλις 14 χρόνων, για να δουλέψει και να εξασφαλίσει τη ζωή της. Δουλεύει σκληρά και ασταμάτητα εκείνα τα πέτρινα χρόνια. Το 1961 γνωρίζει τον αγωνιστή της Εθνικής Αντίστασης και κομμουνιστή ΗΡΑΚΛΗ ΚΟΣΣΥΒΑΚΗ, που έχει πρόσφατα αποφυλακιστεί από μακροχρόνια φυλάκιση για την πολιτική δράση του. Παντρεύονται και κάνουν δύο γιους. Στέκεται βράχος δίπλα στον σύντροφό της και στις διώξεις και στις αρρώστιες που αντιμετώπισε, υποστηρικτής και ψηφοφόρος του ΚΚΕ.

Η συνεισφορά της στη διαπαιδαγώγηση των παιδιών της ήταν καθοριστική μιας και ο πατέρας της οικογένειας απεβίωσε το 1985, από ανεπανόρθωτες βλάβες την υγεία του από τις φυλακές και τα βασανιστήρια.

Ο γιος της Βελισσάριος Κοσσυβάκης προσφέρει 100 ευρώ στη μνήμη της στην ΚΟΒ Νέας Φιλαδέλφειας - Νέας Χαλκηδόνας.

***

Για τη συμπλήρωση ενός χρόνου από τον θάνατο του συζύγου της, ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΟΤΤΑ, οπαδού του ΚΚΕ, η Ευτυχία Κόττα προσφέρει, μέσω της ΚΟ Γαλατσίου, 50 ευρώ για την Οικονομική Εξόρμηση του ΚΚΕ.

***

ΦΩΤΟ

Στις 04/06/2024 «έφυγε» από τη ζωή η αγαπημένη συντρόφισσα ΚΑΤΙΝΑ ΜΑΝΙΤΑΡΑ, σε ηλικία 92 ετών. Γεννήθηκε το 1932 στο Μαλανδρίνο Φωκίδας σε φτωχή εργατοαγροτική οικογένεια αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης. Στα 10 της χρόνια Αετόπουλο στη Φωκίδα, στα 14 ήταν μπροστά στον βασανισμό του πατέρα της από παρακρατικούς και τον Απρίλη του '47 ξυλοκόπησαν και την ίδια δύο χωροφύλακες και ένας με πολιτικά για να μαρτυρήσει πού κρύβεται ο πατέρας της.

Τον Μάη του '47 ήρθε στο χωριό της αντάρτικο τμήμα, μαζί και ο πατέρας της Παναγιώτης. Φεύγοντας τους ακολούθησε. Ανεβαίνοντας την Γκιώνα την άφησαν στο χωριό Στρώμη στον προσωρινό καταυλισμό του Αρχηγείου Φθιωτιδο-Φωκίδας με επικεφαλής τον δάσκαλο Νίκο Τριανταφύλλου από το Ευπάλιο Δωρίδας, μετέπειτα συνταγματάρχη του ΔΣΕ που σκοτώθηκε το '48 σε επιχείρηση έξω από τη Θεσσαλονίκη. Στη συνέχεια πήγε στο 3ο τάγμα Γκιώνας με διοικητή τον Νίκο Καρκάνη. Αργότερα υπάχθηκε στη 2η Μεραρχία με διοικητή τον θρυλικό καπετάν Διαμαντή. Επιλέχθηκε και αποφοίτησε από τη Σχολή Αξιωματικών του Κλιμακ. Γεν. Αρχηγ. Νοτ. Ελλάδας (ΚΓΑΝΕ) και αναδείχθηκε σε ανθυπολοχαγό του ΔΣΕ. Συμμετείχε σε πλήθος μαχών, όπως της Αμφισσας, στον Πλάτανο Ναυπακτίας, στο Μακρύβαλτο, στην Ανω Χώρα Ναυπακτίας που κράτησε 4 μερόνυχτα και τραυματίστηκε από θραύσματα σφαίρας στο κεφάλι, χωρίς να βγει ποτέ. Είναι το παράσημό μου, έλεγε, και θα το πάρω μαζί μου, όπως και έγινε. Στη μάχη της Καρδίτσας (Δεκέμβρης '48) τραυματίζεται για 2η φορά από θραύσμα όλμου στο πόδι, ευτυχώς οι γιατροί το έβγαλαν λίγες μέρες αργότερα. Πήρε ακόμη μέρος στην κατάληψη του Καρπενησίου, στη μάχη της ανατίναξης της γέφυρας Κοράκου στον Αχελώο, στην κατάληψη του Λιδωρικίου (Απρίλης '49).

Συλλαμβάνεται το '49, μεταφέρεται στη Λαμία και παρά τα βασανιστήρια δεν υπέγραψε δήλωση μετανοίας. Καταδικάστηκε ως ανήλικη σε 3,5 χρόνια φυλακής και κρατήθηκε στις φυλακές Λαμίας, στο Μεταγωγών Αθήνας, στις φυλακές Αβέρωφ και, τέλος, στις φυλακές ανηλίκων Καλλιθέας, έως την αποφυλάκισή της το '53. Ακολούθησαν όλες οι βιοποριστικές ταλαιπωρίες της φτώχειας και της αναδουλειάς με τις οποίες αντιμετώπισε το αστικό κράτος τους αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης και του ΔΣΕ, χωρίς να λυγίσει.

Η σ. Κατίνα ήταν απλός άνθρωπος, καλοσυνάτη, χωρίς έπαρση. «Δεν έκανα δα και τίποτα σπουδαίο», έλεγε, «απλώς βρέθηκα κοντά στο εργατικό κίνημα, ως όφειλα». Τόσο απλά. Εζησε μια ζωή δοσμένη στους αγώνες για τα ιδανικά του ΚΚΕ, συμμετέχοντας αδιάκοπα με υπερηφάνεια αλλά και σεμνότητα στις κινητοποιήσεις και εκδηλώσεις του εργατικού - λαϊκού κινήματος και των συνταξιούχων. Είχε μεγάλη αγάπη, εμπιστοσύνη και ελπίδα στους νέους ανθρώπους. Γι' αυτό και η προτροπή της στις νεότερες γενιές να θεωρήσουν πρώτιστο καθήκον τους το να γίνουν γνώστες της αληθινής ιστορίας των ηρωικών αγώνων του 20ού αιώνα. Ηταν ιδρυτικό και δραστήριο μέλος της «Ενωσης Φίλων Μνήμης καπετάν Διαμαντή» καθώς και του Παραρτήματος Βύρωνα της ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ. Τα τελευταία τρία χρόνια φιλοξενήθηκε στο «Σπίτι του Αγωνιστή» έχοντας τη φροντίδα, την περιποίηση και τη ζεστασιά του προσωπικού, φεύγοντας γεμάτη και περήφανη.

Στη μνήμη της προσφέρω 50 ευρώ στην Οικονομική Εξόρμηση για την ενίσχυση του ΚΚΕ, μέσω ΚΟΒ κέντρου Χαϊδαρίου Αττικής.

Αλ. Γώγος

***

ΦΩΤΟ 2

Στη μνήμη των αγωνιστών ΗΡΑΚΛΗ και ΑΝΙΤΣΑΣ ΚΟΥΝΟΥΠΑ, από τη Λαγκάδα Χίου.

Στη μνήμη των γονιών τους Ηρακλή και Ανίτσας Κούνουπα προσφέρουν οι σύντροφοι Γιάννης και Αννα 50 ευρώ στην ΤΕ Χίου του ΚΚΕ, τιμώντας την προσφορά τους τα πέτρινα χρόνια που βίωσε ο λαός μετά τον πόλεμο, τη λευκή τρομοκρατία και την ταξική εμφύλια σύγκρουση του ΔΣΕ με τις αστικές κυβερνητικές δυνάμεις στο ναυτοχώρι της Χίου, τη Λαγκάδα.

Θερμαστής στα λαγκαδούσικα καΐκια ταξίδευσε όλη τη Μεσόγειο Θάλασσα από 13 χρόνων (γεν. 1910), αφουγκράστηκε το μήνυμα της ΟΕΝΟ «Κρατάτε τα πλοία εν κινήσει» και συμμετείχε σε αρκετές νηοπομπές - ξεκινώντας πάντα από την Αλεξάνδρεια - αντιμετωπίζοντας τους τορπιλισμούς από τα γερμανικά υποβρύχια..., γύρισε στο χωριό και αντιμετώπισε τη βία και τρομοκρατία. Τότε με το φυλλάδιο στο αμπέχονο τράβηξε «να σαλπάρει» για να ταχθεί στη σωστή πλευρά της Ιστορίας (Μασσαλία - Βουδαπέστη) για να ενταχθεί στη ναυτεργατική διμοιρία του ΔΣΕ, όμως δεν πρόκανε... και τράβηξε να προσφέρει στην εμπορική ναυτιλία της Πολωνίας (στη Γδύνια). Πολιτικός πρόσφυγας μέχρι το 1976.

Και πίσω η θεία Ανίτσα (γεν. 1915) να μεγαλώνει τρεις γιους και να βιώνει τις μύριες δυσκολίες που δημιουργούσε το αστικό σύστημα για τις οικογένειες των αγωνιστών... Και όμως στάθηκε βράχος που αντιμετώπισε κάθε κακοτοπιά, αγωνιζόμενη με τους χωριανούς της πολύπλευρα, να γυρίσουν πίσω οι πολιτικοί πρόσφυγες και οι εξόριστοι συγχωριανοί.