Eurokinissi

Εξάλλου, παρά την «πολυφωνία» της ονοματολογίας, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ και λοιποί τα βρίσκουν σε ό,τι αφορά το «διά ταύτα» του θεσμού ως «θεματοφύλακα» του αστικού κράτους, του αντιδραστικού νομοθετικού πλαισίου που ενισχύεται και συνολικά της στρατηγικής του κεφαλαίου, ενώ από τη σχετική συζήτηση δεν λείπουν και τα περί ενίσχυσης των αρμοδιοτήτων του, ούτως ώστε να παίζει τον ρόλο του πιο αποτελεσματικά σε συνθήκες που πυκνώνουν τα μαύρα σύννεφα του πολέμου και μιας νέας καπιταλιστικής κρίσης.

Στο τραπέζι μέχρι στιγμής έχουν πέσει ουκ ολίγα ονόματα, από αυτό του προέδρου της ΑΔΑΕ Χρ. Ράμμου, τον οποίο πρότειναν η Νέα Αριστερά και στελέχη του ΠΑΣΟΚ (πρόταση που λίγο αργότερα ο ίδιος απέρριψε, υποστηρίζοντας ότι στην πορεία του δημόσιου διαλόγου που ακολούθησε την πρόταση «επικράτησαν οι μικροπολιτικοί υπολογισμοί και οι κομματικές στρατηγικές, αντιπαραθέσεις και διενέξεις»), μέχρι εκείνα του υπουργού Αμυνας Ν. Δένδια, του Ευ. Βενιζέλου και των πρώην πρωθυπουργών Κ. Καραμανλή και Αλ. Τσίπρα.

Σε ένα τέτοιο φόντο, ο εκπρόσωπος Τύπου του ΠΑΣΟΚ Κ. Τσουκαλάς δήλωσε ότι «τα χαρακτηριστικά που πρέπει να αναζητάμε σε έναν θεσμό όπως του Προέδρου της Δημοκρατίας είναι η εθνική ενότητα, η πολιτική σταθερότητα και η εγγύηση της θεσμικής ομαλότητας». Σχετικά δε με τη στάση του ΠΑΣΟΚ, έκανε λόγο για την «ισχυρή παράδοση» «όταν κυβερνά μία παράταξη ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας να προέρχεται από τον "αντίπαλο" πολιτικά χώρο», ενώ πρόσθεσε πως «το ΠΑΣΟΚ - Κίνημα Αλλαγής δεν έχει μια ευκαιριακή αντίληψη των θεσμών και των αναγκών της χώρας, και η Προεδρία της Δημοκρατίας οφείλει να έχει ενωτικό χαρακτήρα. Αυτό σημαίνει ότι εμείς δεν θα μπούμε σε παιχνίδια, αρνούμενοι μια πρόταση που φέρνει η Νέα Δημοκρατία ακόμα κι αν αυτή είναι καλή. Αν όμως η κυβέρνηση φέρει μια πρόταση στενά κομματική και πάει να κάνει τα δικά της θεσμικά αδιέξοδα, προφανώς θα είμαστε απέναντι».

Στο ίδιο μήκος κύματος και ο αναπληρωτής γραμματέας του ΣΥΡΙΖΑ, Γ. Βασιλειάδης. Σε συνεντεύξεις του, αποκρύπτοντας τον ρόλο του συγκεκριμένου θεσμού, ζήτησε το πρόσωπο «να προέρχεται από τον ευρύτερο χώρο της προοδευτικής παράταξης, της Κεντροαριστεράς», «να μπορεί να εκφράσει τον θεσμό του Προέδρου της Δημοκρατίας και στο πρόσωπό του να μπορεί να καθρεφτίζεται και η ενότητα του έθνους. Γιατί αυτός είναι ο σκοπός του Προέδρου της Δημοκρατίας». Πρόσθεσε δε ότι «η κυβέρνηση και ο κ. Μητσοτάκης έχει να λύσει πολλά προβλήματα στο εσωτερικό της, στα δεξιά της, στα ακροδεξιά της, να λύσουν τα εσωκομματικά τους αδιέξοδα» και ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, «με σοβαρότητα απέναντι και στις στιγμές αλλά και στον θεσμό, θα είναι εδώ με πρόταση που θα πρέπει ο καθένας να αιτιολογήσει για ποιο λόγο δεν θα την αποδεχθεί».

INTIME NEWS

Χαρακτηριστικά ήταν όσα είπε στο πρωτοχρονιάτικο μήνυμά του ο Κυρ. Μητσοτάκης, τονίζοντας μεταξύ άλλων ότι η κυβέρνηση αποχαιρετά «το ταραγμένο 2024 εν μέσω σοβαρών γεωπολιτικών κλυδωνισμών στη γειτονιά μας και στον κόσμο» και υποδέχεται το 2025 «δυναμώνοντας την άμυνα και την οικονομία» της χώρας, με τους όρους βέβαια του κεφαλαίου.

Με θράσος, στο πλαίσιο της προσπάθειας ενσωμάτωσης λαϊκών στρωμάτων στην εφαρμοζόμενη πολιτική, είπε ότι «εργαζόμενοι και συνταξιούχοι θα δουν βελτιωμένες αποδοχές και μειωμένες τις εισφορές τους» και άλλα τέτοια, κάνοντας το μαύρο άσπρο και χαρακτηρίζοντας μάλιστα τη λαϊκή δυσαρέσκεια ...«μιζέρια του χθες».

Σε αυτό το φόντο, για τις 10 Γενάρη προγραμματίζεται το πρώτο για το 2025 υπουργικό συμβούλιο του χρόνου, με την ατζέντα να αφορά σύμφωνα με πληροφορίες την ταχεία υλοποίηση του Ταμείου Ανάκαμψης, όπου το κεφάλαιο βρίσκει νέο «ψητό» να ξεκοκαλίσει, αλλά και την υλοποίηση «μεταρρυθμίσεων». Επίσης εντός του μήνα ο πρωθυπουργός θα ανακοινώσει το πρόσωπο που θα προτείνει για την Προεδρία της Δημοκρατίας, σε άλλη μια ευκαιρία για ενδοαστικές «συμπορεύσεις» ή καβγάδες για τα επουσιώδη.

Δύο μέρες νωρίτερα, στις 8 Γενάρη, ο Κυρ. Μητσοτάκης μεταβαίνει στο Κάιρο προκειμένου να συμμετάσχει στην Τριμερή Συνάντηση Κορυφής Ελλάδας - Αιγύπτου - Κύπρου, στη σκιά ενός ενδεχόμενου τουρκοσυριακού συμφώνου για ΑΟΖ, στα πρότυπα του τουρκολιβυκού, που αποδεικνύει ότι η εμπλοκή στα ευρωατλαντικά σχέδια στην περιοχή δεν παρέχει καμία διασφάλιση για τα ελληνικά και κυπριακά δικαιώματα, ούτε για τους λαούς της περιοχής.

Εξάλλου η κυβέρνηση, με τις ευρωατλαντικές δεσμεύσεις της υπό μάλης και με τη σύμφωνη γνώμη και των λοιπών αστικών κομμάτων και μορφωμάτων, συνεχίζει την πολεμική εμπλοκή όπου Γης για τα συμφέροντα του κεφαλαίου: Σχεδόν έναν χρόνο μετά την πρώτη της αποστολή στην Ερυθρά Θάλασσα και στον Κόλπο του Αντεν, η φρεγάτα «Υδρα» αποπλέει, εκτός απροόπτου μετά τα Θεοφάνια, πιθανότατα στις 7 Γενάρη, προκειμένου να συμμετλασχει για δεύτερη φορά στην ευρωενωσιακή επιχείρηση «Aspides», ενάντια στη δράση των Χούθι, για τις ανάγκες των εφοπλιστών και των ομίλων της διαμετακόμισης. Ολα αυτά κάνοντας πλάτες στις ΗΠΑ, στην ΕΕ και στο κράτος - δολοφόνο Ισραήλ, που βομβαρδίζει τη χώρα και προειδοποιεί ξετσίπωτα για «νέα Γάζα».

Θυμίζουμε ότι η επιχείρηση ξεκίνησε επισήμως πέρυσι στις 19/2, με την κυβέρνηση να σπεύδει να αναλάβει εξαρχής την εν όρμω διοίκησή της στο Ελληνικό Στρατηγείο Επιχειρήσεων της ΕΕ (ΕΣΕΕΕ) στη Λάρισα, ενώ τον Νοέμβρη ανέλαβε και την εν πλω διοίκηση. Ολο αυτό το διάστημα τα πληρώματα που στάλθηκαν εκεί βρίσκονται αντιμέτωπα με τεράστιους κινδύνους, όπως δείχνουν και οι συνεχείς εμπλοκές με πάνω από 25 περιστατικά αναχαιτίσεων μη επανδρωμένων αεροσκαφών, κατευθυνόμενων βλημάτων κ.ο.κ., ενώ ο λαός συνεχίζει να ματώνει με εκατομμύρια ευρώ ώστε ο ελληνικός στόλος να κάνει τη συνοδεία των εφοπλιστών και τις πλάτες του «σύμμαχου» Ισραήλ, των πετρελαιομοναρχιών του Κόλπου και των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, απέναντι στα άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα.