Από την πρόσφατη συγκέντρωση στη Ζώνη μπροστά στην απεργία

Μια επίθεση που έρχεται σε συνέχεια της δράσης μηχανισμών της εργοδοσίας για την τρομοκράτηση των εργαζομένων και την αντιμετώπιση της συνδικαλιστικής δράσης.

Αλλωστε το Σωματείο που βρέθηκε αυτήν τη φορά στο στόχαστρο, μαζί με το Συνδικάτο Μετάλλου που έχουν προκηρύξει και την απεργιακή απάντηση την Πέμπτη 16 Γενάρη, βρίσκονται διαρκώς στην πρώτη γραμμή της πάλης. Οργανώνουν τη μάχη κόντρα στην εργοδοτική ασυδοσία, απαιτώντας μέτρα προστασίας των εργατών στα Ναυπηγεία, υπογραφή και τήρηση των ΣΣΕ, καταγγέλλοντας εργατικά «ατυχήματα» αλλά και παρεμβαίνοντας επιτόπου στους χώρους δουλειάς, οπότε είναι προφανές ότι η όποια επιχείρηση τρομοκράτησης αφορά αυτήν την «ενοχλητική» για την εργοδοσία δράση. Η επιχείρηση τρομοκράτησης άλλωστε δεν έχει πάψει τα τελευταία χρόνια, παίρνοντας διάφορες μορφές: Από την ανοιχτή κρατική καταστολή, τις απολύσεις και τις διώξεις μέχρι την αξιοποίηση μπράβων και φασιστοειδών - μαντρόσκυλων της εργοδοσίας.

Προετοιμάζοντας την απεργία της Πέμπτης σε όλη τη ναυπηγική δραστηριότητα της Αττικής (Πέραμα, Δραπετσώνα, Σαλαμίνα κ.α.), τα συνδικάτα της Ζώνης οργώνουν τους χώρους δουλειάς και πραγματοποιούν συγκεντρώσεις, με τους εργάτες να βράζουν από οργή και να προειδοποιούν ότι τέτοιες επιθέσεις θα παίρνουν απάντηση.

Την Πέμπτη έγινε συγκέντρωση στο Πέραμα, όπου μίλησαν μέλη των διοικήσεων από το Συνδικάτο Μετάλλου και το Σωματείο Ναυπηγοξυλουργών, και ο Αγγελος Γαλανόπουλος, πρόεδρος του «ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ», εκφράζοντας με την παρουσία του έμπρακτα την αλληλεγγύη άλλων σωματείων. Ανάλογη συγκέντρωση έγινε την Παρασκευή στον μόλο Δραπετσώνας.

Υπενθυμίζεται ότι η επίθεση στον Σάκη Τουμανίδη έγινε την Τρίτη 7 Γενάρη, μέρα - μεσημέρι στη Νίκαια, την ώρα που επέστρεφε από τη δουλειά του, από τη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη Περάματος.

Σύμφωνα με μαρτυρίες, οι δύο τραμπούκοι επιτέθηκαν αιφνιδιαστικά στον συνδικαλιστή, τον χτύπησαν και του έσπασαν το κινητό, ενώ στη συνέχεια επιβιβάστηκαν σε αυτοκίνητο και εξαφανίστηκαν. Οι δράστες της επίθεσης κινήθηκαν με αυτοκίνητο ακολουθώντας το θύμα τους και μετά την επίθεση τράπηκαν σε φυγή.

Ομως τα πρόσωπά τους έχουν καταγραφεί από κάμερες καταστημάτων πριν ακόμα καλύψουν τα χαρακτηριστικά τους, οπότε δεν υπάρχει καμιά δικαιολογία από το κράτος όσο μένουν αταυτοποίητοι και ασύλληπτοι.

Στην κατεύθυνση αυτή ήταν και η παρέμβαση που έκαναν στην Εισαγγελία Πειραιά το Εργατικό Κέντρο Πειραιά και το Συνδικάτο Μετάλλου, ζητώντας την επιτάχυνση των ερευνών και την αξιοποίηση του διαθέσιμου οπτικοακουστικού υλικού για τον εντοπισμό και τη σύλληψη των δραστών.

Καθημερινά αυξάνεται ο αριθμός των συνδικαλιστικών φορέων που καταγγέλλουν την επίθεση και παίρνουν θέση στο πλευρό του συνδικαλιστή και τον αγώνα που δίνουν τα σωματεία στη Ζώνη.

«Οι εργάτες ναυπηγοξυλουργοί δεν είναι μόνοι τους. Εχουν μαζί τους όλα τα συνδικάτα», υπογραμμίζει η Γραμματεία του ΠΑΜΕ.

Την επίθεση καταγγέλλουν μέχρι στιγμής: Τα Εργατικά Κέντρα Πειραιά, Αθήνας, Πάτρας, Ιωαννίνων, Σαλαμίνας, Νάουσας, Τρικάλων. Οι Ομοσπονδίες Οικοδόμων, Εργαζομένων Κλωστοϋφαντουργίας - Ιματισμού - Δέρματος, Φαρμάκου, Ιδιωτικών Υπαλλήλων, Φαρμάκου, Λογιστών, Χημικής Βιομηχανίας, Συνταξιούχων ΙΚΑ. Η Ομοσπονδία Γυναικών Ελλάδας. Οι ΑΔΕΔΥ και ΓΣΕΕ.

Τα Σωματεία Επαγγελματιών Οδηγών, Καθαριστριών - Καθαριστών Πειραιά, Καθαριστριών - Καθαριστών Αττικής, Εργαζομένων στην «Teleperformance», στη ΝΟΚΙΑ, η Ενωση Εργαζομένων στη Διακίνηση Εμπορευματοκιβωτίων στο λιμάνι του Πειραιά (ΕΝΕΔΕΠ), τα Συνδικάτα Οικοδόμων Αθήνας και Κατεργασίας Ξύλου νομού Αττικής, η ΠΕΜΕΝ, ο «ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ», η ΠΕΝΕΝ, το κλαδικό Σωματείο Ενέργειας, η Ενωση Λογιστών - Ελεγκτών Περιφέρειας Αττικής (ΕΛΕΠΑ), η Ενωση Μόνιμων και Δόκιμων Λιμενεργατών ΟΛΠ, το Σωματείο Εργαζομένων στο έργο του Ελληνικού, η Ενωση Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ηρακλείου, το Συνδικάτο Οικοδόμων Καβάλας, η Πανελλαδική Ενωση Ελαιουργοσαπωνοποιών και Προσωπικού Χημικής Βιομηχανίας Αττικής, το Σωματείο Τεχνικών και Εργαζομένων ΟΑΣΑ και ΟΣΥ, το Συνδικάτο Τηλεπικοινωνιών Αττικής, οι Σύλλογοι Εκπαιδευτικών ΠΕ Πειραιά και Ημαθίας, ο Σύνδεσμος Ιδιωτικών Υπαλλήλων Πειραιά, η ΕΛΜΕ Πειραιά, ο Σύλλογος Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας κ.ά.

Πρόκειται για μια ακόμα πρωτοβουλία αλληλεγγύης του Εργατικού Κέντρου, που, αυτήν τη φορά, αφορά έναν νέο εργαζόμενο, ο οποίος, το περασμένο καλοκαίρι, μετά το σχόλασμα από τη δουλειά, υπέστη σοβαρό εγκεφαλικό επεισόδιο. Πριν λίγες βδομάδες κατάφερε να βγει από την Εντατική με τετραπληγία και για την αποκατάστασή του οι γιατροί πρότειναν θεραπεία και φιλοξενία σε ειδικό κέντρο, με κόστος δεκάδων χιλιάδων ευρώ.

Το Εργατικό Κέντρο Εύβοιας και το Σωματείο Ξενοδοχοϋπαλλήλων και Εργαζομένων Επισιτισμού Νομού Εύβοιας, με τη βοήθεια του Πανελλήνιου Μουσικού Συλλόγου (Παράρτημα Εύβοιας) και του Πανελλήνιου Σωματείου Ελλήνων Τραγουδιστών, σε συνεννόηση με το φιλικό και το συγγενικό περιβάλλον του συναδέλφου, διοργανώνουν τη σημερινή συναυλία αλληλεγγύης με σκοπό τα έσοδα να δοθούν για τη θεραπεία του Βαγγέλη.

Οπως αναφέρει το Εργατικό Κέντρο, «όλοι οι εργαζόμενοι ζούμε καθημερινά τις συνέπειες της εμπορευματοποιημένης Υγείας, αυτής που επιλέγει τα κέρδη απέναντι στην ανθρώπινη ζωή. Τις γνωρίζουμε καλά ειδικά στην Εύβοια, με την ανύπαρκτη Πρωτοβάθμια Υγεία και τα νοσοκομεία που υπολειτουργούν και καταλήγουν επικίνδυνα, λόγω των τραγικών ελλείψεων προσωπικού.

Είναι απαράδεκτο ένας εργαζόμενος το έτος 2025 να μην μπορεί να βρει την υγεία του γιατί η ασφάλισή του δεν καλύπτει τα έξοδα, όπως θα έπρεπε. Είναι απαράδεκτο να μην υπάρχουν δημόσιες και δωρεάν υποδομές αποκατάστασης για περιπτώσεις όπως του Βαγγέλη, με αποτέλεσμα χιλιάδες οικογένειες να αναγκάζονται να προσφεύγουν στα πανάκριβα ιδιωτικά κέντρα για να στηρίξουν τους ανθρώπους τους.

Οι κυβερνήσεις επιλέγουν να αδειάζουν τις τσέπες μας με τη φορολογία και να δίνουν δισεκατομμύρια για επενδύσεις που θα αυξήσουν τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων, για πολεμικούς εξοπλισμούς, για να κάνουν χρυσές δουλειές οι ιδιώτες έμποροι της Υγείας, αντί για την ικανοποίηση των αναγκών των εργαζομένων και του λαού.

Οι συλλογικοί αγώνες των εργαζομένων για μισθούς, Υγεία, Παιδεία και για κάθε ανάγκη μας είναι μονόδρομος. Η αλληλεγγύη μας σε όποιον αγωνίζεται, σε όποιον προσπαθεί να σταθεί όρθιος, σε όποιον βρίσκεται σε έκτακτη ανάγκη, είναι το όπλο μας.

Ενωμένοι οι εργαζόμενοι, έχοντας πάντα ο ένας τον άλλον για στήριγμα, μπορούμε να τα καταφέρουμε.

Κανένας μόνος του! Ολοι για έναν και ένας για όλους!».