Eurokinissi

Οπως χαρακτηριστικά έλεγε ο Μητσοτάκης, «αυτό που προέχει αυτή τη στιγμή είναι να ολοκληρωθούν οι διαδικασίες για την εκλογή νέου Προέδρου της Δημοκρατίας και να σφυρηλατηθεί, παρά τις όποιες αντιρρήσεις, η εθνική ενότητα, αλλά με όρους ρεαλισμού και αλήθειας», όπως βαφτίζουν την πολιτική που τσακίζει τον λαό για τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Ενώ σημείωσε πως «πιστεύω ότι δώσατε στον θεσμό τα δικά σας ξεχωριστά χαρακτηριστικά, δίνοντας έμφαση σε κοινωνικά ζητήματα, πολιτισμό και τέχνες, ανοίγοντας την Προεδρία της Δημοκρατίας στην κοινωνία».

Η Κ. Σακελλαροπούλου απάντησε πως «η θεσμική επικοινωνία μεταξύ των πολιτειακών παραγόντων είναι σημαντική σε μία Δημοκρατία. Αυτόν τον σκοπό είχαν οι μηνιαίες συναντήσεις μας. Το σημερινό διεθνές σκηνικό, η εποχή μας έχει πολλές προκλήσεις και αυτό καθιστά αναγκαία την ετοιμότητα του πολιτικού συστήματος με τις αναγκαίες συναινέσεις για το καλό του τόπου».

Στο μεταξύ, συνεχίζεται η αντιπαράθεση ανάμεσα στα αστικά κόμματα με αφορμή την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας, με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ να παίζουν πολιτικά παιχνίδια με στόχο τον αποπροσανατολισμό και τη δημιουργία τεχνητών διαχωρισμών, με το βλέμμα στη «σταθερότητα» του αστικού πολιτικού συστήματος.

Σε αυτό το πλαίσιο, η κυβέρνηση της ΝΔ επιχειρεί με αφορμή τις δηλώσεις ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ, περί «προοδευτικών» μετώπων για την εναλλαγή του κυβερνητικού διαχειριστή του συστήματος, να παίξει το χαρτί της «αστάθειας» και των εσωκομματικών ζητημάτων των αντιπάλων της, με τον κυβερνητικό εκπρόσωπο να λέει ότι «το ΠΑΣΟΚ έγινε αξιωματική αντιπολίτευση από καραμπόλα. Αν θέλουν να γίνει, όμως, όπως οι ίδιοι λένε, μια σοβαρή εναλλακτική για τη χώρα, θα ήταν καλύτερο να αποκτήσουν ένα κοστολογημένο πρόγραμμα, αντί να χρίζουν συνομιλητές τους εκείνους που προκάλεσαν τις πιο μαύρες ημέρες για την Ελλάδα...».

Τις δε «κατηγορίες» για το ποιος υπονομεύει την «εθνική» συναίνεση στους θεσμούς του κεφαλαίου και του αστικού κράτους που τσακίζουν τον λαό, αντιστρέφει το ΠΑΣΟΚ, με τον πρόεδρό του να λέει μέσα στο Σαββατοκύριακο για τον πρωθυπουργό πως «θυσίασε την πολιτική παράδοση της εθνικής συναίνεσης για να έχει εσωκομματική συναίνεση και αυτό είναι προσβλητικό για τους θεσμούς, για τον θεσμό της Προεδρίας της Δημοκρατίας και για τον ελληνικό λαό και τις πολιτικές παραδόσεις του τόπου. Αν είχα κάνει το λάθος του ΣΥΡΙΖΑ και είχα προτείνει ένα πρόσωπο εκ των προτέρων, θα έκανα θείο δώρο στον κ. Μητσοτάκη που τώρα με τη δική μου στρατηγική έχει εκτεθεί - και στον κόσμο του Κέντρου - απέναντι στους πολίτες που θέλουν συναίνεση και να σεβόμαστε τους θεσμούς». Και βέβαια δεν παρέλειψε και τα σοσιαλδημοκρατικής κοπής παραμύθια περί δήθεν φιλολαϊκών μέτρων που παίρνονται σε άλλες χώρες της ΕΕ.

Τη δε «αγωνία» να στηθεί στα πόδια του ο εναλλακτικός αστικός πολιτικός πόλος που θα μαζεύει ξανά στο μαντρί του κεφαλαίου τη λαϊκή δυσαρέσκεια από την κυβερνητική πολιτική, ανέδειξε ο Κ. Ζαχαριάδης του ΣΥΡΙΖΑ, λέγοντας πως «εμείς πιστεύουμε ότι για να φύγει η κυβέρνηση της ΝΔ πρέπει να υπάρξει μια λογική μετώπων και συνεργασιών σε όλα τα επίπεδα. Κάνει η ΝΔ μια επιλογή να κατεβάσει έναν εν ενεργεία βουλευτή της για Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Την καταγγέλλει το ΠΑΣΟΚ, και σωστά, και εμείς ότι είναι μια κομματική επιλογή και κάνει το ΠΑΣΟΚ μία δική του κομματική επιλογή που δεν μπορεί να συνθέσει άλλες δυνάμεις. Δεν καταλαβαίνω γιατί δεν μπορούσαμε να έχουμε μία κοινή υποψηφιότητα. Να υπάρχει ένα μπλοκ που σε συμβολικό επίπεδο να δείξει ότι υπάρχει αντίπαλος πόλος».

Χαρακτηριστικά στο μεταξύ του «χάους» που τους χωρίζει, είναι και τα όσα είπε χτες μιλώντας στα «Παραπολιτικά» ο Γερουλάνος, σημειώνοντας πως «πίσω από την υποψηφιότητά του το κάθε κόμμα έχει μια λογική, εμάς η λογική μας ήταν ότι θέλουμε μια υποψηφιότητα η οποία μπορεί να εκλεγεί. Η πραγματικότητα είναι ότι για να εκλεγεί κάποιος πρέπει να έχει την αποδοχή και από την πλευρά της ΝΔ, ο κ. Γιαννίτσης είναι μια τέτοια υποψηφιότητα».

Στο μεταξύ, την Πέμπτη ο Π. Γερουλάνος από το ΠΑΣΟΚ, η Ολγα Γεροβασίλη του ΣΥΡΙΖΑ και η Εφη Αχτσιόγλου της Νέας Αριστεράς θα μιλήσουν μαζί σε παρουσίαση βιβλίου, αναμασώντας προφανώς εκεί τα περί... προοδευτικών μετώπων διαχείρισης των υποθέσεων του κεφαλαίου.