«Δεν αποδεχόμαστε να δουλεύουμε με μεροκάματα που αντιστοιχούν σε 15 χρόνια πριν», τονίζει η Ομοσπονδία, σε μια περίοδο που η ακρίβεια και οι ανατιμήσεις «έχουν πάει στον θεό», η ανάπτυξη του κλάδου είναι «στα κόκκινα», το ίδιο και η κερδοφορία των μεγαλοεργολάβων. «Με φθηνά μεροκάματα, με κλεμμένα σωρηδόν ένσημα, είμαστε σε ανοιχτό και διαρκή πόλεμο με όλους όσοι θησαυρίζουν από τη δουλειά μας και με την κυβέρνηση, όπως και τις προηγούμενες, που τους κάνουν πλάτες εις βάρος της δικής μας ζωής», ξεκαθαρίζει. Θέτει επί τάπητος το αίτημα για αναγνώριση και διανομή των «υπέρ αγνώστων» ενσήμων, υπογραμμίζοντας πως πρόκειται για ένσημα «για τα οποία ο ΕΦΚΑ έχει εισπράξει τις εισφορές, όμως η κυβέρνηση αρνείται να τα δώσει σε χιλιάδες οικοδόμους που τα έχουν ανάγκη για τη σύνταξή τους». Στην κατεύθυνση αυτή, απαιτεί από την κυβέρνηση να σταματήσει το «κρυφτούλι» και να δώσει συγκεκριμένες απαντήσεις στους απεργούς που θα διαδηλώνουν έξω από το υπουργείο Εργασίας την ερχόμενη Πέμπτη.
Η Ομοσπονδία και τα Συνδικάτα διεκδικούν: Υπογραφή νέας Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας με ουσιαστικές αυξήσεις στα μεροκάματα. 7ωρο - 5ήμερο - 35ωρο, με τριετίες και επιδόματα. Κάθε μέρα δουλειάς και ένσημο. Αναγνώριση και διανομή των «υπέρ αγνώστων» ενσήμων. Μέτρα υγείας και ασφάλειας στους χώρους δουλειάς για να μη μετράμε καθημερινά νεκρούς και σακατεμένους.
Σε 48ωρη απεργία προχωρά στις 12-13 Φλεβάρη το Σωματείο Μισθωτών Τεχνικών, συντονίζοντας ξανά τα απεργιακά του βήματα με τους οικοδόμους, όπως έκανε και στις προηγούμενες κινητοποιήσεις. Διεκδικεί μεταξύ άλλων την υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης που να καλύπτει και τους εργαζόμενους με Δελτίο Παροχής Υπηρεσιών και τονίζει ότι «η διαπραγματευτική δύναμη του Σωματείου θα κριθεί από το πόσες δυνάμεις θα μπουν στη μάχη, γι' αυτό πρέπει να γίνει υπόθεση του καθενός και της καθεμιάς, με την προετοιμασία της απεργιακής κλιμάκωσης μέσα σε κάθε χώρο εργασίας».
Μπροστά στη 48ωρη απεργία, το Συνδικάτο Οικοδόμων Αθήνας οργανώνει Γενικές Συνελεύσεις στα παραρτήματά του με σκοπό τον καλύτερο συντονισμό της δράσης για την επιτυχία της κινητοποίησης. Συνελεύσεις θα γίνουν: Την Πέμπτη 6 Φλεβάρη στα παραρτήματα Μενιδίου (6.30 μ.μ., Δεκελείας 42), Νέας Ιωνίας - Νέας Φιλαδέλφειας - Νέου Ηρακλείου (7 μ.μ., Νισύρου 20) και Περιστερίου (7 μ.μ., Θεοφράστου 6 και Σαράντα Εκκλησιών). Την Παρασκευή 7 Φλεβάρη στα παραρτήματα Βορειοανατολικών Συνοικιών (7 μ.μ., 4ο Δημ. Σχολείο, Λεονταρίου 5 στην Παλλήνη) και Βύρωνα - Ζωγράφου (7 μ.μ., Περιάνδρου 18). Το Σάββατο 8 Φλεβάρη στο παράρτημα Κέντρου (7 μ.μ., Βερανζέρου 1, 2ος όροφος, πλατεία Κάνιγγος).
Στο μεταξύ, τις απαράδεκτες συνθήκες που αντιμετωπίζουν τους τελευταίους μήνες οι εργαζόμενοι στις αρχαιολογικές αποθήκες και το εργαστήριο συντήρησης της Εφορείας Αρχαιοτήτων Πειραιώς και Νήσων (ΕΦΑΠΝ), που λειτουργούν εντός του εργοταξίου, καταγγέλλει το Σωματείο Εργαζομένων στο έργο στο Ελληνικό. Καλεί τους εργαζόμενους και τον Σύλλογο Ελλήνων Αρχαιολόγων σε σύσκεψη την Παρασκευή 7 Φλεβάρη, στις 12 μ., στον χώρο των αποθηκών, προκειμένου να αποφασίσουν την κοινή τους δράση για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν.
Η πρόσβαση των εργαζομένων στον χώρο δουλειάς τους, εντός του εργοταξίου, είναι ιδιαίτερα δύσκολη «λόγω της επικινδυνότητας των εργοταξιακών δρόμων, οι οποίοι είναι ατελείωτα χωράφια γεμάτα λακκούβες, που μετά από μια βροχή μετατρέπονται σε λασπότοπο». Μάλιστα, η «Lamda Development», κύριος του έργου, «είχε απαγορεύσει τη διέλευση των πεζών και δίκυκλων αναγνωρίζοντας ακριβώς αυτήν την επικινδυνότητα», χωρίς να δώσει κάποια λύση στο πρόβλημα της μετακίνησης των εργαζομένων που δεν έχουν αυτοκίνητο. Σε αρκετές περιπτώσεις, «η αποθήκη έχει μείνει χωρίς ρεύμα ή νερό και συνεπώς οι αρχαιολόγοι, οι συντηρητές και οι εργατοτεχνίτες δεν έχουν τη δυνατότητα να εργαστούν, οπότε χρεώνονται αναγκαστική άδεια». Ζητήματα ασφάλειας προκύπτουν και για τις αρχαιότητες, καθώς «δεν είναι πάντα εύκολη, άμεση, ακόμα και δυνατή η ασφαλής μεταφορά και αποθήκευση των ευρημάτων στον χώρο της αποθήκης».
«Θεωρούν την αρχαιολογική έρευνα εμπόδιο στην ανάπτυξή τους», καταγγέλλει το Σωματείο και στηλιτεύει την απαξίωση με την οποία αντιμετωπίζονται τόσο οι αρχαιότητες όσο και οι εργαζόμενοι. «Ανέφικτα χρονοδιαγράμματα που είναι αδύνατο να τηρηθούν, πίεση για ολοκλήρωση ανασκαφικών εργασιών που απαιτούν χρόνο και μέθοδο για να πραγματοποιηθούν, χαμηλοί μισθοί και υπερωρίες, αρχαιολογική επίβλεψη μέσα στη βροχή, εντατικοποίηση της εργασίας, μη τήρηση των απαραίτητων μέτρων υγιεινής και ασφάλειας είναι λίγα μόνο παραδείγματα από την καθημερινότητα του εργοταξίου του Ελληνικού. Εχουμε καταλάβει όλο αυτόν τον καιρό ότι τόσο η ζωή μας όσο και η ασφάλεια η δική μας και των αρχαιοτήτων γίνονται θυσία στον βωμό του κέρδους των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων», υπογραμμίζει.
«Φτάνει πια με τους μισθούς εξαθλίωσης», τόνισε μιλώντας εκ μέρους της ΔΑΣ ο Δημήτρης Ακτύπης, μέλος της ΕΕ της ΑΔΕΔΥ. Επεσήμανε ότι η περικοπή του 13ου και του 14ου μισθού είναι μέτρα που πάρθηκαν με τα μνημόνια, που «όπως προειδοποιούσαμε τότε, ήρθαν για να μείνουν».
Δεν μπορεί να μας λένε ότι δεν υπάρχουν χρήματα, ενώ δίνουν υπέρογκα ποσά για στρατιωτικές δαπάνες και όταν διεκδικούμε 13ο και 14ο μισθό να λένε ότι δεν βγαίνουμε και ότι η οικονομία μπαίνει σε κίνδυνο, σημείωσε χαρακτηριστικά. Ανέδειξε την ανάγκη «να συγκρουστούμε με την πολιτική που έχει ως κριτήριο το κόστος και που στηρίζουν όλα τα κόμματα που κυβέρνησαν μέχρι τώρα» και τόνισε ότι χρειάζονται ακόμα πιο δυνατοί και μαζικοί αγώνες, καλώντας στο επόμενο βήμα, στην απεργία στις 28 Φλεβάρη.
Με νέα μαχητική κινητοποίηση, αύριο, Πέμπτη 6 Φλεβάρη, στις 6.30 μ.μ. στο διοικητικό μέγαρο του ΟΤΕ, το ΣΕΤΗΠ Θεσσαλονίκης συνεχίζει τον αγώνα για την ανάκληση της εκδικητικής απόλυσης της εργαζόμενης μωρομάνας, που δούλευε ως νοσηλεύτρια στο ιατρείο. Το ΣΕΤΗΠ καλεί όλα τα σωματεία και τους φορείς της πόλης να στηρίξουν την κινητοποίηση και καταγγέλλει ότι πρόκειται για παράνομη και εκδικητική απόλυση από την εργοδοσία του ΟΤΕ και την εργολαβική «ΕΡΓΟΝΟΜΙΑ». Απαιτεί να ανακληθεί η απόλυση και παράλληλα η εργοδοσία του ΟΤΕ να προσλάβει όλο το απαραίτητο ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό που χρειάζεται για να στελεχωθούν επαρκώς όλα τα ιατρεία σε κάθε κτίριο. Απαιτεί επίσης αυξήσεις στους μισθούς και μόνιμη και σταθερή εργασία με κατάργηση του αίσχους της ενοικιαζόμενης εργασίας.