Οι εξελίξεις μέσα από ένα άρθρο του Adrien Welsh, Γραμματέα του ΚΚ Κεμπέκ
Από συγκέντρωση διαμαρτυρίας στις 15 Φλεβάρη ενάντια στις απολύσεις |
Το κλείσιμο των αποθηκών «ξηλώνει» άμεσα 1.700 εργαζόμενους, που χάνουν τη δουλειά τους. Πρόκειται για μόνιμες θέσεις εργασίας πλήρους απασχόλησης στην ευρύτερη περιοχή του Μόντρεαλ, ενώ στις αποθήκες που κλείνουν απασχολούνται και 250 έκτακτοι υπάλληλοι. Για να χρυσώσει το χάπι, η «Amazon» προσφέρει ως αποζημίωση τους μισθούς 14 εβδομάδων.
Υπάρχει όμως μια μικρή λεπτομέρεια που μεγαλώνει τα ερωτήματα για τις πραγματικές σκοπιμότητες πίσω από την απόφαση της «Amazon»: Οι περίπου 250 εργαζόμενοι στην αποθήκη DXT4 στο Laval, προάστιο του Μόντρεαλ, είναι οι πρώτοι στις εγκαταστάσεις του Καναδά που συνδικαλίστηκαν τον περασμένο Μάη, διεκδικώντας καλύτερους μισθούς και συνθήκες εργασίας, ακολουθώντας το παράδειγμα των συναδέλφων τους στις ΗΠΑ.
Να σημειωθεί ότι στις αποθήκες της «Amazon» στο Κεμπέκ καταγράφηκαν περισσότεροι από 1.300 τραυματισμοί το 2022. Οι συνδικαλισμένοι εργαζόμενοι εκπροσωπούνται από από την Εθνική Συνομοσπονδία Συνδικάτων (Confederation des Syndicats Nationaux - CSN) και αυτήν την περίοδο ετοιμάζονταν για διαπραγματεύσεις με την εργοδοσία για την υπογραφή Σύμβασης.
Καθώς φαίνεται, ο «ιός» του συνδικαλισμού εξαπλώνεται στην «Amazon» και η πολυεθνική δεν είναι διατεθειμένη να το επιτρέψει. Γι' αυτό, συνδικάτα και συνδικαλιστές καταγγέλλουν ανοιχτά ότι το λουκέτο αποτελεί μέρος μιας εκστρατείας κατά των συνδικάτων και είναι «χαστούκι για όλους τους εργαζόμενους στο Κεμπέκ».
Μια πιο αναλυτική εικόνα των εξελίξεων δίνει σε άρθρο του ο Adrien Welsh, Γραμματέας του ΚΚ Κεμπέκ. Οπως αναφέρει, «παρά τα εμπόδια που έθεσαν οι τοπικοί υπαρχηγοί του Τζ. Μπέζος (σ.σ. ιδιοκτήτη της "Amazon"), οι 250 εργαζόμενοι της αποθήκης DXT4 στο Laval αψήφησαν με θάρρος τον εκφοβισμό της εργοδοσίας για να συνδικαλιστούν στο πλαίσιο του CSN. Παρόλο που καταγράφηκε επίσημα, η "Amazon" προσπαθεί δικαστικά να ανατρέψει τη συνδικαλιστική διαπίστευση».
Τώρα, «η εταιρεία αποφάσισε απλώς να παύσει τις δραστηριότητές της στο Κεμπέκ, υπό τον φόβο ότι αυτή η νίκη θα εξαπλωθεί και θα εμπνεύσει κι άλλους εργαζόμενους να κάνουν το ίδιο. Πιθανότατα πρόκειται για μια αντι-συνδικαλιστική επίθεση, με την οποία η "Amazon" επιδιώκει να κάνει τους γενναίους εργαζόμενους να πληρώσουν επειδή τόλμησαν να αμφισβητήσουν την κατάπτυστη μεταχείριση που τους επιβλήθηκε, η οποία είναι γνωστή σε όλο τον κόσμο.
Το μήνυμα της εταιρείας είναι σαφές: Για όποιον εργαζόμενο στον Καναδά και ακόμα περισσότερο στη Βόρεια Αμερική, ή και στον υπόλοιπο κόσμο, επιχειρήσει να συνδικαλιστεί, η απάντηση θα είναι οριστική.
Επιπλέον, η "Amazon" κάθε άλλο παρά σταματάει τις δραστηριότητές της στο Κεμπέκ - αποφάσισε απλώς να επιστρέψει στο προηγούμενο επιχειρηματικό της μοντέλο, χρησιμοποιώντας υπεργολάβους για τη διαλογή και την παράδοση. Στην πραγματικότητα, λίγες ώρες μετά την ανακοίνωση των απολύσεων η "Intelcom", μια εταιρεία υπεργολαβίας που δημιουργήθηκε από και για την "Amazon", δημοσίευσε προσφορές εργασίας για τις ίδιες ουσιαστικά θέσεις εργασίας με αυτές που κατείχαν στην αποθήκη ή στον δρόμο»...
Ο Welsh κάνει μια αναδρομή στο πώς προχώρησαν οι νόμοι για την «απελευθέρωση» των ταχυδρομικών υπηρεσιών σε όλο τον καπιταλιστικό κόσμο, ανοίγοντας πεδίο δόξης λαμπρό για ιδιωτικά μονοπώλια τύπου «Amazon».
Οπως γράφει, «δεν είναι τυχαίο ότι η ανάπτυξη της "Amazon" αντιστοιχεί στην περίοδο κατά την οποία το ιδιωτικοποιημένο γερμανικό ταχυδρομείο έγινε διεθνές μονοπώλιο (DHL) και εταιρείες όπως η UPS και η FedEx άρχισαν να ανταγωνίζονται τις ταχυδρομικές υπηρεσίες. Το Ταχυδρομείο του Καναδά προχώρησε ακόμα περισσότερο, δημιουργώντας το δικό του παρακλάδι, την "Purolator"».
«Τα τελευταία χρόνια, είτε στη Βόρεια Αμερική είτε αλλού στον δυτικό κόσμο, η δημόσια ταχυδρομική υπηρεσία έχει πρακτικά καταργηθεί», με αποτέλεσμα «να παραδοθεί η αγορά διανομής σε ιδιωτικά μονοπώλια στο πιάτο, και στη συνέχεια να υπονομευτούν οι συνθήκες δουλειάς των εργαζομένων που είναι τοποθετημένοι σε αυτήν», σημειώνει ο Welsh.
Παραθέτει μάλιστα ορισμένα παραδείγματα για το πώς το αστικό κράτος στέκεται ...φρουρός της κερδοφορίας των μονοπωλίων: «Στο Σκάρμπορο (προάστιο του Τορόντο) η "Canada Post" έχει επενδύσει εκατομμύρια δολάρια στην τεχνολογία. Ωστόσο η "Amazon" προχώρησε σε μια τραγελαφική μορφή εκβιασμού, απαιτώντας να χτιστούν οι νέες εγκαταστάσεις σε οικόπεδο που είναι γειτονικό με το δικό της, διαφορετικά η εταιρεία θα αρνιόταν να συνεργαστεί με το δημόσιο μονοπώλιο.
(...) Η άφιξη της "Amazon" εξυπηρετεί τα συμφέροντα των ιδιωτικών μονοπωλίων, τα οποία ονειρεύονται να στρέψουν τους εργαζόμενους σε ανταγωνισμό μεταξύ τους, προκειμένου να ασκήσουν πίεση προς τα κάτω όσον αφορά τις συνθήκες διαβίωσης, εργασίας και τους μισθούς».
Στο άρθρο του ο Welsh αναφέρεται στις ευθύνες της τοπικής κυβέρνησης, που στήριξε με κυνισμό τις απολύσεις. Αλλά και στις πιέσεις που άσκησαν οι αποφάσεις της «Amazon» σε αντιπολιτευόμενες αστικές δυνάμεις του Κεμπέκ, που τις κατήγγειλαν και ορισμένες από αυτές κάλεσαν σε μποϊκοτάζ ενάντια στην πολυεθνική.
«Ακόμα και στην Οτάβα» - γράφει ο Welsh - «η φιλελεύθερη κυβέρνηση του Τζάστιν Τριντό έσπευσε να γνωστοποιήσει, με περισπούδαστο τρόπο, την αντίθεσή της στη μέθοδο που εφαρμόζει η "Amazon"», βρίσκοντας προφανώς μια αφορμή να «απαντήσει» στην επίθεση Τραμπ.
Σε ό,τι αφορά τα συνδικάτα, το CSN κατήγγειλε «από την πρώτη γραμμή» τις απολύσεις και στήριξε την ιδέα του μποϊκοτάζ, που δείχνει να «βρίσκει απήχηση σε ευρύτερο κόσμο». Μάλιστα, «στις 15 Φλεβάρη το CSN διοργάνωσε διαδήλωση για να καταγγείλει την εταιρεία».
Ο Welsh σημειώνει μεταξύ άλλων στο άρθρο ότι «η συνδικαλιστική οργάνωση της "Amazon" ήταν σίγουρα μια αναγκαιότητα, δεδομένης της κακής μεταχείρισης των εργαζομένων της. Ωστόσο, ένα ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα δεν διαπραγματεύεται απλώς το βάρος των αλυσίδων της μίας ή της άλλης εταιρείας. Αντίθετα, επιδιώκει να αγωνιστεί για το καλό όλων των εργαζομένων.
Οι εκκλήσεις για μποϊκοτάζ της "Amazon", για να αγοράσουμε "κεμπεκικά" ή "καναδικά" ως μέρος της μονοπωλιακής επίθεσης του Τραμπ, αντανακλούν πραγματικό θυμό. Αυτός ο θυμός όμως δεν μπορεί να ικανοποιηθεί από κίτρινα συνδικάτα που επιδιώκουν μόνο να διαπραγματευτούν το βάρος των αλυσίδων της εργατικής τάξης».
«Οι εργάτες, οι εργάτριες και οι υπάλληλοι δεν ενδιαφέρονται να διαπραγματευτούν το βάρος των αλυσίδων τους», καταλήγει ο Welsh και τονίζει την ανάγκη για «ταξικό και μαχητικό συνδικαλισμό, τον οποίο σήμερα δεν έχουμε. Παρ' όλα αυτά, οι διάφοροι σημερινοί αγώνες δημιουργούν αναστάτωση.
Το γεγονός ότι το συνδικαλιστικό κίνημα επιτίθεται στην "Amazon", τη ναυαρχίδα του αμερικανικού ιμπεριαλισμού, είναι επίσης σημαντικό. Η πρόκληση τώρα είναι να μετατρέψουμε την προσπάθεια, να διασφαλίσουμε ότι οι επιθέσεις στην "Amazon" θα μετατραπούν σε πολιτικές θέσεις κατά των μονοπωλίων».