Ούτε ...ίχνος που να θυμίζει «ειρήνευση» δεν υπάρχει στις αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής των «προθύμων» ευρωπαϊκών και άλλων κρατών του ευρωατλαντικού άξονα - με πυρήνα τη Γαλλία και τη Βρετανία - που υποτίθεται ότι θα «εγγυηθούν» μια εκεχειρία ή μια «ειρηνευτική» συμφωνία στην Ουκρανία.

Οι ηγέτες και οι αξιωματούχοι που συγκεντρώθηκαν στο Παρίσι την περασμένη βδομάδα συμφώνησαν ομόφωνα σε αποστολή περισσότερων όπλων στο Κίεβο και περισσότερη εκπαίδευση για τον ουκρανικό στρατό, καθώς και στη μακροπρόθεσμη στρατιωτικοποίηση της Ουκρανίας, ενώ στο ίδιο πλαίσιο συζητούν «επιχειρησιακά σχέδια» για την ανάπτυξη «δυτικών» στρατιωτικών δυνάμεων στην Ουκρανία...

Ολα αυτά ενώ ένας από τους διακηρυγμένους στόχους της ρωσικής εισβολής είναι η «αποστρατιωτικοποίηση» και η «ουδετερότητα» της Ουκρανίας, με τη Μόσχα να απορρίπτει οποιαδήποτε από τα παραπάνω σχέδια.

Τα παραπάνω, όπως και η εξέλιξη των ιμπεριαλιστικών παζαριών ΗΠΑ - Ρωσίας για τη μοιρασιά της λείας - όπου ακόμα και οι επιμέρους συμφωνίες για παύση των επιθέσεων σε Μαύρη Θάλασσα και ενεργειακές υποδομές συνοδεύονται από πλήθος «αστερίσκων» για να τεθούν σε εφαρμογή - επιβεβαιώνουν καθημερινά ότι ακόμα και αν επιτευχθεί ένας συμβιβασμός μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας για μια συμφωνία κατάπαυσης του πυρός στην Ουκρανία, αυτή θα είναι εύθραυστη, ενώ όλα τα ιμπεριαλιστικά στρατόπεδα προετοιμάζονται για μεγαλύτερο πόλεμο.

Την ίδια στιγμή περιπλέκεται το «κουβάρι» των αντιθέσεων στο ευρωατλαντικό στρατόπεδο, με τις ΗΠΑ να διεκδικούν το βασικό κομμάτι της «πίτας» του ουκρανικού φυσικού πλούτου, σε βάρος της ΕΕ και άλλων ευρωατλαντικών «συμμάχων».

Στη Σύνοδο Κορυφής των «προθύμων» για... «την ειρήνη και την ασφάλεια στην Ουκρανία» συμμετείχαν 31 αντιπροσωπείες κρατών από την Ευρώπη, από την Τουρκία, τον Καναδά, καθώς και εκπρόσωποι της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, περισσότερες σε σχέση με την πρώτη σύνοδο στο Παρίσι τον Φλεβάρη.

Σύμφωνα με τον Γάλλο Πρόεδρο, Εμ. Μακρόν, ο οποίος μαζί με τον Βρετανό πρωθυπουργό, Κιρ Στάρμερ, έχει ηγηθεί της προσπάθειας οικοδόμησης του «συνασπισμού των προθύμων», υπάρχει ευρύτερη συναίνεση ότι οι μελλοντικές «εγγυήσεις ασφαλείας» προς την Ουκρανία πρέπει να βασίζονται σε τρεις πυλώνες: Εναν ισχυρό ουκρανικό στρατό, μια στρατιωτική δύναμη «επιτήρησης» και «διασφάλισης» μιας εκεχειρίας, ευρύτερη ώθηση στον «επανεξοπλισμό» της Ευρώπης.

Στον στόχο της ισχυροποίησης του ουκρανικού στρατού υπάρχει ομοφωνία και όλοι οι συμμετέχοντες δήλωσαν ότι θα ενισχύσουν με όπλα και εκπαίδευση τις ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις, οι οποίες μετασχηματίζονται κατά τα ΝΑΤΟικά πρότυπα, ακόμη και χωρίς ένταξη της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ. Εκτός από το γαλλικό στρατιωτικό πακέτο των 2 δισ. ευρώ που ανακοινώθηκε μια μέρα πριν τη Σύνοδο, αρκετές χώρες ανέλαβαν περαιτέρω δεσμεύσεις για την Ουκρανία.

Μια κοινή αντιπροσωπεία των υπουργών Αμυνας Γαλλίας - Βρετανίας - Γερμανίας πρόκειται να μεταβεί στο Κίεβο, για να διαπιστώσει τις ανάγκες και τις προτεραιότητες υποστήριξης του ουκρανικού στρατού στο μέλλον.

Ο Βρετανός υπουργός Αμυνας θα προεδρεύσει στην επόμενη συνάντηση της «Ομάδας Επαφής για την Αμυνα της Ουκρανίας» (όπου μέχρι τώρα προέδρευαν οι ΗΠΑ), στις 11 Απρίλη, «για να συγκεντρώσει περισσότερη στρατιωτική βοήθεια». Μια μέρα νωρίτερα θα συναντηθούν στις Βρυξέλλες εκ νέου οι υπουργοί Αμυνας «των προθύμων», προκειμένου να δώσουν μια πρώτη μορφή στις μελλοντικές εγγυήσεις για το Κίεβο.

Από την πλευρά της, η ΕΕ, η οποία εκπροσωπήθηκε από τον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Αντ. Κόστα και την πρόεδρο της Κομισιόν Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, δεσμεύτηκε για άμεση παράδοση 2 εκατ. βλημάτων πυροβολικού στον ουκρανικό στρατό, αξίας 5 δισ. ευρώ.

Επιπλέον, η ΕΕ θα ενισχύσει στρατιωτικά το Κίεβο μέσω εκταμιεύσεων του δανείου G7/ERA (ύψους 18 δισ. ευρώ για την ΕΕ). Παράλληλα, επισημαίνεται ότι τα κράτη - μέλη έχουν δεσμευτεί από την αρχή του 2025 να παράσχουν στην Ουκρανία πρόσθετη στρατιωτική υποστήριξη, ύψους 17 δισ. ευρώ.

Εξάλλου, θα συνεχιστεί η στρατιωτική εκπαίδευση Ουκρανών - η EUMAM έχει εκπαιδεύσει μέχρι στιγμής 75.000 στρατιώτες - και θα ενισχυθεί η συνεργασία με την ουκρανική πολεμική βιομηχανία, μέσω του νέου «Μέσου Υποστήριξης της Ουκρανίας» και του SAFE.

Υπενθυμίζεται ότι και οι ΗΠΑ ευθυγραμμίζονται με τον στόχο η Ευρώπη να αναλάβει το βάρος της στρατιωτικής στήριξης της Ουκρανίας και της δραστικής αύξησης των στρατιωτικών δαπανών, προωθώντας βέβαια τα όπλα των αμερικανικών πολεμικών βιομηχανιών.

Στη Σύνοδο στο Παρίσι αποφασίστηκε διατήρηση έως αυστηροποίηση των κυρώσεων, σε αντιδιαστολή με τη συμφωνία ΗΠΑ - Ρωσίας για τη Μαύρη Θάλασσα, η οποία προβλέπει «διευκολύνσεις» που οδηγούν στην άρση ορισμένων κυρώσεων που συνδέονται με το εμπόριο αγροτικών προϊόντων, λιπασμάτων και τον τραπεζικό τομέα.

Σε τηλεφωνική συνομιλία ο Τούρκος Πρόεδρος, Ρ. Τ. Ερντογάν, είπε στον Ρώσο ομόλογό του, Βλ. Πούτιν, ότι η πρόοδος στο θέμα της ασφάλειας της ναυσιπλοΐας στη Μαύρη Θάλασσα, που συζητήθηκε την περασμένη βδομάδα μεταξύ Ουάσιγκτον και Μόσχας, «θα μπορούσε να συμβάλει στις ειρηνευτικές προσπάθειες». Επανέλαβε την ετοιμότητα της Αγκυρας να φιλοξενήσει διαπραγματεύσεις.

Σχετικά με την ευρωπαϊκή στρατιωτική αποστολή στην Ουκρανία ανατέθηκε στους ΥΠΕΞ να εξετάσουν συγκεκριμένα νομικά ζητήματα με οποιεσδήποτε δυνάμεις που θα «υποστήριζαν την κατάπαυση του πυρός» και να αναφέρουν σχετικά σε τρεις βδομάδες.

Δεν υπάρχει επί του παρόντος ομοφωνία στην αποστολή μιας ευρωπαϊκής δύναμης, αλλά «δεν είναι απαραίτητη για να προχωρήσουμε», σημείωσε ο Μακρόν.

Εκανε λόγο για μια στρατιωτική δύναμη για την τήρηση ενδεχόμενων συμφωνιών εκεχειρίας, η οποία θα μπορούσε να καλύψει «τη θάλασσα, τον αέρα και τη στεριά», και θα αποτελούσε μέρος «ενός ευρύτερου πακέτου ασφάλειας» για την Ουκρανία.

Σύμφωνα με αυτήν τη «γαλλο-βρετανική» πρόταση, τα στρατεύματα αυτά θα μπορούν να λειτουργούν ως «αποτρεπτικά σε ενδεχόμενη ρωσική επιθετικότητα» μετά από μια «ειρηνευτική» συμφωνία μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας.

«Θα βρίσκονται σε στρατηγικές τοποθεσίες που έχουν προκαθοριστεί με τους Ουκρανούς, παρέχοντας μακροπρόθεσμη υποστήριξη και διασφάλιση», δήλωσε ο Γάλλος Πρόεδρος.

«Δεν είναι στο χέρι της Ρωσίας να αποφασίσει αν θα υπάρξει αυτή η δύναμη στην Ουκρανία», πρόσθεσε, καθώς η Μόσχα απορρίπτει ανάπτυξη στρατιωτικών δυνάμεων στην Ουκρανία από κράτη - μέλη του ΝΑΤΟ.

Η Βουλγαρία προσφέρθηκε να φιλοξενήσει ένα πολυεθνικό κέντρο ναυτιλιακού συντονισμού στο δυτικό τμήμα της Μαύρης Θάλασσας, στο πλαίσιο μιας μελλοντικής «αρχιτεκτονικής ασφαλείας» που θα υποστηρίζει την Ουκρανία.

Στο μεταξύ, απαντώντας σε προηγούμενες δηλώσεις του Μακρόν, ότι οι ευρωπαϊκές δυνάμεις «δεν θα πήγαιναν στο μέτωπο για να πολεμήσουν», ο Ιγκορ Ζόφκφα, σύμβουλος του Ουκρανού Προέδρου που συμμετέχει στις διαπραγματεύσεις, δήλωσε στο Γαλλικό Πρακτορείο (AFP) ότι «δεν χρειαζόμαστε ειρηνευτικές αποστολές» και ξεκαθάρισε:

«Δεν είναι η ποσότητα (των στρατιωτών) που μετράει (...) αλλά η διάθεσή τους να πολεμήσουν, να αμυνθούν, να είναι εξοπλισμένοι και να κατανοούν ότι η Ουκρανία είναι αναπόσπαστο τμήμα της ευρωπαϊκής ασφάλειας», να είναι έτοιμοι «να εμπλακούν σε πραγματική μάχη».

Πρότεινε να αναλάβουν οι ευρωπαϊκές δυνάμεις τη φύλαξη των συνόρων με τη Λευκορωσία, ώστε να απελευθερωθούν Ουκρανοί στρατιώτες για πιο επικίνδυνες ζώνες, και τόνισε ότι «δεν χρειαζόμαστε διεθνή παρουσία στο Λβιβ», πόλη της δυτικής Ουκρανίας, πολύ μακριά από τη γραμμή του μετώπου.

Καθώς οξύνονται τα ανταγωνιστικά σχέδια μέσα στον ευρωατλαντικό άξονα για την Ουκρανία και τον γεωπολιτικό συσχετισμό δυνάμεων στην Ευρώπη, στη Σύνοδο στο Παρίσι υπήρξε σύμπνοια για την ανάγκη να δοθεί ώθηση στον «επανεξοπλισμό» της Ευρώπης - δηλαδή στην πολύ μεγάλη αύξηση των στρατιωτικών εξοπλισμών, με έμφαση στις ευρωπαϊκές πολεμικές βιομηχανίες - αλλά και στην εκπροσώπηση των ευρωπαϊκών όρων και συμφερόντων σε οποιεσδήποτε «ειρηνευτικές» συνομιλίες. Μάλιστα, σημειώθηκε η ρωσική προώθηση προς την Ευρώπη και η ανάπτυξη ρωσικών δυνάμεων στη Λευκορωσία.

Από την πλευρά τους, οι ΗΠΑ προωθούν μια «αποικιοκρατική» οικονομική συμφωνία με την Ουκρανία για τον έλεγχο μελλοντικών επενδύσεων σε ορυκτό πλούτο και στρατηγικές υποδομές, θέλοντας να αποκλείσουν άλλους ανταγωνιστές, πρωτίστως την Κίνα, αλλά και να καθορίζουν τι επενδύσεις μπορούν να γίνουν από κράτη της ΕΕ και τη Βρετανία.

Σύμφωνα με το πρακτορείο «Bloomberg» που επικαλείται προσχέδιο της συμφωνίας, αν τελικά γίνει αποδεκτή η συμφωνία εταιρικής σχέσης, θα δώσει τεράστια ισχύ στις ΗΠΑ για τον έλεγχο των επενδύσεων στην Ουκρανία σε υποδομές, δρόμους και σιδηρόδρομους, λιμάνια, ορυχεία, πετρέλαιο και φυσικό αέριο, εξόρυξη κρίσιμων ορυκτών. Στο τωρινό προσχέδιο η συμφωνία δεν έχει χρονικό όριο.

Η Ουάσιγκτον πιέζει το Κίεβο να αποκτήσει δυνητικά βέτο σε οποιονδήποτε ρόλο των άλλων «συμμάχων» των Ουκρανών.

Η αμερικανική κυβέρνηση απαιτεί το «δικαίωμα της πρώτης προσφοράς» σε επενδύσεις σε όλα τα έργα υποδομής και φυσικών πόρων, απαιτεί να απαγορευτεί στην ουκρανική κυβέρνηση να προσφέρει σε άλλα μέρη έργα, που απορρίφθηκαν από τις ΗΠΑ, με «σημαντικά καλύτερους» όρους για τουλάχιστον έναν χρόνο και απαγορεύει στο Κίεβο να πουλά κρίσιμα ορυκτά σε χώρες που είναι «στρατηγικοί ανταγωνιστές» των ΗΠΑ.

Αν υπογραφεί σε αυτή τη μορφή, η συμφωνία θα αντιπροσώπευε μια άνευ προηγουμένου επέκταση της οικονομικής επιρροής των ΗΠΑ στη μεγαλύτερη σε έκταση χώρα της Ευρώπης, σε μια φάση που επιχειρεί να ευθυγραμμιστεί με την ΕΕ.

Αν οι ΗΠΑ έχουν πλήρη έλεγχο στις επενδυτικές αποφάσεις που καλύπτουν μεγάλα τμήματα της οικονομίας της Ουκρανίας, οι προοπτικές ένταξης της Ουκρανίας στην ΕΕ «περιπλέκονται». Το Κίεβο έχει δηλώσει ότι μια συμφωνία με τις ΗΠΑ δεν πρέπει να έρχεται σε αντίθεση με τη συμφωνία σύνδεσης με την ΕΕ.

Εξάλλου, σύμφωνα με το προσχέδιο, οι ΗΠΑ θα έχουν τον πρώτο ρόλο ως προς τα κέρδη που μεταφέρονται στο ειδικό επενδυτικό ταμείο ανασυγκρότησης, το οποίο θα ελέγχεται από την Ουάσιγκτον, με τρία στα πέντε μέλη του διοικητικού συμβουλίου και μια «χρυσή μετοχή».

Το έγγραφο αναφέρει ότι οι ΗΠΑ θεωρούν τη στρατιωτική και οικονομική βοήθεια που έχει παρασχεθεί στην Ουκρανία από τη ρωσική εισβολή τον Φεβρουάριο του 2022 ως συνεισφορά τους σε αυτό το ταμείο. Επομένως, το Κίεβο δεν θα λάμβανε τίποτα από το επενδυτικό ταμείο, μέχρι να ξεχρεώσει για την αμερικανική «βοήθεια».

Η ουκρανική κυβέρνηση θα χρειαζόταν να τοποθετεί το 50% των εσόδων της από όλους τους νέους φυσικούς πόρους και έργα υποδομής στο ταμείο. Οι ΗΠΑ θα έχουν το δικαίωμα σε όλο το κέρδος συν 4% ετήσια απόδοση μέχρι να ανακτηθεί η επένδυσή τους, αναφέρεται στο προσχέδιο.