-- Ηταν μεγάλες οι απεργιακές συγκεντρώσεις. Φυσικά, δεν ήταν στο επίπεδο της 28ης Φεβρουαρίου, εντάξει, λογικό είναι. Αλλά ήταν μεγάλη η απεργία, και η συμμετοχή των εργαζομένων στους χώρους δουλειάς που απήργησαν και στα συλλαλητήρια σε όλη την χώρα, που δείχνει ότι υπάρχει αυτό το ρεύμα αμφισβήτησης, οργής, αγανάκτησης, δυσαρέσκειας, το οποίο κατευθύνεται σε αγωνιστικές κινητοποιήσεις. Αυτό είναι το θετικό, νομίζω, και πρέπει να το κρατήσουμε, γιατί εκεί γίνονται και οι πραγματικές διεργασίες, γιατί είναι πολλά και οξυμένα τα προβλήματα.

Δηλαδή, από τα ζητήματα των πολεμικών εξοπλισμών και της πολεμικής οικονομίας, που πάλι θα την πληρώσουν οι λαοί, μέχρι τους δασμούς του Τραμπ και τις επιπτώσεις που θα έχουν πάλι στην οικονομία, που πάλι οι λαοί - και ο ελληνικός λαός - θα τις πληρώσουν. Και, βεβαίως, τα τεράστια ζητήματα με τις συντάξεις των συνταξιούχων, οι οποίες δεν δίνονται στις μέρες του Πάσχα, για να έχουν να πάρουν ένα τσουρέκι για τα εγγόνια τους, και τα ζητήματα του 13ου - 14ου μισθού και σύνταξης, που εμείς ζητάμε την επαναφορά τους, και μάλιστα πρόσφατα καταθέσαμε τροπολογία ξανά στη Βουλή για το ζήτημα αυτό.

Τα ζητήματα των χρεών των νοικοκυριών, που έχουμε πλειστηριασμούς και τα αποτελέσματα φαίνονται, είδατε πού οδήγησαν στην Εύβοια, με το έγκλημα, ο άλλος σκότωσε γιατί έχασε το σπίτι του από πλειστηριασμό, που το αγόρασε κάποιος άλλος, σκότωσε έναν νέο άνθρωπο με τέσσερα παιδιά. Εχασε τη ζωή του για ένα τέτοιο ζήτημα, που θα έπρεπε να το λύνει το κράτος και όχι τα funds, οι τραπεζίτες και όλα τα «κοράκια» που έχουν πέσει πάνω στον ελληνικό λαό.

Και, φυσικά, είναι στους χώρους δουλειάς οι Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, οι αυξήσεις σε μισθούς, που είναι πάρα πολύ χαμηλοί και δεν λύνει το πρόβλημα ο κατώτατος μισθός που έδωσε πρόσφατα η κυβέρνηση, που ούτε για «ζήτω» δεν είναι το ένα ευρώ τη μέρα στους εργαζόμενους.

-- Πρέπει να είναι αύξηση του κατώτατου και τριετίες μαζί για να μπορέσει να κινηθεί λίγο και ο εργαζόμενος, να πάρει μια ανάσα; Πού περίπου να φτάσει; Εσείς έχετε πει 1.200 αν θυμάμαι καλά, 1.100;

-- Και αύξηση του κατώτατου και τις τριετίες. Εμείς είχαμε πει, ας ξεκινήσει από τα 950 ευρώ σε αυτήν τη φάση και να αυξάνεται. Αλλά, ξέρετε, το ζήτημα που θέτουμε εμείς, και στο κίνημα το λέμε, στο συνδικαλιστικό κίνημα, είναι ότι δεν είναι τόσο το ύψος του κατώτατου μισθού, γιατί αυτό καθορίζεται και από άλλους παράγοντες. Για παράδειγμα, όταν έχεις τεράστια ακρίβεια, μεγάλα πληθωριστικά μεγέθη σε σχέση με άλλη περίοδο που δεν έχεις, μπορεί να το δεις διαφορετικά. 'Η όταν υπάρχουν κοινωνικές παροχές, για παράδειγμα σε Υγεία, σε Παιδεία, στην Πρόνοια, σε μια σειρά ζητήματα, από τον κρατικό προϋπολογισμό δηλαδή και όχι πετσόκομμα όπως γίνεται τώρα, δεν είναι τόσο ο αριθμός. Αρα, είναι και οι τριετίες, οι Συμβάσεις, η επαναφορά για παράδειγμα αυτό που λέμε του 13ου - 14ου μισθού και της σύνταξης. Αυτά είναι τα ζητήματα που καθορίζουν περισσότερο...

-- Θεωρείτε ότι έχει χαθεί η μπάλα από την κυβέρνηση; 'Η εκεί ήθελε να το πάει το παιχνίδι;

-- Κοιτάξτε να δείτε, και τα δύο μπορεί να ισχύουν. Η κυβέρνηση από τη μια μεριά έχει μια σταθερή πολιτική, η οποία εκφράζεται σε όλα τα ζητήματα. Οι λεγόμενες μεταρρυθμίσεις - αναδιαρθρώσεις, όπως τις λέει, που είναι και κατευθύνσεις της ΕΕ γενικότερα, ισχύουν για όλες τις χώρες της ΕΕ, κάτι που τα άλλα κόμματα όλα μαζί κάνουν πως δεν το βλέπουν, ή το αφήνουν στην άκρη για να δικαιολογήσουν και να σπείρουν νέες αυταπάτες στον ελληνικό λαό. Σε αυτό έχει μια σταθερότητα. Εχει σταθερότητα η κυβέρνηση στο πώς θα υπερασπίζεται τα κέρδη των λίγων, μονοπωλιακών ομίλων, μεγάλων επιχειρήσεων κ.λπ., πώς θα ικανοποιεί τους συμμάχους της σε ζητήματα της πολεμικής οικονομίας, της εμπλοκής στους ΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς κ.λπ. Και από την άλλη μεριά έχει και μια δυσκολία, η οποία οφείλεται όχι τόσο σε ανικανότητα θα έλεγα - αν και εκφράζεται στους χειρισμούς ορισμένων ζητημάτων και πρόβλεψης - αλλά όταν οδηγείται από μια πολιτική η οποία είναι ενάντια στα λαϊκά συμφέροντα και υπερασπίζεται κυρίως λίγους, που είναι ενάντια σε αυτά τα συμφέροντα, είναι επόμενο να οδηγείσαι σε αδιέξοδα. Και αυτά τα αδιέξοδα εκφράζονται σε όλη την έκταση και την κλίμακα της πολιτικής της, από το πώς διαχειρίστηκε τα Τέμπη, για παράδειγμα, την τραγωδία μέχρι σήμερα, μέχρι τα ζητήματα της διεθνούς πολιτικής και των εξωτερικών σχέσεων.

-- Αυτή η οργή, που λέτε, του κόσμου καταγράφεται, έτσι; Προφανές, όλοι μιλάμε με κόσμο, υπάρχει πράγματι δυσαρέσκεια, φαίνεται στις δημοσκοπήσεις. Φαίνεται όμως ότι η λαϊκή ψήφος διοχετεύεται σε δυνάμεις οι οποίες αυτοχαρακτηρίζονται «αντισυστημικές», εγώ δεν ξέρω αν είναι ή όχι, τι είναι συστημικό και τι δεν είναι, αλλά πηγαίνει προς αυτές τις δυνάμεις. Πώς το βλέπετε αυτό; Χωρίς να σημαίνει ότι το ΚΚΕ δεν παίρνει, δεν το λέω με αυτήν την έννοια. Αυξητική τάση έχει το ΚΚΕ, καταφανώς, δεν το συζητάμε. Σταθερή και πολλές φορές προς τα πάνω.

-- Εμείς αυτό που λέμε στον ελληνικό λαό είναι να σκεφτεί πολύ καλά, να βάλει την πείρα του να δουλέψει, τη σκέψη του, όχι τόσο το θυμικό του ή την εντύπωση της στιγμής. Δηλαδή αν αρχίσω εγώ και βαράω το χέρι μου στο τραπέζι έτσι, εδώ, και λέω ενάντια στον Μητσοτάκη, στον Γεωργιάδη, στον έναν, στον άλλον, οι οποίοι έχουν κάνει βεβαίως τα αίσχη απέναντι στα λαϊκά συμφέροντα, δεν το συζητάω αυτό, ή απέναντι σε άλλα κόμματα. Τότε «ο Κουτσούμπας είναι ωραίος, το ΚΚΕ...», δεν πρέπει να σκεφτόμαστε έτσι. Αυτό είναι τυχοδιωκτισμός, αυτό είναι λαϊκισμός, αυτό δεν σε οδηγεί πουθενά. Την έχει πατήσει επανειλημμένα ο ελληνικός λαός με τέτοιες αντιλήψεις, με το τι βλέπει στα media, στην τηλεόραση, τι βλέπει στα Κοινωνικά Δίκτυα και, βεβαίως, όταν υπάρχει μια προσπάθεια από όλα αυτά, από όλο αυτόν τον μηχανισμό της διαφήμισης και της χειραγώγησης της λαϊκής συνείδησης για προβολή κάποιων συγκεκριμένων τέτοιων περιπτώσεων, τότε οδηγείται εκεί.

Εμείς του λέμε να σκεφτεί με τη λογική του, να σκεφτεί με την πείρα του, να σκεφτεί με τα πραγματικά του συμφέροντα. Ποιοι είναι αυτοί που μιλάνε και εκφράζουν - είτε μιλάνε ήπια, ήρεμα, όπως εμείς τώρα εδώ, σε αυτό εδώ το τραπέζι της εκπομπής, είτε μέσα στη Βουλή - και λένε με επιχειρήματα την αντιπαράθεσή τους και τις προτάσεις τους; Και ποιοι δημαγωγούν ασύστολα και προβάλλουν τον εαυτό τους και την πολιτική τους δήθεν ως θέσφατο, και την άλλη ώρα καταρρέει όλη αυτή η πολιτική; Το έχουμε ζήσει. Κόμματα δηλαδή που εκτινάχθηκαν. Για παράδειγμα, είχαμε την περίπτωση του Συνασπισμού, του ΣΥΡΙΖΑ, που εκτινάχθηκε στην αρχή, το '93 ήταν εκτός Βουλής, μετά πήγε σε ένα 3%, 4%, 5%, και από εκείνο το ποσοστό εκτινάχθηκε σε αξιωματική αντιπολίτευση με ένα 15% - 16% την πρώτη φορά το '12, θυμόμαστε όλοι, και μετά το 2015 έγινε κυβέρνηση, συγκυβερνώντας με τους ΑΝΕΛ, με αποτέλεσμα να ζήσει μια νέα τραγωδία και η ελληνική κοινωνία, ο ελληνικός λαός, και να την πληρώνει ακόμη.

-- Θα το ξαναζούμε και τώρα δηλαδή με την κα Κωνσταντοπούλου; Οχι αν θα γίνει κυβέρνηση, αν το ξαναζούμε τώρα αυτό; Τέτοιο φαινόμενο είναι η κα Κωνσταντοπούλου;

-- Δεν ξέρω αν θα το ζήσουμε αυτό. Να παρακολουθήσουμε αυτά τα φαινόμενα. Μα και στην Ευρώπη έχουμε τέτοια φαινόμενα. Να σας θυμίσω ότι η περίπτωση Μελόνι, για παράδειγμα, ή η περίπτωση Λεπέν στη Γαλλία...

-- Κυβερνά όμως η Μελόνι.

-- Ναι, έφτασε εκεί. Γιατί δυστυχώς υπάρχει αυτό το ζήτημα. Αρα, λοιπόν, το κύριο ζήτημα, και αυτό που λέμε εμείς ειλικρινά κοιτώντας στα μάτια τον ελληνικό λαό, είναι να σκεφτεί με βάση τα προγράμματα των κομμάτων, τις θέσεις των κομμάτων, τη διαχρονική στάση τους απέναντι στα ζητήματα και το πώς συμπεριφέρονται, το πώς δρουν και το πού βρίσκονται δίπλα τους στους καθημερινούς αγώνες.

Για παράδειγμα, στους πλειστηριασμούς ποιος σώζει τον Ελληνα εργαζόμενο, τον μικρονοικοκύρη, που πάνε να του κατάσχουν το σπίτι ή το μαγαζί; Είναι το ΚΚΕ εκεί ή δεν είναι; 'Η μήπως είναι άλλη πολιτική δύναμη; Είναι το ΚΚΕ. Ποιος παλεύει για τα εργασιακά τους; Ποιος αγωνίζεται για τα μεγάλα ζητήματα; Ποιος μίλησε από την πρώτη στιγμή;

Σήμερα στη Βουλή ζητείται η άρση της ασυλίας του βουλευτή Θεσσαλονίκης του ΚΚΕ, του Γιάννη Δελή. Και ζητείται η άρση της ασυλίας, την οποία στην Επιτροπή ψήφισαν η κα Κωνσταντοπούλου - η Πλεύση Ελευθερίας - και η «Νίκη» μόνο από όλα τα κόμματα, γιατί; Γιατί πέντε μέρες μετά από εκείνη την τραγωδία των Τεμπών, όπου χάσαμε 57 συνανθρώπους μας, τα περισσότερα παιδιά, ο Γιάννης Δελής βρισκόταν στη συμβολική κινητοποίηση έξω από τον Λευκό Πύργο με ένα πανό που είχε υψωθεί, που λέει περίπου «Διερεύνηση του εγκλήματος των Τεμπών. Καμία ανοχή στη συγκάλυψη» κ.λπ., και εκεί η αστυνομία έκανε παραγγελία στον εισαγγελέα και ζήτησε ο εισαγγελέας από τη Βουλή άρση της ασυλίας για να δικαστεί μαζί με έναν δημοσιογράφο του «Ριζοσπάστη» και μαζί με 3-4 άλλους, μέλη και στελέχη του Κόμματος.

-- Γιατί; Για το πανό;

-- Για το συγκεκριμένο πανό στην κινητοποίηση και μάλιστα για τα Τέμπη, όταν κανείς άλλος δεν μιλούσε γι' αυτά τα ζητήματα και δεν οργάνωνε κινητοποιήσεις, και ήταν το ΚΚΕ που έλεγε ότι πρέπει να το κρατάμε ζωντανό το θέμα.

-- Απλά γιατί ήταν σε μια διαδήλωση.

-- Ακριβώς γι' αυτό.

-- Χωρίς επεισόδια, χωρίς τίποτα.

-- Και μάλιστα είπαν όλα τα κόμματα: «Μα είναι φανερή πολιτική δίωξη και δεν πρέπει να αρθεί η ασυλία του». Και μάλιστα όλα τα άλλα κόμματα εκτός από την κα Κωνσταντοπούλου, η οποία λέει ότι «από θέση αρχής ζητάω εγώ να πάει να παραπεμφθεί και να δικαστεί». Δεν είναι σοβαρά πράγματα αυτά, το λιγότερο. Για να μην πω τίποτα χειρότερο.

-- Η κυβέρνηση επιλέγει αντίπαλο, λέτε; Οταν λέω, να απευθυνθεί.

-- Πάντα επιλέγει. Για παράδειγμα, θα σας θυμίσω, πέρυσι όταν επέλεγε τον κ. Ανδρουλάκη, γιατί υπολόγιζε - θεωρούσε ότι μπορεί το ΠΑΣΟΚ να είναι μια τέλος πάντων συνεργασία, να κάνει μια συνεργασία μαζί της μελλοντικά ή τουλάχιστον στα νομοσχέδια που περνά τώρα, ως αντιπολίτευση και μετά. Και μάλιστα δεν αναγνώριζε τότε, που τυπικά ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ αξιωματική αντιπολίτευση λόγω αριθμού βουλευτών πριν διασπαστεί, λοιπόν, δεν τον αναγνώριζε τον κ. Φάμελλο και μιλούσε ως αξιωματική αντιπολίτευση με τον κ. Ανδρουλάκη. Δηλαδή πριμοδοτούσε. Αυτό κάνει και σήμερα με την κα Κωνσταντοπούλου, όταν είδε ότι ο κ. Ανδρουλάκης δεν του κάθεται για συνεργασία, προς το παρόν τουλάχιστον, δεν ξέρω πώς θα εξελιχθεί, γιατί πολλά γίνονται τώρα στα κόμματα της σοσιαλδημοκρατίας.

-- Γιατί τον βολεύει η κα Κωνσταντοπούλου;

-- Μα είναι εύκολη αντίπαλος, αφού στα περισσότερα συμφωνεί.

-- Η κα Κωνσταντοπούλου; Δεν είναι αριστερή η κα Κωνσταντοπούλου;

-- Χθες ψήφισε στην Ευρωβουλή μαζί με τη ΝΔ, τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ πάλι η ευρωβουλευτής της Πλεύσης έναν επίσης αντιδραστικό νόμο, όπως και άλλες φορές. Εχει ψηφίσει 10 νομοσχέδια της ΝΔ, έχει εκθειάσει τον προηγούμενο υπουργό Παιδείας - και επειδή τον εκθείασε η κα Κωνσταντοπούλου τον αναβάθμισε ο κ. Μητσοτάκης, τον έκανε υπουργό Οικονομικών τον κ. Πιερρακάκη - για τον νόμο που έφερε, γιατί τον ψήφισε, και αυτή και ο σύζυγός της και οι κοινοβουλευτικοί της εκπρόσωποι, η κοινοβουλευτική ομάδα που έχει σήμερα στη Βουλή. Λοιπόν, αυτή είναι...

-- Δεν ήταν από τα σπάργανα της αριστεράς;

-- Εμείς την παρακολουθούμε για το πώς εξελίσσεται, αλλά λέμε στον ελληνικό λαό να σκεφτεί διπλά και τριπλά για το τι θα κάνει, και για την κα Κωνσταντοπούλου και για τον κ. Βελόπουλο, τα κόμματά τους δηλαδή εννοώ, και για τον ΣΥΡΙΖΑ και για το ΠΑΣΟΚ, διότι όλοι έχουν δώσει δείγματα γραφής, και μέσα στη Βουλή και έξω από αυτή, στους αγώνες. Δεν είναι με τον λαό στην πραγματικότητα. Δημαγωγούν, λαϊκίζουν, δυστυχώς, και αυτή είναι η κατάσταση, σε αυτήν τη φάση βρισκόμαστε.

-- Αυτό το «προοδευτικό μέτωπο» που προτείνει ο κύριος Φάμελλος, πώς το ακούτε εσείς; Εχει γίνει κάποια πρόταση; Θα ήθελε το ΚΚΕ;

-- Συγκόλληση σκορποχωρίων δεν γίνεται. Ο κύριος Φάμελλος δεν μπορεί να τα βρει καταρχήν με αυτό το συνονθύλευμα που λέγεται πρώην ΣΥΡΙΖΑ, τον ενιαίο ΣΥΡΙΖΑ που τώρα βρίσκεται ένα τμήμα του στο κόμμα του κυρίου Φάμελλου, ένα τμήμα του στο κόμμα του κυρίου Κασσελάκη, ένα τμήμα στο κόμμα του κυρίου Χαρίτση, ένα τμήμα βρίσκεται στον κύριο Βαρουφάκη, που είναι εξωκοινοβουλευτικός, ή σε άλλα τέτοια σχήματα και ένα μικρό κομμάτι επίσης στην Πλεύση Ελευθερίας. Μεταξύ τους, επειδή έχουν κοινή μήτρα, ήταν ο γνωστός ΣΥΡΙΖΑ που μας οδήγησε εκεί που μας οδήγησε, δεν μπορούν να τα βρουν. Δεν μπορούν να τα βρουν ούτε με το ΠΑΣΟΚ, που βρίσκονται τέλος πάντων στον ίδιο χώρο, διότι οι ίδιοι αυτοπροσδιορίζονται ότι είναι η σοσιαλδημοκρατία της Ελλάδας κατά αντιστοιχία της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας. Μια αμαρτωλή σοσιαλδημοκρατία δηλαδή, όπως στην Ευρώπη έτσι και στην Ελλάδα. Δυστυχώς, δεν μπορούν να τα βρουν και δεν μπορούν να τα βρουν διότι έχουν διαφορετικές στοχεύσεις. Οταν στο μυαλό σου είναι μόνο η καρέκλα, όταν στο μυαλό σου είναι πώς θα κάτσεις στη θέση του άλλου έχοντας όμως ίδια στρατηγική, ίδια πολιτική που την πληρώνει ο ελληνικός λαός, τότε είναι επόμενο να οδηγείσαι σε τέτοια αδιέξοδα.

-- Αρα, εσείς λέτε μακριά από εμάς.

-- Μακριά. Οχι μόνο μακριά, μακριά και από τον ελληνικό λαό θα έλεγα εγώ. Διότι εμείς μαζί με τους εργαζόμενους, μαζί με τα Σωματεία τους, τις συλλογικότητές τους, τους φορείς τους, τα Εργατικά Κέντρα, τους αγώνες, τις Επιτροπές Αγώνα, με όλο αυτό που είναι το παλλόμενο ζωντανό κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας θέλουμε να παλέψουμε, να βαδίσουμε μαζί. Γιατί αν δεν βγει ο εργαζόμενος, ο λαός, ο άνθρωπος της βιοπάλης στο προσκήνιο, ο οποίος έχει τεράστια δύναμη αρκεί να τη συνειδητοποιήσει και να μπορέσει να το κάνει πράξη, μάλιστα έχοντας μία πολιτική πρόταση που θα τον βγάζει από αυτά τα αδιέξοδα του σημερινού συστήματος. Διότι δεν πρέπει να βλέπουμε μόνο το δέντρο, πρέπει να βλέπουμε το δάσος και δεν ευθύνεται μόνο ένας υπουργός, δεν ευθύνεται μόνο ένας βουλευτής, δεν ευθύνεται μόνο ένα κόμμα, είναι ένα ολόκληρο σύστημα, είναι οι κυβερνήσεις, είναι τα συμφέροντα και τι εκπροσωπείς. Αρα, θα πρέπει να πάμε σε αλλαγή.

-- Πάμε στο θέμα των ημερών, πάμε στα Τέμπη, πάμε στο φιάσκο με το πόρισμα και το θέμα της πυρόσφαιρας και την παραίτηση του κυρίου Παπαδημητρίου. Είναι αποκλειστική ευθύνη της κυβέρνησης ή ήταν λάθος πρόσωπο;

-- Ποιος, ο κύριος Παπαδημητρίου;

-- Ναι.

-- Φαντάζομαι ότι μπορεί να ισχύουν και τα δυο. Αλλά το πρόβλημα αυτό που πρέπει να ξεκαθαρίσουμε, είναι από την αρχή η προσπάθεια που έγινε ή αυτό που καταλαβαίνει ο μέσος νους παρακολουθώντας τις εξελίξεις από κείνη την αποφράδα μέρα του 2023. Οταν δυο τρένα ταξίδευαν στην ίδια τροχιά σε αντίθετες κατευθύνσεις για δώδεκα ολόκληρα λεπτά και κανείς δεν το είδε να προειδοποιήσει, ενώ υπάρχουν όλες οι τεχνολογικές και επιστημονικές δυνατότητες να προβλέψεις, υπήρχαν συγκεκριμένες προτάσεις, υπήρχαν μάλιστα συγκεκριμένες αποφάσεις ως κατευθύνσεις για την ασφάλεια και την προστασία των σιδηροδρόμων. Είχαν βγει δυο μήνες πριν οι συνδικαλιστές των σιδηροδρόμων, οι εργαζόμενοι οι ίδιοι και είχαν καταγγείλει ότι θα έχουμε μεγάλης έκτασης δυστύχημα με κίνδυνο ανθρώπινες ζωές και πρέπει να παρθούν μέτρα, γιατί «πάνε κι όπου βγει τα τρένα» ανεξέλεγκτα. Και είχε μάλιστα βγει το ΚΚΕ μέσω του κοινοβουλευτικού του τότε εκπροσώπου Χρήστου Κατσώτη μέσα στη Βουλή και είχε καταγγείλει ότι με μαθηματική ακρίβεια θα θρηνήσουμε θύματα, πάρτε μέτρα τώρα, έστω τελευταία στιγμή. Αυτό, ενάμιση μήνα πριν συμβεί το τραγικό γεγονός και το ζήσαμε δυστυχώς. Χάθηκαν άνθρωποι.

Αρα, λοιπόν, υπάρχουν ευθύνες τεράστιες κυβερνητικές, στον ίδιο τον πρωθυπουργό συγκεκριμένα, στους υπουργούς που διαχειρίστηκαν τα ζητήματα, συνολικά στο κόμμα της κυβερνητικής πλειοψηφίας, τη ΝΔ, όπως υπάρχουν ευθύνες και σε κόμματα που κυβέρνησαν την προηγούμενη περίοδο, δηλαδή τον ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ, που δεν πήραν αυτά τα μέτρα ως όφειλαν.

-- Σας καταλογίζουν ότι αυτό που λέτε είναι διάχυση ευθυνών και βοηθάει την κυβέρνηση και αναφέρομαι και στην Εξεταστική, αυτό λένε οι άλλοι.

-- Δεν είναι διάχυση ευθυνών. Οικογένειες μέσω των δικηγόρων τους έχουν καταθέσει ήδη μήνυση, βγήκαν και το είπαν άλλωστε ανοιχτά και ενάντια στον κύριο Καραμανλή και ενάντια στον κύριο Σπίρτζη. Οταν φτάνει μάλιστα ο κύριος Σπίρτζης να λέει ότι «εγώ δέχομαι να δικαστώ γιατί έχω μεράδι της ευθύνης», τι να πεις δηλαδή; Οτι δεν πρέπει;

-- Να ερευνηθεί λέει, να ερευνηθεί...

-- Ναι, σύμφωνοι, αν έχει μεράδι της ευθύνης. Αρα, λοιπόν, το ζήτημα είναι ότι πρέπει να διερευνηθεί. Δεν κρύβεις τίποτα. Δηλαδή το να κάτσουν στο σκαμνί και ο Καραμανλής και ο Σπίρτζης ή όποιος άλλος, το να κάτσουν στο σκαμνί και ο Τριαντόπουλος και ο Σκέρτσος πιθανόν και ο Γεραπετρίτης, το να κάτσει στο σκαμνί, τρόπος του λέγειν, πολιτική η κύρια ευθύνη αλλά και ποινική όπου έχει ο κύριος Μητσοτάκης, διότι αυτός είναι ο προϊστάμενος όλων αυτών αν αποδειχτούν ευθύνες. Πρέπει, λοιπόν, να λυθεί.

-- Αρα πρέπει να πάει πολιτικά και ποινικά;

-- Και πολιτικά και ποινικά.

-- Και ο πρωθυπουργός;

Πολιτικές ευθύνες σήμερα δεν το συζητάει κανείς ότι δεν έχουν. Πολιτικές ευθύνες όλοι συμφωνούν ότι έχουν για το πώς έγινε το έγκλημα στα Τέμπη.

-- Αρα, λέτε για ποινικές ευθύνες και του πρωθυπουργού;

-- Βεβαίως υπάρχουν ποινικές ευθύνες. Εμείς το έχουμε πει, εγώ το έχω πει καθαρά στη Βουλή ότι υπάρχουν για παράβαση καθήκοντος, για ευθύνη που είχε για τον Τριαντόπουλο για τη συγκάλυψη του χώρου του εγκλήματος, το μπάζωμα κ.λπ. που έγινε, διότι ήταν ο πολιτικός του προϊστάμενος και βέβαια για υπόθαλψη - παρεμπόδιση της δικαιοσύνης με τις δηλώσεις που έκανε, αλλά και άλλες ενέργειες προς την Εισαγγελία του Αρείου Πάγου, που έδινε και μάλιστα συγκεκριμένες πολιτικές κατευθύνσεις για το πώς θα διαχειριστούν το ζήτημα. Αρα, αυτές οι ευθύνες υπάρχουν και από κει και πέρα έχουμε τα προβλήματα που προέκυψαν σε συνέχεια.

-- Κύριε Κουτσούμπα, για το φορτίο έχετε κάνει και εσείς καταγγελίες στη Βουλή, έχει απαντήσει και ο υπ. Εθνικής Αμυνας για το αν ήταν στρατιωτικό υλικό, έχει κάνει και αποκαλύψεις ο «Ριζοσπάστης» έχω διαβάσει.

-- Υπάρχουν πολλές αποκαλύψεις, υπάρχουν πολλά ερωτήματα, εμείς τα έχουμε θέσει, δεν έχουμε πάρει καμία συγκεκριμένη απάντηση, αντίθετα όλες οι απαντήσεις που δόθηκαν...

-- Για ΝΑΤΟικό υλικό λέτε;

-- Για ΝΑΤΟικό υλικό ρωτάμε, δεν μας έχει απαντηθεί τι είδους υλικά και καύσιμα τέτοια για τη βάση της Λάρισας μετακινούνται. Γιατί μετακινούνται, αυτό είναι αποδεδειγμένο σε άλλες περιπτώσεις. Λένε ότι εκείνη τη μέρα ή εκείνο τον μήνα, κάπως έτσι απαντάνε, δεν μετακινήθηκε τέτοιο υλικό. Αλλά και γι' αυτό έχουμε επιφυλάξεις, διότι μας απαντάνε μόνο για τις 28 του Φλεβάρη, μέχρι τις 28 του Φλεβάρη. Αλλά ξέρουμε ότι, διότι έχουν καταγγελθεί, ότι παραστατικά βάζουν άλλες ημερομηνίες, ότι οι σταθμάρχες και οι μηχανοδηγοί δεν μπορούν να ελέγξουν τι φορτίο φορτώνεται σε αυτά τα τρένα και βεβαίως δεν μπορεί μια εμπορική αμαξοστοιχία, όπως αυτή που συγκρούστηκε με την επιβατική, να φεύγει από τη Θεσσαλονίκη για Αθήνα και να μην κουβαλάει τίποτα. Κάτι κουβαλάει. Δεν μπορεί να κουβαλάει μόνο μπαγκάζια και βαλίτσες και μάλιστα να γίνεται όλη αυτή η έκρηξη και όλοι να λένε ότι δεν μπορεί να είναι τα έλαια σιλικόνης και επιστήμονες, γιατί αυτό το λένε και οι ίδιοι, και το έχει αποδεχτεί και η κυβέρνηση ψάχνοντας. Και γίνονται τώρα όλες οι παλινωδίες αυτές με τον κύριο Παπαδημητρίου, αναπληρωτής πρόεδρος εκεί, ο οποίος είναι ήξεις αφήξεις, τη μια ώρα λέει έτσι, την άλλη αλλιώς, την άλλη είδε, την άλλη δεν είδε, τη μια διάβασε, την άλλη δεν διάβασε ακριβώς. Είναι απαράδεκτα πράγματα αυτά, είναι σαν αυτή την αρχαία ρήση που λέγαμε του Μαντείου των Δελφών «ήξεις αφήξεις ουκ, εν πολέμω θνήξεις», «ήξεις αφήξεις, ουκ εν πολέμω θνήξεις» και το αντίστροφο. Ανάλογα δηλαδή που βάζεις το κόμμα, βγάζεις και ένα πόρισμα, βγάζεις και ένα συμπέρασμα. Ελεος πια! Πρόκειται για μεγάλη κοροϊδία!

-- Θα μάθουμε την αλήθεια; Εχετε πίστη ή εμπιστοσύνη ή ελπίδα ότι μπορεί να μάθουμε την αλήθεια τι έγινε εκεί;

-- Εμείς θα κάνουμε ό,τι είναι δυνατό για να γίνει αυτό, γιατί είναι άδικο, είναι απαράδεκτο να βασανίζονται οι συγγενείς των θυμάτων, οι γονείς των παιδιών που χάθηκαν, με αυτά τα ερωτήματα. Είναι άδικο, είναι απαράδεκτο, πώς να το πω, δεν το χωράει ανθρώπου νους, ο καθένας αν βάλει τον εαυτό του στη θέση τους. Αρα δεν μπορεί να κάνουμε βήμα πίσω από αυτό, να πάει μέχρι τέλους. Θα γίνει η προσπάθεια συγκάλυψης. Ηδη γίνεται και θα τη συνεχίσουν, αυτό εκτιμώ, αυτή την προσπάθεια και η κυβέρνηση και άλλοι μηχανισμοί που έχουν αυτά τα συμφέροντα. Διότι - και επιμένουμε σε αυτό - τι υλικό ήταν αυτό που μετέφερε το τρένο; Γιατί μπαζώθηκε ο χώρος; Γιατί δεν πάρθηκαν μέτρα; Η κυρία εισαγγελέας σήμερα του Αρείου Πάγου έδειξε σπουδή, με γρηγοράδα, να ζητήσει στοιχεία για το ένα, για το άλλο και λοιπά. Δεν το έκανε αυτό όμως από την πρώτη μέρα η Εισαγγελία, ο εισαγγελέας που ήταν τότε, να ελέγξει τον χώρο, να εξασφαλίσει τον χώρο. Βρίσκεται βιολογικό υλικό των παιδιών, των ανθρώπων που χάθηκαν ακόμα και τώρα πεταμένο σε οικόπεδα. Δεν έλεγξαν γιατί υπήρχε αυτή η στρατιωτική αποστολή, ανώτεροι αξιωματικοί της αεροπορίας του στρατού εκεί στον χώρο; Τι υλικό κουβαλούσε το τρένο; Δεν έδειξε σπουδή να ελέγξει όλα αυτά τα στοιχεία που συνιστούν κακουργήματα και όχι απλά πλημμελήματα ή δεν ξέρω τι, παράλειψη καθήκοντος.

-- Λοιπόν, κύριε Γραμματέα, ευχαριστούμε πάρα πολύ, να είστε καλά και ελπίζω να τα πούμε σύντομα.

-- Κι εσείς να είστε καλά, καλή δύναμη να έχουμε και καλές γιορτές!

-- Καλές γιορτές, επίσης!