Τη φωτογραφική ματιά της Εφης Φουνκ σε γυναίκες όλου του κόσμου παρουσίασε η Ομοσπονδία Γυναικών Ελλάδας (ΟΓΕ), σε εκδήλωση που οργάνωσε το πρωί της Κυριακής στον κινηματογράφο ΣΙΝΕΑΚ στον Πειραιά. «Τόσο μακριά... τόσο κοντά», ήταν ο τίτλος της εκδήλωσης, την οποία παρακολούθησε αντιπροσωπεία του Εικαστικού Επιμελητηρίου, με τον πρόεδρό του Νάσο Χαλκίδη, καθώς και άλλοι καλλιτέχνες. Το «παρών» έδωσαν η Ελένη Μπέλλου, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, τα μέλη της ΚΕ Δημήτρης Γόντικας και Διαμάντω Μανωλάκου, καθώς και η Κατερίνα Γεράκη, υπεύθυνη της Διατμηματικής Επιτροπής της ΚΕ του ΚΚΕ για τα Δικαιώματα των Μεταναστών - Προσφύγων.

Τα φωτογραφικά στιγμιότυπα από τις γυναίκες του κόσμου που προβλήθηκαν στην οθόνη, συνόδευσε η ίδια η δημιουργός, περιγράφοντας το πλαίσιο μέσα στο οποίο δημιουργήθηκαν και προσθέτοντας ενδιαφέρουσες λεπτομέρειες για τη ζωή τους. Ως αφετηρία της περιήγησης και των ταξιδιών της, η Εφη Φουνκ επέλεξε το Αφγανιστάν και τη φωτογραφία μιας γυναίκας με μπούργκα. Οπως διαπίστωσε, από την πρώτη φορά που το επισκέφτηκε, το 1976, μέχρι σήμερα καταγράφεται τραγική επιδείνωση των όρων ζωής και της καταπίεσης των γυναικών. Στη συνέχεια στην οθόνη προβλήθηκαν φωτογραφίες γυναικών της Συρίας, μιας χώρας που, όπως τόνισε, διανύει μια από τις πιο αιματηρές περιόδους της ιστορίας της. Στο φόντο αυτό, αναρωτήθηκε ποια να ήταν η τύχη των γυναικών τις οποίες έχει απαθανατίσει φωτογραφικά πριν από χρόνια, αν ζουν, αν έχουν πάρει τον δρόμο της προσφυγιάς, αν παραμένουν στη χώρα τους βιώνοντας τις συνέπειες του πολέμου.

Ακολούθησαν δεκάδες εικόνες από την Αφρική, την Ινδία, την Ασία, την Κεντρική Αμερική. Αλλά και με φωτογραφίες από τη ζωή μεταναστριών που ζουν στην Ελλάδα. «Οι γυναίκες που είδαμε είναι τόσο μακριά μας αλλά και τόσο κοντά μας, γιατί έχουν τα ίδια προβλήματα, τις ίδιες ελπίδες», σημείωσε η Εφη Φουνκ. «Εμείς οι γυναίκες είμαστε δυνατές. Διεκδικούμε έναν κόσμο χωρίς φυλετικές διακρίσεις, με ισότητα, χωρίς πολέμους», πρόσθεσε.

«Οι πιθανές ιστορίες των γυναικών του μόχθου από την Ασία, την Αφρική, την Κεντρική Αμερική, τόσο μακρινές αλλά και τόσο κοντινές σε εμάς, μας έφεραν μπροστά σε ακατανίκητες προκλήσεις», σχολίασε η Εύη Κοντόρα, αντιπρόεδρος της ΟΓΕ, παίρνοντας τη σκυτάλη στην παρουσίαση των φωτογραφιών σε θεματικές ενότητες. Στην πρώτη από αυτές, απεικονίστηκαν πλευρές του μόχθου των γυναικών σε μακρινές ηπείρους: Στις αγροτικές δουλειές, στην αναζήτηση νερού, στο μεροκάματο, στο πλύσιμο των ρούχων, στην εξασφάλιση και προετοιμασία του καθημερινού φαγητού της οικογένειας, στις εμπορικές δραστηριότητες. «Γυναίκες της βιοπάλης. Οπου και να γυρίσεις το βλέμμα σου οι γυναίκες μοχθούν», σχολίασε. Η δεύτερη ενότητα στάθηκε πιο συγκεκριμένα στην Αφρική και σε έθιμα φυλών που κατοικούν σε αυτή, η επόμενη θεματική εστίασε σε μητέρες και τα παιδιά τους σε διαφορετικά μήκη και πλάτη της υφηλίου, ενώ η αυλαία έπεσε με μια ενότητα αφιερωμένη στις γυναίκες πρόσφυγες από την πολύπαθη Παλαιστίνη.

Τις ευχαριστίες της Ομοσπονδίας εξέφρασε στην Εφη Φουνκ η πρόεδρος της ΟΓΕ, Χριστίνα Σκαλούμπακα, επισημαίνοντας πως μέσα από τις φωτογραφίες της ανέδειξε πόσο κοντά μας μπορούν να βρεθούν οι γυναίκες κάθε γωνιάς της Γης, καλώντας τους Συλλόγους και τις Ομάδες να συνεχίσουν τον ανυποχώρητο αγώνα για τα δικαιώματα και τις ανάγκες όλων των γυναικών του μόχθου.

Με μεγάλο ενδιαφέρον πραγματοποιήθηκε την Κυριακή στη Δημοτική Βιβλιοθήκη Αλεξανδρούπολης η παρουσίαση του νέου βιβλίου της Σωτηρίας Μαραγκοζάκη, «Ασπρος Σκύλος, Μαύρος Σκύλος», από τις εκδόσεις «Ειρήνη».

Η πολυβραβευμένη Εβρίτισσα συγγραφέας καταγράφει για πρώτη φορά στον χώρο της λογοτεχνίας τη ζωή του Νίκου Βαβούδη, του θρυλικού ασυρματιστή, σε ένα έργο εμπνευσμένο από αληθινά πρόσωπα και γεγονότα, από ανθρώπους που πίστευαν βαθιά και αγωνίζονταν συλλογικά για τις ιδέες που άλλαζαν τον κόσμο το πρώτο μισό του 20ού αιώνα.

Η «διά πυρός και σιδήρου» ζωή του Νίκου Βαβούδη ξεδιπλώνεται συναρπαστικά, από την Οδησσό των επαναστάσεων του 1905 και του 1917 στη Μυτιλήνη των χρόνων της Μικρασιατικής Καταστροφής, τον Πειραιά των εργατικών αγώνων, τον Ισπανικό Εμφύλιο, το Ανατολικό Μέτωπο και τη μάχη της Μόσχας, μέχρι τη μετεμφυλιακή Ελλάδα.

Αναδεικνύονται πτυχές εκείνων των ταραγμένων χρόνων: Ο ερχομός των Μικρασιατών προσφύγων, οι κοινωνικές συγκρούσεις ενάντια στο κράτος και στη βία, οι επιδημίες της εποχής, η καταστολή και τα βασανιστήρια σε βάρος των κομμουνιστών, οι σχολές της Τρίτης Διεθνούς, τα «πανεπιστήμια» των φυλακών, οι θεαματικές αποδράσεις.

Δημητρόφ, Ιμπαρούρι, Ερενμπουργκ, Χέμινγουεϊ, Μπελογιάννης, Βελουχιώτης, Σαράφης είναι μερικά μόνο από τα πρόσωπα που συνάντησε στη ζωή του, σε μια ζωή γεμάτη αυταπάρνηση. Η μυθιστορηματική καταγραφή της ζωής του εκπληρώνει ένα χρέος προς την τεράστια φυσιογνωμία ενός «Προμηθέα του καιρού του», που μόνο με τη ζωή του Ερνέστο Γκεβάρα θα μπορούσε να συγκριθεί. Ο «κομπανιέρο Γριέγο» - ο Ελληνας σύντροφος - υπήρξε συνεπής με τις ιδέες του και ασυμβίβαστος μέχρι τέλους.

Στην παρουσίαση προλόγισε ο εκδότης Κωνσταντίνος Κατσικέας. Για το βιβλίο και την συγγραφέα μίλησε ο Κωνσταντίνος Πρασσάς, φιλόλογος με μεταπτυχιακό στη Δημιουργική Γραφή, ο οποίος μεταξύ άλλων σημείωσε την πολυτροπικότητα του κειμένου, που ωθεί τον αναγνώστη να ψάξει αντλώντας πληροφορίες τόσο για τον χαρακτήρα όσο και για την εποχή και τις εξελίξεις που τη χαρακτήρισαν. Επίσης ο Γιάννης Χιώνης, πτυχιούχος της Σχολής Επιστημών της Τέχνης του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, μέλος του ΔΣ του Εργατικού Κέντρου ν. Εβρου, ο οποίος στάθηκε στα ιδανικά των κομμουνιστών και των αγωνιστών της εποχής, στην αγωνιστική στάση τους, με παράδειγμα τη στάση ανθρωπιάς και αλληλεγγύης του Βαβούδη απέναντι στους Μικρασιάτες πρόσφυγες στη Λέσβο, που δέχονταν μεταξύ άλλων τη φτώχεια και τον ρατσισμό στην εποχή τους, αν και ομόθρησκοι, συνδέοντάς το με το σήμερα και τις εξελίξεις ειδικά στον Εβρο. Ανέφερε ακόμα ο Γ. Χιώνης ότι η Σ. Μαραγκοζάκη «γράφει για το παρελθόν με πυξίδα το αύριο», καθώς - όπως είπε - συνολικά το βιβλίο δεν παρουσιάζει απλά τη ζωή του Νίκου Βαβούδη, αλλά «είναι χρωματισμένο ολάκερο με σκοπό να κάνει τον κόσμο καλύτερο...».

Η ίδια η συγγραφέας, στην ομιλία της, αφού ευχαρίστησε τον εκδότη και τους ομιλητές για την κριτική προσέγγιση, περιέγραψε το πλαίσιο της κοινωνικής, οικονομικής και πολιτικής ζωής της εποχής του Νίκου Βαβούδη, δεμένο με παραδείγματα από την πρωτοπόρα στάση των κομμουνιστών, λέγοντας χαρακτηριστικά ότι την απασχόλησαν ερωτήματα όπως «πώς αυτοί οι άνθρωποι διαμορφώθηκαν ώστε να προτάσσουν το συλλογικό ενάντια στο ατομικό, για το κοινό συμφέρον».

«Σε αυτή μου την αναζήτηση έβρισκα τον Βαβούδη συνεχώς μπροστά μου (...) από τους εργατικούς αγώνες στην Αθήνα μέχρι τον Ισπανικό Εμφύλιο (...) Κατέληξα ότι ο άνθρωπος διαμορφώνεται ως προσωπικότητα μέσα στις κοινωνικές συνθήκες στις οποίες ζει. Ετσι διαμορφώνει συνείδηση και στάση», τόνισε.

Μετά τις ομιλίες προβλήθηκαν σπάνια φωτογραφικά ντοκουμέντα - από τη ζωή του Νίκου Βαβούδη στο Μανταμάδο της Λέσβου, από τις φυλακές της Αίγινας όπου βασανίστηκε, από τη συμμετοχή του στις Διεθνείς Ταξιαρχίες κατά τον Ισπανικό Εμφύλιο - που πλαισιώθηκαν από τραγούδια με υψηλό συμβολισμό, τα οποία ερμήνευσε η Καίτη Μακρή.

Στο τέλος της εκδήλωσης η συγγραφέας υπέγραψε βιβλία με αφιερώσεις στους αναγνώστες.

Στην παρουσίαση παρευρέθηκαν ο Διονύσης Κλάδης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, και ο Γιώργος Πυργελής, Γραμματέας της Τομεακής Επιτροπής Εβρου του Κόμματος.