Δέκα χρόνια λειτουργίας και σημαντικής προσφοράς μετρά το Στέκι Πολιτισμού και Νεανικής Δημιουργίας της ΚΝΕ «Μάνος Λοΐζος», επέτειος που τιμήθηκε με μια πολιτιστική γιορτή την οποία διοργάνωσε το Σάββατο το ΚΣ της ΚΝΕ. Η εκδήλωση σηματοδοτεί την έναρξη πολύμορφων δράσεων με αφορμή την επέτειο, με κορύφωση το Φεστιβάλ που οργανώνει το Στέκι τον Ιούνη.

«10 χρόνια μετά, είμαστε περήφανοι γιατί τα καταφέραμε!», τόνισε ο Γραμματέας του ΚΣ της ΚΝΕ, Θ. Κωτσαντής, προσθέτοντας ότι και στο μέτωπο του Πολιτισμού «δίνουμε τη μάχη κοιτώντας μπροστά, όπως κάνει η ΚΝΕ σε κάθε μέτωπο! Με τη σημαία ενός ανώτερου πολιτισμού, που συμβάλλει στον αγώνα για να ανθρωπέψει ο άνθρωπος».

Από το βήμα της εκδήλωσης ανακοίνωσε δε ότι το 51ο Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή» θα πραγματοποιηθεί στις 24, 25, 26 και 27 Σεπτέμβρη 2025.

Ο Θ. Κωτσαντής σημείωσε αναλυτικά στην ομιλία του:

«Ο όμορφος αυτός χώρος συνάντησης της νεολαίας με την προοδευτική Τέχνη και την κομμουνιστική ιδεολογία δημιουργήθηκε με απόφαση του 11ου Συνεδρίου της Οργάνωσής μας. Η δημιουργία Πολιτιστικών Στεκιών της ΚΝΕ ήταν αποτέλεσμα συλλογικού και πολυετούς προβληματισμού της Οργάνωσής μας και μάλιστα σε μια πολύ δύσκολη περίοδο, στα χρόνια της μεγάλης καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης, την οποία πλήρωσαν με βαριές θυσίες ο λαός μας και τα παιδιά του, για να σωθούν το κεφάλαιο και τα κέρδη του.

Μπορεί να φαντάζει παράδοξο γιατί η ΚΝΕ, μέσα στην κρίση, ενώ είχε σημαντικά καθήκοντα οργάνωσης της πάλης της νεολαίας και αντιπαράθεσης με το ανερχόμενο τότε ρεύμα των αυταπατών, που κατέληξε σε τραγωδία για τον λαό, επέλεξε να αφιερώσει χρόνο και κόπο, πολλές εργατοώρες και σημαντικά οικονομικά έξοδα, για να δημιουργήσει έναν χώρο Πολιτισμού. Μπορεί να φαντάζει παράδοξο, αλλά δεν είναι, γιατί για την ΚΝΕ και για το Κόμμα μας, το ΚΚΕ, ο Πολιτισμός ποτέ δεν ήταν πολυτέλεια αλλά ανάγκη, θα λέγαμε μάλιστα ζωτική για τη νεολαία ανάγκη, που μας συντροφεύει και στις πιο δύσκολες συνθήκες.

Ετσι, λοιπόν, υλοποιήσαμε την απόφαση του Συνεδρίου μας. Φτιάξαμε το πρώτο Πολιτιστικό Στέκι της ΚΝΕ, που εγκαινιάστηκε τον Απρίλιο του 2015. Στηρίξαμε το Στέκι μας σε γερά θεμέλια, γιατί χτίστηκε με τα "υλικά" που είναι φτιαγμένη η Οργάνωσή μας. (...)

Εκατοντάδες μέλη και φίλοι της ΚΝΕ και του ΚΚΕ δούλεψαν για να ανακαινίσουν το όμορφο νεοκλασικό κτίριο της οδού Τροίας, που παραχώρησε το Κόμμα μας ώστε να φιλοξενηθεί το Στέκι. Δούλεψαν εθελοντικά και για μήνες εκατοντάδες άνθρωποι, εξειδικευμένοι τεχνίτες πολλών ειδικοτήτων και ενθουσιώδεις ΚΝίτες πολλαπλών καθηκόντων και ικανοτήτων!

Πολλοί ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα της ΚΝΕ και δώρισαν εξοπλισμό, έπιπλα, μουσικά όργανα, άλλα απαραίτητα αντικείμενα για να ξεκινήσει το Στέκι τη λειτουργία του. Στα εγκαίνια του Στεκιού βραβεύτηκαν η Τομεακή Οργάνωση Κατάρτισης της ΟΠ Αττικής της ΚΝΕ, για την καθοριστική συμβολή της στις εργασίες, και οι σύντροφοι οικοδόμοι από την Κομματική Οργάνωση Αττικής για την προσφορά τους. Τους ευχαριστούμε σήμερα, ξανά, γιατί χωρίς αυτούς το Στέκι δεν θα είχε ξεκινήσει το όμορφο ταξίδι του. Ταξίδι στο οποίο η ΚΝΕ έθεσε στόχους, προορισμό!

Το Στέκι να δώσει νέες δυνατότητες στο Φεστιβάλ ΚΝΕ - "Οδηγητή", να αναπτυχθούν παραπέρα οι πολιτιστικές παραγωγές που προετοιμάζει η ΚΝΕ κάθε χρόνο για τις φεστιβαλικές εκδηλώσεις.

Να πλατύνει με νέες μορφές και περισσότερα μέσα τους τρόπους επικοινωνίας της ΚΝΕ με τη νεολαία.

Να δώσει διέξοδο στην ανάγκη για επαφή με την Τέχνη, για καλλιτεχνική έκφραση και πρωτότυπη καλλιτεχνική δημιουργία, κόντρα στην εμπορευματοποίηση του Πολιτισμού, στη μάστιγα των εταιρειών και των κυκλωμάτων που εμπλέκονται πολλές φορές στην πολιτιστική παραγωγή.

Να εντείνει συνολικά την πολιτιστική και μορφωτική δουλειά της ΚΝΕ στη νεολαία, με την προβολή της προοδευτικής Τέχνης, απέναντι στις σάπιες αξίες και στα πρότυπα του συστήματος της εκμετάλλευσης.

Η ΚΝΕ έθεσε για προορισμό στο ταξίδι του Στεκιού Πολιτισμού και Νεανικής Δημιουργίας να γίνει φυτώριο νεανικής δημιουργίας, ανάσα πολιτισμού στην καρδιά της Αθήνας.

Οι δεκάδες σύντροφοι, τα μέλη της ΚΝΕ που ανέλαβαν την ευθύνη για την καθημερινή και εβδομαδιαία λειτουργία του Στεκιού, τη φροντίδα του χώρου, την έφεραν εις πέρας. Το Στέκι κατοχύρωσε ένα πλούσιο πολιτιστικό πρόγραμμα, μια πολύμορφη δραστηριότητα, μέσα από την οποία απέκτησε ζωντάνια, έγινε πραγματικά στέκι νεολαίας. Οι σύντροφοι και φίλοι καλλιτέχνες με τη συμβολή τους έδωσαν πνοή στις πολιτιστικές δραστηριότητες, στήριξαν τη διδασκαλία των μαθημάτων του Στεκιού σε όλα τα είδη Τέχνης, τον χορό, τη μουσική και το τραγούδι, τη ζωγραφική και το θέατρο. Προσέφεραν εθελοντικά τις γνώσεις και τον χρόνο τους. Ετσι καθιερώθηκαν τα μαθήματα, τα εργαστήρια, οι ομάδες του.

Οι εκατοντάδες νέοι άνθρωποι, επισκέπτες και μαθητές που συμμετείχαν στις δραστηριότητές του, τα μέλη της ΚΝΕ, οι καλλιτέχνες και οι δάσκαλοι που οργάνωσαν και συνέβαλαν στο πρόγραμμά του, μετέτρεψαν το όμορφο κτίριο στη ζωντανή, νεανική, δραστήρια κυψέλη δημιουργίας και πολιτισμού, μόρφωσης και γνώσης που είναι σήμερα.

Είμαστε περήφανοι που μέσα από το Στέκι πολλοί νέοι ήρθαν σε επαφή με την προοδευτική Τέχνη, πολλοί και για πρώτη φορά. Οι ομάδες και τα εργαστήρια του Στεκιού μελετούν την ποίηση του κομμουνιστή ποιητή Γιάννη Ρίτσου, διαβάζουν τη μεγάλη λογοτεχνία των Ντοστογιέφσκι και Τσέχοφ, μαθαίνουν τη μουσική των Μίκη Θεοδωράκη και Μάνου Λοΐζου, παρακολουθούν κορυφαία κινηματογραφικά έργα. Μόνο λίγα παραδείγματα από τον πλούτο της δουλειάς του.

Δεν υπάρχει καλύτερη ανταπόδοση από το "μπράβο" που λένε στην ΚΝΕ τα παιδιά που συμμετέχουν σε νεανικές πολιτιστικές ομάδες, οι νέοι καλλιτέχνες που έρχονται στο Στέκι, φιλοξενούνται σε αυτό για να δημιουργήσουν, εμπνέονται από την προσπάθεια που κάνουμε.

Δεν υπάρχει μεγαλύτερη τιμή από το γεγονός ότι η οικογένεια του Μάνου Λοΐζου δώρισε στην ΚΝΕ τα μουσικά όργανα, τους δίσκους και άλλα πολύτιμα αντικείμενα του σπουδαίου μουσικοσυνθέτη για να κοσμήσουν το Στέκι Πολιτισμού. Ετσι απέκτησε το 2023 και το σημερινό του όνομα, Στέκι "Μάνος Λοΐζος". Είμαστε χαρούμενοι που το Στέκι μας αναδείχθηκε άξιο σπίτι για το εμβληματικό πιάνο, την ιστορική κιθάρα, τα όργανα πάνω στα οποία ο Μάνος έγραψε τον "Δρόμο" που "είχε τη δική του ιστορία", το "Ακορντεόν".

Εξίσου σημαντική ήταν η προσφορά του αξέχαστου συντρόφου μας, Κώστα Καζάκου, που επισκεπτόταν το Στέκι Πολιτισμού και έδειξε ιδιαίτερη αγάπη για την ΚΝΕ και το έργο της. Ποιος νέος από όσους συμμετείχαν στη Θεατρική Ομάδα της ΚΝΕ θα ξεχάσει την πρόβα που πραγματοποιήθηκε στο Στέκι, με τον ίδιο παρόντα, να εξηγεί το έργο του Ιάκωβου Καμπανέλλη, να βοηθάει στην παράσταση, να δίνει τις συμβουλές του...

Γνωρίζουμε, βέβαια, πως μια κυψέλη χρειάζεται τη διαρκή, τη δραστήρια, τη συλλογική δουλειά των μελισσών της, για να παραμένει στέγη τους, το σπίτι τους.

Ετσι, επιδιώκουμε και το Στέκι Πολιτισμού "Μάνος Λοΐζος" όχι μόνο να διατηρήσει ό,τι έχει καταφέρει, αλλά να αναβαθμίσει τη λειτουργία του, να διευρύνει το αποτύπωμά του.

Να συμβάλει στη διαπαιδαγώγηση των νέων κομμουνιστών, καλλιεργώντας το πολιτιστικό και μορφωτικό ενδιαφέρον, απαραίτητο στοιχείο για κάθε νέο επαναστάτη.

Να συνδεθεί ακόμα περισσότερο με τη νεολαία που ζει, μορφώνεται, εργάζεται στο κέντρο της Αθήνας, με τις Οργανώσεις της ΚΝΕ στα πανεπιστήμια και στον μεγαλύτερο δήμο της χώρας.

Να στηρίξει και να τροφοδοτήσει τα Πολιτιστικά Στέκια που λειτουργεί η ΚΝΕ στη Θεσσαλονίκη, στην Καλαμάτα, στα Γιάννενα, στον Πειραιά, στο Μενίδι, στην Καισαριανή. Να δώσει το έναυσμα στις Οργανώσεις της ΚΝΕ να δημιουργήσουν νέα Στέκια Πολιτισμού σε περισσότερες πόλεις και γειτονιές.

Εχουμε μπροστά μας πολλή δουλειά, γιατί το Στέκι μας δεν είναι μόνο ένας χώρος πολιτιστικής δραστηριότητας. Πρέπει και μπορεί να γίνει σημείο αναφοράς στη διεκδίκηση για ελεύθερο χρόνο και για τη δημιουργική αξιοποίησή του, για ολόπλευρη μόρφωση και πολιτιστική καλλιέργεια της νεολαίας. Να γίνει αντίβαρο - στον βαθμό που του αναλογεί - στην πολιτιστική σαβούρα με την οποία μας ταΐζει το σύστημα, σημείο συνάντησης για το πιο δραστήριο, ζωντανό, ριζοσπαστικό τμήμα της νεολαίας, που επειδή σκέφτεται και αμφισβητεί θέλει και να δημιουργήσει, να εκφραστεί.

Το Στέκι μέσα από τη λειτουργία του να συμβάλλει στο να γίνονται πράξη οι στίχοι του Μπέρτολτ Μπρεχτ από το ποίημά του "Εγκώμιο στη Μάθηση":"Μάθαινε και τ' απλούστερα! Γι' αυτούς που ο καιρός τους ήρθε, ποτέ δεν είναι πολύ αργά! Μάθαινε το αβγ, δεν σε φτάνει, μα συ να το μαθαίνεις! Μη σου κακοφανεί! Ξεκίνα! Πρέπει όλα να τα ξέρεις!".

Γιατί είμαστε εμείς αυτοί που ο καιρός τους ήρθε και πρέπει να μάθουμε, να γνωρίσουμε τον κόσμο, για να καταφέρουμε να τον αλλάξουμε.

Ηρθε λοιπόν ο καιρός που το πραγματικό δίλημμα, "τα κέρδη τους ή οι ζωές μας", προβάλλει πιο ξεκάθαρα από ποτέ.

Είναι πλέον φανερό ότι τα κέρδη των καπιταλιστών και οι ανάγκες του λαού και της νεολαίας δεν μπορούν να συμβαδίσουν. Είναι δύο κόσμοι σε διαρκή σύγκρουση. Στις μεταφορές, στους χώρους δουλειάς, στην Παιδεία, στην Υγεία, παντού, το καπιταλιστικό κέρδος δολοφονεί τις ανάγκες, τα όνειρα, το μέλλον της νέας γενιάς, ακόμα και την ανθρώπινη ζωή.

Πόσο μάλλον στον σημερινό κόσμο που "βράζει και φλέγεται", που ο λαός και η νεολαία καλούνται να πληρώσουν το τίμημα των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και τον κίνδυνο ενός γενικευμένου πολέμου.

Καλούνται να δώσουν το αίμα τους, για να περιφρουρήσουν τα κέρδη των μονοπωλίων της κάθε χώρας, στον πόλεμο μεταξύ ληστών για το ξαναμοίρασμα του κόσμου.

Καλούνται να χρεωθούν τον πολεμικό λογαριασμό των 800 δισ. της ΕΕ και τους υπέρογκους ΝΑΤΟικούς εξοπλισμούς.

Καλούνται να πληρώσουν τους "εμπορικούς πολέμους" μεταξύ των καπιταλιστών, τη νέα οικονομική κρίση που βρίσκεται μπροστά μας.

Αυτό είναι το πολεμικό προσκλητήριο που απευθύνουν στον λαό η κυβέρνηση της ΝΔ και τα άλλα συστημικά κόμματα, όπως κι αν εμφανίζονται, με δήθεν "προοδευτικό" μανδύα, με καρδούλες και σόου στη Βουλή, με ύμνους στον Τραμπ και κάλπικη δημαγωγία.

Αυτό είναι το μαύρο μέλλον που μας ετοιμάζουν το κεφάλαιο, το κράτος και οι ενώσεις του.

Δεν μπορεί όμως αυτό να είναι το δικό μας μέλλον.

Το δικό μας μέλλον θα το χτίσουμε εμείς, μεγαλώνοντας τις σημερινές ρωγμές του συστήματος, ανοίγοντας μεγάλα ρήγματα ανατροπής, γκρεμίζοντας τον σάπιο κόσμο της εκμετάλλευσης.

Μέσα από τα αδιέξοδα και τους ανταγωνισμούς των "από πάνω", μέσα από τους πόθους και τους αγώνες των "από κάτω", "μες στα σπαράγματα ενός κόσμου που αλλάζει, γεννιέται ορίζοντας για μια ζωή καινούργια".

Γι' αυτήν την καινούργια ζωή, απαλλαγμένη από την αδικία και τους πολέμους, αξίζει να παλέψει σήμερα κάθε νέος και νέα.

Να αγωνιστούμε μαζί, οργανωμένοι στα συνδικάτα και τους συλλόγους, ενάντια στα νέα "Τέμπη" που μας κυκλώνουν, διεκδικώντας πραγματικές αυξήσεις στους μισθούς και ανθρώπινα ωράρια δουλειάς, αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν Παιδεία και Υγεία, ενάντια στον πόλεμο και στην εμπλοκή της Ελλάδας.

Να ενισχύσουμε μαζί το ρεύμα συνολικής αμφισβήτησης της κυρίαρχης πολιτικής, του σάπιου και διεφθαρμένου κράτους, της ΕΕ και του ΝΑΤΟ.

Να βαδίσουμε μαζί στον δρόμο της σύγκρουσης με το καπιταλιστικό σύστημα και της οικοδόμησης μιας άλλης κοινωνίας, σοσιαλιστικής.

Ακολουθώντας την προτροπή του τελευταίου στίχου από το "Εγκώμιο στη μάθηση" του Μπρεχτ, που μας καλεί: "Εσύ πρέπει να πάρεις την εξουσία!". Για να γίνει πράξη αυτός ο τελευταίος στίχος, είναι απαραίτητα και η μόρφωση και η Τέχνη και ο Πολιτισμός!

Με τη σημαία ενός ανώτερου πολιτισμού, που συμβάλλει στον αγώνα για να ανθρωπέψει ο άνθρωπος!

Γι' αυτό και η ΚΝΕ ενισχύει την παρέμβασή της στο μέτωπο του Πολιτισμού, ξεχωρίζοντας το Στέκι της ως τον κατ' εξοχήν χώρο που συγκεντρώνει αυτήν την προσπάθεια μέσα στη χρονιά.

Για να δυναμώσει η επαφή της νεολαίας με την Τέχνη και τον Πολιτισμό που μπορεί να στεριώσει την πυξίδα του αγώνα της, να την εμπνεύσει στην κατεύθυνση της επαναστατικής αλλαγής του κόσμου, να συμπαρασύρει πολλούς ακόμη νέους να πάρουν μέρος σε αυτήν.

Την Τέχνη και τον Πολιτισμό που μπορεί να μπολιάσει την πάλη της νεολαίας με τόλμη, αντοχή, γνώση και υψηλά ιδανικά. Τα ιδανικά που ενέπνευσαν και τα πιο σπουδαία έργα του ανθρώπινου πολιτισμού και γι' αυτό έγιναν διαχρονικά, δημιούργησαν μια Τέχνη δεμένη με τις πλατιές κοινωνικές ανάγκες, μια Τέχνη επαναστατική, απελευθερωτική, γι' αυτό και Τέχνη αληθινή, ακαταμάχητη όταν συναντηθεί με τη νόηση και το συναίσθημα του ανθρώπου, ανίκητη μόλις διεισδύσει στον νου και στην καρδιά του.

Γι' αυτό και δεν φοβόμαστε τις σάπιες ιδέες και τα πρότυπα, τις έκπτωτες από καιρό "αξίες" που σταθερά διοχετεύει το σύστημα μέσα από την κυρίαρχη Τέχνη! Με την υπεροχή των επαναστατικών ιδεών και σύμμαχο τα λαμπρότερα διαμάντια της ανθρώπινης δημιουργίας, δίνουμε τη μάχη απέναντί τους!

Απέναντι στα φτηνά πολιτιστικά υποπροϊόντα που εξευτελίζουν τον άνθρωπο, τον υποτιμούν, αποθεώνουν τη ναρκωκουλτούρα, την ψευτομαγκιά, τον πλουτισμό, την εμπορευματοποίηση του σώματος και της σεξουαλικότητας, προβάλλουμε την Τέχνη που εξυψώνει τον άνθρωπο, διαπαιδαγωγεί και καλλιεργεί το συναίσθημα, τη φαντασία, τη νόηση, τη θέληση για δράση. Την Τέχνη που συμβάλλει στην ανάπτυξη της προσωπικότητας, που γεννά στον άνθρωπο την ανάγκη να ανοίξει τους ορίζοντες της σκέψης του.

Απέναντι σε μια καλλιτεχνική παραγωγή που απογοητεύει και καθηλώνει, που προβάλλει τον καπιταλισμό ως μονόδρομο, αντιπαραβάλλουμε την Τέχνη που υποστηρίζει το νέο στην πάλη του με το παλιό, την κοινωνική πρόοδο, που εμπνέεται και προβάλλει το φωτεινό μέλλον της ανθρωπότητας.

Απέναντι στην κυρίαρχη Τέχνη, που προβάλλει το υποκείμενο και την εμπειρία του ως μοναδικό κριτήριο της πραγματικότητας, αναδεικνύουμε την πραγματικά ριζοσπαστική Τέχνη, που συμβάλλει να κατανοήσουμε τον κόσμο ώστε να μπορέσουμε να τον αλλάξουμε, να τον απαλλάξουμε μια για πάντα από την καπιταλιστική βαρβαρότητα.

Απέναντι στον κυρίαρχο πολιτισμό, της σήψης και της παρακμής, με στόχο τη συνείδηση της νεολαίας, την αποχαύνωση, την κοινωνική απομόνωση, την αποδόμηση της προσωπικότητας, προβάλλουμε την Τέχνη που αφυπνίζει και καλλιεργεί τις αξίες της εργατικής τάξης και την ανυπότακτη στάση ζωής.

Απέναντι στην αποθέωση των διαφόρων ινφλουένσερς, που προβάλλουν μια φανταχτερή, στην ουσία της κενή και τις περισσότερες φορές ψεύτικη ζωή, αναδεικνύουμε τους πραγματικούς πρωταγωνιστές της ζωής, τους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες που παράγουν όλο τον πλούτο, τους αγωνιστές και τις αγωνίστριες που παλεύουν για μια καλύτερη ζωή.

Δίνουμε τη μάχη κοιτώντας μπροστά, όπως κάνει η ΚΝΕ σε κάθε μέτωπο! Με τη σημαία ενός ανώτερου πολιτισμού, που συμβάλλει στον αγώνα για να ανθρωπέψει ο άνθρωπος.

Κορυφαία έκφραση της ασίγαστης πολιτιστικής παρέμβασης της ΚΝΕ είναι το Φεστιβάλ ΚΝΕ - "Οδηγητή", που αποτελεί τον μεγαλύτερο διαχρονικά πολιτικό - πολιτιστικό θεσμό της χώρας. Πέρυσι γιόρτασε τα 50 του χρόνια, μαχητικά, ανατρεπτικά και νεανικά, μαζί με δεκάδες χιλιάδες νέους και νέες».

Συνεπήρε το κοινό η συναυλία που προετοίμασε η Ορχήστρα της ΚΝΕ, με τα τραγούδια των Μίκη Θεοδωράκη και Μάνου Χατζιδάκι από την παράσταση «Μαγική Πόλη». Μέσα από πολύμηνες πρόβες στο Στέκι, με την επιμέλεια του Μουσικού Τεό Λαζάρου, η ορχήστρα γνώρισε και μελέτησε το ρεπερτόριο των σπουδαίων συνθετών, εκπληρώνοντας και έτσι τον ρόλο της, όχι μόνο ως μουσικό σύνολο, αλλά κι ως εργαστήρι μουσικής μελέτης της ελληνικής - έντεχνης και λαϊκής μουσικής.

Η ορχήστρα ερμήνευε τα υπέροχα διαχρονικά τραγούδια, με λόγια των ίδιων των συνθετών, που αφορούσαν την παράσταση και τον ρόλο της τέχνης, να παρεμβάλλονται. Το πρόγραμμα κορυφώθηκε με την Ορχήστρα της ΚΝΕ να ερμηνεύει το «Καληνύχτα», ένα ποίημα που γράφτηκε από τον Πέτρο Γρανίτη το 1945 για την ΕΠΟΝ. Πέτρος Γρανίτης ήταν το ψευδώνυμο του Μάνου Χατζιδάκι. Το μετέτρεψε σε τραγούδι, μελοποιώντας το, ο Μίκης Θεοδωράκης.

Ο Υμνος της ΚΝΕ ολοκλήρωσε τη συναυλία, με το κοινό να καταχειροκροτεί την Ορχήστρα που κέρδισε τις εντυπώσεις.

Τεό Λαζάρου (μαέστρος, μουσική επιμέλεια), Δημήτρης Αναγνώστου (κρουστά), Πέτρος Γκιώνης (κιθάρα), Κατερίνα Δημοπούλου (κιθάρα), Γιάννης Ερης (μπουζούκι), Δήμητρα Ελευθερίου (τραγούδι), Μυρτώ Λάβαρη (ντραμς), Νέστορας Μπέσιος (τραγούδι), Χάρης Παπαϊωάννου (μπουζούκι), Δημήτρης Πέππας (κιθάρα), Τάσος Τσάκος (πιάνο), Μίνα Ψυχιά (τραγούδι), Κώστας Σταυρόπουλος (μπάσο).

Πλήθος κόσμου συμμετείχε στην εκδήλωση για τα 50 χρόνια από τον θάνατο του Νίκου Καββαδία την οποία διοργάνωσε το Σάββατο το Στέκι Πολιτισμού της ΚΝΕ στον Πειραιά «Τραβέρσο». Οπως τονίστηκε, άλλωστε, δεν θα μπορούσε το Πολιτιστικό Στέκι να μην τιμήσει τον ποιητή που από την τρίτη του ποιητική συλλογή πήρε το όνομά του.

Η εκδήλωση ξεκίνησε με ένα βίντεο - απόσπασμα συνέντευξης του ίδιου του ποιητή, και ακολούθησε ομιλία από τον Δημήτρη Κοκοβιάδη, στέλεχος της ΚΝΕ.

Ο Δ. Κοκοβιάδης σημείωσε ότι «ο Νίκος Καββαδίας δεν είναι απλώς ο ποιητής της θάλασσας και των ναυτικών. Μιλάει για τη δυνατότητα να ονειρεύεσαι έναν κόσμο χωρίς εκμετάλλευση, προτρέπει να κάνεις το αδύνατο ...δυνατό. Αλλωστε, όπως είχε επισημάνει και ο Θ. Μικρούτσικος, οι στίχοι του, "χόρεψε πάνω στο φτερό του καρχαρία", δεν σημαίνουν τίποτε άλλο παρά "κατάκτησε το αδύνατο". Και μόνο έτσι η πιο όμορφη θάλασσα θα έρθει, ακόμα κι αν αυτήν τη στιγμή φαίνεται μακριά στον ορίζοντα...».

Πρόσθεσε δε ότι ο Ν. Καββαδίας θα μείνει αξέχαστος γιατί μίλησε για τον απλό άνθρωπο, τον άνθρωπο του μόχθου, τον εργαζόμενο λαό. Μίλησε για τις δυσκολίες της δικής του ζωής, και έτσι ταυτίστηκε ο κόσμος με το έργο του. Ηρθε σε επαφή με τον αγώνα του λαού και συνδέθηκε μαζί του. Ηταν ένας από τους μεγάλους καλλιτέχνες που βγήκαν μπροστά κατά τον απελευθερωτικό αγώνα, έδωσαν δύναμη στον αγώνα αυτόν.

Κλείνοντας, κάλεσε τους νέους να δώσουν δυναμικό «παρών» στα προσεχή Μαθητικά Φεστιβάλ της ΚΝΕ και στις επόμενες δραστηριότητες του «Τραβέρσο».

Στη συνέχεια ο λόγος δόθηκε στους ανθρώπους που ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα του «Τραβέρσο» παρουσίασαν ποιήματα και σκίτσα εμπνευσμένα από τον Νίκο Καββαδία.

Ακολούθησε παρουσίαση από το χορευτικό συγκρότημα «Δια-κρητικό», και την εκδήλωση ολοκλήρωσε μουσικό αφιέρωμα με μελοποιημένα ποιήματα του Καββαδία.

Σε όλους τους παρευρισκόμενους δόθηκαν αναμνηστικό της εκδήλωσης και το βιβλίο - συλλογή ποιημάτων του Γιάννη Κομινόζογλου (ο οποίος «έφυγε» πρόσφατα από τη ζωή) «Διάλογος με έναν Marconi, Αφιέρωμα στον Νίκο Καββαδία». Τα βιβλία παραχωρήθηκαν στο «Τραβέρσο» από τον Σταύρο Κουρτάκη, την σύντροφο του συγγραφέα, Γκρέτα (Μαργαρίτα), και την κόρη του, Στέλλα, τους οποίους η ΚΝΕ ευχαρίστησε για την προσφορά τους.