«Σύντροφε διευθυντή,
Οι συνάδελφοι από το Οικονομικό Τμήμα της εφημερίδας, μας ζήτησαν χτες το απόγευμα, να τους δώσουμε στοιχεία για το εργοστάσιο φυσικού αερίου, που κατασκευάζεται στη Θεσσαλονίκη. Στους αρχικούς μας δισταγμούς να συμφωνήσουμε, που όπως φαίνεται έγιναν κατανοητοί και από τηλεφώνου, μας είπαν ότι πρέπει να βρούμε οπωσδήποτε χρόνο να κάνουμε το ρεπορτάζ, επειδή το θέμα ήταν σοβαρό, μια και ο υπουργός Ανάπτυξης μετά από συνάντηση που είχε με τον πρωθυπουργό, προέβαλε την ύπαρξη του, ως απόδειξη του αναπτυξιακού οργασμού, που γνωρίζει η Βόρεια Ελλάδα, χάρη στην εφαρμοζόμενη πολιτική.
Εξηγήσαμε ότι δεν υπάρχει πρόβλημα χρόνου κι ότι αφού η εφημερίδα χρειάζεται ένα τέτοιο ρεπορτάζ, είμαστε, όπως πάντα, πρόθυμοι να το ετοιμάσουμε.
Επειδή όμως οι συνάδελφοι του Οικονομικού, έκλεισαν αμέσως το τηλέφωνο και τώρα δεν απαντούν στις κλήσεις μας, λέμε σε σένα συμπληρωματικά, ότι η προθυμία μας, βεβαίως, είναι δεδομένη, αλλά το ρεπορτάζ θα το ετοιμάσουμε, μόλις εμφανιστεί στη Θεσσαλονίκη το πρώτο εργοστάσιο φυσικού αερίου. Μέχρι τότε θα "χτενίζουμε" όλοι μας την πόλη για να μη μας ξεφύγει η είδηση...
Συντροφικά
Το Γραφείο Θεσσαλονίκης του "Ρ"».
Φουντώνει μέρα με τη μέρα η προπαγάνδα του υπουργείου Παιδείας, καθώς πλησιάζει η μέρα έναρξης της νέας σχολικής χρονιάς. Σωρός οι όρκοι πίστης στην προτεραιότητα της Παιδείας, πάμπολλες οι δηλώσεις και οι ανακοινώσεις για διορισμούς εκπαιδευτικών, για την... αναβάθμιση των ΤΕΕ, αλλά κι αυτή των ΤΕΙ, για τη δήθεν αξιολόγηση των εκπαιδευτικών και του εκπαιδευτικού έργου, όπως βαφτίζεται η παραπέρα χειραγώγηση των εκπαιδευτικών, κλπ., κλπ. Μια ολόκληρη επιχείρηση δημιουργίας εντυπώσεων στην κοινή γνώμη βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη. Η κυβέρνηση βρίσκεται σε οργασμό εργασίας, μοχθεί και παλεύει για την ουσιαστική βελτίωση της Παιδείας...
Η πραγματικότητα, όμως, είναι πολύ διαφορετική και εκθέτει την κυβέρνηση και την πολιτική της, από κάθε άποψη. Δεν είναι μόνα τα γνωστά και αδιάψευστα στοιχεία ότι στα χρόνια εφαρμογή της αντιεκπαιδευτικής μεταρρύθμισης, 30.523 μαθητές εκδιώχθηκαν από κάθε μορφή εκπαιδευτικής διαδικασίας, δηλαδή το 1/4 των παιδιών που βγήκαν από το Γυμνάσιο τη χρονιά '96-'97. Δεν είναι μόνον η ταξική γεωγραφία της αποτυχίας κατά τις περσινές εξετάσεις, που και φέτος αναμένεται παρόμοια. Κάποια νέα στατιστικά στοιχεία που είδαν το φως της δημοσιότητας επιβεβαιώνουν το γεγονός, ότι η ταξική σφραγίδα στην Παιδεία γίνεται όλο και περισσότερο έντονη, κάνοντας την τελευταία όλο και λιγότερο προσιτή στα παιδιά της μεγάλης πλειοψηφίας των λαϊκών και εργατικών οικογενειών.
Ενα τέτοιο στοιχείο συμπεριλαμβάνεται στην έρευνα που έκανε το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων υπό τον καθηγητή Γ. Παπακωνσταντίνου και αναφέρει, ότι οι υποψήφιοι φοιτητές του 1999 δαπάνησαν για φροντιστήρια και ιδιαίτερα μαθήματα 230 δισ. δρχ. το χρόνο προκειμένου να πετύχουν την είσοδό τους στο πανεπιστήμιο. Ποσό, το οποίο είναι αρκετά μεγαλύτερο από προηγούμενα χρόνια και ισούται με το 1/6 περίπου της φετινής συνολικής κρατικής δαπάνης για την Παιδεία.
Αλλωστε, ποιος δε γνωρίζει, πως η μηνιαία δαπάνη σ' ένα σχετικά καλό φροντιστήριο, για έναν μαθητή της Γ' Λυκείου, έχει ξεπεράσει τις 150.000 δραχμές; Ποιος δε γνωρίζει, επίσης, πως το μηνιαίο κόστος διαμονής ενός φοιτητή ή σπουδαστή, σε σχολή που βρίσκεται μακριά από τον τόπο κατοικίας του, φτάνει και ξεπερνά ένα μέσο μηνιαίο εργατικό μισθό; Ποιος δε γνωρίζει, ακόμη, τη συνεχή και πολύμορφη υποβάθμιση της παρεχόμενης μόρφωσης από τη... δημόσια και... δωρεάν Παιδεία, ως αποτέλεσμα - πρώτα και κύρια - των κυβερνητικών πολιτικών;
Μπόλικα τα είχε τα συγχαρητήρια και τα καλά λόγια για τους πυροσβέστες ο Κ. Σημίτης, στη διάρκεια της προχτεσινής επίσκεψής του στο Συντονιστικό Επιχειρησιακό Κέντρο του Πυροσβεστικού Σώματος. Και δε λέμε, πως δεν αξίζουν τα λόγια αυτά οι πυροσβέστες, που δίνουν πραγματικές μάχες, τις περισσότερες φορές μέσα σε πολύ αντίξοες συνθήκες και μην έχοντας τα απαραίτητα και σύγχρονα μέσα και εφόδια.
Φανταζόμαστε, όμως, πως άλλα πράγματα κυρίως θα περίμεναν να ακούσουν οι πυροσβέστες από τον πρωθυπουργό. Και πρώτα και κύρια, την απάντηση της κυβέρνησης στα δίκαια αιτήματα, που πρόβαλλαν με σειρά πανελλαδικών κινητοποιήσεων όλο το προηγούμενο χρονικό διάστημα. Οπως, για παράδειγμα, η αναγνώριση της δουλιάς τους, ως ανθυγιεινής και επικίνδυνης. Γι' αυτά, όμως, ο Κ. Σημίτης δεν είπε απολύτως τίποτε...