Μπόλικη η φιλολογία των ημερών, με αφορμή το τελευταίο γκάλοπ, που φέρνει τον Σημίτη να προηγείται του Καραμανλή κατά δύο μονάδες, ενώ τον Ιούνη ο τελευταίος βρίσκονταν μπροστά κατά 10 μονάδες. Οσοι αποδέχονταν πλήρως τα στοιχεία του Ιούνη αμφισβητούν τα τωρινά και το αντίθετο. Περιττό να σημειώσουμε την ιδιοτέλεια, τη μικροκομματική σκοπιμότητα και την υποκρισία, που σφραγίζει τη στάση όλων τους. Το μόνο, ίσως, που χρειάζεται να τονίσουμε για μια ακόμη φορά, είναι το εξής: Οι λεγόμενες έρευνες της κοινής γνώμης και τα όσα λέγονται ή γράφονται γι' αυτές, παίζουν συνήθως το ρόλο επιχείρησης χειραγώγησης των πολιτικών και κοινωνικών εξελίξεων στη χώρα μας. Πίσω από τα τέτοια ή άλλα ποσοστά κρύβονται, πρώτα και κύρια, πολιτικές και κομματικές σκοπιμότητες, εκστρατείες προπαγάνδας και δημιουργίας τεχνητών εντυπώσεων, μηνύματα από οικονομικά ισχυρούς προς τους εταίρους του δικομματισμού ή το αντίστροφο και πάει λέγοντας.

Ας σταματήσουν, επομένως, να μας ζαλίζουν με τις διάφορες αναλύσεις και αναζητήσεις για τις αιτίες και τους παράγοντες που αντέστρεψαν το πολιτικό σκηνικό, κλπ. κλπ. Βαρεθήκαμε...

Μία «αποκλειστική» αρμοδιότητα είχε απομείνει στον Κ. Σημίτη, αυτή του διορισμού των μελών της κυβέρνησης, αλλά και αυτή του... αφαιρείται. Το «Βήμα της Κυριακής», πριν από τον αναμενόμενο για μετά του συνέδριο του ΠΑΣΟΚ ανασχηματισμό, αποφάνθηκε ότι «μόνος αμετακίνητος υπουργός είναι ο Γ.Α. Παπανδρέου». Θα θυμάστε ασφαλώς ότι ήταν η ίδια εφημερίδα που πριν μερικές βδομάδες είχε χρίσει» τον Γ. Παπανδρέου «διάδοχο» του Κ. Σημίτη, ενώ η ομογάλακτος του συγκροτήματος είχε... εκλέξει πρόσφατα τον Κ. Λαλιώτη γραμματέα του ΠΑΣΟΚ. Ρητορικό μάλλον το ερώτημα, ποιος διορίζει τους υπουργούς;

Αν αναρωτηθείτε μετά από αυτά, «και ο Σημίτης; Ποιο ρόλο του επιφυλάσσουν», θα πρέπει να αναζητήσετε την απάντηση στο πρωτοσέλιδο άρθρο του Στ. Ψυχάρη με τίτλο «Ξέρει, θέλει, θα το κάνει;», στο οποίο αφού δηλώνει ευθαρσώς ότι το κείμενο της πρωθυπουργικής ομιλίας στη ΔΕΘ «θα μπορούσε να αποτελέσει το πρώτο μέρος του σημερινού άρθρου του "Βήματος"», ζητά χειροπιαστές «επιδόσεις». «Τα περί διαρθρωτικών αλλαγών τα ακούσαμε και άλλοτε», αναφέρει το αφεντικό του συγκροτήματος και δε διστάζει να θέσει ευθέως τα... καθήκοντα: «Ας ελπίζομε ότι θα βρει (σ.σ. ο Κ. Σημίτης) το σθένος και τους συνεργάτες να τα επιτελέσει». Για όποιον δεν κατάλαβε, ο Κ. Σημίτης θα «κριθεί» - ευνόητο από ποιους - από το αν θα καταφέρει να βρει τρόπους να υλοποιήσει άμεσα τις περιβόητες «διαρθρωτικές αλλαγές». Διαφορετικά, υπάρχουν και οι έτοιμες «εφεδρείες»...

Η «αμεροληψία» του οργάνου δεν αμφισβητείται: ανώτατη δικαστική αρχή του Κοσόβου (υπό την αιγίδα του ΟΗΕ, δηλαδή του ΝΑΤΟ). Αυτή λοιπόν η «αρχή» αποφάνθηκε προχτές ότι «οι πράξεις βίας του καθεστώτος Μιλόσεβιτς το 1999 δεν μπορούν να χαρακτηριστούν γενοκτονία, διότι ο σκοπός τους δεν ήταν η εξόντωση της αλβανικής εθνοτικής ομάδας»... Τα ίδια τα όργανά τους αναγκάζονται πλέον να ομολογήσουν, ελλείψει βέβαια οποιωνδήποτε αποδεικτικών στοιχείων, ότι τα περί «εθνοκάθαρσης» ήταν ένα κατασκεύασμα της ΝΑΤΟικής προπαγάνδας προκειμένου να δικαιολογηθούν οι δολοφονικοί βομβαρδισμοί. Περιττό να πούμε ότι η είδηση πέρασε στα «ψιλά». Δε συμφέρει, πολύ περισσότερο που η δίκη του Μιλόσεβιτς θα κρατήσει για καιρό και τέτοιες αλήθειες κάθε άλλο παρά ευνοούν τις εξελίξεις, που θέλουν γι' αυτή. Εννοείται, για το καλό της «σταθερότητας και της ειρήνης στην περιοχή», όπως θα έλεγε και ο Κ. Σημίτης.