ΣΤΟ ΣΤΟΧΑΣΤΡΟ ΟΙ ΛΑΟΙ

Τραγούδι των αγώνων της νιότης

Στα παλικάρια, τα αγόρια και τα κορίτσια της ΚΝΕ και τους συμπαραστάτες των αγώνων. Στα παιδιά που τραγουδάνε και αγωνίζονται για την υπεράσπιση της ζωής από τους επικυρίαρχους της πλανητικής βίας. Σε σας που θέλετε ν' αλλάξετε αυτή τη ζωή, αλλάζοντας τον κόσμο.

Οπως τότε, που πολεμούσαμε και τραγουδούσαμε για να υπερασπιστούμε τη ζωή από τη ναζιστική μηχανοκίνητη λαίλαπα, του ίδιου -στην ουσία - ταξικού αντίπαλου, που μεταμορφώνεται σήμερα κάτω από το ίδιο εκείνο παλιό έμβλημα της «νέας τάξης».

Στα καθαρά, τίμια πρόσωπά τους, η ελπίδα, η απαντοχή, η συνέχεια, που συνδέει ένα ηρωικό παρελθόν, το αγωνιστικό παρόν ν' αλλάξουμε τον κόσμο και να τον απελευθερώσουμε από τους σημερινούς δυνάστες και τους κήρυκες του τρίτου παγκόσμιου πολέμου και της ολοκληρωτικής καταστροφής.

Κορίτσια και αγόρια της ΚΝΕ, σε σας μεταλαμπαδεύεται, με τιμή, η φλόγα από τις μανάδες και τους πατεράδες, από τους παππούδες και τις γιαγιάδες σας, από τους παλιότερους και νέους κομμουνιστές, σε μια ταξική σκυταλοδρομία ολυμπισμού, μακριά από τα εμπορευματοποιημένα «αθλητικά» προϊόντα των παγκοσμιοποιημένων αγορών.

Στις αρχαίες Ολυμπιάδες έριχναν τα τείχη στις πατρίδες όσων γύριζαν στεφανωμένοι με τον κότινο, το ταπεινό κλωνάρι της αγριλιάς.

Τα σημερινά τείχη που ορθώνει ο καπιταλισμός, στην περίκλειστη αρένα των συμφερόντων του, δεν πέφτουν μόνα τους. Για να αλλάξουμε τον κόσμο, χρειάζεται αυτό που σάλπιζε ο «αγωνιστικός» Παλαμάς: «Ακούστε, εγώ 'μαι ο γκρεμιστής γιατί είμ' εγώ ο χτίστης. Εγώ της άρνησης πιστός κι ακριβογιός της πίστης».

Εσάς, τα παλικάρια των αγώνων δε σας ξεγελούν με τα καθρεφτάκια που ξεγελούσαν τους Ινδιάνους, για να τους εξοντώσουν, μετά. Δε σας ξεγελούν με ψευτιές, μάγια και θαύματα, ούτε με τις ουσίες των τεχνητών παραδείσων. Γιατί εσείς πατάτε γερά στη γη σ' αυτό το «πάλεμα που θέλει νου και καρδιά...» και γνώση.

Του Γιώργου Κ. ΤΣΑΠΟΓΑ