«Και αυτή τη χρονιά, πιστοί στο ραντεβού μας με τους νέους που ονειρεύονται, με τους νέους που δεν τρώνε τη φόλα, με τους νέους που τα θέλουν όλα. Μιλάω για τους Κνίτες. Και εκείνοι και εμείς εδώ για ανταλλαγή συναισθηματικών απόψεων. Εμείς, βέβαια, από το πάλκο, εκείνοι από κάτω, τελικά με ένα στόχο, την ψυχαγωγία και την καλλιέργεια».

«Είμαι από τους ανθρώπους που ξεκίνησαν στα πρώτα φεστιβάλ της ΚΝΕ και είναι πολύ συγκινητικό να βλέπω ότι αυτό το πράγμα έχει ανδρωθεί. Σε αυτό το γεγονός συμμετέχουν καλλιτέχνες, άνθρωποι ανεξαρτήτου κομματικής ταυτότητας, άνθρωποι που αγαπούν την πρόοδο και σέβονται τους νέους ανθρώπους».

«Η συμμετοχή μου στα Φεστιβάλ της ΚΝΕ οφείλεται στο γεγονός ότι πρόκειται για τη μόνη μεγάλη κοινωνική ομάδα που έχει ακόμα και συνείδηση και πολιτική κρίση και στάση. Αυτό το βλέπεις όχι μόνο με την επίσημη γραμμή του Κόμματος, αλλά και με τον κόσμο που έρχεται στα φεστιβάλ. Εχει ενιαία στάση ζωής, ενιαία αντίληψη για τον πολιτισμό της πατρίδας μας, ο οποίος κινδυνεύει από την ισοπεδωτική παγκοσμιοποίηση και του οποίου τα μακραίωνα εθνικά χαρακτηριστικά πρέπει να διατηρήσουμε. Ενα στοιχείο του πολιτισμού μας είναι το λαϊκό τραγούδι, το οποίο σχεδιασμένα πολεμιέται από ξένα κέντρα και το ρόλο που παίζουν οι πολυεθνικές εταιρίες δίσκων, γιατί το λαϊκό τραγούδι με την αυθεντικότητά του ενώνει το λαό στα κοινά προβλήματά του».

«Προσωπικά συμμετέχω για πρώτη φορά στο Φεστιβάλ της ΚΝΕ. Μαζί με τον Κώστα Μακεδόνα, τραγουδήσαμε και στις προφεστιβαλικές της Θεσσαλονίκης και της Πάτρας. Από οργανωτική άποψη το Φεστιβάλ δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από τα καθ' αυτό επαγγελματικά φεστιβάλ. Πέρα από αυτό, χαίρομαι που συμμετέχω, γιατί η νεολαία που το παρακολουθεί στέλνει το μήνυμα "Ο ιμπεριαλισμός δε θα περάσει" και νομίζω ότι κι εμείς συμμετέχοντας είναι σαν να "φωνάζουμε" το ίδιο μήνυμα».

«Είμαι πολύ χαρούμενη που συμμετέχω και φέτος στο Φεστιβάλ της ΚΝΕ. Αυτό το γεγονός με ικανοποιεί διπλά και σαν άνθρωπο, αλλά και σαν καλλιτέχνη. Πιστεύω πως για όλους μας είναι μια πρόκληση, για να δίνουμε κάθε χρόνο ένα δυνατότερο αγωνιστικό παρών, καταθέτοντας τον καλύτερο εαυτό μας και με συγκινούν ιδιαίτερα αυτά τα παιδιά που αγωνίζονται για ένα καλύτερο αύριο. Φέτος το Φεστιβάλ έχει ιδιαίτερη σημασία, γιατί με όλα αυτά που συμβαίνουν στον πλανήτη η κατάσταση είναι έκρυθμη. Εμείς εδώ, απ' αυτή τη γωνιά της γης, με το τραγούδι μας στέλνουμε μήνυμα ειρήνης στα πέρατα του κόσμου».

«Κατ' αρχήν έρχομαι πολλά χρόνια στο Φεστιβάλ. Σαφώς υπάρχει μια προσπάθεια για ανάκαμψη. Το γεγονός ότι παρουσιάζεται εδώ ένα κομμάτι του πολιτισμού μας και του πολιτισμού των άλλων χωρών είναι σημαντικό, άσχετα με το τι δυναμική έχει αυτό κάθε χρονιά ή όχι. Στο Φεστιβάλ συμμετέχουν καλλιτέχνες που προβάλλουν το ελληνικό τραγούδι με την αλήθεια τους. Το Φεστιβάλ, δε, ενδιαφέρεται, από οργανωτικής πλευράς, για τέτοιους ανθρώπους και αυτό πολύ μου αρέσει, δεν ενδιαφέρεται, δηλαδή, μόνο για "ονόματα", αλλά για ανθρώπους που είναι συνεπείς σ' αυτό που κάνουν και αυτό πιστεύω ότι είναι το πιο σημαντικό πράγμα που κάνει το Φεστιβάλ».

«Πρόκειται για ένα κορυφαίο πολιτιστικό γεγονός. Μου άρεσε πολύ το σύνθημα και πιστεύω ότι ο κόσμος θα αλλάξει δύσκολα, αλλά τελικά θα αλλάξει. Είμαι αισιόδοξη γι' αυτό, εξάλλου το βλέπουμε καθημερινά με τα καινούρια κινήματα που αναπτύσσονται ενάντια στην παγκοσμιοποίηση που θέλουν να επιβάλουν οι ισχυροί».

Το 27ο Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή» πέρασε πλέον στην ιστορία με μεγάλη επιτυχία, ολοκληρώνοντας τις εκδηλώσεις του το περασμένο Σάββατο 22 του Σεπτέμβρη, με τις κεντρικές τετραήμερες εκδηλώσεις στην Πανεπιστημιούπολη στα Ιλίσια. Είναι γεγονός και πέρα από κάθε αμφισβήτηση ότι αποτέλεσε ένα κορυφαίο πολιτικό και πολιτιστικό γεγονός, με μεγάλη εμβέλεια, που αγκαλιάστηκε από χιλιάδες λαού και νεολαίας. Ο «Ρ» έχει παρουσιάσει ήδη σε προηγούμενα φύλλα του τις μέρες του Φεστιβάλ ρεπορτάζ από όλες τις εκδηλώσεις, καθώς και δηλώσεις των καλλιτεχνών που συμμετείχαν την Τετάρτη και την Πέμπτη. Από τις σημερινές σελίδες συνεχίζουμε με τα καλλιτεχνικά δρώμενα τις δύο επόμενες μέρες, Παρασκευή και Σάββατο και τις δηλώσεις των αξιόλογων καλλιτεχνών που «στόλισαν» το πρόγραμμά τους. Επίσης, παρουσιάζει τους νέους καλλιτέχνες εικαστικών τεχνών, που φέτος είχαν το δικό τους χώρο εκθέτοντας τα έργα τους και επικοινώνησαν άμεσα μέσα από τη φιλοξενία του Φεστιβάλ με ευρύτερο κοινό.

«Η συμμετοχή μου στο Φεστιβάλ είναι πλέον για μένα υποχρέωση. Το Φεστιβάλ αυτό και η ΚΝΕ με στηρίζει από το 1991, τότε που ο μόνος που το ήξερε ότι πιθανόν τραγουδάω ήταν η μητέρα μου. Με λίγα λόγια, ούτε η μάνα μου δε με ήξερε. Παρ' όλα αυτά, η ΚΝΕ με στήριζε όταν έκανα δουλιές και με τους "Χαΐνηδες" και μόνος μου. Τώρα που τα πράγματα πάνε καλά, είναι υποχρέωσή μου να είμαι στο Φεστιβάλ, όχι μόνο ανταποδίδοντας τη στήριξη, αλλά επειδή είναι - και μόνο πολιτιστικά να το δει κανείς - ένα από τα μεγαλύτερα γεγονότα του Σεπτέμβρη».