Δεν είναι καινούριο φαινόμενο για τη CIA να στήνει εταιρίες σαν προκάλυμμα για την πραγματοποίηση μυστικών επιχειρήσεων σε ξένες χώρες. Τέτοια ήταν για παράδειγμα η «Αίρ-Αμέρικα», μια αεροπορική εταιρία της CIA που λειτούργησε για πολλά χρόνια στη νοτιοανατολική Ασία. Αλλά είναι η πρώτη φορά που η CIA (την οποία οι πράκτορές της αποκαλούν: «η Εταιρία»), προχωρά στην επίσημη και ανοιχτή σύσταση επενδυτικής εταιρίας για τον προσεταιρισμό χρήσιμης γι' αυτήν νέας τεχνολογίας και γενικά για την αξιοποίηση και διοχέτευση της ερευνητικής δραστηριότητας στον ιδιωτικό τομέα, στην κατεύθυνση που επιθυμεί η υπηρεσία.

Η εταιρία της «Εταιρίας» έχει το όνομα «Ιν-Κιου-Τελ» (In-Q-Tel) και επενδύει κεφάλαια (που προέρχονται από τον κρατικό προϋπολογισμό των ΗΠΑ) σε συνήθως μικρές, πολλά υποσχόμενες εταιρίες. Εταιρίες σαν αυτές που δημιουργούνται όταν μια ομάδα ερευνητών φύγει από κάποια μεγάλη επιχείρηση για να δοκιμάσει τις δυνάμεις της στον επιχειρηματικό χώρο, έχοντας στις αποσκευές της μεγάλη εμπειρία και μερικές καλές ιδέες για εμπορικές εφαρμογές μιας ανακάλυψης ή εφεύρεσης.

Η «Ιν-Κιου-Τελ» διερευνά συνεχώς τι νέο υπάρχει σε όλους τους επιστημονικούς τομείς (αξιοποιώντας τα τεράστια μέσα που διαθέτει η CIA) και πλησιάζει όποια νεοσύστατη επιχείρηση ή μεμονωμένο ερευνητή την ενδιαφέρει, προσφέροντας ερευνητικά κονδύλια ή και μόνιμη χρηματοδότηση, αρκεί να εξασφαλίσει ότι θα έχει δικαίωμα (συνήθως αποκλειστικό) στα προϊόντα. Βέβαια, μετά από τρία χρόνια λειτουργίας, η ύπαρξη της «Ιν-Κιου-Τελ» είναι γνωστή ευρέως στις ΗΠΑ και συχνά οι ενδιαφερόμενοι πηγαίνουν οι ίδιοι να ζητήσουν χρηματοδότηση.

Ιδιαίτερος τομέας της δραστηριοποίησης της «Ιν-Κιου-Τελ» (τουλάχιστον με βάση τις δηλώσεις στελεχών της) είναι η βιομηχανία της πληροφορικής. Η CIA χρειάζεται μια σειρά από τεχνολογίες αιχμής: λογισμικό ασφάλειας για το Ιντερνετ (ανίχνευση και αντιμετώπιση προσπαθειών διείσδυσης στα δίκτυά της και δυνατότητα δικής της διείσδυσης στα δίκτυα των άλλων), λογισμικό διαχείρισης πληροφοριών (ταξινόμηση και αξιοποίηση του τεράστιου όγκου δεδομένων που εισρέουν καθημερινά στα συστήματά της από τους αναλυτές της και τα αυτόματα συστήματα ανάλυσης που διαθέτει), λογισμικό ασφάλειας εσωτερικών δικτύων κτλ.

Η «Ιν-Κιου-Τελ» λειτουργεί σαν τυπική εταιρία και έτσι ελάχιστοι από τους 36 υπαλλήλους της χρειάζεται να έχουν διαβάθμιση ασφαλείας. Μέσα στη CIA υπάρχει μια διεύθυνση με τίτλο Κέντρο Διασύνδεσης με την «Ιν-Κιου-Τελ», που ευθύνη της είναι να καθοδηγεί την «Ιν-Κιου-Τελ» σχετικά με τις τεχνολογίες που θα μπορούσαν να καλύψουν τις ανάγκες της υπηρεσίας.

Για να βρει τεχνολογίες που μπορούν να αναπτυχθούν γρήγορα και να προσαρμοστούν στις ανάγκες της CIA, η «Ιν-Κιου-Τελ» αφιερώνει πολύ χρόνο στην εξέταση των συστημάτων λογισμικού ανοιχτού κώδικα (open source) που προσφέρονται στον καθένα για χρήση μέσω του Ιντερνετ, ή από τον ειδικό Τύπο. «Είναι καταπληκτικό τι μπορείς να μάθεις κάνοντας ακριβώς αυτό» επισημαίνει ο Κ. Τάκερ, στέλεχος της «Ιν-Κιου-Τελ». «Είναι επίσης καταπληκτικό τι δεν μπορεί να μάθεις», συμπληρώνει. Η «Ιν-Κιου-Τελ» γεμίζει το κενό αυτό ανιχνεύοντας τις λιγότερο ορατές τεχνολογίες. «Υπάρχει ένα τεράστιο υπόγειο ρεύμα από εταιρίες που δεν κάνουν γνωστή την ύπαρξή τους στην αγορά, είτε για να διατηρήσουν εμπορικά μυστικά, είτε το τεχνολογικό προβάδισμα που έχουν, μέχρι να γίνουν μεγαλύτερες», εξηγεί ο Τάκερ. «Υπάρχουν τεράστιες ποσότητες εφευρετικότητας σ' αυτόν τον τομέα της οικονομίας».

Για να πετύχει καλύτερα τους στόχους της, η «Ιν-Κιου-Τελ» συνεργάζεται με άλλους επιχειρηματίες κεφαλαίου «υψηλού ρίσκου», καθώς και επενδυτικές τράπεζες, ώστε να απλώσει τα πλοκάμια της όσο μπορεί πιο μακριά. Οταν συμφωνήσει για χρηματοδότηση, συχνά φροντίζει μέσω της CIA να καλυφθεί με πέπλο μυστικότητας η δραστηριότητα της επιχείρησης - συνεργάτη. Ετσι κανένας δε βρίσκεται να μιλήσει για τα τεχνολογικά προϊόντα που παράγονται σαν αποτέλεσμα της συνεργασίας. Μάλιστα, συχνά, ούτε οι ιδιοκτήτες και οι εργαζόμενοι των επιχειρήσεων αυτών γνωρίζουν ποια ακριβώς θα είναι η χρήση των τεχνολογιών που παραδίδουν στα χέρια της CIA.

Ενας απ' τους λόγος που πολλές νεοσύστατες μικρές επιχειρήσεις ελκύονται στην «Ιν-Κιου-Τελ» και στο μεγάλο προστάτη της, είναι ότι δε θα είχαν καμιά πιθανότητα αν επιδίωκαν να τους ανατεθούν απευθείας κρατικά συμβόλαια, λόγω του πολύπλοκου και δαπανηρού γραφειοκρατικού συστήματος που χαρακτηρίζει αυτού του είδους τις μπίζνες. «Τους παρέχουμε μια ευκαιρία να παίξουν στο παιχνίδι αυτό, χωρίς να είναι ανάδοχοι δημόσιων έργων», παρατηρεί ο Τάκερ.

Η δραστηριότητα της CIA μέσω της Ιν-Κιου-Τελ έχει κινήσει το ενδιαφέρον και άλλων υπηρεσιών και τμημάτων του κράτους των ΗΠΑ. Η ΝΑΣΑ παρακολουθεί στενά τη σχετική δραστηριότητα εξετάζοντας το ενδεχόμενο ανάλογων κινήσεων από μέρους της. Ο στρατός των ΗΠΑ προχώρησε παραπέρα: Τον περασμένο Γενάρη ζήτησε από την Επιστημονική Επιτροπή του, μια ομάδα πολιτών ειδικών, να εξετάσει τις προοπτικές από τη δημιουργία μιας δικιάς του εταιρίας άμεσης διείσδυσης στα επιστημονικά εργαστήρια μέσω παροχής ερευνητικών κονδυλίων.

Οι επιστήμονες που δεν εκχωρούν την επιστημοσύνη και τον προοδευτισμό τους για μια χούφτα δολάρια, οι επιστήμονες που θέλουν την επιστήμη να υπηρετεί τα λαϊκά συμφέροντα, ας βαστήξουν γερά. Συμπράττοντας με την κάθε «Ιν-Κιου-Τελ», χρήσιμα για την ανθρωπότητα επιστημονικά επιτεύγματα ίσως μείνουν στα συρτάρια, αν βάζουν σε κίνδυνο τη σταθερότητα του καπιταλιστικού συστήματος και τον εντεινόμενο αυταρχισμό του. Αλλα πάλι, ίσως χρησιμοποιηθούν σε βάρος των λαϊκών μαζών, αντί για το καλό τους. Κανείς απ' όσους θα εισπράξουν τα αργύρια της εξαγοράς δε θα δικαιούται να πει ότι δεν ήξερε. Οσο γι' αυτούς που συνειδητά και με θέρμη θα συμφωνήσουν, ας έχουν υπόψη ότι η ιστορία μπορεί να τους κατατάξει δίπλα στον Οπενχάιμερ (μετανοημένο εκ των υστέρων) κατασκευαστή της πρώτης ατομικής βόμβας, ή ακόμα και δίπλα στον Μένγκελε και τους ναζί επιστήμονες που εξαγόρασαν και απάλλαξαν οι ΗΠΑ, για να τις βοηθήσουν με την... πείρα τους, στην κατασκευή πυραύλων, χημικών και βιολογικών όπλων.