Associated Press

Μετακίνηση καταδιωκτικού και μεταγωγικού αμερικανικών αεροσκαφών από βάση της Ισπανίας προς άγνωστη κατεύθυνση...

των πολέμων πρέπει να εκμηδενίσουμε

τον ιμπεριαλισμό»

Ι. Στάλιν

Οι Γερμανοί ρεβανσιστές, ενισχυμένοι από τα λόμπι των μεγάλων δυνάμεων να εξοπλίσουν τη Γερμανία, με τη δικαιολογία του «ζωτικού χώρου», αφού κουρέλιασαν τη «Συνθήκη των Βερσαλλιών», ξεκίνησαν το ματοκύλισμα του κόσμου. Σ' εκείνη την παγκόσμια σύρραξη υποχρεώθηκε να μπλεχτεί και η ΕΣΣΔ - η μόνη τότε σοσιαλιστική χώρα. Αυτό έγινε ύστερα από την ύπουλη επίθεση του άξονα στις 22 Ιούνη του 1941. Από κείνη την ιστορική στιγμή η Σοβιετική Ενωση πήρε την πρωτοβουλία για την παραπέρα εξέλιξη του πολέμου. Για την ίδια, ο πόλεμος είχε το χαρακτήρα της υπεράσπισης της σοσιαλιστικής πατρίδας. Για τους υποδουλωμένους λαούς είχε χαρακτήρα αντιφασιστικό, απελευθερωτικό.

Ομως, τώρα η ΕΣΣΔ, μαζί με τις άλλες σοσιαλιστικές χώρες στέκανε άγρυπνοι φρουροί της Ειρήνης. Και εμπόδιο για μια καινούρια ανθρωποσφαγή. Αυτό ανάγκαζε τα διάφορα ιμπεριαλιστικά κέντρα να περιορίζουν τις δραστηριότητές τους στο κυνήγι του κέρδους, της υπεραξίας, της εκμετάλλευσης της εργασίας, καθώς και τις προσπάθειές τους ν' αποκτήσουν περισσότερες σφαίρες επιρροής. Και άρχισαν να μεθοδεύουν εθνικιστικές και θρησκευτικές έριδες και να προκαλούν τοπικές συγκρούσεις. Συνάμα, επινόησαν, δίχως τη θέληση των λαών, τη δημιουργία διάφορων οργανισμών, όπως το ΝΑΤΟ, τη ΔΤ, το ΠΟΕ, την ΕΟΚ που μεταλλάχτηκε σε Ευρωπαϊκή Ενωση, για να μπορούν ν' αντιμετωπίζουν τις οικονομικές κρίσεις και για να είναι σε θέση να απομυζούν ευκολότερα τις άλλες χώρες. Ειδικότερα, οι ΗΠΑ, με γκανγκστερικές τρομοκρατίες και εκβιασμούς ρίχτηκαν να εκμεταλλεύονται τους λαούς και με το δόγμα της «νέας τάξης» και της «παγκοσμιοποίησης» χαλκεύουν τα δεσμά για την παγκόσμια κυριαρχία τους.

Παράλληλα, δεν είχαν ποτέ σταματήσει να υπονομεύουν την ΕΣΣΔ και τα άλλα σοσιαλιστικά κράτη που είχαν δημιουργηθεί μετά τον πόλεμο, από την εργατική τάξη - ίσα με τη μέρα της ανατροπής των καθεστώτων τους.

Κάτω από τις νέες δημιουργημένες διεθνείς συνθήκες οξύνθηκαν οι αντιθέσεις στον καπιταλιστικό κόσμο και χειροτέρεψαν οι πολιτικοί, οικονομικοί και κοινωνικοί όροι. Η φτώχεια μεγάλωσε, η ανεργία αυξήθηκε και τα ναρκωτικά, η πορνεία και η εγκληματικότητα πήραν επικίνδυνες διαστάσεις. Ωστόσο, οι ιμπεριαλιστές κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν, δείχνουν ευχαριστημένοι ότι όλα είναι «ρόδινα», κρύβουν τις ανησυχίες τους, που ταράζουν τον ύπνο τους, και αντιπαρέρχονται, ετσιθελικά, τους αντικειμενικούς νόμους του ιστορικού γίγνεσθαι.

Μπροστά σ' αυτή την κατάσταση, σήμερα, ξεπηδάει το μεγάλο ερώτημα: Θα μπορέσουν όλα τα ιμπεριαλιστικά κράτη να συμβιώσουν ειρηνικά και να μοιράζονται τον κόσμο δίχως προστριβές, δίχως πόλεμο; Μερικοί απολογητές του αμερικάνικου ιμπέριουμ, για εφησυχασμό και παραπλάνηση υποστηρίζουν πως τώρα η Ειρήνη δεν κινδυνεύει, αφού οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ επιβάλλουν και σε άλλες καπιταλιστικές χώρες τη «νέα τάξη» και την «παγκοσμιοποίηση».

Μα ακριβώς αυτό είναι εκείνο που θα οξύνει πιότερο τις αντιθέσεις και τις προστριβές αναμεταξύ τους και μπορεί να οδηγήσει στη σύγκρουση, στον πόλεμο. Αλλωστε η «η νέα τάξη» και το «ούμπερ άλες» του Χίτλερ δεν ήταν η γενεσιουργός αιτία του Δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου;

Πραγματικά, οι καπιταλιστικές οικονομίες που στηρίζονται στην ατομική ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής και την ιδιοποίηση των αποτελεσμάτων της είναι αμφίβολο αν θα μπορέσουν να αποφύγουν τη σύγκρουση στα επόμενα χρόνια.

Ακόμα και αν τα κινήματα ειρήνης πετύχουν τη διαφύλαξη της Ειρήνης και πάλι η Ανθρωπότητα δεν μπορεί να αποφύγει τον πόλεμο. Οσο παραμένει το καπιταλιστικό σύστημα θα διατηρείται και το αναπόφευκτο των πολέμων. Για να είναι αποτελεσματική η πάλη που κάνουν τα κινήματα Ειρήνης και να συμβάλουν στην εγκαθίδρυση της Ειρήνης σε παγκόσμια κλίμακα, πρέπει να έχουν σαν στόχο τους την ανατροπή του ιμπεριαλισμού. Αυτός είναι ο μόνος δρόμος για να γλιτώσει η Ανθρωπότητα από μια καινούρια ανθρωποσφαγή με τις απρόβλεπτες καταστροφικές συνέπειές της. Ο καπιταλισμός κλείνει μέσα του όλες εκείνες τις αντιθέσεις που οδηγούν σε ανταγωνισμούς και πολέμους. Για να σταθεί δυνατό να καταργηθεί το αναπόφευκτο των πολέμων και να εγκαθιδρυθεί μια παγκόσμια Ειρήνη, πρέπει να αντικατασταθεί η ατομική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής με την κοινοκτημοσύνη, και να εκμηδενιστεί η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Μόνο με την ανατροπή του καπιταλισμού θα μπορέσει η Ανθρωπότητα να ζήσει μέσα σε έναν κόσμο δίχως πόλεμο, ειρηνικά, αδελφωμένα και οι λαοί λεύτεροι να απολαμβάνουν οι ίδιοι τα αγαθά που παράγουν.

Βοηθήματα:

1. Ι. Στάλιν: «Οικονομικά προβλήματα στην ΕΣΣΔ» Αθήνα 1953

2. Δ. Γληνός: «Η Τριλογία του πολέμου» Εκδοση ΦΛΟΓΑ, Αθήνα 1956

3. Στ. Καλφιώτης: «Η Λιτανεία της παγκόσμιας Αθλιότητας» Αθήνα 1962

4. Στ. Καλφιώτης: «Η Ανθρωπότητα στο κατώφλι της ατομικής εποχής», Αθήνα 1979

5. «Οι βάσεις του Μαρξισμού -Λενινισμού», ελληνική μετάφραση

6. Υπουργείο Αμυνας της ΕΣΣΔ: «Ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος», έκδοση ΚΥΨΕΛΗ 1959

7. Εφ. ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: Φύλ. 2-9-2001, σελ. 9.