Το ιδεολόγημα της σύγκρουσης πολιτισμών ήταν το πιο επίμονο, το πιο προβεβλημένο.

Το δεύτερο ιδεολόγημα είναι η δαιμονοποίηση συγκεκριμένων ενδεχόμενων ενόχων, που προβάλλεται πιο έντονα στον προπαγανδιστικό μηχανισμό του υπερατλαντικού, αυτοαποκαλούμενου τιμωρού για το καλό όλης της ανθρωπότητας.

Τα δύο αυτά ιδεολογήματα φανερώνουν ξανά την προσπάθεια απόκρυψης αιτιών και προβολής των άμεσα αντιληπτών φαινομένων. Δηλαδή, να παρουσιαστεί μια βασική ιμπεριαλιστική σύγκρουση σαν διαπάλη στο επίπεδο του κοινωνικού εποικοδομήματος.

Η παραπάνω σύγκρουση δεν καλλιεργείται σαν ιδεολόγημα μονάχα από τη «δυτική» πλευρά, εκεί που συμφέρει. Θρησκευτικοί ηγέτες όχι μόνο του Ισλάμ εκμεταλλεύονται τα υπαρκτά φαινόμενα της σήψης και της παρακμής του καπιταλισμού βαφτίζοντάς τα «δυτικά» - εντελώς αταξικά βεβαίως - δημιουργώντας μ' αυτό τον τρόπο τη γνωστή αντιπαράθεση στο επίπεδο του ηθικού -θρησκευτικού εποικοδομήματος.

Μια τέτοια προσπάθεια παρακολουθούμε και στην Ελλάδα με τη χριστιανική ορθοδοξία σαν ηθικολογικό σταυροφόρο ενάντια στη σήψη, το αδιέξοδο και την απόγνωση, την παρακμή γενικά, διά του στόματος του Αρχιεπισκόπου και των παρατρεχαμένων του στα ΜΜΕ.

Η επέλαση των «ορδών των αγρίων», όπως τις έχουν αποκαλέσει φασίστες αρχηγοί στις ευρωπαϊκές χώρες (με αφορμή τα μεταναστευτικά κύματα), δημιουργήθηκε από το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα στους αιώνες της πάντα παγκόσμιας πολιτικής του. Η κοινή γνώμη των ιμπεριαλιστικών χωρών (των βασικών), αντιμέτωπη με τα δύσκολα φαινόμενα και όχι με τις αιτίες - τουλάχιστον άμεσα - γίνεται το έρμαιο της παλιάς φασιστικής συνειδησιακής χειραγώγησης: ή μαζί μας ή εναντίον μας.

Ο ίδιος είχε δηλώσει το '95: «Πήγα στο Αφγανιστάν για να νικήσουμε τους άθεους Ρώσους. Πολεμώντας εναντίον των κομμουνιστών, δεν ξέχασα τον κίνδυνο της Δύσης». Στον πόλεμο αυτό, ωστόσο, για να βοηθήσει τους Ισλαμιστές αδελφούς του, βοήθησε τη «Δύση».

Το επείγον ήταν ο κομμουνισμός, αλλά ο επόμενος στόχος η Αμερική, όπως είπε. Ούτε κουβέντα για το γεγονός, ότι ο λαός στη χώρα καταγωγής του, αλλά και στη χώρα παραμονής του, αναστενάζει κάτω από δικτατορικά, δεσποτικά καθεστώτα. Αυτό δε συγκινεί ούτε τους Μπιν Λάντεν, όπου γης, ούτε την αμερικανική πλουτοκρατία και σ' αυτό συμφωνούν απόλυτα. Καμία δήλωση ενάντια στη φοβερή ταξική ανισότητα, χαρακτηριστική για Ανατολή και Δύση. Η σημερινή λεγόμενη σύγκρουση των πολιτισμών είναι ιμπεριαλιστική, μια σύγκρουση ανάμεσα στα μεγαλύτερα συμφέροντα των πλουσίων παγκοσμίως με τις θρησκευτικές συγκαλύψεις, ανάλογα με την περίπτωση.

Οπως φαίνεται, οι αρχές αυτές του Λόρδου δεν περιορίζονται καθόλου στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Αλλωστε, ένας Λόρδος μιας χώρας με μακρόχρονη αποικιοκρατική πείρα, κάτι ξέρει από προπαγάνδα!

Τα παραπάνω στοιχεία πήραμε από το βιβλίο της ιστορικού Ανε Μορέλι, «Βασικές αρχές της πολεμικής προπαγάνδας», που πρόσφατα κυκλοφόρησε στο Βέλγιο. Σε μια συνέντευξή της η συγγραφέας τόνισε, ότι η δαιμονοποίηση προσώπων είναι μια πετυχημένη μέθοδος πλύσης εγκεφάλου, διότι είναι πολύ πιο απλό να «φτιάξεις» το μίσος ενάντια σε κάποιο πρόσωπο παρά σε μια ολόκληρη χώρα. Στη διάρκεια του πολέμου στον Περσικό Κόλπο κυκλοφορούσαν φωτογραφίες του Σαντάμ Χουσεΐν με ρετουσαρισμένο χιτλερικό μουστάκι (πάλι καλά που δεν τον έκαναν να μοιάζει με το Στάλιν, αλλά γι' αυτό φροντίζει ούτως ή άλλως η γνωστή εξίσωση του «μαύρου και του κόκκινου φασισμού»).

Ετσι, ο ιμπεριαλισμός κυνηγάει, όντας τέρας, τέρατα παντού στον κόσμο με τερατώδη μέσα. Τρομοκράτες, βάναυσοι δικτάτορες, παντού, άντρες που σπρώχνουν τους δικούς τους λαούς στο θάνατο, το παγκόσμιο τρομοκρατικό δίκτυο και ο ιμπεριαλισμός να σαρώνει, να βομβαρδίζει, να καταστρέφει, να δολοφονεί σε μαζική βάση για να σώσει τον πολιτισμό, τη δημοκρατία, τα ανθρώπινα δικαιώματα, για τη «νίκη του κόσμου». (Μπους).

Ο κύριος αιμοδότης της παραπληροφόρησης, το CNN, χύνει το δηλητήριό του σ' όλο τον κόσμο γυρίζοντάς τα όλα ανάποδα. Το ότι στην περίπτωση αυτή ο δαίμονας αντιπροσωπεύει πραγματικά σκοταδιστικές δυνάμεις θρησκευτικού φανατισμού (η ιμπεριαλιστική προπαγάνδα χρησιμοποιεί με περίλυπο ύφος την καταστροφή των αγαλμάτων του Βούδα στο Αφγανιστάν από τους Ταλιμπάν για να αποδείξει τη βαρβαρότητά τους), θολώνει για την κοινή γνώμη πάρα πολύ την εικόνα και την προετοιμάζει για εγκλωβισμό στο ψευτοδίλημμα: ή Ισλάμ (βαρβαρότητα) ή Αμέρικα (πολιτισμός). Σ' έναν πόλεμο, στον οποίο «όποιος δεν είναι μαζί μας, είναι εχθρός». Μια παγίδα, στην οποία ήδη έχει εγκλωβιστεί σχεδόν ολοκληρωτικά η κοινή γνώμη των δυτικών, ιμπεριαλιστικών χωρών, αλλά στην οποία είναι δυσκολότερο να εγκλωβιστούν οι λαοί, που έχουν υποστεί σημεία και τέρατα(!) από τις ιμπεριαλιστικές χώρες και έχουν, ως εκ τούτου, άλλα βιώματα. Ωστόσο, και στις δυτικοευρωπαϊκές χώρες διαφαίνονται αντι-αμερικανικές διαφοροποιήσεις.

Η λύση για το καταπιεσμένο μέρος της ανθρωπότητας (τεράστια πλειοψηφία) είναι να θυμηθεί εκ νέου το λενινιστικό: «Ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος είναι η παραμονή της σοσιαλιστικής επανάστασης». Και να πράξει ανάλογα.