Οι πρόσφατες διεθνείς εξελίξεις βρέθηκαν στο επίκεντρο και της προχθεσινής ομιλίας της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκας Παπαρήγα, στο βήμα του Φεστιβάλ. Κατάμεστοι όλοι οι χώροι της κόκκινης πολιτείας εκείνη την ώρα κι ιδιαίτερα το γήπεδο της Κεντρικής Σκηνής όπου ο κόσμος παρακολουθούσε με προσοχή. Τα αντιιμπεριαλιστικά συνθήματα που αντηχούσαν παντού κατά τη διάρκεια της ομιλίας ήταν δηλωτικά και των διαθέσεων απέναντι στα δολοφονικά σχέδια που ετοιμάζονται. Το κάλεσμα για πλατιά συσπείρωση απέναντι σ' όλα αυτά, έγινε εκεί υπόσχεση αντίστασης. Δόθηκε το ραντεβού για τους αγώνες που είναι ανάγκη να αναπτυχθούν το επόμενο διάστημα κι επισφραγίστηκε με τις χιλιάδες γροθιές που υψώθηκαν στο άκουσμα του ύμνου της Τρίτης Διεθνούς.

Τα παραπάνω τόνισε η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα, στην ομιλία της στο 27ο Φεστιβάλ ΚΝΕ - ΟΔΗΓΗΤΗ, στην Πανεπιστημιούπολη, στα Ιλίσια, το περασμένο Σάββατο το βράδυ. Δημοσιεύουμε, στη συνέχεια ολόκληρη την ομιλία της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ.

Κνίτες και ΚΝίτισσες, σύντροφοι και συντρόφισσες,

Για άλλη μια χρονιά συναντιόμαστε στις συζητήσεις και στις μεγάλες πολιτιστικές εκδηλώσεις του Φεστιβάλ ΚΝΕ-Οδηγητή. Και φέτος είναι μαζί μας νέοι και νέες που για πρώτη φορά επισκέπτονται το χώρο του Φεστιβάλ, που είναι κατάκτηση της νεολαίας, μα και δικό μας καμάρι. Είναι όμορφο το Φεστιβάλ, γιατί είναι όμορφο να συναντιόνται οι νέοι, να μοιράζονται τις αγωνίες και τις απόψεις τους, να δρουν και να ψυχαγωγούνται συλλογικά, να αγωνίζονται για έναν κόσμο, καλύτερο, χωρίς εκμετάλλευση. Είναι όμορφο το Φεστιβάλ, γιατί το βοηθούν γνωστοί καλλιτέχνες που με τον τραγούδι τους δίνουν νέα ώθηση στα οράματα της νέας γενιάς. Γιατί εκφράζονται ερασιτεχνικά συγκροτήματα που κάνουν τα δικά τους βήματα στο δρόμο του αγώνα και του πολιτισμού.

Δυναμώνει η ΚΝΕ, μπαίνει νέο αίμα στις γραμμές της. To Φεστιβάλ είναι το καμάρι μας, άντεξε στον κίνδυνο της ρουτίνας, της φθοράς του χρόνου. Δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση να διατηρείς ζωντανό ένα θεσμό, σ' ένα τόσο δύσκολο περιβάλλον, στο οποίο κυριαρχεί η ιδεολογία της ιμπεριαλιστικής βαρβαρότητας».

«Σήμερα», συνέχισε η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, «έχουμε χίλιους λόγους να προβληματιζόμαστε πολύ σοβαρά σε ποιο κόσμο ζει και μεγαλώνει η νεολαία. Πώς θα είναι ο αυριανός κόσμος αν σταυρώσουμε τα χέρια;

Δεν υπάρχουν μεγάλοι και μικροί λαοί, υπάρχουν λαοί αποφασισμένοι να αγωνιστούν, να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους.

Μήπως οι λαοί των ισχυρών και μεγάλων σε μέγεθος χωρών δεν έχουν σοβαρότατα προβλήματα, δεν αντιμετωπίζουν κινδύνους;

Μήπως οι λαοί των ισχυρών χωρών δεν έζησαν το μαρτύριο δύο παγκοσμίων πολέμων; Μήπως οι Αμερικανοί, οι Γερμανοί, οι Βρετανοί, οι Γάλλοι και οι Ιταλοί δε ζουν τις συνέπειες της ανεργίας, της φτώχειας, του οργανωμένου εγκλήματος, της συστηματικής διάδοσης των ναρκωτικών και της ναρκωκουλτούρας;

Ευτυχώς για μας! Οι γονείς μας, οι παππούδες και οι γιαγιάδες μας είχαν άλλη γνώμη, στην Κατοχή, στα δύσκολα μετακατοχικά χρόνια, στα χρόνια της δικτατορίας. Ενιωθαν δυνατοί στη μικρή Ελλάδα, στην άκρη της Ευρώπης. Εμείς δεν πρόκειται να βάλουμε στο μουσείο την Εθνική Αντίσταση, τους δημοκρατικούς αγώνες του λαού μας, τους μεγάλους εργατικούς λαϊκούς αγώνες. Εμπνεόμαστε και διδασκόμαστε από αυτούς, συνεχίζουμε, παίρνοντας υπόψη και τις νέες απαιτήσεις, τις νέες ανάγκες, τις εξελίξεις.

Σήμερα η ελληνική νεολαία βρίσκεται αντιμέτωπη με το ερώτημα: ΝΑΙ `Η ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΕΜΠΛΟΚΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΣΤΑ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΑ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΣΧΕΔΙΑ ΤΩΝ ΗΠΑ; Πρέπει να δώσει τη δική της απάντηση στη δήλωση του κ. Σημίτη ότι «είμαστε μέσα σε όλα».

Τότε, η νέα γενιά είχε την τύχη - ας το πούμε κι έτσι - να διαθέτει περισσότερα στηρίγματα στο δύσκολο αγώνα της. Ηταν σε άμεση επαφή με τις αρχές και τις αξίες της εποποιίας της Εθνικής Αντίστασης, με τον ηρωισμό του Δημοκρατικού Στρατού, με ιδέες και παραδείγματα που έδιναν έμπνευση, δύναμη και κουράγιο. Εκείνη η γενιά μεγάλωσε σε έναν κόσμο, που - δεν ήταν βέβαια απαλλαγμένος από τον πόλεμο, τους εξοπλισμούς και τη βία - είχε όμως να επιδείξει και τις πρωτόγνωρες κατακτήσεις του σοσιαλισμού: Σε βασικούς τομείς της οικονομίας, στον κοινωνικό τομέα, στην επιστήμη και το διάστημα. Ηταν ο κόσμος του ιμπεριαλισμού, αλλά και της τιτάνιας προσπάθειας οικοδόμησης του σοσιαλισμού. Ο κόσμος των εθνικο-απελευθερωτικών κινημάτων, των μεγάλων εργατικών κινητοποιήσεων, του φιλειρηνικού κινήματος, των αντιιμπεριαλιστικών κινητοποιήσεων και αγώνων.

Η σύγχρονη γενιά ακόμα δεν είπε την τελευταία της λέξη. Και όταν θα την πει, και θα την πει, θα είναι ανάλογη με τις απαντήσεις που έδωσε η γενιά της ΟΚΝΕ και της ΕΠΟΝ, μέσα στην εποποιία της Αντίστασης, που συνέχισε η νεολαία της ΕΔΑ και των Λαμπράκηδων, η γενιά του Πολυτεχνείου. Η νεολαία θα μετατρέψει την απόγνωση και την ανασφάλεια σε συνειδητό, αισιόδοξο μαζικό πολιτικό αγώνα».

«Εχουμε υποχρέωση», συνέχισε η ομιλήτρια, «να βοηθήσουμε όλοι, ώστε οι νέοι και οι νέες να πληροφορηθούν, να μάθουν την αλήθεια, για να μπορούν να δώσουν με αυτοπεποίθηση και αισιοδοξία καθαρή απάντηση, μαζί με τους εργαζόμενους.

Μόνο σε έναν αγώνα είμαστε διατεθειμένοι να συμμετέχουμε, κατά της ιμπεριαλιστικής κρατικής βίας και εξουσίας, για τη λαϊκή κοινωνική ευημερία. Για την εδαφική ακεραιότητα της χώρας, και την προστασία των συνόρων της. Για την ειρήνη και το δικαίωμα του κάθε λαού να καθορίζει αυτός και όχι τα εγχώρια και ξένα αφεντικά του πλούτου, ποιος θα είναι ο δρόμος της κοινωνικής ανάπτυξης και εξέλιξης που επιλέγει. Μόνο ένας τέτοιος πατριωτικός και διεθνιστικός αγώνας αξίζει κάθε θυσία, οποιαδήποτε θυσία.

Οι όποιες κατακτήσεις στη ζωή του ελληνικού λαού, της νεολαίας, όλων των λαών δεν ήρθαν από το πουθενά. Ηταν καρπός της ταξικής πάλης, των ενωτικών αγώνων, των αντιιιμπεριαλιστικών και φιλειρηνικών κινημάτων, της ισχυρής παρουσίας και δράσης των χωρών του σοσιαλισμού.

Λίγοι είναι αυτοί που δεν αισθάνονται αγωνία για την απειλή που κρέμεται πάνω από το κεφάλι μας, πάνω από το κεφάλι πολλών λαών της Γης, που συμπεριλαμβάνονται στη μεγάλη λίστα υποψίας των ΗΠΑ ως ενεχόμενοι, ή ανεχόμενοι την τρομοκρατία.

Οι χιλιάδες νεκροί της Νέας Υόρκης και της Ουάσιγκτον δεν αφήνουν κανέναν, καμία αδιάφορους. Εμείς δε χάνουμε το στόχο μας. Οπως πάντα έτσι και τώρα είμαστε αποκλειστικά με τους λαούς. Τα δάκρυα των λαών, δεν έχουν καμία σχέση με τα δάκρυα των επιχειρηματιών της Γουόλ Στριτ. Η συμπάθεια για το δοκιμαζόμενο αμερικανικό λαό, δεν πρέπει να ταυτιστεί ούτε στο ελάχιστο με τη συμπάθεια και την ανοχή στην ιμπεριαλιστική πολιτική της κυβέρνησης των ΗΠΑ και των Ευρωπαίων συμμάχων της. Ο ιμπεριαλισμός βαρύνεται με εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας στον 20ό αιώνα, και στις αρχές της νέας χιλιετίας.

Οσο ο ιμπεριαλισμός κουμαντάρει τον πλανήτη μας, ο πόνος, η αγανάκτηση και η θλίψη για τα θύματα του ιμπεριαλισμού θα περισσεύει. Είτε είναι Αμερικανοί, είτε Αφγανοί και Πακιστανοί, είτε Γάλλοι και Γερμανοί, είτε Τούρκοι και Ιρακινοί, είτε Αφρικανοί ή Εσκιμώοι, είτε Παλαιστίνιοι, Αλβανοί και Σέρβοι, είτε Κύπριοι.

Τα θύματα του τρομοκρατικού πλήγματος της Νέας Υόρκης και της Ουάσιγκτον αθροίζονται με τα εκατομμύρια θύματα του ιμπεριαλισμού στις περισσότερες χώρες της Γης, από τη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι, το Βιετνάμ και την Κούβα, τη Χιλή και τη Νικαράγουα, την Κολομβία, τη γειτονική μας Παλαιστίνη, με τα εκατοντάδες χιλιάδες θύματα στα Βαλκάνια, με τους Τούρκους και Κούρδους αγωνιστές της Τουρκίας, που πληρώνουν ακόμα μεγάλο φόρο αίματος».

«Ζούμε ήδη», τόνισε στη συνέχεια η Αλέκα Παπαρήγα, «μια πραγματική απειλή, καθόλου όμως απροσδόκητη. Μπροστά στα μάτια μας ξετυλίγεται μια παρατεταμένη και σε βάθος χρόνου εγκληματική εκκαθαριστική επιχείρηση με όλα τα μέσα: Με τα πυρηνικά, τα χημικά και βιολογικά όπλα και τις μυστικές υπηρεσίες, με τα κεφάλαια και τα κέρδη, με τους μηχανισμούς υπερκερδοσκοπίας, με τους αυταρχικούς, αντιλαϊκούς νόμους και τους ξεπερασμένους υποκριτικούς αστικούς θεσμούς. Οι εκκλήσεις για "πάταξη της τρομοκρατίας" είναι ξεκάθαρα ύποπτες και επικίνδυνες όταν διακηρύσσονται από τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ, την ΕΕ.

Τα τελευταία γεγονότα δεν είναι παρά η κορυφή του παγόβουνου.

Στη βάση τους υπάρχει η παγκόσμια ύφεση που πλήττει την καπιταλιστική οικονομία. Για πρώτη φορά μετά το Β` Παγκόσμιο Πόλεμο εκδηλώνεται συντονισμένα ο κύκλος της κρίσης και στα τρία ιμπεριαλιστικά κέντρα, στις ΗΠΑ, στην Ευρώπη, στην Ιαπωνία. Οταν ο κύκλος της κρίσης είναι έντονος και όταν υπάρχουν αρνητικά προειδοποιητικά στοιχεία για το άμεσο μέλλον, τότε η κούρσα των εξοπλισμών, ο πόλεμος, η βία γίνεται διέξοδος για τους κεφαλαιοκράτες. Στη βάση των σημερινών εξελίξεων βρίσκονται επίσης οι οξύτατες ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις ανάμεσα στις ΗΠΑ και τις άλλες ηγετικές δυνάμεις, για τις σφαίρες επιρροές, για την ηγεμονία.

Θα ήμασταν αφελείς αν δε βλέπαμε ότι πίσω από την ψύχωση σε βάρος του Αφγανιστάν, του Ιράκ, και άλλων χωρών, βρίσκεται η διεκδίκηση, η δίψα για πλήρη κατοχή των υπεδαφών, των πετρελαίων, ο έλεγχος των αγωγών, των σταθμών μεταφόρτωσης. Θα ήμασταν αφελείς, αν δε βλέπαμε την αμερικανική επιθετικότητα κατά της Κίνας. Αν δε βλέπαμε τις αντιθέσεις για το ποιος θα ελέγξει τα κράτη που προέκυψαν από τη διάλυση της ΕΣΣΔ. Θα ήμασταν αφελείς, αν δε βλέπαμε την κούρσα για τον πλήρη έλεγχο των πρώτων υλών και του πλούτου της Λατινικής Αμερικής μέσα από τις δήθεν ελεύθερες ζώνες εμπορίου, που τώρα μάλιστα θέλουν να τις βάλουν σε καθεστώς πλήρους προσάρτησης.

Η ΕΕ και οι ΗΠΑ μεταφέρουν τον ανταγωνισμό, που ήδη είχαν στα Βαλκάνια και στον Κόλπο, στην περιοχή της Ευρασίας πιο έντονα. Ποιος δεν ξέρει ότι οι ΗΠΑ βομβάρδισαν επανειλημμένα το Ιράκ μόνο και μόνο για να πλήξουν τις επενδύσεις της Γαλλίας;

Μπροστά στα μάτια μας συντελείται κάτι που εμείς το ονομάζουμε "νέα κατάσταση". Δρομολογείται η συγκρότηση ενός διεθνούς ιμπεριαλιστικού συνασπισμού, με επικεφαλής τις ΗΠΑ, σε στενή συνεργασία με τους ανταγωνιστές, δηλαδή την ΕΕ. Χτες η ΕΕ δήλωσε ότι νομιμοποιούνται οι ΗΠΑ να κάνουν ό,τι και όπως το θέλουν, ενώ γνώριζαν λέξη προς λέξη το διάγγελμα του Μεγάλου Σερίφη με το σύνθημα "όσοι δεν είναι μαζί μας, είναι με τους τρομοκράτες". Δήλωσαν ότι θα συνδράμουν, μόνο ζήτησαν να υπάρξει στις επιχειρήσεις το καπέλο του ΟΗΕ, γνωρίζοντας βέβαια σε τι κατάσταση έχει περιέλθει ο Οργανισμός τα τελευταία χρόνια. Αυτή η Ιερά Συμμαχία, η σύγχρονη Αγία Οικογένεια, απροκάλυπτα δηλώνει ότι ο αντίπαλος βρίσκεται παντού, μέσα σε όλους τους λαούς της Γης.

Εμφανίζουν τη συμπαράταξή τους ως συμμαχία ανάμεσα στις αυτοαποκαλούμενες ελεύθερες και δημοκρατικές κοινωνίες, που διεξάγουν τον δικό τους ιερό πόλεμο με το υποκριτικό σύνθημα πόλεμος μέχρι εξόντωσης της τρομοκρατίας, ενώ τα παράπλευρα μεγάφωνά τους δηλώνουν αγώνα κατά των απολίτιστων, των φανατισμένων, των δογματικών και ξεπερασμένων.

Πρόκειται για ένα επιτελικό σχέδιο που ετοιμάστηκε πολλά χρόνια, 10 ίσως και 20 χρόνια τώρα, όταν η ιμπεριαλιστική περικύκλωση αξιοποιούσε εσωτερικές δυσκολίες και αδυναμίες του σοσιαλιστικού συστήματος.

Δεν μπορούμε σήμερα να προβλέψουμε με ακρίβεια πώς θα σκηνοθετηθεί η επιχείρηση, πώς θα ξεκινήσουν, πώς θα ελιχθούν για να επανέλθουν δριμύτεροι στην πορεία. Οι ίδιοι Αμερικανοί και Ευρωπαίοι εταίροι ομολογούν ότι πρόκειται για επιχείρηση δεκαετίας και βάλε. Αυτό να κρατήσουμε, έχει σημασία.

Το βέβαιο είναι ότι ήδη ζούμε τις πρώτες μέρες κήρυξης ενός παγκόσμιου στρατιωτικού νόμου, σε συνθήκες πολεμικής κατάστασης, με σημαία έναν όρο, την τρομοκρατία, που χρησιμοποιείται σαν λάστιχο, διαστέλλεται συνεχώς, προκειμένου να μη μείνει κανείς απ' έξω από αυτούς που θέλουν να σηκώσουν το ανάστημά τους στην ταξική εκμετάλλευση, στην ιμπεριαλιστική καταπίεση, στον καταναγκασμό και τη βία.

Η ΕΕ, και η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, πρώτη ανάμεσα στους πρώτους, έδειξαν την παλικαριά τους, ενεργοποιώντας το άρθρο πέντε, έδωσαν επικάλυψη στην πολεμική υστερία. Κατασκευάζουν συρματοπλέγματα για τους λαούς της Ευρώπης, με νέους τρομονόμους, που κάνουν τους προηγούμενους να μοιάζουν με αθώα κείμενα. Δεν τους έφθανε η Σένγκεν και το Εσελον, τώρα θέλουν και τα πανευρωπαϊκά εντάλματα σύλληψης, ακόμα και ευρωάδειες θα δώσουν στο FBI για δολοφονίες υπόπτων. Με ένα σμπάρο δύο τρυγόνια: Και στο πλευρό των ΗΠΑ και στο πλευρό των Ευρωπαίων επιχειρηματιών που απαιτούν ένα νέο κύμα καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων».

«Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ», παρατήρησε η ομιλήτρια, «με τη συναίνεση της ΝΔ δεν έχασαν ούτε λεπτό, προχώρησαν σε συνεννόηση και εν μια νυκτί έδωσαν "πράσινο φως" στην αλλαγή του αμυντικού δόγματος των Ενόπλων Δυνάμεων. Κυριολεκτικά ψάχνεις ψύλλους στα άχυρα για να βρεις διαφορές ανάμεσα στα δύο κόμματα.

Η ελληνική κυβέρνηση με τη στάση της απέδειξε ότι το πρωθυπουργικό "ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ τις ΗΠΑ", που ειπώθηκε επίσημα μέσα στο Ελληνικό Κοινοβούλιο, κατά την κρίση στα Ιμια, δεν ήταν προϊόν στιγμής, ούτε αστοχία του κ. Σημίτη.

Είναι η δεύτερη φορά που αλλάζει το επίσημο δόγμα των Ενόπλων Δυνάμεων στην Ελλάδα.

Πριν λίγους μήνες έγινε η πρώτη αλλαγή, το αμυντικό δόγμα έγινε επίσημα επιθετικό, για πρώτη φορά στη σύγχρονη ιστορία. Καθορίστηκε ότι προτεραιότητα για τις Ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις είναι να συνδράμουν σε διεθνείς στρατιωτικές πολεμικές επιχειρήσεις, ακόμα και σε εκείνες που εξ αντικειμένου ή και πιθανόν θέτουν σε κίνδυνο τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας, την εδαφική της ακεραιότητα.

Το Γ` Σώμα Στρατού επισήμως έχει αναγορευτεί σε ΝΑΤΟικό σώμα.

Το υποστρατηγείο της Λάρισας χάνει και τυπικά το δικαίωμα να υπηρετεί τον εθνικό εναέριο χώρο. Τώρα την ευθύνη του Αιγαίου αναλαμβάνει το ΝΑΤΟ, δηλαδή οι ΗΠΑ.

Προχτές το ΚΥΣΕΑ ανέθεσε νέο ρόλο στις Ενοπλες Δυνάμεις, στην καταπολέμηση της εσωτερικής τρομοκρατίας, με οδηγό τη "σύγχρονη" ευρωπαϊκή αντίληψη, ότι τρομοκρατία είναι ό,τι απειλεί τις εσωτερικές πολιτικές και οικονομικές δομές μιας χώρας, δηλαδή τα συμφέροντα και την εξουσία των μονοπωλίων, της πλουτοκρατίας.

Οι μάσκες έπεσαν!

Εισερχόμαστε σε ένα τούνελ όπου ο απεργός και ο διαδηλωτής θα χαρακτηρίζεται τρομοκράτης, προδότης, αποστάτης και συνωμότης, βάρβαρος και απολίτιστος, αφού δεν υιοθετεί, εκτός των άλλων, την "κουλτούρα" του ραγιαδισμού, της υποτέλειας, της μόνιμης γονυκλισίας στους "θεούς" του κεφαλαίου. Οποιος πρεσβεύει ότι "νόμος είναι το δίκιο του εργάτη", κατατάσσεται σε άλλη λίστα, των υπόπτων, των υποκινητών της τρομοκρατίας.

Είναι γεγονός ότι κράτη και κυβερνήσεις που έχουν συγκεκριμένες αντιθέσεις με τις ΗΠΑ και με χώρες της ΕΕ, βγήκαν με μισόλογα και αοριστίες να δηλώσουν συμμετοχή "στην πάλη κατά της τρομοκρατίας". Ανέχθηκαν οι ΗΠΑ, αλλά και η ΕΕ να τις συμπεριλάβουν στη δική τους συμμαχική λίστα, με ή χωρίς υποσημειώσεις και αστερίσκους.

Κι όμως τα πράγματα δεν είναι μαύρα. Οι λαοί δε στοιχίζονται πίσω τις ηγεσίες τους. Παρά τη μονόπλευρη πληροφόρηση, βγαίνουν στην επιφάνεια αισιόδοξα μηνύματα, ακόμα και μέσα από τις ΗΠΑ. Στις πλατείες κλαίνε τους νεκρούς τους, αντιμετωπίζουν όμως με σκεπτικισμό έως και αντίθεση τα "γεράκια" τους.

Για μια ακόμα φορά εκδηλώθηκε η ωριμότητα και η ευαισθησία του ελληνικού λαού, ενός λαού που βρίσκεται στη λίστα υποψίας των ΗΠΑ, από τις μέρες ακόμα που ξεκίνησε ο πόλεμος κατά της Γιουγκοσλαβίας, ή τις μέρες που επιφύλαξε τη δική του υποδοχή στον Πρόεδρο Μπιλ Κλίντον.

Η μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού δε θέλει στρατιωτική εμπλοκή της Ελλάδας, όχι από αδιαφορία ή δειλία, ή από φιλική διάθεση στις τρομοκρατικές μεθόδους, αλλά από πολιτική ευθύνη, ωριμότητα και πείρα. Η πλύση εγκεφάλου δεν έπιασε τόπο κι αυτό είναι μια πρώτη νίκη όλων μας, εκείνων που δεν προσχωρήσαμε στην εκστρατεία να σταθούμε στο πλάι των ΗΠΑ.

Ο ελληνικός λαός καταλαβαίνει ποιος θα πληρώσει τα σπασμένα, γνωρίζει ότι η χώρα μας θα βρεθεί μπροστά σε μεγάλες περιπέτειες. Μια ΝΑΤΟική χώρα σπαρμένη με αμερικάνικες, ΝΑΤΟικές βάσεις και εγκαταστάσεις, γεμάτη με πυρηνικά όπλα, σε συνθήκες που οι ξένες μυστικές υπηρεσίες συμπεριφέρονται σαν σε ξέφραγο αμπέλι».

«Αυτοί που θέλουν να αποδώσουν δικαιοσύνη εις μνήμη των αδικοχαμένων Νεοϋορκέζων --τόνισε η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ- είναι οι ίδιοι που δεν αναγνωρίζουν το δικαίωμα στον παλαιστινιακό λαό, στον κυπριακό λαό, στο σερβικό λαό, στους λαούς της Αφρικής, στον κουρδικό λαό να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους, και μάλιστα δικαιώματα που τυπικά τουλάχιστον τα έχει αναγνωρίσει ο ΟΗΕ.

Το σύγχρονο "διεθνές δίκαιο" και "η διεθνής έννομη τάξη", όπως έχει ειδικά διαμορφωθεί τα τελευταία χρόνια, είναι νομότυπα, αλλά όχι νόμιμα με κριτήριο το συμφέρον των λαών. Κανείς δεν μπορεί να μας υποχρεώσει να πειθαρχήσουμε στους κανόνες της ζούγκλας των ιμπεριαλιστών.

Το υπ' αριθμόν ένα πρόβλημα είναι η ιμπεριαλιστική κρατική και παρακρατική τρομοκρατία, που στα δικά της μαγειρεία κατασκευάζει και εκπαιδεύει τρομοκρατικές οργανώσεις, με μισθωμένους πράκτορες και επαγγελματίες φονιάδες. Αλλού αυτές εμφανίζονται με αριστερή φρασεολογία, τύπου 17 Νοέμβρη, εκεί δηλαδή που το λαϊκό κίνημα είναι ανεβασμένο και δυναμικό. Αλλού εμφανίζονται ως ακροδεξιές οργανώσεις, αλλού ενδύονται το θρησκευτικό ένδυμα.

Βεβαίως και γνωρίζουμε ότι υπάρχουν και άλλου τύπου ομάδες που χρησιμοποιούν την ατομική τρομοκρατία, τον αντιπερισπασμό με θύματα αμάχους, ως όπλο στον αγώνα τους για απελευθέρωση, κατά της καταπίεσης, για τα κοινωνικά δικαιώματα. Σχεδόν σε όλες τις περιπτώσεις οι ομάδες αυτές έρχονται σε κατ' ευθείαν αντιπαράθεση με το μαζικό πολιτικό αγώνα, με το εργατικό και το κομμουνιστικό κίνημα. Αυτές οι ομάδες δεν κάνουν μόνο ζημιά στον εαυτό τους και στα θύματα που προκαλούν, αλλά και στο λαϊκό κίνημα, καθώς προσφέρουν άλλοθι στην κρατική βία. Είναι εκτός των άλλων ευάλωτες στη διείσδυση - εν αγνοία των ανθρώπων που τις έχουν συγκροτήσει, εν αγνοία των οπαδών τους.

Η τρομοκρατία που κατασκευάζεται στα εργαστήρια των μυστικών υπηρεσιών δεν αντιμετωπίζεται από τους εμπνευστές και κατασκευαστές τους. Αλλά και οι μέθοδοι ατομικής τρομοκρατίας από αγνούς αγωνιστές που νιώθουν αδιέξοδο και απελπισία, δεν μπορεί να αντιμετωπιστούν από τους πρωταγωνιστές της καταπίεσης, από τους τρομοκράτες των λαών. Ούτε το ΝΑΤΟ, ούτε οι ΗΠΑ, ούτε και οι ηγέτες της ΕΕ έχουν το ηθικό κύρος να τις αντιμετωπίσουν. Θα αντιμετωπιστούν με την άνοδο της πολιτικής πάλης, τον οργανωμένο αγώνα, με την ανάπτυξη της πολιτικής συνείδησης.

Εδώ που έφθασαν τα πράγματα, ειδικά σήμερα, δύο είναι τα χαρακώματα επιλογής: 'Η θα διαλέξουμε το στρατόπεδο των ιμπεριαλιστών ή το στρατόπεδο των λαών. Ουδετερότητα και παθητικότητα δεν μπορεί να υπάρξει, δεν αφήνουν τα ίδια τα πράγματα να υπάρξει.

Τα λόγια σε τέτοιες κρίσιμες στιγμές είναι περιττά. Οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις παραμένουν ενωμένες, παρά τις διαφωνίες τους, στον προσχηματικό αγώνα κατά της τρομοκρατίας.

Επομένως οι λαοί πρέπει να οικοδομήσουν το δικό τους ενωτικό μέτωπο κοινής δράσης, το δικό τους πόλο συμμαχίας και αντίστασης, το σύγχρονο αντίπαλο δέος, στις συγκεκριμένες συνθήκες.

Ο διεθνιστικός αντιιμπεριαλιστικός αγώνας είναι η απάντηση. Αγώνας διαρκείας, γιατί η σύγχρονη επιδρομή, έτσι όπως σχεδιάστηκε, θα κρατήσει αρκετά. Μόνο οι λαοί μπορεί να βάλουν φρένο σε κυβερνήσεις που είναι πρόθυμες να δράσουν ή αναγκάζονται να δράσουν κάτω από πίεση και εκβιασμό. Μόνο οι λαοί μπορεί να παρεμποδίσουν επιζήμιους συμβιβασμούς.

Ο ελληνικός λαός έχει χίλιους λόγους για να είναι παρών, στις πρώτες γραμμές αυτού του αγώνα. Ζούμε εντός μιας περιοχής που αποτελεί πολεμικό στόχο, στόχο στρατηγικής σημασίας για τις ΗΠΑ, και για τους ευρωπαίους εταίρους της. Είμαστε εκτεθειμένοι σε αντίποινα, λόγω των αμερικανικών και νατοϊκών βάσεων, που είναι τα ορμητήρια και τα εφαλτήρια σε ένα γύρο θανάτου κατά των λαών.

Ποιος πιστεύει ότι οι περίφημοι εταίροι θα χαλάσουν συμμαχίες τους, μόνο και μόνο για να υπερασπίσουν τον ελληνικό λαό και την ακεραιότητα της χώρας; Δεν το έκαναν ποτέ στο παρελθόν, ούτε στις μέρες μας.

Ηδη από το 1996 έχουν επισήμως αμφισβητηθεί τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα στο Αιγαίο, όχι μόνο από την ηγεσία της γειτονικής χώρας, αλλά και από το ίδιο το ΝΑΤΟ και την ΕΕ. Η πειθαρχία της χώρας στην ΟΝΕ και το νέο δόγμα του ΝΑΤΟ δε μέτρησε. Μετράνε τα γεωστρατηγικά συμφέροντα. Την ασφάλεια και την ειρήνη, την κοινωνική δικαιοσύνη, τα σύνορα και τα κυριαρχικά δικαιώματα μόνο ο ελληνικός λαός μπορεί να εγγυηθεί, η λαϊκή αγωνιστική αντιιμπεριαλιστική ενότητα. Κανένας άλλος».

«Από αυτό το βήμα», σημείωσε η Αλέκα Παπαρήγα, «απευθύνουμε τη δική μας πρόταση:

Οι μαζικές οργανώσεις, πριν απ' όλα της εργατικής τάξης, της νεολαίας, των ΕΒΕ, της αγροτιάς, των επιστημόνων και καλλιτεχνών, της εργαζόμενης διανόησης, τα κινήματα κατά του ιμπεριαλιστικού πολέμου που ήδη έχουν αναπτύξει δράση, τα κινήματα για τις δημοκρατικές ελευθερίες, των γυναικών, για την οικολογία και την προστασία του περιβάλλοντος, να πάρουν πρωτοβουλίες δράσης, αντίστασης, διεκδίκησης.

Ο καθένας στο χώρο του και όλοι μαζί μπορούν να βοηθήσουν στην ανάπτυξη της πιο δυνατής λαϊκής ενότητας, με αίτημα "καμία ελληνική εμπλοκή, οποιασδήποτε μορφής", "ΟΧΙ στα μέτρα καταστολής στην Ελλάδα", "θα τα ακυρώσουμε στην πράξη". Θεωρούμε ότι τα κοινωνικά κινήματα πρέπει να έχουν τον πρώτο λόγο, ώστε να συμβάλλουν στην πιο πλατιά συσπείρωση και κοινή δράση.

Σ' αυτό το κίνημα εμείς δηλώνουμε στήριξη και συμμετοχή, με όλες τις δυνάμεις μας. Σ' αυτό το κίνημα μπορεί και πρέπει να συναντηθούν πολιτικές δυνάμεις, κόμματα, πολιτικές νεολαίες, κινήσεις, πολιτικοί παράγοντες, ώστε να αυξηθεί η δυναμική του, να ενισχυθεί σε πολιτική βάση.

Να ξεκινήσουμε ορμητικά, οργανωμένα και σχεδιασμένα, για να αντέξουμε τις δυσκολίες του λίγο - πολύ μακροχρόνιου αγώνα.

Αγώνας αποτελεσματικός και αντοχής είναι ο αγώνας που έχει σαφές μέτωπο κατά της αμερικανικής ηγεμονίας και της ανταγωνιστικής πολιτικής της ΕΕ, κατά του ΝΑΤΟ.

Δεν πρέπει να αφήσουμε ελεύθερο το πεδίο στην ελληνική κυβέρνηση να προχωρήσει, στην κατά μέτωπο ή και με παράπλευρα χτυπήματα επίθεση για την πλήρη κατάργηση των κοινωνικών δικαιωμάτων του λαού, για το τσαλαπάτημα κάθε πνεύματος αντίστασης και αξιοπρέπειας».

«Τα μάτια μας ανοιχτά! Ετοιμάζεται νέα έφοδος κατά του λαού με ακόμα πιο αντιδραστικά μέτρα στην κοινωνική ασφάλιση», προειδοποίησε, ολοκληρώνοντας την ομιλία της η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ. «Ερχονται ακραία νεοφιλελεύθερα μέτρα στο σύστημα υγείας, ενώ οι ιδιωτικοποιήσεις θα πάρουν χαρακτήρα επέλασης, με αποτέλεσμα χιλιάδες νέες απολύσεις και νέο κύμα ανατροπής των εργασιακών σχέσεων.

Τώρα, οι βιομήχανοι, οι εφοπλιστές, οι τραπεζίτες, οι ιδιοκτήτες κατασκευαστικών εταιριών, οι μεγαλέμποροι θα ζητήσουν από τους εργαζόμενους να παραιτηθούν ακόμα και από αιτήματα - ψίχουλα, προκειμένου να βοηθήσουν τάχα τη χώρα σε μια τέτοια λεπτή περίοδο, σε τέτοιες διεθνείς συνθήκες.

Θα ζητήσουν ξανά και ξανά από τους εργαζόμενους να ανεχθούν το πιο στυγνό καθεστώς εκμετάλλευσης, χάριν του εθνικού συμφέροντος, χάριν της ΟΝΕ, "της ενωμένης Ευρώπης" και "της διεθνούς έννομης τάξης". Θα προχωρήσουν σε νέο κύκλο δυσβάσταχτων εξοπλισμών στην υπηρεσία του ΝΑΤΟ. Θα ζητήσουν από το λαό να χρυσοπληρώσει τους μηχανισμούς κρατικής καταστολής και βίας.

Θα ζητήσουν νέες μάταιες θυσίες προκειμένου να τελεστούν με επιτυχία οι Ολυμπιακοί Αγώνες το 2004.

Εμείς από την πρώτη στιγμή είχαμε υπογραμμίσει το μεγάλο φαγοπότι που θα γίνει με αφορμή και με μοχλό τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Είχαμε επισημάνει ότι η Ολυμπιάδα θα γίνει το άλλοθι για πλήρη ασυδοσία στην εμπορευματοποίηση της γης, στην καταστροφή του περιβάλλοντος. Οτι θα οξυνθούν όλα τα χωροταξικά, πολεοδομικά προβλήματα.

Είχαμε επίσης επισημάνει τον αγώνα που γινόταν ανάμεσα στις μυστικές υπηρεσίες, όπως της CIA και της Μοσάντ. Ποια από τις δύο θα διαφεντεύει την ασφάλεια των αγώνων. Τώρα τα πράγματα θα γίνουν ακόμα χειρότερα.

Αν είναι πάντως να διαλέξουμε ανάμεσα στους Ολυμπιακούς Αγώνες από τη μια και τα δημοκρατικά δικαιώματα, την προστασία του περιβάλλοντος από την άλλη, εμείς χωρίς ταλάντευση δηλώνουμε: Προτιμάμε τα λαϊκά δικαιώματα και το περιβάλλον.

Δεν πρέπει ο ελληνικός λαός να υποκύψει σε κανένα εκβιασμό στο όνομα των Ολυμπιακών Αγώνων.

Οι εργαζόμενοι μπορούν να ελπίζουν σε μικρότερες ή μεγαλύτερες νίκες μόνο μέσα από τον ενιαίο αγώνα, με αιτήματα που χτυπούν κατάκαρδα τα συμφέροντα των διεθνικών μονοπωλίων. Αιτήματα που εκφράζουν τις σύγχρονες κοινωνικές ανάγκες, μακριά από τη λογική της "ρυθμιζόμενης μιζέριας", του παραπλανητικού φόρου Τόμπιν, μακριά από τα νόθα 35ωρα του Ζοσπέν.

Να ετοιμαστούμε πιο αποφασιστικά για κοινούς διεθνιστικούς αγώνες με λαούς και κινήματα που αντιστέκονται και παλεύουν, δεν πέφτουν στις παγίδες της σοσιαλδημοκρατίας που ξαναζεσταίνει τους τρίτους δρόμους, την Κεντροαριστερά.

Για μας, οι τελευταίες εξελίξεις θέτουν ακόμα πιο επιτακτικά την αναγκαιότητα να οικοδομηθεί στην Ελλάδα ένα μεγάλο κοινωνικοπολιτικό Μέτωπο, το αντίπαλο δέος στη σημερινή κατάσταση, που πάει να παγιωθεί σε ακόμα χειρότερη βάση από ό,τι πριν. Μέτωπο αντίστασης και διεκδίκησης, αντεπίθεσης και προοπτικής, μέτωπο με προοπτική τη λαϊκή εξουσία, τη λαϊκή οικονομία.

Από εδώ και εμπρός θα εκδηλωθούν πιο σκληρές επιθέσεις κατά του λαού, κατά του ΚΚΕ, από ανοιχτούς και συγκαλυμμένους αντίπαλους. Δε μας διακατέχει ούτε φόβος, ούτε η μανία καταδιώξεως. Απλά γνωρίζουμε τους νόμους της ταξικής πάλης. Δεν αισθανόμαστε πάνσοφοι, ούτε ότι έχουμε το μονοπώλιο του αγώνα. Αντίθετα ξέρουμε ότι θα είμαστε χίλιες φορές πιο σωστοί, λιγότερο ευάλωτοι και αποτελεσματικοί, όταν είμαστε δεμένοι με το λαό, όταν ζούμε μαζί του τα προβλήματά του, όταν με συνέπεια παλεύουμε.

Για ένα πράγμα να είστε σίγουροι: Δεν πρόκειται να μας βάλουν στο χέρι, δεν πρόκειται να φοβηθούμε μπροστά στις δυσκολίες και τις απειλές. Δεν είμαστε μόνοι μας, υπάρχουν δυνάμεις, σύμμαχοι, συνεργαζόμενοι, που όλοι μαζί θα δώσουμε τη μάχη, στην Ελλάδα, στα Βαλκάνια, στη Μεσόγειο, στην Ευρώπη, παγκόσμια.

Ο ιμπεριαλισμός είναι ισχυρός, όχι όμως ανίκητος!

Η πορεία του ανθρώπου προς την απελευθέρωσή του τραβά την ανηφόρα. Σ' αυτή τη μάχη δεν είμαστε πρωτάρηδες. Πάνω από 80 χρόνια δώσαμε το "παρών" και συνεχίζουμε μαζί με το λαό, για το λαό. Καλούμε τη νεολαία να πορευτεί μαζί με την εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα, μαζί με τους κομμουνιστές και τις κομμουνίστριες, με την ΚΝΕ, γιατί τους ανήκει ο νέος κόσμος Στο χέρι της είναι να το κατακτήσει».