Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, υπό την καθοδήγηση των ΗΠΑ, δεν έχουν ξεκινήσει ακόμα την επίθεσή τους στο Αφγανιστάν και όπου αλλού σχεδιάζουν στο αμερικανικό Πεντάγωνο, για να εξαλείψουν την «τρομοκρατία», όπως προπαγανδίζουν από τα δίκτυα παραπληροφόρησης, για να προετοιμάσουν την κοινή γνώμη στο νέο εφιάλτη που επιχειρούν σε βάρος του πλανήτη. Εναν εφιάλτη που ελάχιστη σχέση έχει με την τρομοκρατία και που συνδέεται άμεσα με το στρατηγικό έλεγχο της περιοχής και το «μαύρο χρυσό». Η θεωρία περί τρομοκρατών έχει τόση σχέση με την τρομοκρατία, όσο η δημοκρατία με τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ. Εξ άλλου είναι γνωστό σε όλους ότι τόσο ο Λάντεν και η οργάνωσή του, όσο και μια σειρά παρόμοιες οργανώσεις είναι Made in USA και χρησιμοποιούνται από τους ιέρακες κατά το δοκούν. Στη συγκεκριμένη φάση από απελευθερωτικός στρατός έχουν βαπτιστεί τρομοκράτες. Οπως οι «υτσεκάδες πριν από λίγο καιρό από τρομοκράτες έγιναν απελευθερωτικός στρατός και συνομιλητές του ΝΑΤΟ κ.ο.κ.. Η κατάσταση είναι κάτι παραπάνω από κρίσιμη μια και χώρες όπως το Πακιστάν και η Ινδία διαθέτουν πυρηνικά όπλα και για πρώτη φορά κουβεντιάζεται η περίπτωση «έξυπνων» πυρηνικών και η χρήση χημικών και βιολογικών όπλων, τα οποία υποτίθεται είναι απαγορευμένα με διεθνείς συνθήκες. Τη δεύτερη αυτή κατηγορία όπλων θα περιγράψουμε σήμερα, για να ξέρουμε περί τίνος πρόκειται.

Τα χημικά όπλα είναι χημικές ουσίες που έχουν χρησιμοποιηθεί στο παρελθόν ή πρόκειται να χρησιμοποιηθούν, για να προξενήσουν ανθρώπινες και φυσικές βλάβες. Βασικός τους στόχος, εκτός τις ανθρώπινες απώλειες, οι φυσικές καταστροφές για να υποστεί πλήγμα ο αντίπαλος. Είναι όπλα μαζικής καταστροφής και οι θιασώτες τους τα προτείνουν, επειδή έχουν το «πλεονέκτημα» να πλήττουν ανθρώπους, τη χλωρίδα και την πανίδα, αλλά όχι κτίρια, οχήματα και εγκαταστάσεις. Τα βιολογικά όπλα διαφέρουν από τα χημικά ως προς τον τρόπο κατασκευής τους, την αποτελεσματικότητα και τη δράση τους, αλλά οι στόχοι παραμένουν ίδιοι. Υπάρχει κι ο ενδιάμεσος τύπος των τοξινών. Πρόκειται για χημικές ενώσεις που έχουν κατασκευαστεί στα εργαστήρια των σύγχρονων «Φραγκενστάιν» με παρόμοιες επιπτώσεις. Και οι τρεις κατηγορίες όπλων διακρίνονται σε διαφορετικές ομάδες, ανάλογα με τη δράση τους.

Οι ασφυξιογόνες ουσίες στοχεύουν στο αναπνευστικό σύστημα του ανθρώπου γεμίζοντας τους πνεύμονες με δηλητηριώδη υγρά, για να επέλθει θάνατος από ασφυξία. Στην ομάδα αυτή προεξέχουσα θέση κατέχει το χλώριο, ένα κιτρινοπράσινο αέριο εξόχως δραστικό. Ιδιότητά του να καταστρέφει τους ζωικούς ιστούς του ανθρώπου. Προκαλεί άμεσα φλεγμονές και γεμίζει τους πνεύμονες με αίμα και φλέματα. Στην ίδια ομάδα περιλαμβάνονται το φωσγένιο και το διφωσγένιο. Και τα δύο έχουν τη μυρωδιά του άχυρου, είναι βαρύτερα από τον αέρα και δεν είναι εύφλεκτα. Το πρώτο προξενεί ασφυξία, ενώ το δεύτερο προξενεί βλάβες στο ήπαρ και τα νεφρά. Οι δακρυγόνοι ουσίες μάς είναι γνωστές μια και οι χρήση τους από τις καθεστωτικές δυνάμεις βρίσκονται στην ημερήσια διάταξη. Δάκρυα, ερεθισμός του δέρματος, εμετοί και ναυτία είναι οι συνηθέστερες των επιπτώσεων σε όσους τα υφίστανται. Ομως ορισμένες κατηγορίες από αυτά χρησιμοποιούνται και σε πολεμικές επιχειρήσεις. Να σημειώσουμε ότι σε κλειστούς χώρους είναι θανατηφόρα. Εμφανίστηκαν από τον Α` Παγκόσμιο Πόλεμο. Αναφέρουμε ορισμένα από αυτά: το βρωμοβενζοακετονιτρίλιο, μια άχρωμη κρυσταλλική ουσία, με οσμή σάπιων φρούτων που είναι άκρως τοξική. Αντιδρά με έκρηξη στο σίδερο! Η χλωροακετοφαινόλη μυρίζει λουλούδια (!) και παρασκευάστηκε για πρώτη φορά στα εργαστήρια του Πόρτον Ντάουν τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Με πρόσμειξη κι άλλων ουσιών είναι πολύ επικίνδυνη. Το αέριο πεπέρεως είναι μια λευκή στερεή ουσία που καιγόμενη δίνει ένα άχρωμο αέριο που μυρίζει πιπέρι. Ερεθίζει τα μάτια και τους πνεύμονες που είναι από τα πλέον διαδεδόμενα στις αστυνομίες της Ευρώπης μια και δεν μπορούν οι διαδηλωτές να προστατευτούν με πρόχειρες μάσκες, επειδή είναι ελάχιστα διαλυτό στην αλκοόλη. Τα συμπτώματα από τη χρήση τους είναι άμεσα. Διασκορπίζεται από ειδικούς φυσητήρες που μπορεί να βρίσκονται και σε ειδικά οχήματα ή αεροπλάνα (όταν δεν είναι φορητά). Οταν κάποιος δεχτεί το σύννεφο σκόνης στο πρόσωπο μπορεί να πεθάνει, γιατί η σκόνη αυτή προσκολλάει στο δέρμα.

Από τις πλέον δημοφιλείς το αέριο μουστάρδας που κατασκευάζεται σε διάφορες παραλλαγές. Οι ατμοί του προκαλούν παροδική ή μόνιμη τύφλωση και σοβαρά αναπνευστικά προβλήματα. Οταν εισέλθει στο αίμα καταστρέφει το μυελό των οστών και εξασθενεί το ανοσοποιητικό σύστημα. Είναι πλέον επιστημονικά διαπιστωμένο ότι επιφέρει μεταλλάξεις. Ο λεβισίτης είναι μια αρσενικούχα καυστική ουσία καστανοκίτρινη με οσμή γερανιού. Διαπερνά το δέρμα προξενώντας δυνατούς πόνους και άμεση καταστροφή των ιστών των πνευμόνων και τύφλωση. Οταν κάποιος το εισπνεύσει, έστω και δυο κυβικά εκατοστά, πεθαίνει μέσα σε δέκα λεπτά. Εχει κατασκευαστεί μείγμα αερίου μουστάρδας και λεβεσίτη και χρησιμοποιούνται σε χαμηλές θερμοκρασίες. Στην ίδια ομάδα οι κατασκευαστές του ολέθρου έχουν να επιδείξουν την οξίμη (η επούλωση των πληγών που επιφέρει διαρκεί πάνω από ένα χρόνο), και τον αδαμασίτη, ουσία θανατηφόρα σε κάποια δόση (σ.σ. το ΝΑΤΟ ισχυρίζεται ότι δεν έχει παρόμοιο υλικό στο οπλοστάσιό του). Τα αέρια νεύρων είναι επίσης δημοφιλή στους απανταχού πολεμοκάπηλους, λόγω της ιδιότητάς τους να παραλύουν το νευρικό σύστημα του ανθρώπου. Ο θάνατος προκαλείται από ασφυξία, εξ αιτίας της παράλυσης των αναπνευστικών μυών σε λιγότερο από ένα λεπτό. Ταμπούν, σαρίν, σομάν και VX ανήκουν στην οικογένεια των αερίων αυτών. Το ταμπούν με μυρωδιά σάπιων φρούτων είναι ανοιχτοκίτρινο υγρό που διασπάται στους 150 βαθμούς. Είναι εξαιρετικά τοξικό, διαπερνά το δέρμα και εξασθενίζει την όραση. Οταν είναι αρκετό στις αέριες συγκεντρώσεις επιφέρει το θάνατο σε δυο λεπτά. Τα απλά ρούχα δεν μπορούν να προστατέψουν αυτόν που το δέχεται και παραμένει αρκετές μέρες αναλλοίωτο στο έδαφος. Το σαρίν είναι άχρωμο και άοσμο. Σφίξιμο στο στήθος, νευρολογικές ανωμαλίες, τρεμούλα και αναπνευστικά προβλήματα σε μικρές ποσότητες και θάνατος σε μεγαλύτερες είναι οι ιδιότητές του. Το σομάν είναι άχρωμο υγρό και με την είσοδό του στο αναπνευστικό σύστημα επιφέρει το θάνατο. Το έριο VX είναι τοξικό και παραμένει αναλλοίωτο στο περιβάλλον για βδομάδες. Οπως και τα τρία προηγούμενα μπορεί να αντιμετωπιστεί μόνο με ειδικές μάσκες και ειδικές στολές.

Στα παθογόνα -ζωντανοί μικροοργανισμοί- υπάγονται τα βακτήρια, οι μύκητες και οι ιοί. Τα βακτήρια είναι ζωντανοί μικροοργανισμοί, οι μικρότεροι με πλήρη κυτταρική δομή και ανεξάρτητο μεταβολισμό. Από αυτά μπορούν να προκληθούν ασθένειες όπως ο «άνθρακας», ο «μελιταίος πυρετός» (βλάβες στο ήπαρ, τα νεφρά, τη σπλήνα, τους πνεύμονες και την καρδιά), η χολέρα (μπορεί να μεταδοθεί μέσω του νερού), η πανώλη (επιφέρει οξείες λοιμώξεις) και η μάλη (δοκιμάστηκε από τους Ιάπωνες σε άμαχο πληθυσμό κατά τη διάρκεια του πολέμου με την Κίνα). Οι ιοί είναι οι μικρότεροι και απλούστεροι οργανισμοί που ζουν μέσα σε άλλα κύτταρα. Η γκάμα τους περιλαμβάνει την ευλογιά, τον κίτρινο πυρετό και τον πυρετό Q. Τέλος, έχουμε τα ζιζανιοκτόνα, χημικές ουσίες που καταστρέφουν επιλεκτικά ορισμένα φυτά. Εχουν χρησιμοποιηθεί για την καταστροφή καλλιεργειών και αποψιλωτικά (κυρίως από τις ΗΠΑ στον πόλεμο με το Βιετνάμ). Ορισμένοι τύποι είναι η μπλε ουσία ( τη χρησιμοποίησαν οι Αμερικάνοι για την καταστροφή ορυζώνων), η βρωμακίλη (καταστρέφει τη χλωρίδα των δασών), το 2,4D (είναι αποψιλωτικό και χρησιμοποιήθηκε από τους Αμερικάνους και τους Αυστραλούς στον πόλεμο του Βιετνάμ) και 2,4,5- Τ (χρησιμοποιήθηκε από τους Αγγλους στη Μαλαισία). Ο κατάλογος δεν είναι πλήρης, αλλά αρκετά ενδεικτικός για το τι επιφυλάσσουν για άλλη μια φορά στην ανθρωπότητα οι αρχιτέκτονες του τρόμου, όπως τους αποκαλούσε ο Μ. Λουντέμης στο ομώνυμο βιβλίο του.

Πηγές:

1. Γ. Μανουσάκης, «Χημικός και βιολογικός πόλεμος», εκδ. «Πατάκη» 2000

2. Λ. Μπράουν, «Η κατάσταση του πλανήτη» 1995, εκδ. «Νέα Οικολογία»