Μια ιστορία του Μπέρτολ Μπρεχτ. Που έλεγε ότι όταν συνάντησε στο δρόμο τον στρατιώτη της εχθρικής χώρας και τον εξανάγκασε να περπατήσει στις λάσπες ο ίδιος εκείνη τη στιγμή μίσησε και τη χώρα, μίσησε και τους κατοίκους και την οικογένεια του ανθρώπου και τα παιδιά αυτής της χώρας. Τα μίσησε όλα.
Και καταλήγει ο Μπρεχτ: «Γι' αυτό πρέπει να πολεμάμε τη βλακεία. Γιατί κάνει βλάκες όσους τη συναντάνε».
Αρα, λοιπόν, το αντιπολεμικό μέτωπο δεν είναι καινούρια ιστορία. Είναι παλιά ιστορία, είναι πολύ παλιά ιστορία.
Ας δούμε όμως ποιος ωφελείται από αυτό το χτύπημα. Πρώτα απ' όλα είναι το καλύτερο άλλοθι για την κοινωνία που πραγματικά έχει αντιστάσεις τα τελευταία χρόνια, να δικαιολογήσει την ύφεσή της και να ξεφύγει απ' αυτήν. Ο πόλεμος - πολύ εύστοχα το έθεσε η Γενική Γραμματέας - είναι το καλύτερο άλλοθι για να ξεπεράσεις μια κρίση, αλλά επιπλέον και το καλύτερο άλλοθι για να εφαρμοστούν αντιδημοκρατικά μέτρα.
Εάν δούμε ιστορικά και τα έχουν πει διανοητές πολύ νωρίτερα, από τη δεκαετία του '70, η τρομοκρατία τροφοδοτεί την κρατική αναλγησία και τροφοδοτείται απ' αυτήν. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία σ' αυτό. Αλλωστε, νομίζω ότι και οι ίδιοι οι Ταλιμπάν είναι «παιδί» των Αμερικανών.
Κατά τη δική μου γνώμη, είναι πραγματικά το αντιπολεμικό μέτωπο σήμερα, ό,τι πιο επίκαιρο και ό,τι πιο πολύ μπορούμε να κάνουμε. Το ότι σήμερα οι Ελληνες πολίτες με ποσοστό πολύ υψηλό - νομίζω ενενήντα τόσο τα εκατό, δεν το θυμάμαι ακριβώς - καταδίκασαν οποιαδήποτε πολεμική ενέργεια, δείχνει πραγματικά τις προοπτικές μας.
Αρα, αυτή τη στιγμή ας ακολουθήσουμε πολιτικές που πραγματικά νομίζω ότι είναι επίκαιρες παρά ποτέ και νομίζω ότι ο λαός τις κατανοεί σήμερα. Ποιες είναι αυτές οι πολιτικές; Το πρώτο είναι ότι πραγματικά δεν είναι δυνατόν η Ευρωπαϊκή Ενωση να σέρνεται πίσω από το άρμα του ΝΑΤΟ. Το ΝΑΤΟ επιτέλους δεν έχει λόγο ύπαρξης σήμερα. Πρέπει να καταργηθεί, πρέπει να είναι πάγια θέση αυτή και είναι επίκαιρη παρά ποτέ. Δεν προστατεύει κανένα από τίποτα το ΝΑΤΟ. Ακόμα και το πρόσφατο, του ψυχρού πολέμου έχει εξαλειφθεί. Αρα το ΝΑΤΟ, στις χώρες τουλάχιστον της Ευρωπαϊκής Ενωσης δεν έχει λόγο ύπαρξης.
Δεν είναι δυνατόν αυτή τη στιγμή να αποδεχτούμε ευρωπαϊκούς στρατούς με την έννοια που κάποιοι τους σκέπτονται. Είναι κάτι το οποίο είναι επίκαιρο στην ελληνική κοινωνία και μπορούμε να το παλέψουμε σήμερα, δεν είναι δυνατόν. Δεν είναι δυνατόν, πρέπει να γίνει κατανοητό, η Ευρωπαϊκή Ενωση να στηρίζεται οικονομικά στα δεδομένα της Αμερικής. Δηλαδή, να στηρίζει την ευμάρειά της στην εξαθλίωση άλλων λαών. Το οποίο συμβαίνει καθημερινά με τις πολυεθνικές και το ξέρουμε.
Αρα υπάρχουν πολιτικές να εφαρμόσουμε και προφανώς είναι η χρυσή μας ευκαιρία να ανδρώσουμε αυτό το αντιπολεμικό μέτωπο».
Τον θέλω, δηλαδή, ζωντανό ή νεκρό, διέταξε υπονοώντας μάλλον το δεύτερο, για τον παλιό συνεργάτη και σημερινό ορκισμένο εχθρό. Αποκάλυψε έτσι, ότι μάλλον στη δολοφονία - πολτοποίηση του Οσάμα Μπιν Λάντεν αποβλέπει η κινητοποίηση, σε πρώτη φάση, της τεράστιας πολεμικής αρμάδας και όσων «εστιασμένων χειρουργικών» πληγμάτων θα ακολουθήσουν.
Ετσι έκαναν και με τον υποτιθέμενο δολοφόνο του Κένεντι που πυροβολήθηκε μπροστά στο σερίφη και τους φρουρούς του, αλλά και με όσους «εξαφανίστηκαν» διαδοχικά, από τους εμπλεκόμενους στη σκοτεινή εκείνη υπόθεση.
«Ζωντανός ή νεκρός», λοιπόν, ο Οσάμα; Την απάντηση θα δώσει η Ιστορία που άρχισε με την ομιχλώδη, ακόμη, ως προς την προέλευσή της, τρομοκρατική αεροεπιδρομή στο Μανχάταν και την Ουάσιγκτον και εξελίσσεται στο «δεκαετή πόλεμο» των αλληλεγγύως συμμέτοχων της «Νέας Τάξης».