Ο «Ρ» από την πρώτη στιγμή -και ενώ οι περισσότεροι (Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, στελέχη της κυβέρνησης και της αξιωματικής αντιπολίτευσης, γαλαζοπράσινοι συνδικαλιστές των τραπεζοϋπαλλήλων κλπ.) θριαμβολογούσαν και εξωράιζαν τη συγκεκριμένη απόφαση- επισήμανε πως «η εξέλιξη αυτή δεν επιφυλάσσει τίποτε καλό, ούτε για τους εργαζόμενους στην Εθνική και την Alpha Bank, ούτε φυσικά για τους μικροαποταμιευτές και μικροδανειολήπτες». Την εκτίμηση αυτή, πως η συγχώνευση των δύο μεγαλύτερων ελληνικών τραπεζών σε μια τράπεζα ΚΟΛΟΣΣΟ, δεν επιφυλάσσει τίποτε καλό για τα πλατιά λαϊκά στρώματα, τη στηρίξαμε στα πλούσια διδάγματα που προσφέρει η διεθνής εμπειρία εξαγορών και συγχωνεύσεων.

Με βάση, λοιπόν, τη διεθνή και την ελληνική (βλέπε εξαγορά Ιονικής από την Πίστεως κλπ.) εμπειρία από τις εξαγορές και συγχωνεύσεις επιχειρήσεων, σε διάφορους κλάδους και τομείς της οικονομίας, η συγχώνευση της ΕΤΕ με την Alpha Bank, μεταξύ άλλων θα έχει σαν συνέπεια:

• Τη δραστική μείωση του απασχολούμενου προσωπικού στις δύο τράπεζες, προκειμένου να «μειωθεί το κόστος παροχής υπηρεσιών» και να γίνει η νέα τράπεζα πιο «ανταγωνιστική». Βλέπετε, οι καπιταλιστές, βλέπουν -και επιδιώκουν με τις πλάτες των κυβερνώντων- την αύξηση της ανταγωνιστικότητας με μέτρα που πλήττουν τα εισοδήματα των εργαζομένων. Θεωρείται, δε, βέβαιο, πως για τη μείωση του προσωπικού θα αξιοποιηθεί και η μέθοδος της «εθελούσιας εξόδου», το κόστος το οποίο θα καλυφθεί σε σύντομο διάστημα καθώς θα μειωθούν σημαντικά οι δαπάνες μισθοδοσίας. Για «εθελούσια έξοδο», άρχισαν ήδη να μιλούν οι πρόεδροι των Συλλόγων Εργαζομένων στην ΕΤΕ και την Alpha, που -ας σημειωθεί- ανήκουν μεταξύ εκείνων που χειροκρότησαν την απόφαση συγχώνευσης των δύο τραπεζών.
• Το κλείσιμο δεκάδων υποκαταστημάτων των δύο τραπεζών. Ετσι, στις διάφορες πόλεις, κωμοπόλεις και δήμους ή κοινότητες- που σήμερα συνυπάρχουν καταστήματα- θα διατηρηθεί σε λειτουργία το ένα και το άλλο θα κλείσει. Παράλληλα, θα επιδιωχτεί με πολύ λιγότερους εργαζόμενους, το νέο τραπεζικό σχήμα, να εξυπηρετήσει τον ίδιο ή και μεγαλύτερο αριθμό πελατών που σημαίνει ένταση του βαθμού εκμετάλλευσης του προσωπικού που θα συνεχίσει να εργάζεται στη νέα τράπεζα. Η μείωση του προσωπικού, αξιοποιήθηκε και συνεχίζει να αξιοποιείται σε όλες τις χώρες του κόσμου που γίνονται συγχωνεύσεις ή συνεργασίες, σαν η πιο «εγγυημένη μέθοδος» αύξησης των κερδών και υπερκερδών των επιχειρήσεων που συγχωνεύτηκαν.
• Την επιτάχυνση των διαδικασιών συγχώνευσης των θυγατρικών επιχειρήσεων της ΕΤΕ και της Alpha (ασφαλιστικών, επενδυτικών, λίζινγκ, χρηματιστηριακών και άλλων χρηματοπιστωτικών). Η εξέλιξη αυτή θα σηματοδοτήσει από τη μια μαζικές απολύσεις στις εταιρίες αυτές και από την άλλη την επιτάχυνση των διαδικασιών εκτοπισμού από την αγορά (ασφαλιστική, χρηματιστηριακή κλπ.) των ομοειδών ανταγωνιστικών επιχειρήσεων.
• Την απαρχή για μια νέα επίθεση στα ασφαλιστικά ταμεία των τραπεζοϋπαλλήλων, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για χρόνια δικαιώματα και άλλες κατακτήσεις των (σημερινών και αυριανών) εργαζομένων και συνταξιούχων στα ασφαλιστικά ταμεία της Εθνικής, της Alpha Bank, της Ιονικής (που έχει εξαγοραστεί από την Alpha Bank) κλπ.
• Τη δημιουργία πολύ καλύτερων προϋποθέσεων για μεγαλύτερη καταλήστευση των μικροαποταμιευτών και των δανειοληπτών, με μικρά και μεσαία εισοδήματα και φυσικά για την προνομιακή μεταχείριση των μεγαλοεπιχειρηματιών (δανειστών- δανειοληπτών) με ευνοϊκά επιτόκια. Θεωρείται βέβαιο ότι οι δύο τράπεζες θα αξιοποιήσουν τη δεσπόζουσα θέση για αύξηση της κερδοφορίας τους με την ενίσχυση των τοκογλυφικών όρων εμπορίας του χρήματος, βελτιώνοντας ταυτόχρονα παραπέρα τους όρους χρηματοοικονομικών συναλλαγών με το μεγάλο κεφάλαιο. Δηλαδή, θα αγοράζουν ακόμη πιο φτηνά το χρήμα (μηδαμινά επιτόκια για τις λαϊκές αποταμιεύσεις) και θα το πουλάνε ακριβά (χορηγήσεις στεγαστικών, καταναλωτικών και άλλων δανείων), ενώ θα ισχύει το αντίθετο για τους μεγαλοεπιχειρηματίες. Τηρώντας δύο μέτρα και δύο σταθμά, η νέα τράπεζα, θα διευκολύνει την πολιτική του διευθυντηρίου των Βρυξελλών που εφαρμόζει πιστά η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ και θα επιταχύνει (με τους επαχθείς όρους δανεισμού) τις διαδικασίες ξεκληρίσματος των μικρομεσαίων νοικοκυριών των αγροτών, των επαγγελματοβιοτεχνών και εμπόρων κλπ.

Συμπερασματικά, θα λέγαμε, ότι η πορεία συγχώνευσης της Εθνικής με την Alpha Bank αποτελεί ένα ακόμη δείγμα γραφής των προθέσεων της κυβέρνησης Σημίτη να επιταχύνει με την πολιτική της τον καπιταλιστικό εκσυγχρονισμό της ελληνικής οικονομίας, με τη συγκέντρωση και συγκεντροποίηση του κεφαλαίου σε λιγότερα χέρια. Αυτό είναι κάτι που το ομολόγησε ο νέος υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών, ο οποίος- μια μέρα μετά το ξεπούλημα της ΕΤΒΑ στην Τράπεζα Πειραιώς- προανήγγειλε την απόφαση της κυβέρνησης να επιταχύνει τις διαδικασίες ιδιωτικοποιήσεων, συγχωνεύσεων και μεγαλοσυγχωνεύσεων, έκανε λόγο για την επιδίωξη «διαμόρφωσης ισχυρών τραπεζικών ομίλων» με «περαιτέρω ιδιωτικοποιήσεις, συγχωνεύσεις και τη σύναψη διεθνών συμμαχιών».

Είναι ενδεικτικό, εξάλλου, ότι μέσα σε ελάχιστο χρόνο από τις δηλώσεις των επικεφαλής των δυο τραπεζών, Θ. Καρατζά και Ι. Κωστόπουλου, ότι οι εργαζόμενοι θα ωφεληθούν από τη συγχώνευση των δυο τραπεζών και ότι δε θα υπάρξουν απολύσεις, διέρρευσαν οι πρώτες περί του αντιθέτου πληροφορίες από τα «υψηλά κλιμάκια». Σύμφωνα με αυτές, το μεγαλύτερο κίνδυνο τον διατρέχουν σε πρώτη φάση τα στελέχη των δυο τραπεζών, ενώ θα υπάρξει και «περιορισμένη» μείωση καταστημάτων. Ωστόσο, ακόμη και αυτές οι πληροφορίες έχουν συγκεκριμένη σκοπιμότητα: Να καθησυχάσουν το κατώτερο - και πολυπληθέστερο - προσωπικό, το οποίο θα απειληθεί περισσότερο από τον περιορισμό των καταστημάτων και λιγότερο από τις «εθελούσιες» ...παραιτήσεις μεσαίων και ανώτερων στελεχών.

Οι εργαζόμενοι, όμως, έχουν κάθε λόγο να ανησυχούν, καθώς γνωρίζουν την αρνητική εμπειρία από προηγούμενες συγχωνεύσεις τραπεζών, οι οποίες είχαν σαν συνέπεια απολύσεις, κυρίως μέσα από τη διαδικασία της «εθελουσίας εξόδου», αλλαγές προς το χειρότερο των συμβάσεων εργασίας, των οργανισμών εργασίας, των ωραρίων εργασίας και των ασφαλιστικών δικαιωμάτων τους.

Ακόμη περισσότερο, ο νέος τραπεζικός όμιλος δε θα διστάσει να αξιοποιήσει όλο το πλέγμα της αντεργατικής νομοθεσίας, που έχει επιβάλει η κυβέρνηση, με πολύμορφες «ευελιξίες», διευθετήσεις του χρόνου εργασίας, «ενοικιάσεις» εργαζομένων, κατάργηση ρυθμίσεων που διασφαλίζουν τις θέσεις εργασίας στις δυο τράπεζες.

Η σημερινή πραγματικότητα των εργασιακών σχέσεων στις τράπεζες δείχνει, εξάλλου, ότι οι τραπεζίτες πρωτοπορούν στην καταστρατήγηση ακόμη και της υφιστάμενης νομοθεσίας, ανενόχλητοι από τις συμβιβασμένες ηγεσίες στο συνδικαλιστικό κίνημα και με την πρόθυμη ανοχή της κυβέρνησης.

Απέναντι σε αυτές τις προοπτικές, τα στελέχη της ΕΣΑΚ Τραπεζών ενεργοποιήθηκαν άμεσα, καλώντας σε αγωνιστική εγρήγορση τους εργαζόμενους, ενώ τους προειδοποίησαν για τις συνέπειες της συγχώνευσης και άσκησαν έντονη κριτική στο επιχειρηματικό εγχείρημα, που προωθεί παραπέρα την παράδοση του πιστωτικού συστήματος στο ιδιωτικό κεφάλαιο.

Αντίθετα, οι συνδικαλιστικές ηγεσίες στους συλλόγους εργαζομένων στις δυο τράπεζες αντιμετώπισαν ιδιαίτερα ευνοϊκά την εξέλιξη και, κάτω από αυτήν την οπτική, προεξόφλησαν τα οφέλη για τους εργαζόμενους, ενώ δέχτηκαν χωρίς επιφυλάξεις τις διαβεβαιώσεις για διασφάλιση της απασχόλησης και των εργασιακών δικαιωμάτων. Η ΟΤΟΕ, με ανακοίνωσή της, εξέφρασε τη διάθεσή της να «συμβάλει» στην επιτυχία του εγχειρήματος και ζήτησε συμμετοχή σε κάθε φάση της ενοποίησης των δυο τραπεζών. Ετσι, τις όποιες διατυπώσεις τους για διασφάλιση δικαιωμάτων και της απασχόλησης, τις θέτουν κάτω από τις επιταγές της «ανταγωνιστικότητας»!