ΥΓ: Φυσικά τα πράγματα καθόλου δε «μετριάζονται», αν οι ένοπλες δυνάμεις αντικαταστήσουν τις αμερικανικές στα Βαλκάνια. Πάντως, μάλλον δεν πρέπει να τις αποκαλούμε ελληνικές πλέον, αλλά ΝΑΤΟικές ένοπλες δυνάμεις.
Παρόλο που ο νέος πρεσβευτής των ΗΠΑ, Τ. Μίλερ, έχει υπηρετήσει χρόνια στην πρεσβεία στην Αθήνα, ωστόσο, δε φαίνεται να έχει καταλάβει καθόλου τις διαθέσεις του ελληνικού λαού. Ακριβώς γιατί τον αντιμετωπίζει ως ανθύπατος της υπερδύναμης και γιατί πιστεύει ότι απευθύνεται σε «Αμερικανάκια». Δεν εξηγείται αλλιώς το ότι προχτές, μετά τη συνάντησή του με τον Κ. Καραμανλή, δήλωσε, μεταξύ άλλων, ότι «ξοδεύουμε ένα τεράστιο ποσό, πέντε εκατομμύρια δολάρια, σε ανθρωπιστική βοήθεια στον αφγανικό λαό»! Προτιμούμε να μην «ξοδεύεστε», κύριε Μίλερ! Ειλικρινά, θα προτιμούσαμε να τα «μαζεύετε» από το Αφγανιστάν και από τον υπόλοιπο πλανήτη, όπου έχετε απλώσει τη ...βοήθειά σας και να αφήσετε ήσυχους όλους τους λαούς, να τραβήξουν όποιο δρόμο θέλει ο καθένας. Ετσι, όχι μόνο θα κάνετε οικονομία, αλλά φανταζόμαστε ότι μέχρι και αποζημίωση θα σας δώσουν..!
ΥΓ: Καλά, δεν ντρέπεται λίγο; Πέντε εκατ. δολάρια κοστίζουν μόνο 3-4 από τους πανάκριβους πυραύλους, που ρίχνουν αφειδώς στους αμάχους του Αφγανιστάν.
Αυτή τη φορά - λένε οι διάφοροι Πρετεντέρηδες - οι Αμερικανοί έδειξαν εγκράτεια και περίσκεψη, αφού περίμεναν να περάσουν πάνω από 25 μέρες για να επιτεθούν στο Αφγανιστάν. Κι αυτή την «καθυστέρηση» τη θεωρούν ως δείγμα αλλαγής της τακτικής των ΗΠΑ, οι οποίες - λένε - ενεργούν, πλέον, κατόπιν «ωρίμου σκέψεως», προσπαθώντας να εξασφαλίσουν ευρύτερες συναινέσεις και «κρατώντας τους τύπους», καθώς έλαβαν και την έγκριση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ. Το «επιχείρημα» αυτό χρησιμοποιείται συχνά, στην προσπάθεια που γίνεται να εμφανιστεί «σώφρων και προσεκτική» η πολεμοχαρής αμερικανική ηγεσία. Αλλά, μάλλον, δεν πείθει, αφού ο καθένας μπορεί να σκεφτεί ότι η «καθυστέρηση» της επίθεσης στο Αφγανιστάν δεν οφείλεται σε «αλλαγή τακτικής» των ΗΠΑ, αλλά στην ανάγκη να συγκεντρωθούν όσο το δυνατόν περισσότερες στρατιωτικές δυνάμεις στην περιοχή - κι αυτό απαιτεί χρόνο - και να συγκροτηθεί η περιβόητη «διεθνής συμμαχία». Αλλωστε, μεγαλύτερη ήταν η «καθυστέρηση» για τις επιθέσεις κατά του Ιράκ και της Γιουγκοσλαβίας.
Στρατιώτη
απ' τα σύνορα
μέτρο μην πας
πιο πέρα,
μη γίνεις πιόνι
των αισχρών
στη μαύρη τους
σκακιέρα,
μη γίνεις όργανο
ποτέ εσύ
της «νέας τάξης»,
σε φόνους
απροκάλυπτους
αθώων
μη συμπράξεις!
* * *
Στρατιώτη
εσύ ορκίστηκες
τη χώρα
να φυλάττεις
κι όχι να γίνεις
των λαών ο σφάχτης
και δραγάτης,
στρατιώτη
απ' τα σύνορα
μην κάνεις
ούτε βήμα,
«Ράμπο» μη γίνεις
των ληστών
που σφάζουν
για το χρήμα!