Δημήτρης Ραβάνης - Ρεντής

Σύμφωνα με τον Ποινικό Κώδικα «... συνεργός λέγεται εκείνος που εν γνώσει του παρέχει στον αυτουργό του εγκλήματος τη συνδρομή του πριν, κατά, ή μετά την εκτέλεση του εγκλήματος...».

Για το πριν είμαστε βέβαιοι. Λίγες ώρες πριν από την επίθεση οι «12» της ΕΟΚ με απόφασή τους συντάσσονται με τα τρομοκρατικά σχέδια των ΗΠΑ: ο εγκληματίας πήρε «πράσινο φως» και ξεκινάει. Συνεργοί οι «12».

...Οσο για την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ μας διαβεβαιώνει ότι έκανε, ό,τι ήταν δυνατό για να βγούνε από την απόφασή μερικές «σκληρές φράσεις»...

Για το κατά την εκτέλεση του εγκλήματος; Μερικοί από τους «12» ξέρανε τι θα συμβεί - τους είχε ειδοποιήσει ο εγκληματίας - και συνδράμανε.

...Οσο για την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ αγανακτεί, γιατί δεν την είχαν ειδοποιήσει κι εκείνη και «θέτει ηθικό θέμα» μεταξύ συνεταίρων - συνεργών, διαβεβαιώνοντάς μας ταυτόχρονα πως η πολιτική που ακολουθεί είναι συνέχεια της πολιτικής - της τρισκατάρατης Δεξιάς - από το 1974 κι εδώ, η οποία πολιτική «...είναι συνολικά μια πορεία κατοχύρωσης και διαμόρφωσης της εθνικής μας ανεξαρτησίας».

...Αν και είχαν... ειδοποιηθεί. Από την ίδια τη δράση των τρομοκρατών, που την είχε καταγγείλει σε συνέντευξή του το Δεκέμβρη του 1984 ο Γενικός Γραμματέας του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ. Είχε πει πως οι βομβιστικές τρομοκρατικές επιθέσεις «... Δεν είναι μεμονωμένες ενέργειες. Κάθε άλλο. Εντάσσονται μέσα στα γενικότερα σχέδια της ντόπιας αντίδρασης, αλλά και των Αμερικάνων με συγκεκριμένο στόχο...».

Θυμάστε τι είχε γίνει τότε; Είχε θυμώσει πολύ ο Ρίγκαν («ΟΡΓΗ ΡΙΓΚΑΝ», γράφανε οι δεξιοφυλλάδες), ο κ. Στερνς ζητούσε εξηγήσεις, θαρρείς και βιρσκότανε στο «ράντζο» του και μας διαβεβαίωνε πως «... η κυβέρνηση των ΗΠΑ είναι κατηγορηματικά αντίθετη με την τρομοκρατία σε όλες της τις μορφές...». Και ο κυβερνητικός - τοτινός - εκπρόσωπος κ. Μαρούδας, καθώς και υπουργοί αγανακτούσαν και ζητούσαν από τον Χαρίλαο Φλωράκη να... προσκομίσει στοιχεία για τις τόσο βαριές κατηγορίες!

Κι έρχεται κάποιος «Κρυστάλλης», «κάποιων» μυστικών «υπηρεσιών» ξένων και δικών επί Δεξιάς, που του έδωσε και η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ να «φάει... ένα κομμάτι ψωμί» στην ΕΡΤ, και μας εξηγεί πώς «κατασκευάζονται» οι «βόμβες» και οι «βομβιστές» κάθε φορά που θέλουν να εξαπολύσουν κάποια τρομοκρατική επίθεση.

... Οσο για το ΠΑΣΟΚ - κίνημα, προσπαθεί να βρει μια δική του γλώσσα και μιλάει με λίγο αλλιώτικη από της κυβέρνησης - ΠΑΣΟΚ φωνή (πότε σαν κάποιο ξαφνικά εμφανιζόμενο και για πρώτη φορά Διεθνές Γραφείο Τύπου, πότε σαν Εκτελεστικό), για να δείξουμε πως «άλλο κυβέρνηση άλλο ΠΑΣΟΚ», κι έτσι να κρατήσουμε μερικά μετερίζια για εκλογικές δραστηριότητες και «κλέψιμο» ψήφων.

Αδικα ΠΑΣΟΚ και κυβέρνηση κατηγορούν τους εταίρους για «ηθικό θέμα». ΤΟ ΞΕΡΑΝΕ! Το είχε πει ο Σουλτς όταν πίεζε την ΕΟΚ να μπει στα τρομοκρατικά ριγκανικά σχέδια. Είχε ξεκαθαρίσει ο άνθρωπος ποιους θεωρούν οι ΗΠΑ «πιθανούς τρομοκράτες»: τους αντάρτες του Σαλβαδόρ, την ελεύθερη Νικαράγουα, την Κούβα, την Αγκόλα, τη Μοζαμβίκη, τους φοιτητές της Νότιας Κορέας, τους Ιρλανδούς, το Ιράν, τη Συρία, τη Λιβύη, ακόμη και τη Βουλγαρία - και σκαρώσανε την προβοκάτσια με τη «δολοφονία» του Πάπα που είχε τόσο άδοξο τέλος - ακόμη και την Τσεχοσλοβακία, όπου «πιθανόν να υπάρχουν σχολές τρομοκρατών», ακόμη και όλους τους ΑΝΤΙΦΡΟΝΟΥΝΤΕΣ απέναντι στα σχέδιά τους.

Και μόνο για τις δικές τους σχολές δε μιλούσαν, για τους γνωστούς «Κόμπρα - Οχιές» και τόσες άλλες. Τις σχολές τους όπου καλούν μαθητές με «ανοιχτές διαφημίσεις». «Μάθετε να σκοτώνετε! Είσαστε το μέλλον της Αμερικής!».

'Η ούτε αυτό το ξέρανε ΠΑΣΟΚ και κυβέρνηση; Μα τότε θα πρέπει να θέσουν «ηθικό θέμα» και για τους συνεταίρους στο ΝΑΤΟ, επειδή η «ΟΔΗΓΙΑ» του «Νο 57» μας «διδάσκει» τι και πώς πρέπει να γίνεται. Ορίστε για παράδειγμα:

«ΟΔΗΓΙΑ Νο 5/57: ανάμεσα στις διάφορες στρατιωτικές επιχειρήσεις, το πραξικόπημα αποτελεί την πιο ικανοποιητική αισθητικά και την πιο ανθρώπινη...».

Είναι απλώς λόγια η «ΟΔΗΓΙΑ»; Δες πραξικοπήματα Ιράν, Γουατεμάλα, Ελλάδα, Χιλή και, και, και...

Κι άσε τις επεμβάσεις στον Κόλπο των Χοίρων στην Κούβα, και τις κάμποσες... αντιαισθητικές επιχειρήσεις στον Κόλπο της Σύρτης.

(Μήπως γι' αυτό στην επέτειο του απριλιανού πραξικοπήματος δεν είπαν λέξη οι κυβερνητικοί μας για το ρόλο που παίξανε οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοι;).

«ΟΔΗΓΙΑ Νο 18/57: Η εξουδετέρωση κυβερνητικών προσωπικοτήτων μπορεί να πραγματοποιηθεί με θάνατο ή σύλληψη. Ο πιο εύκολος τρόπος και ο πιο σίγουρος είναι ο θάνατος, γιατί αποτελεί τι τετελεσμένο...».

Μήπως ήταν έτσι, ένα σχήμα λόγου που έμεινε στα χαρτιά; Εκατοντάδες οι περιπτώσεις που επιβεβαιώνουν πως όχι.

«ΟΔΗΓΙΑ Νο 48/57: σε κάτι τέτοιες επιχειρήσεις το καλύτερο είναι να είσαι υπερβολικός σε αγριότητα...».

46 αεροπλάνα και ολόκληρος ο Εκτος στόλος χτυπάνε τους Λίβυους.

Δεν την ήξερε αυτήν την «Οδηγία» η κυβέρνησή μας; 'Η μήπως κάποιος υπουργός μας είχε δώσει μάχη να «απαλειφθεί» από τη φράση «υπερβολικός σε αγριότητα» η λέξη «υπερβολικός»; Θα πρέπει να ξέρουμε, για να βάλουμε και στο ΝΑΤΟ «ηθικό θέμα»...

Αλλά πώς να τελειώσει αυτό το σημείωμα; Δεν τελειώνει. Το έγκλημα κατά της ανθρωπότητας, των ιμπεριαλιστών και τη συνεργών τους, βρίσκεται σε εξέλιξη.

...Μα να που θυμήθηκα μια φράση του πρωθυπουργού και προέδρου του ΠΑΣΟΚ: «...στην ΕΟΚ προωθείται μια μελωδία» για τη διαμόρφωση «μιας πολιτικής ενοποίησης, που σημαίνει κοινή εξωτερική πολιτική και, σε ένα μέτρο, κοινή αμυντική πολιτική...».

Μια μελωδία... Κι εμείς ένα... βιολί, που στην «Ευρωπαϊκή Συναυλία», όπως λεγότανε κάποτε, παλιότερα στις πρώτες της προσπάθειες η Ευρωπαϊκή Κοινότητα, παίζουμε πάνω στην «παρτιτούρα» που μας δίνουν.... το βιολί μας.

Αν και... άλλες μελωδίες, άλλα τραγούδια λέγαμε με τα μέλη του κινήματος, τότε που παλεύαμε για την ανεξαρτησία μας και για να φύγει η Δεξιά - σήμερα συγχαίρει την κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ γιατί ακολουθεί την πολιτική της.

Τα τραγούδια αυτά θυμόμαστε και τώρα, και βγαίνουμε πάλι μαζί στους δρόμους...