Associated Press

Προετοιμασία για να σπείρουν τον θάνατο στους αμάχους

Το ίδιο το γεγονός του χτυπήματος από μόνο του φαντάζει παράλογο. Αν όμως το προσεγγίσουμε σφαιρικά και εξετάσουμε τις συνθήκες μέσα στις οποίες έγινε, θα μπορέσουμε να φωτίσουμε ορισμένες από τις πλευρές του, γιατί όλες είναι πολύ δύσκολο να φωτιστούν, τουλάχιστον στο άμεσο μέλλον.

Αρχικά θα πρέπει να ορίσουμε τι εννοούμε με ορισμένες λέξεις που κατά κόρον χρησιμοποιούνται από αρθρογράφους και αναλυτές για τη συγκεκριμένη περίπτωση. Για παράδειγμα, τι σημαίνει τρομοκρατία; Η λέξη αποτελείται από δύο άλλες λέξεις, τον τρόμο και ρήμα κρατώ, δηλαδή εξουσιάζω. Τρομοκρατία, λοιπόν, είναι η εξουσία (προσώπων, κρατών, θεσμών κλπ.), μέσω του τρόμου, του φόβου. Απευθύνεται σε πρόσωπα και ομάδες προσώπων (π.χ. λαούς) και στόχο έχει τον έλεγχο του εξουσιαζόμενου, την επιβολή της θέλησης του τρομοκράτη στον τρομοκρατούμενο, την υπερίσχυση του συμφέροντός του. Ο φόβος του τελευταίου, για να είναι αποδοτικός για τον τρομοκράτη θα πρέπει να συνοδεύεται πότε - πότε, από τη χρήση βίας. Με την έννοια αυτή, τρομοκρατική είναι η πράξη ξυλοδαρμού ενός μαθητή από το δάσκαλό του, γιατί ήταν άτακτος, όπως τρομοκρατική ήταν και η χρήση δύο ατομικών βομβών από το κατεστημένο των ΗΠΑ σε βάρος του Ιαπωνικού λαού (200.000 νεκροί), που στόχο είχε την παγκόσμια κυριαρχία μέσω του εκφοβισμού της ΕΣΣΔ.

- Προωθούν νέες αλλαγές στο νομικό οπλοστάσιο των κρατών για ένταση του αυταρχισμού στη δημόσια ζωή, με πρόσχημα την καταπολέμηση της τρομοκρατίας.

- Επιχειρούν με τα 6.000 θύματα της 11ης Σεπτεμβρίου: 1) Να έχουν την εν λευκώ εξουσιοδότηση για τις επεμβάσεις τους στον κόσμο, στα πλαίσια του δεκαετούς πολέμου που κήρυξε ο κ. Μπους. 2) Να δημιουργήσουν κλίμα συμπάθειας στην ηγεσία των ΗΠΑ, η εικόνα της οποίας, είναι αλήθεια, είχε πληγεί μετά από δεκάδες εγκληματικές επεμβάσεις της σ' όλο τον κόσμο.

-Είναι ευκολότερο να αυξήσουν τις παραγγελίες στις πολεμικές βιομηχανίες, πολλαπλασιάζοντας ακόμη περισσότερο τα τεράστια κέρδη τους, μέρος των οποίων, ας σημειωθεί, καρπώνονται και αξιωματούχοι της κυβέρνησης των ΗΠΑ, ακόμη να αποδυναμώσουν, σε παγκόσμιο επίπεδο, τις λαϊκές κινητοποιήσεις και διεκδικήσεις εναντίον του κεφαλαίου με τη δικαιολογία ότι βρισκόμαστε σε πόλεμο και άρα πρέπει να δημιουργηθεί ένα μέτωπο στη βάση της υποταγής των εργαζομένων στο κεφάλαιο.

- Ανοίγει ο δρόμος για τη μόνιμη στρατιωτική παρουσία των ΗΠΑ στην πετρελαιοφόρο περιοχή της Κασπίας.

Από μόνη της, η ύπαρξη και λειτουργία του συστήματος αυτού, δηλαδή του ιμπεριαλισμού, είναι τρομοκρατική. Η ύπαρξη του πλούτου, που παράγουν οι πολλοί και καταλήγει στα χέρια των λίγων, είναι ο σημαντικότερος παράγοντας της επιβολής της θέλησής τους στον πλανήτη, δηλαδή των ταξικών συμφερόντων τους και της βίας τους. Αυτή είναι η γενεσιουργός αιτία των πολέμων. Το μεγάλο στοίχημα της ανθρωπότητας θα κερδηθεί, αν αυτοί που παράγουν τον πλούτο, δηλαδή οι πολλοί, επιβάλλουν τη θέλησή τους σε βάρος των λίγων εκμεταλλευτών. Αυτό μπορεί να γίνει μόνο με τη συλλογική, οργανωμένη δράση τους που έχει στόχο να καταργήσει το εκμεταλλευτικό σύστημα και να οικοδομήσει μια δίκαιη κοινωνία, με την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.

Η τυφλή ατομική βία, ακόμη και όταν δε χρησιμοποιείται από τους μηχανισμούς ασφαλείας του καπιταλισμού προς όφελός τους δεν οδηγεί πουθενά. Υπονομεύει τη συλλογική δράση, εκτονώνει τη λαϊκή αγανάκτηση και τη στρέφει σε ανώδυνους για το σύστημα δρόμους. Για το λόγο αυτό, αλλά και γιατί δημιουργεί αθώα θύματα, οι μαρξιστές, οι κομμουνιστές καταδικάζουν την τυφλή ατομική βία.

Μήπως εννοούν το μουσουλμανικό τρόπο ζωής (υποδεέστερη θέση γυναίκας κλπ.); Ομως, μήπως δεν ήταν αυτή η «πολιτισμένη» Δύση που υπέθαλψε αυτό το καθεστώς διοίκησης, σ' αυτές τις χώρες(Αφγανιστάν), για να εξυπηρετήσει τα συμφέροντά της; Πού ήταν ο πόνος της τότε για την άσχημη θέση των γυναικών;Αλλά και όταν λέμε «δυτικό τρόπο ζωής» τι εννοούμε; Μήπως την άνετη ζωή της άρχουσας τάξης και των υπηρετών της που στηρίζεται πάνω στην εκμετάλλευση και την ανέχεια των πολλών; Ποιες είναι οι κατακτήσεις του δυτικού πολιτισμού; Μήπως οι κοινοβουλευτικές εκλογές, το λεγόμενο κράτος δικαίου, ο πλουραλισμός στην ενημέρωση; Κάποιο επίπεδο στις κοινωνικές παροχές και τον τρόπο διαβίωσης; Ομως όλα αυτά, στο βαθμό που υπάρχουν για όλη την κοινωνία στην καπιταλιστική δύση και δεν έχουν χάσει το περιεχόμενό τους, πρέπει πούμε ότι είναι κατακτήσεις των εργαζομένων και δεν παραχωρήθηκαν από κανέναν. Αλλά ακόμη και αυτή η πραγματικότητα δεν απαλύνει, πολύ περισσότερο δεν καταργεί, την εκμετάλλευση που εντείνεται. Τι άλλο από βαρβαρότητα είναι να πετάς στο δρόμο χωρίς δουλιά εργαζόμενους, για να αυξηθεί η κερδοφορία του κεφαλαίου; Δεν είναι βαρβαρότητα η ενοικίαση ανθρωπίνων υπάρξεων στο παζάρι της πορνείας; Το εμπόριο ανθρωπίνων οργάνων; Η ραγδαία αύξηση των θανάτων από τη μάστιγα των ναρκωτικών; Η παιδική πορνεία; Οταν, λοιπόν, κάποιοι λένε ότι υπερασπίζονται το δυτικό τρόπο ζωής, υπερασπίζονται την προσωπική τους καλοπέραση, μέσα στον καπιταλισμό, σε βάρος της ζωής, της υγείας και μιας στοιχειώδους ανθρώπινης διαβίωσης των λαών τους και των λαών άλλων χωρών.

Είναι αλήθεια ότι, με τα τελευταία γεγονότα, οι κυρίαρχοι του κόσμου θα θελήσουν να στρέψουν τον τροχό της ιστορίας προς τα πίσω. Οι διαδηλώσεις εναντίον του πολέμου στις ΗΠΑ, την Ελλάδα, την Ιταλία και αλλού, είναι ένα αισιόδοξο φωτεινό σημάδι.