Ο Στρατής Κόρακας

Τα λόγια αυτά ειπώθηκαν από τον εισηγητή Elmar Brok κατά την παρουσίαση της Εκθεσής του στην Ολομέλεια του Ευρωκοινοβουλίου, που είχε σαν θέμα την «επιτευχθείσα πρόοδο στην εφαρμογή της Κοινής Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφάλειας».

Στον αντίποδα του πνεύματος της εν λόγω έκθεσης ήταν η παρέμβαση του ευρωβουλευτή του ΚΚΕ Στρατή Κόρακα, ο οποίος είπε τα εξής:

«Οφείλω να αναγνωρίσω ότι ο εισηγητής μας κ. Elmar Brok, Γερμανός χριστιανοδημοκράτης, δε "μασάει τα λόγια" του. Τόσο η πρόταση ψηφίσματος όσο και η αιτιολογική έκθεση διακρίνονται από μιλιταριστικό, επιθετικό κυνισμό σχετικά με το περιεχόμενο της ΚΕΠΠΑ (Κοινή Εξωτερική Πολιτική και Πολιτική Ασφάλειας) και της ΚΕΠΑΑ (Κοινή Ευρωπαϊκή Πολιτική Ασφάλειας και Αμυνας).

Εκτιμάει ότι ιδιαίτερα από τα μέσα του 2001 η κοινή πολιτική βούληση για την επιχειρησιακή δράση έχει παγιωθεί, και αναφέρει ως παραδείγματα της πετυχημένης αυτόνομης παρέμβασης της ΕΕ στη "διαχείριση κρίσεων" τη Μ. Ανατολή και την ΠΓΔΜ. Στη συνέχεια παρατίθεται στην έκθεση ένας μακροσκελής κατάλογος των μέσων και θεσμών που διαθέτει αυτή τη στιγμή η ΕΕ για να επιτελέσει το "θεάρεστο" έργο της "πρόληψης των συγκρούσεων" και της "διαχείρισης των κρίσεων" (που φυσικά θα φροντίσει η ΕΕ να προκαλέσει) σε ολόκληρη την υφήλιο. Δύναμη Ταχείας Αντίδρασης με πρωταρχικό στόχο τη δημιουργία μέχρι το 2001 του ευρωστρατού των 60.000 αρχικά ανδρών, μέτρα για τη γρήγορη εκταμίευση κονδυλίων, μη στρατιωτική - αλλά ένοπλη - διαχείριση κρίσεων (με τη δημιουργία σώματος 5.000 αστυνομικών), (νέο) Κέντρο Επιχειρήσεων και Μονάδα Στρατηγικού Σχεδιασμού και Εγκαιρης Προειδοποίησης (και τα δύο στην υπηρεσία του Solana) κλπ. Η Ρωσία, η Ουκρανία, η Μολδαβία, η Αφρική, η Λατινική Αμερική κ.ά., θεωρούνται, πέρα από τη γειτονιά μας, στρατηγικοί εταίροι. Δηλωμένος στόχος, η επιβολή πολιτικής εξυπηρέτησης των ιμπεριαλιστικών συμφερόντων, αποδοχή από τις χώρες αυτές των κανόνων της καπιταλιστικής αγοράς και φυσικά... σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, έτσι όπως τα εννοεί η ΕΕ. Παραπέρα, στο όνομα της "παγκόσμιας ευθύνης για ειρήνη, σταθερότητα και αειφόρα ανάπτυξη", υπογραμμίζεται η ανάγκη να αναπτύξει η ΕΕ τα στρατηγικά της σχέδια στο Ιράν, την Κίνα, την Κορέα και την Ινδονησία.

Με άλλα λόγια αναδείχνει κυνικά η έκθεση Brok την ιμπεριαλιστική φύση της ΕΕ που όμως, κάνοντας την ανάγκη φιλότιμο, θέλει να προωθήσει τα συμφέροντά της σε αγαστή συνεργασία με τις ΗΠΑ, και αξιοποιώντας τα μέσα του ΝΑΤΟ. Η έκθεση είναι πράγματι σαφέστατη σχετικά με την κατανομή των ρόλων μεταξύ των δύο ιμπεριαλιστικών κέντρων, των ΗΠΑ και της ΕΕ. Θα ενεργούν, ει δυνατόν, μαζί με τις ΗΠΑ, αλλά και χωρίς αυτές, όταν οι ΗΠΑ δεν είναι προς τούτο πρόθυμες ή έτοιμες.

Απόλυτα συμβατή μ' αυτή τη θέση είναι η στάση της απόλυτης στήριξης προς τις ΗΠΑ στο νέο ιμπεριαλιστικό πόλεμο στο Αφγανιστάν, και γενικότερα στο χώρο της Ευρασίας, με αφορμή την καταπολέμηση της διεθνούς τρομοκρατίας, που, ως μάνα εξ ουρανού, έρχεται σήμερα -μετά τη διάλυση της ΕΣΣΔ και του Συμφώνου της Βαρσοβίας- να δώσει το άλλοθι, τον "πολυπόθητο αντίπαλο" στους ιμπεριαλιστές, για να δικαιολογήσουν την ένταση των εξοπλισμών, την περιστολή των δικαιωμάτων των λαών μας, με την πολύμορφη θωράκιση του συστήματός τους, τις πάσης φύσεως επεμβάσεις τους - στρατιωτικές και μη - όπου Γης.

Χαρακτηριστική για την έκθεση είναι η δήλωση του κ. Brok στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου κατά την παρουσίασή της: "Αν θέλουμε να είμαστε πειστικοί και αξιόπιστοι στην εξωτερική μας πολιτική, επιβάλλεται να αποδείχνουμε καθημερινά ότι είμαστε έτοιμοι να επιβάλουμε στρατιωτικά ό,τι δε γίνεται με άλλα μέσα...". Ποιος μπορεί σήμερα να αμφισβητήσει τη μαρξιστική θέση ότι ο πόλεμος είναι στη φύση του καπιταλισμού, κι ακόμη περισσότερο του ιμπεριαλισμού;

Να γιατί, κύριε πρόεδρε, οι λαοί δεν μπορούν να έχουν την πολυτέλεια της επανάπαυσης. Το μέτωπο ειρήνης σε εθνικό, ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο ενάντια στους πολεμοκάπηλους ιμπεριαλιστές, αποτελεί τη μόνη προοπτική επιβίωσης της ανθρωπότητας».