ΝΕΑ ΥΟΡΚΗ-ΙΣΛΑΜΑΜΠΑΝΤ.-

Αποφασισμένος να επαναθέσει στον Αμερικανό Πρόεδρο, κατά τη σημερινή συνάντησή τους, τους κινδύνους που ενυπάρχουν στις αναμενόμενες αντιδράσεις της μουσουλμανικής κοινής γνώμης, σε περίπτωση συνέχισης των επιχειρήσεων στο Αφγανιστάν κατά τη διάρκεια του Ραμαζανιού, εμφανίζεται ο Πακιστανός ηγέτης. Ενώ ο Περβέζ Μουσαράφ βρισκόταν καθ' οδόν προς τη Νέα Υόρκη, πολλές πακιστανικές πόλεις μετατρέπονταν σε πεδίο μάχης ανάμεσα σε εξαγριωμένους ισλαμιστές διαδηλωτές και στις ισχυρότατες αστυνομικές δυνάμεις. Ο απολογισμός, μέχρι χτες βράδυ, ανερχόταν σε 4 νεκρούς, πιθανότατα 16 τραυματίες και άγνωστο αριθμό συλλήψεων.

Παρά τις δηλώσεις Αμερικανών και Βρετανών αξιωματούχων (Τόνι Μπλερ, Ντόναλντ Ράμσφελντ) ότι «αν και συμμερίζονται τις μουσουλμανικές ανησυχίες, οι επιχειρήσεις θα συνεχιστούν μέχρι να στεφθούν με επιτυχία», ο Πακιστανός ηγέτης δήλωνε, αναχωρώντας από το Λονδίνο, ότι θα επαναλάβει την άποψή του στον Αμερικανό Πρόεδρο. Την ίδια στιγμή, όμως, ορισμένες πληροφορίες έφεραν την αμερικανική ηγεσία διατεθειμένη, όχι μόνο να αγνοήσει το αίτημα του Πακιστανού ηγέτη, αλλά και να του ζητήσει να συμμετάσχει ο πακιστανικός στρατός στις επιχειρήσεις στο Αφγανιστάν. Το σκεπτικό είναι ότι η στρατιωτική συμμετοχή του Πακιστάν έχει εξαιρετικά μεγάλη συμβολική σημασία, καθώς θα είναι μια απάντηση προς όσους μιλούν για πόλεμο κατά του Ισλάμ, πολύ μεγαλύτερης σημαντικότητας από τη συμμετοχή της Τουρκίας.

Εξαιρετικά τεταμένη παρέμενε, μέχρι αργά το βράδυ, η κατάσταση στις περισσότερες πακιστανικές πόλεις, όπου λίγες ώρες νωρίτερα μαίνονταν οι συγκρούσεις ανάμεσα στους διαδηλωτές και στους Πακιστανούς στρατιώτες. Σύμφωνα με το υπουργείο Εσωτερικών, 4 διαδηλωτές έχασαν τη ζωή τους, τουλάχιστον 16 άνθρωποι, συμπεριλαμβανομένων και 4 αστυνομικών, τραυματίστηκαν και δεκάδες συνελήφθησαν. Για πολλούς, η απόφαση της πακιστανικής ηγεσίας να ανακηρύξει τη χτεσινή μέρα σε εθνική γιορτή για τη γέννηση του ποιητή Αλάμα Ικμπάρ δεν ήταν παρά μια προσπάθεια να μην καταστεί δυνατή η εκτίμηση της απήχησης της γενικής απεργίας που είχαν προκηρύξει οι ισλαμιστές. Πάντως, σχολεία, αγορές, καταστήματα και επιχειρήσεις δε λειτούργησαν χτες.

Οι σκληρότερες συγκρούσεις σημειώθηκαν κοντά στην πόλη Σχαχντάν Λουντ, 500 χλμ. νοτιοδυτικά του Ισλαμαμπάντ, στην επαρχία του Πουντζάμ, όταν χιλιάδες μέλη της ισλαμιστικής «Τζαμιάτ ε Ουλέμα Ισλάμι» απέκλεισαν την κεντρική λεωφόρο της πόλης και έκαψαν ένα αστυνομικό όχημα. Οταν απομακρύνθηκαν από τους άνδρες των δυνάμεων ασφαλείας, απέκλεισαν με βράχους τις σιδηροδρομικές γραμμές και σταμάτησαν την ταχεία αμαξοστοιχία Λαχώρης-Κουέτα. Μετά από αρκετή ώρα λιθοβολισμού και δακρυγόνων, οι στρατιώτες χρησιμοποίησαν αληθινά πυρά. Οι διαδηλωτές συνέλαβαν ως ομήρους 2 αστυνομικούς, τους οποίους δεν έχει μετά βεβαιότητας αποσαφηνιστεί αν απελευθέρωσαν τελικά ή όχι.

Παρά τα ασφυκτικά μέτρα ασφαλείας, μικρότερης εμβέλειας συγκρούσεις, όπου χρησιμοποιήθηκαν και κλομπ και δακρυγόνα, σημειώθηκαν στο Πεσαβάρ, στο Σίμπι (κοντά στην Κουέτα), όπου απετράπησαν οι αποκλεισμοί δρόμων μετά από περικύκλωση των διαδηλωτών, στο Καράτσι, στην Κουέτα, όπου έγιναν τουλάχιστον 60 συλλήψεις, και στο Ραβαλπίντι, όπου επί ώρες διαδηλωτές και άνδρες ασφαλείας είχαν επιδοθεί σε κλεφτοπόλεμο στα δρομάκια της πόλης. Τις διαδηλώσεις είχε διοργανώσει το Πακιστανο-Αφγανικό Αμυντικό Συμβούλιο, στο οποίο συμμετέχουν 35 ισλαμιστικές οργανώσεις.

Οι εκπρόσωποί τους κατήγγειλαν ότι τα τελευταία 24ωρα έγιναν εκατοντάδες συλλήψεις. Ακόμη, ότι ηγέτες αρκετών οργανώσεων έχουν τεθεί σε κατ' οίκον περιορισμό είτε για προληπτικούς λόγους ασφαλείας είτε γιατί κατηγορήθηκαν για πρόκληση σε στάση κατά της κυβέρνησης. Σήμερα, οι ισλαμιστές ηγέτες ανακοίνωσαν ότι θα συναντηθούν στο Ισλαμαμπάντ για να εγκρίνουν ή όχι απόφαση που θα καλεί τα μέλη τους σε ανυπακοή στις αποφάσεις της πακιστανικής ηγεσίας.

Μετά και την επίσημη δήλωση του Καγκελαρίου Γκέρχαρντ Σρέντερ την Πέμπτη στο Μπούντεσταγκ για την αποστολή και τμημάτων της Μπούντεσβερ στον πόλεμο κατά του Αφγανιστάν, το πολιτικό τοπίο είναι πλέον ξεκάθαρο. Παρά τις αντιρρήσεις ορισμένων βουλευτών της ονομαζόμενης «αριστερής πτέρυγας» του SPD και άλλων τόσων του συγκυβερνητικού κόμματος των Πρασίνων, η Ομοσπονδιακή Βουλή την ερχόμενη εβδομάδα θα εγκρίνει με μεγάλη πλειοψηφία την αποστολή του γερμανικού εκστρατευτικού σώματος. Γιατί πέρα από τη συντριπτική πλειοψηφία των σοσιαλδημοκρατών βουλευτών και την πλειοψηφία των Πρασίνων, η κυβέρνηση έχει εξασφαλίσει εκ των προτέρων την παμψηφία των κομμάτων της αστικής αντιπολίτευσης, δηλαδή της Χριστιανοδημοκρατικής Ενωσης (CDU), της Χριστιανοκοινωνικής Ενωσης (CSU) της Βαυαρίας και του κόμματος των Φιλελευθέρων (FDP).

Αν αφαιρεθεί το Κοινοβουλευτικό Κόμμα του Δημοκρατικού Σοσιαλισμού (ΚΟΔΗΣΟ), που τάσσεται κατά του πολέμου και της συμμετοχής της Μπούντεσβερ σ' αυτό, οι μεμονωμένοι επικριτές του SPD, των Πράσινων και των άλλων τριών κοινοβουλευτικών κομμάτων (CDU, CSK, FDP) δεν είναι κατά του πολέμου, αλλά είτε έχουν ερωτηματικά ως προς το χρόνο και τον ακριβή τόπο της αποστολής των γερμανικών στρατιωτικών τμημάτων, είτε πιστεύουν ότι οι ΗΠΑ βομβαρδίζουν άστοχα το Αφγανιστάν και γι' αυτό «αναμένουν από τον Καγκελάριο να ασκήσει την επιρροή του (στην Ουάσιγκτον) ώστε οι βόμβες να πλήττουν αποκλειστικά στρατιωτικούς στόχους και να αποφεύγονται θύματα στον άμαχο πληθυσμό».

Αλλωστε οι επικριτές Σοσιαλδημοκράτες και Πράσινοι βουλευτές δεν τολμούν να διακηρύξουν ανοιχτά κατά του πολέμου από το φόβο του κλονισμού της κυβερνητικής σταθερότητας και κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας.

Η κατάσταση έξω από τη Βουλή, στη βάση αυτών των κομμάτων, ακόμα και των Πρασίνων είναι διαφορετική. Εκεί διατυπώνονται ανοιχτά γνώμες κατά του πολέμου και της επικίνδυνης επέκτασής του.

Μπροστά σ' αυτή την κατάσταση και την ανησυχία που δημιουργείται σε πλατιά στρώματα της κοινής γνώμης, ο Καγκελάριος και άλλα ηγετικά στελέχη του SPD και των Πρασίνων καταβάλλουν προσπάθειες πειθούς των βουλευτών και των μεμονωμένων αντιφρονούντων κομματικών παραγόντων. Στα πλαίσια αυτά συγκαταλέγεται και η συγκέντρωση 30 συγγραφέων, φιλοσόφων και καλλιτεχνών στην έδρα της Καγκελαρίας (σήμερα, 10 Νοέμβρη) για συζήτηση με τον Καγκελάριο πάνω στο θέμα του πολέμου.