Τι θα σκεφτόσαστε, αν ακούγατε να φωνάζουν το σύνθημα «Το μέλλον μας δεν είναι ο καπιταλισμός, είναι ένας άλλος κόσμος εφικτός»; Προφανώς, όσοι το φωνάζουν, δεν εννοούν το σοσιαλισμό, ως τον «άλλο, εφικτό κόσμο». Αν το εννοούσαν, δε θα υπήρχε η ανάγκη της παραποίησης του γνωστού, από χρόνια τώρα, συνθήματος. Τότε, όμως, τι εννοούν; Κάποιον «τρίτο δρόμο»; Εναν καπιταλισμό με «ανθρώπινο πρόσωπο»; Απλά και μόνο την αντίθεσή τους στο σοσιαλισμό; Ολ' αυτά μαζί; Δε γνωρίζουμε. Ισως, βέβαια, γνωρίζουν οι συμμετέχοντες στο μπλοκ του ΣΥΝ, στην πορεία του Πολυτεχνείου, οι οποίοι και το φώναζαν.
Σε πεντέμισι χιλιάδες άτομα... εκτιμούσε η Αστυνομία τη συμμετοχή στην πορεία του Πολυτεχνείου της Αθήνας, πέντε χιλιάδες έγινε από τις περισσότερες εφημερίδες. Ισως, για να δικαιολογήσουν τις εκτιμήσεις τους, πως επρόκειτο για τη μικρότερη πορεία όλων των εποχών.
Η αλήθεια, βέβαια, ήταν πολύ διαφορετική και πολλαπλάσιοι οι νέοι και οι εργαζόμενοι, που βάδισαν και φέτος στο δρόμο που χάραξε ο Νοέμβρης. Μια πορεία, που διακρίθηκε από τον όγκο, τον παλμό της και το έντονο αντιαμερικανικό και αντιπολεμικό περιεχόμενό της και, όχι, βέβαια, από τον ολίγων δευτερολέπτων πετροπόλεμο των «γνωστών αγνώστων», έξω από την αμερικανική πρεσβεία. Και, όμως, αυτά τα τελευταία, λίγα πλάνα πρόβαλαν και ξαναπρόβαλαν τα τηλεοπτικά κανάλια.
«Πρώτος στόχος είναι η δημιουργία σε όλη τη χώρα των υποκαταστημάτων της Δημόσιας Διοίκησης κατά το πρότυπο λειτουργίας μιας μεγάλης τράπεζας. Ολα τα προϊόντα του κράτους θα χορηγούνται στους πολίτες από τα χίλια υποκαταστήματα της διοίκησης». Αυτά λέει ο υφυπουργός Εσωτερικών Στ. Μπένος, σε συνέντευξή του στην «Απογευματινή». Και δεν το σημειώνουμε, για την ορολογία που χρησιμοποιεί ο υφυπουργός. Ούτε για την υπεραισιοδοξία του. Αλλά για το γεγονός, πως λίγο πιο κάτω, κάνει σαφές, ότι οι πολίτες θα πληρώνουν όποτε θα προσφεύγουν στα όποια υποκαταστήματα της δημόσιας διοίκησης, ακόμη και για την έκδοση ενός πιστοποιητικού.
Οπως καταλαβαίνετε, δεν είναι θέμα ορολογίας μόνο. Το κράτος μεταβάλλεται σε μια τεράστια επιχείρηση. Οι υπηρεσίες του αντιμετωπίζονται ως προϊόντα. Οι συναλλαγές των πολιτών με το κράτος - επιχείρηση θα έχουν αντίτιμο, πέραν των παγίων, δυσβάστακτων και συνεχώς αυξανομένων φορολογικών βαρών. Στο μόνο που δεν αναφέρθηκε ο «βοηθός μάνατζερ» κ. Μπένος είναι τα κέρδη του κράτους - επιχείρησης και πώς θα μοιράζονται...
Και μη σας ξεγελούν οι λέξεις. Οταν η κυβέρνηση μιλάει για «αποδοτικότερη διαχείριση», δεν εννοεί, βέβαια, προς όφελος των ασφαλισμένων. Αν εννοούσε κάτι τέτοιο, μπορούσε να το κάνει αμέσως και πολύ απλά με την ψήφιση ενός νόμου, που θα κατοχύρωνε την πλήρη αυτοδιαχείριση και αυτοδιοίκηση των Ταμείων από τους ασφαλισμένους. Αλλα εννοεί η κυβέρνηση. Και μπορεί να τα ντύσει, βέβαια, με ωραία λόγια περί ανάπτυξης και ανταγωνισμού κλπ, κλπ. Η ουσία, όμως, είναι μία: Θέλουν να θυσιάσουν τα αποθεματικά των Ταμείων στο βωμό της παραπέρα ανάπτυξης των κερδών των ολίγων «εχόντων και κατεχόντων».
Δε χαμπαρίζουν, όμως, οι κυβερνώντες και ακόμα ψάχνουν ποιος θα τους κρατήσει την ομπρέλα: Ο Λαλιώτης μήπως με τα δικά του συστήματα, ή, μήπως, θα στραφούν πουθενά αλλού; Οπως και να 'χει πάντως, δεν τη γλιτώνουν την πλημμύρα.
ΚΑΤΑΝΟΟΥΜΕ ΤΟΥΣ βαμβακοπαραγωγούς, αλλά καλού - κακού έχουμε και τα ΜΑΤ και γενικώς τους κατασταλτικούς μηχανισμούς σε ετοιμότητα! Εξαίρετη... η θέση αυτή του υπουργείου Γεωργίας, σαφέστατη και κρυστάλλινη!
Εντάσσεται μήπως στα πλαίσια των «καθαρών πολιτικών μηνυμάτων», που ζητάει ο Σημίτης από τα στελέχη του;
Εξίσου μεγάλη κατανόηση επιδεικνύει, όμως, και η Νέα Δημοκρατία. Είναι, βέβαια, κι αυτή με τους αγώνες των βαμβακοπαραγωγών και των άλλων αγροτών, αρκεί να μην τους θίξουν την ΕΕ και να μη βγουν στους δρόμους. Μήπως είναι λίγο ...απαιτητική η απαίτηση των «γαλάζιων» να ενταχθούν οι αγρότες στην αντιπολιτευτική τακτική της Νέας Δημοκρατίας;
Εν κατακλείδι, αυτό που πρέπει να ξέρουν οι αγρότες είναι πως «άμα έχεις τέτοιους φίλους, τι τους θέλεις τους εχθρούς»!
Οσο για τα επιχειρήματα των ...μεγάλων διπλωματικών αγώνων του υπουργού Γεωργίας στα συμβούλια των ομολόγων του στις Βρυξέλλες, είναι λίγο δύσκολο να πείσουν, όταν οι υπουργοί Γεωργίας της ΕΕ ήταν αυτοί που ξεκίνησαν αυτήν την πορεία καταστροφής.
Τώρα, για τα περί διαλόγου που ευαγγελίζεται ο Γιώργος Δρυς, δε βλέπουμε κανέναν να τον εμποδίζει να συζητήσει οτιδήποτε θέλει. Με τη διαφορά ότι και οι αγρότες δεν είναι ανόητοι να «θεωρητικολογούν», όταν μεθοδεύονται ταχύτατα μέτρα ενάντιά τους.