«

Χριστός γεννάται Σήμερον». Το έχει ξανακάνει 2.000 φορές. Συν μία σήμερα, 2001. Τι να προσπαθεί άραγε; Δυο χιλιάδες χρόνια διδάσκει αγάπη. Οι πολιτευόμενοι, φιλοπόλεμοι και σωπαίνοντες μπροστά στο έγκλημα, εκπρόσωποί του παρανομούν. Από τις αρχές του 1900 οι κυβερνήσεις των ΗΠΑ έχουν αντίθετη άποψη. Διδάσκουν εκμετάλλευση, βία, δολοφονία, διαφθορά και διχασμό των λαών σε πουλημένους και σε αντιστεκόμενους.

Μ' αυτές τις σκέψεις άρχισε η μέρα μου σήμερα και χάρηκα όχι γιατί έχουν καμιά αξία, αλλά γιατί μπορώ και σκέφτομαι ακόμα. Αλλά επειδή φοβόμουνα ότι μερικές από τις σκέψεις μου είναι ανόητες, είχα αποφασίσει να τις πω στον Αποστόλη και να τις βγάλω από πάνω μου. Ομως ο Αποστόλης πήγε στο χωριό του να κάνει Χριστούγεννα. Με πήρε μάλιστα σήμερα στο τηλέφωνο για να μου ευχηθεί «Χριστός Ανέστη». «Οχι, ρε Αποστόλη, και Χριστός Ανέστη! Χριστούγεννα είναι, δεν είναι Πάσχα». Εγινε κάποια παύση γιατί φαίνεται το σκεφτόταν. Σε λίγο είπε: «Αφηρημένος, το είπα. Το ξέρω. Γαλοπούλα φάγαμε το μεσημέρι». Η κουβέντα με τον Αποστόλη με ξανάριξε στις σκέψεις μου. Αποφάσισα να του γράψω ένα γράμμα και να του το δώσω όταν επιστρέψει από τα θρησκευτικά του έθιμα.

Αγαπητέ Αποστόλη,

Λοιπόν, Αποστόλη, έρχομαι στο θέμα... τρέμοντας. Πιστεύω ότι η συνήθεια - έθιμο εθνικό, θρησκευτικό, περιοχής ή και προσωπική συνήθεια που σε τυραννά, αλλά δεν μπορείς ν' απαλλαγείς απ' αυτήν - είναι εμπόδιο στην πρόοδο, στη δημιουργία και στη σκέψη του ανθρώπου και πιστεύω ότι αυτό το ξέρουν και το ενισχύουν οι ίδιοι άνθρωποι που προσπαθούν να πείσουν τους λαούς ότι το μοναδικό έγκλημα που συντάραξε την ανθρωπότητα από τότε που γεννήθηκε ο Χριστός είναι οι δυόμισι χιλιάδες Αμερικανοί που σκοτώθηκαν στο βομβαρδισμό των πύργων της Νέας Υόρκης. Προσφέρουν στο λαό το έθιμο, που γίνεται συνήθεια,όπως οι μεγάλοι προσφέρουν στα παιδιά ένα γλειφιτζούρι για να τους αποσπάσουν την προσοχή από ακριβότερα πράγματα. Ο Αγιος Βαλεντίνος, που δίνει μια μέρα αποκοίμησης στους ανεγκέφαλους, είναι εισαχθέν προϊόν των ίδιων ανθρώπων που μας φέρανε τη Σένγκεν, το Μάαστριχτ και τον «τρομονόμο». Οι ίδιοι άνθρωποι που βάφτισαν τον εργάτη τρομοκράτη και τους δολοφόνους ανθρωπιστές.

Αποστόλη μου, θα σου έγραφα κι άλλα, όμως θα γυρίσεις γρήγορα. Να σου πω μόνο τούτο ακόμα. Την ώρα που σου έγραφα, χτύπησε το τηλέφωνο και κάποια άγνωστη κυρία με πληροφόρησε ότι γίνεται έρανος για την ανέγερση μιας καινούριας εκκλησίας, στη συνοικία μας. Του είπα ότι θα δώσω λεφτά μόνο αν δοθεί στην εκκλησία το όνομα Αγιος Βαλεντίνος. Οταν άφησα το ακουστικό, αναρωτήθηκα τι θα τρώει του Αγίου Βαλεντίνου η εκκλησιαζόμενη νεολαία. Το σκέφτηκα αυτό γιατί, όπως ξέρεις, ο κάθε Αγιος έχει το φαγητό του. Αρνί το Πάσχα, σκορδαλιά του Ευαγγελισμού, γαλοπούλα τα Χριστούγεννα κτλ., κτλ.