Δεν ξέρει, δε γνωρίζει τίποτα... ο υπουργός Εργασίας για τα δημοσιεύματα που τον φέρουν να έχει καταλήξει στις προτάσεις για την ανατροπή της δημόσιας Κοινωνικής Ασφάλισης. Ο Δ. Ρέππας, σε δήλωσή του χτες, με αφορμή την πρώτη συνεδρίαση του Συμβουλίου των Εμπειρογνωμόνων του υπουργείου του - έχει αρμοδιότητα και στο Ασφαλιστικό - ζήτησε να μην «αποδίδονται στην κυβέρνηση, ούτε προθέσεις, ούτε σχέδια».

Υποστήριξε ότι το υπουργείο θα παρουσιάσει τις προτάσεις του στον «κοινωνικό διάλογο» με τους «κοινωνικούς εταίρους» και, κατά την πάγια τακτική, έκανε λόγο για «σενάρια». Σενάρια όμως που, ως είθισται, εκπορεύονται από πηγές του υπουργείου, σε μια προσπάθεια προετοιμασίας της κοινής γνώμης. Πολύ περισσότερο, που αυτά που γράφονται στον Τύπο, στον ένα ή άλλο βαθμό, περιέχονται σε συνεντεύξεις των ίδιων των κυβερνητικών στελεχών.

Σύμφωνα, λοιπόν, με δημοσίευμα της «Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας», το τελικό σχέδιο του υπουργείου περιλαμβάνει μείωση συντάξεων, αύξηση 1-3 χρόνια στα όρια ηλικίας, κατάργηση της 35ετίας, χτύπημα των βαρέων και ανθυγιεινών και των ασφαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζόμενων μητέρων. Ουσιαστικά πρόκειται για μια παραλλαγή του «πακέτου Γιαννίτση», που ανατρέπει εκ βάθρων το σημερινό σύστημα.

Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι στην ίδια εφημερίδα, χτες, ο υφυπουργός Εργασίας, Ρ. Σπυρόπουλος, υπερασπίστηκε με σθένος τις κυβερνητικές αποφάσεις της περασμένης άνοιξης και υποστήριξε, ότι «από λάθη δικά μας, δεν έγιναν σαφείς οι στόχοι της ασφαλιστικής μεταρρύθμισης εκείνη την περίοδο...»! Δηλαδή, το πρόβλημα δεν ήταν αυτές καθαυτές οι αποφάσεις της κυβέρνησης, αλλά ο τρόπος που αυτές κατανοήθηκαν από τους εργαζόμενους!!!

Πάντως, αυτό που επιβεβαιώνεται απ' όλα τα παραπάνω είναι η απόφαση της κυβέρνησης να προχωρήσει στη μεγάλη ανατροπή, πατώντας πάνω στον «κοινωνικό διάλογο» και στη στήριξη των «κοινωνικών εταίρων».

Τη στήριξη αυτή επανέλαβε χτες και ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ, Χρ. Πολυζωγόπουλος, ο οποίος καλεί την κυβέρνηση να προχωρήσει γρήγορα. Σε δηλώσεις του ο Χρ. Πολυζωγόπουλος ζητάει «να αντιμετωπιστεί το ζήτημα μέσα στο πρώτο εξάμηνο, διότι ήδη έχουμε καθυστερήσει, χάθηκε πάρα πολύς χρόνος το προηγούμενο διάστημα». Αραγε, για λογαριασμό τίνος χάθηκε πολύτιμος χρόνος, μήπως για το κεφάλαιο και τους εκπροσώπους του;

Πράγματι, υπάρχει καθυστέρηση, αλλά είναι άλλου είδους. Υπάρχει καθυστέρηση στην οργάνωση της εργατικής τάξης, στην ανάπτυξη των αγώνων για την αποτροπή της νέας επίθεσης, αγώνων που θα διεκδικούν τη διεύρυνση των ασφαλιστικών δικαιωμάτων. Αλλά η τακτική της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ είναι στην αντίθετη κατεύθυνση. Η «πίεση» αυτή, λοιπόν, με δεδομένο το πλαίσιο της ΓΣΕΕ, που εξαντλεί τα «αιτήματα» στην τριμερή χρηματοδότηση, είναι ακόμα μια αβάντα στην κυβέρνηση, είναι πίεση πάνω στους εργαζόμενους να αποδεχτούν τις λύσεις που ετοιμάζει το μαύρο αντιασφαλιστικό μέτωπο κυβέρνησης-ΣΕΒ-ΝΔ. Είναι πίεση, που στρώνει το χαλί στην κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.

Ακόμη περισσότερο που η «τριμερής χρηματοδότηση», η οποία στα χείλη των στελεχών της πλειοψηφίας έχει καταντήσει πανάκεια, δε συνδέεται με την επιστροφή των κλεμμένων αποθεματικών, την καταβολή όσων χρωστάνε το κράτος και οι εργοδότες στα ασφαλιστικά ταμεία, με τη μείωση των εισφορών των εργαζομένων. Στην ουσία, και αυτή αποτελεί το άλλοθι για να αρχίσει ο «κοινωνικός διάλογος» και να ξεπουληθούν τα δικαιώματα των εργαζομένων.

Ηδη, μάλιστα, η τριμερής χρηματοδότηση έχει αρχίσει να ροκανίζεται. Σε πρόσφατη συνέντευξή της η κοινοτική επίτροπος Α. Διαμαντοπούλου προτείνει η «τριμερής χρηματοδότηση» να ισχύει μόνο για τις κατώτερες συντάξεις και για ορισμένες κατηγορίες εργαζομένων.