145 χρόνια μετά την 8η Μάρτη 1857, οι γυναίκες της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων στη χώρα μας βρίσκονται αντιμέτωπες με οξυμένα προβλήματα, απόρροια της εφαρμογής και γενίκευσης των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, που αγγίζουν όλες τις πλευρές της ζωής τους, αυξάνοντας τη διπλή καταπίεση που υφίστανται, ταξική και κοινωνική.

Τα στοιχεία είναι αμείλικτα. Ενώ ο κοινωνικός πλούτος αυξάνεται, οι ανισότητες διευρύνονται, η φτώχεια μεγαλώνει και η ανεργία και η εξαθλίωση βάζουν στο περιθώριο εκατομμύρια εργαζόμενους και εργαζόμενες, σε όλο τον κόσμο.

Στη χώρα μας η ανεργία των γυναικών θερίζει, φτάνοντας σε ποσοστό 61,4% των ανέργων. Χιλιάδες γυναίκες, μετανάστριες και μη, δουλεύουν χωρίς ασφάλιση, χωρίς ωράριο, χωρίς δικαιώματα. Στο σύνολο των απασχολούμενων με μερική απασχόληση, οι γυναίκες είναι το 62,8%.

Η μητρότητα, και γενικότερα η λαϊκή οικογένεια, όχι μόνο δεν προστατεύεται, αλλά αντίθετα μπαίνει στο στόχαστρο των πολλαπλών επιδιώξεων των δυνάμεων του κεφαλαίου και μέσω της ανατροπής του κοινωνικο-ασφαλιστικού συστήματος.

Το δημογραφικό πρόβλημα βγαίνει στην επικαιρότητα κάθε φορά που ετοιμάζεται επίθεση στα δικαιώματα και στις κατακτήσεις των εργαζομένων, και ιδιαίτερα των γυναικών, που αφορούν την Κοινωνική Ασφάλιση, τη συνταξιοδότηση και τις εργασιακές σχέσεις.

Ο εθελοντισμός και η φιλανθρωπία ανάγονται σε επίσημη κοινωνική πολιτική του κράτους, υποκαθιστώντας την υποχρέωσή του για κοινωνικές παροχές.

Ο καπιταλισμός τις οδηγεί να αναπαράγουν ό,τι πιο συντηρητικό και να το διαιωνίζουν μέσω των παιδιών τους.

Η δήθεν εξίσωση δικαιωμάτων, μέσα από την κατάργηση των όποιων θεσμικών ρυθμίσεων κατακτήθηκαν υπέρ των γυναικών, καλλιεργεί αυταπάτες και στρώνει το έδαφος για τη μεγαλύτερη επίθεση σε όλες τις κατακτήσεις των λαϊκών στρωμάτων.

Οι κομμουνιστές και οι κομμουνίστριες πιστεύουν ότι ο δρόμος για κατάργηση της ανισοτιμίας των γυναικών ανοίγεται με την κατάργηση της εκμεταλλευτικής καπιταλιστικής κοινωνίας και μόνον, γιατί η ισοτιμία διαμορφώνεται από τις οικονομικές και κοινωνικές δομές της κοινωνίας.

Η ισοτιμία για τα δύο φύλα μπορεί να επιτευχθεί μέσα από μια κοινωνία που καταργεί την ταξική ανισότητα και τις όποιες άλλες φυλετικές, θρησκευτικές, πολιτιστικές διακρίσεις.

Αυτό δε σημαίνει ότι το εργατικό και το γυναικείο κίνημα, τα κινήματα της αγροτιάς και των ΕΒΕ, δεν έχουν δυνατότητα σήμερα να αποσπάσουν ορισμένες κατακτήσεις, ώστε αυτές να γίνουν σημείο εκκίνησης για βαθιές αλλαγές στην πορεία. Αυτός ο αγώνας θα έχει περισσότερες ή λιγότερες νίκες, μόνο στο βαθμό που εντάσσεται στην πάλη για βαθιές αλλαγές στο πολιτικό επίπεδο, στο επίπεδο της διακυβέρνησης, της εξουσίας.

• Να γραφτούν και να δραστηριοποιηθούν στις ταξικές συνδικαλιστικές οργανώσεις της εργατικής τάξης, της μικρομεσαίας αγροτιάς, στο αντιπολεμικό κίνημα, στο αγωνιστικό γυναικείο κίνημα και γενικότερα στο λαϊκό κίνημα, για να αποκρουστούν οι καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις μέσα από τη συσπείρωση και την ανάπτυξη της ταξικής πάλης.
• Να αντισταθούν στην ιμπεριαλιστική βαρβαρότητα υπερασπιζόμενες τα δημοκρατικά δικαιώματα και απαιτώντας να επιστρέψουν όλα τα στρατευμένα παιδιά μας, που βρίσκονται εκτός συνόρων.
• Να διεκδικήσουν, μαζί με όλη την εργατική τάξη και τους εργαζόμενους, πλήρη απασχόληση με 35ωρο-5ήμερο-7ωρο και αύξηση μισθών και συντάξεων.
• Να διεκδικήσουν μείωση ορίων συνταξιοδότησης και δημόσια, καθολική και υποχρεωτική Κοινωνική Ασφάλιση, για όλους και όλες. Η πρόληψη, η αντιμετώπιση επαγγελματικών ασθενειών, η προστασία της μητρότητας και της υγείας όλων των γυναικών στην αναπαραγωγική ηλικία, η παρακολούθηση και φροντίδα της εγκύου και των παιδιών απαιτούν κατάργηση κάθε επιχειρηματικής δραστηριότητας σ' αυτούς τους τομείς και δημιουργία ενός και μόνου δημόσιου και δωρεάν συστήματος Υγείας.
• Υπάρχουν οι προϋποθέσεις να διεκδικηθούν και να ικανοποιηθούν οι αυξημένες ανάγκες της εργατικής λαϊκής οικογένειας, που απορρέουν από την αντικειμενική πρόοδο της κοινωνίας και την εξέλιξη της τεχνολογίας.

Μάρτης 2002

Η ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ

ΚΑΠΙΡΗΣ

Το ΚΚΕ από την πρώτη στιγμή της ίδρυσής του προβάλλει και αγωνίζεται στην πρώτη γραμμή για τα προβλήματα των γυναικών από την εργατική τάξη και τ' άλλα λαϊκά στρώματα, δείχνοντας το δρόμο της οριστικής λύσης τους.

Αιτήματα όπως η πλήρης αστική, πολιτική, οικονομική και κοινωνική εξίσωση των γυναικών με τους άνδρες, κατάργηση όλων των νόμων που περιορίζουν τα δικαιώματα της γυναίκας και του νόθου παιδιού, απαγόρευση της νυχτερινής εργασίας για τις γυναίκες, και το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι, ήταν μερικά από τα πιο πρωτοποριακά αιτήματα που διατύπωσε στο Πρόγραμμά του το Κόμμα μας στο ιδρυτικό του Συνέδριο στα 1918.

Σήμερα οι γυναίκες της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων στη χώρα μας είναι τα μεγαλύτερα θύματα της ιμπεριαλιστικής επιθετικότητας, της ανεργίας, των ευέλικτων μορφών εργασίας, της μερικής απασχόλησης, της εμπορευματοποίησης της Υγείας και της Πρόνοιας.

Η οριστική λύση των προβλημάτων των γυναικών από τα καταπιεσμένα λαϊκά στρώματα, αλλά και της φυλετικής ανισοτιμίας θα δοθεί με την κατάργηση της ταξικής εκμετάλλευσης, Γι' αυτό και η δική τους πάλη πρέπει να κατευθύνεται στην προοπτική του κοινωνικοπολιτικού μετώπου πάλης για τη λαϊκή εξουσία.

«Γιορτή» με θλιβερά νούμερα και στατιστικές είναι η σημερινή Παγκόσμια Μέρα της Γυναίκας. Οι γυναίκες - λένε τα στοιχεία - αντιπροσωπεύουν το μεγαλύτερο ποσοστό των ανθρώπων που ζουν στα όρια της ανέχειας, αμείβονται με χαμηλότερους μισθούς απ' τους άνδρες για τις ίδιες εργασίες, αγγίζουν τα 900 εκατομμύρια των αναλφαβήτων, είναι τα πρώτα θύματα σε πολέμους και συρράξεις, ενώ κάθε χρόνο τουλάχιστον 2.000.000 κορίτσια υπόκεινται σε ακρωτηριασμό των γεννητικών τους οργάνων! Γι' αυτό και φέτος, όλες οι ανακοινώσεις φορέων, εργατικών σωματείων, συλλόγων κλπ. μιλούν για μόνο διεκδίκηση και αγώνα.

Η Ομοσπονδία Γυναικών Ελλάδας (ΟΓΕ) τιμά τη σημερινή μέρα μ' ένα ειδικό αφιέρωμα αλληλεγγύης στον αγωνιζόμενο παλαιστινιακό λαό, στις δοκιμαζόμενες Παλαιστίνιες γυναίκες. Στο ξενοδοχείο «Τιτάνια», στις 5.30 σήμερα το απόγευμα, θα μιλήσουν μια Παλαιστίνια απ' τα Κατεχόμενα και μια Ισραηλινή.

Το Σωματείο Συνταξιούχων ΙΚΑ και Επικουρικών Ταμείων Νίκαιας-Κορυδαλλού «Ο Προμηθέας» καλεί τις γυναίκες να δυναμώσουν τις γραμμές του συνδικαλιστικού κινήματος, τους φορείς των συλλόγων γυναικών, του κινήματος ειρήνης, γιατί «τίποτα δεν μπορεί να γίνει χωρίς τη δική σας συμμετοχή και ενεργό διεκδίκηση».

Η Πανελλήνια Ομοσπονδία Εργαζομένων Δημόσιων Νοσοκομείων (ΠΟΕΔΗΝ) σε ανακοίνωσή της τονίζει ότι η ανεργία και η φτώχεια χτυπούν κατά κύριο λόγο τις γυναίκες, ενώ η ΟΣΝΙΕ καλεί τις εργαζόμενες να στείλουν μηνύματα ανυπακοής και δράσης σ' αυτούς που θέλουν τη γυναίκα σήμερα «είδος κλωνοποιημένου ζωντανού προς εκμετάλλευση».

«Πάρτε στα χέρια σας τη μεγάλη υπόθεση της ζωής». Αυτό το κάλεσμα θα απευθύνουν πλατιά σήμερα στις γυναίκες της Θεσσαλονίκης, μέσα από εξόρμηση που θα πραγματοποιήσουν, οι γυναίκες συνδικαλίστριες του Εργατικού Κέντρου Θεσσαλονίκης. Θα τις καλέσουν να δραστηριοποιηθούν και να παλέψουν μέσα από το συνδικαλιστικό κίνημα της πόλης ως ζωντανό κομμάτι της εργατικής τάξης. Εξάλλου η Γραμματεία Γυναικών του ΕΚΘ, σε συνεργασία με την ΟΓΕ, την ΕΓΕ και το Σύλλογο Γυναικών Επιστημόνων, οργανώνει εκδήλωση για την Κοινωνική Ασφάλιση την επόμενη Τετάρτη 13 του Μάρτη. Θα γίνει στις 6.30 μ.μ. στη μεγάλη αίθουσα του ΕΚΘ.

Κανονικά, με τα όσα ειπώθηκαν χτες το μεσημέρι στο Ζάππειο, οι γυναίκες πρόσφυγες που φτάνουν εξαθλιωμένες στη χώρα μας, αναζητώντας το όνειρο μιας καλύτερης ζωής, θα πρέπει πλέον να αισθάνονται ότι όντως βρήκαν εδώ τη... γη της Επαγγελίας! Διότι, σύμφωνα με την «οπτική» των αρμοδίων, αλλά και με το μνημόνιο συνεργασίας που υπέγραψαν χτες η Γενική Γραμματεία Ισότητας (ΓΓΙ) και η Υπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες (ΥΑ), τα δικαιώματα των γυναικών προσφύγων και των ανήλικων κοριτσιών προστατεύονται ήδη στη χώρα μας(!) και στο μέλλον θα προστατευτούν ακόμη περισσότερο...

Τα ερωτήματα που προέκυψαν χτες κατά τη διάρκεια της υπογραφής του μνημονίου ήταν πάρα πολλά, αλλά οι απαντήσεις, δυστυχώς, πρέπει να θεωρούνται δεδομένες. Ποια η σκοπιμότητα αυτού του μνημονίου, όταν για το μέγα ζήτημα του πολιτικού ασύλου δεν υπήρξε από πουθενά καμιά διαβεβαίωση; Πώς θα διαφυλαχτούν τα δικαιώματα των γυναικών προσφύγων με την υπάρχουσα ανάλγητη πολιτική των διώξεων και των απελάσεων; Και τελικά ποιον προσπάθησαν χτες να κοροϊδέψουν, υποστηρίζοντας πως η χώρα μας «εφαρμόζει τη Συνθήκη της Γενεύης και η εφαρμογή της έχει σώσει ζωές», ότι στην Ελλάδα υπάρχουν οργανωμένοι χώροι υποδοχής προσφύγων και ότι ειδικά στις έγκυες γυναίκες προσφέρεται πάντα άσυλο και ιατρική περίθαλψη; Γιατί μέχρι σήμερα, μόνο για γυναίκες πρόσφυγες να ξεγεννούν μέσα στα λιμεναρχεία της χώρας ξέραμε...