Απεργιακός άνεμος φυσάει και στο πρώτο λιμάνι της χώρας! Σύσσωμες οι ταξικές συνδικαλιστικές δυνάμεις του Πειραιά έχουν ριχτεί στη μάχη για την προετοιμασία της 24ωρης απεργίας στις 3 Απρίλη, μεταφέροντας τη φλόγα του αγώνα σε κάθε χώρο που ζουν και εργάζονται οι εργάτες και οι υπάλληλοι του Πειραιά. Η απήχηση του αγωνιστικού καλέσματος έγινε ορατή προχτές το απόγευμα με τη μαζική συμμετοχή εκπροσώπων από δεκάδες σωματεία του Πειραιά στη σύσκεψη, που διοργάνωσε η Συντονιστική Επιτροπή Σωματείων Πειραιά στην αίθουσα συνελεύσεων του ΕΚ Πειραιά. Οπως ανακοινώθηκε στη σύσκεψη, αποφάσεις για συμμετοχή στην απεργία έχουν πάρει μέχρι τώρα οι διοικήσεις των σωματείων της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης, τα Συνδικάτα Οικοδόμων και Κλωστοϋφαντουργίας - Ιματισμού - Δέρματος, το Σωματείο Εργαζομένων στη Σαπουνοποιία - Ελαιουργία, το Σωματείο Συντηρητών Εγκαταστάσεων Βιομηχανίας, τα Σωματεία των εργαζομένων στους Δήμους Κορυδαλλού και Κερατσινίου, ενώ αναμένονται αποφάσεις από τους εργαζόμενους στους Δήμους Περάματος και Νίκαιας. Επίσης προς απόφαση για απεργία προσανατολίζονται και ναυτεργατικά σωματεία, όπως ΠΕΜΕΝ, ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ και σωματεία ναυτεργατών στα πλοία των πορθμειακών γραμμών, αλλά και η ΕΛΜΕ Πειραιά.

Πλήρως αποθρασυμένοι από τη στάση της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ, τόσο στο μεγάλο θέμα της κοινωνικής ασφάλισης, όσο και στην Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, εμφανίστηκαν οι εκπρόσωποι του ΣΕΒ και των άλλων εργοδοτικών οργανώσεων κατά την τέταρτη διαπραγματευτική συνάντηση για την υπογραφή της ΕΓΣΣΕ για το 2002.

Οι βιομήχανοι, ούτε λίγο ούτε πολύ, στη συνάντηση με τη ΓΣΕΕ απαίτησαν με προκλητικό τρόπο την αύξηση της «ευελιξίας της αγοράς εργασίας» κατά δυο ώρες τη βδομάδα, δηλαδή ακόμα περισσότεροι εργαζόμενοι απασχολήσιμοι και ασφαλίσιμοι, με ενίσχυση του διευθυντικού δικαιώματος που στην πράξη σημαίνει ένταση της εργοδοτικής αυθαιρεσίας. Ταυτόχρονα, απαίτησαν την κατάργηση του άρθρου 4 του Νόμου 2874/2000 που ορίζει το ποσό αμοιβής των υπερωριών ώστε οι υπερωρίες να αμείβονται με ημερομίσθιο. Στο οικονομικό σκέλος ζητούν υπογραφή διετούς συλλογικής σύμβασης εργασίας με αύξηση 4,1% για το 2002 σε δυο δόσεις (περίπου 290 δραχμές αύξηση στο κατώτερο μεροκάματο). Και για το 2003 προτείνουν 3,4% σε μια δόση. Η αντιπρόταση της ΓΣΕΕ αφορούσε διαφορά μόνο 0,1%. Αλλά κάτω από την κατακραυγή για τη συμφωνία της στο ασφαλιστικό, τα προσχήματα αυτή τη φορά κρατήθηκαν...

Σχολιάζοντας την εξέλιξη ο Γιώργος Μαυρίκος σημείωσε: «Καλούμε την εργατική τάξη να καταδικάσει αποφασιστικά τη στάση των βιομηχάνων. Τα κέρδη τους είναι πολύ μεγάλα, οι ανάγκες των εργατικών οικογενειών επίσης πολύ μεγάλες. Οι εργαζόμενοι επιβάλλεται ακόμη να αντιληφθούν ότι για την κατάσταση αυτή πρώτες ευθύνες έχει ο κυβερνητικός και εργοδοτικός συνδικαλισμός. Το ΠΑΜΕ θα εντείνει την πάλη του για τη βελτίωση του βιοτικού επιπέδου των εργαζομένων, έτσι που να ανταποκρίνεται στις σύγχρονες ανάγκες των λαϊκών στρωμάτων. Η απεργία στις 3 Απρίλη θα αποτελέσει μια πρώτη αγωνιστική απάντηση του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος στο κεφάλαιο, στην κυβέρνηση και στην πλειοψηφία της ΓΣΕΕ».

Προκλητικότατος χτες το βράδυ ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ, μιλώντας σε δημοσιογράφους είπε:

«Με τη σημερινή απόφαση της Κυβερνητικής Επιτροπής επιβεβαιώθηκε η πρόταση για αλλαγές στο σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης του υπουργού Εργασίας Δ. Ρέππα. Κινούνται σε σωστή κατεύθυνση».

Για το φιάσκο της χρηματοδότησης ισχυρίστηκε ότι «η χρηματοδότηση άνοιξε σήμερα, δεν έκλεισε» κι αμέσως μετά εκτίμησε ότι τα 430 δισ. που αναγκαστικά πρέπει να δώσει η κυβέρνηση το 2003 είναι «υποστήριξη σε κατεύθυνση αντιμετώπισης των προβλημάτων του ΙΚΑ». Οταν ακόμα κι αυτά τα φιλοκυβερνητικά κείμενα της ΓΣΕΕ μιλούν για ανάγκη -κατ' ελάχιστο- χρηματοδότησης 800 δισ. Ως προς το πώς θα αντιμετωπίσει τα κυβερνητικά μέτρα παρέπεμψε στη μέρα που θα γίνει γνωστό και το νομοσχέδιο. Δηλαδή, όταν η σφαγή θα έχει ήδη γίνει.