Να απορρίψουν συνολικά τα αντιασφαλιστικά μέτρα της κυβέρνησης και να προκηρυχτεί 24ωρη πανελλαδική πανεργατική απεργία το τελευταίο δεκαήμερο του Μάη κάλεσε τα μέλη του Γενικού Συμβουλίου της ΓΣΕΕ, ο επικεφαλής της ΔΑΣ Γ. Μαυρίκος. Κυβέρνηση και εργοδοσία, υπογράμμισε ο ομιλητής, δεν είναι ανίκητοι. Το συνδικαλιστικό κίνημα πρέπει να δυναμώσει την αντίστασή του, να κλιμακώσει την πάλη του και μέσα στον Ιούνη, αξιοποιώντας όλες τις μορφές πάλης και σε συντονισμό με τους δημόσιους υπαλλήλους, τους μικρομεσαίους και τη φτωχή αγροτιά, να σταθεί εμπόδιο στην ανατροπή της κοινωνικής ασφάλισης.

Η κυβέρνηση, σημείωσε ο συνδικαλιστής, με τη στήριξη της ΝΔ του ΣΕΒ και των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης με μεθοδικό τρόπο και επιδιώκοντας το λιγότερο δυνατό πολιτικό κόστος, επιδιώκει μέσα στον Ιούνη να νομοθετήσει τα αντιασφαλιστικά μέτρα. Αυτά τα μέτρα δεν είναι αποσπασματικά, αλλά ένα ενιαίο σύνολο δεμένο με τις καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις, που εντείνουν το βαθμό εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης, ικανοποιούν τις απαιτήσεις του μεγάλου κεφαλαίου και της Ευρωπαϊκής Ενωσης και οδηγούν στην απαλλαγή του κράτους από τις δαπάνες για την Κοινωνική Ασφάλιση. Ετσι διαμορφώνουν ένα υποβαθμισμένο σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης με περικοπή των συντάξεων και των ΒΑΕ, με αύξηση των ορίων ηλικίας και που φορτώνει τα βάρη της σύνταξης, της υγείας και της πρόνοιας στις πλάτες των εργαζομένων.

Εμείς, συνέχισε ο Γ. Μαυρίκος, κρίνουμε τα μέτρα με άλλα κριτήρια. Δεν μπαίνουμε στο δίλημμα αν το 70% στο ποσοστό αναπλήρωσης της σύνταξης είναι καλύτερο από το 60% του νόμου Σιούφα. Αλλωστε υπάρχει και το 80%. Κριτήριό μας είναι οι ανάγκες της εργατικής λαϊκής οικογένειας. Οτι σήμερα η κατώτερη σύνταξη πρέπει να είναι στις 240.000 δραχμές. Δεν αποτελεί βάση συζήτησης αν είναι καλύτερες οι 129.000 δραχμές σύνταξη ή οι 150.000 δραχμές. Καταλαβαίνουμε βέβαια ότι όσοι έχουν εικόνισμα την παραγωγικότητα, την ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων αυτά τα θεωρούν μαξιμαλιστικά. Εμείς αυτά τα εικονίσματα τα ποδοπατάμε. Αλλά ακόμα και με τα δικά σας μέτρα. Εσείς δε λέγατε 35 χρόνια χωρίς όριο ηλικίας; Τώρα λέτε στα 37 χρόνια η σύνταξη χωρίς όρια ηλικίας.

Τελικά, αναρωτήθηκε ο ομιλητής, η τρομακτική πρόοδος της επιστήμης και της τεχνικής, που μπαίνουν στην παραγωγική διαδικασία, θα μεταφράζεται μόνο σε κέρδη για τα μονοπώλια; Είναι πρόοδος αυτό; Οχι! Είναι οπισθοδρόμηση!

Να γιατί -συνέχισε ο Γ. Μαυρίκος- δεν κάνουμε σημαία και το ζήτημα της τριμερούς χρηματοδότησης. Αλλωστε, τριμερής χρηματοδότηση μετά το 1993 υπήρχε στα χαρτιά, αλλά ποτέ δεν εφαρμόστηκε. Γι' αυτό λέμε ότι το συνδικαλιστικό κίνημα θα πρέπει να παλέψει ώστε να πληρώσουν το κράτος και οι εργοδότες. Να πληρώσουν από τα κέρδη τους. Γιατί τα κέρδη είναι το ζήτημα. Αυτά δε θέλουν οι εργοδότες ν' αγγίξουμε.

Αποστομωτική ήταν η απάντηση του Γ. Μαυρίκου και στο γιατί η ΔΑΣ απορρίπτει τον «κοινωνικό διάλογο». Η ριζική μας αντίθεση -σημείωσε- βρίσκεται στο γεγονός ότι από τις άλλες δυνάμεις ο «κοινωνικός διάλογος» προβάλλεται σαν το κεντρικό εργαλείο αντιμετώπισης των προβλημάτων. Σαν το φάρμακο «διά πάσα νόσον»... Ομως η πείρα του συνδικαλιστικού κινήματος, η ίδια η Ιστορία, διδάσκει ότι οι κοινωνικές συγκρούσεις σπρώχνουν μπροστά τις κοινωνίες. Η γραμμή του «κοινωνικού διαλόγου», του κοινωνικού εταιρισμού, είναι μια μεγάλη πληγή του συνδικαλιστικού κινήματος. Γιατί αυτές οι δυνάμεις πάνε στο διάλογο για να δουν τι θα χάσουν και όχι τι θα πάρουν οι εργαζόμενοι. Αλλά μήπως πέρυσι αυτοί οι μεγαλειώδεις αγώνες και τα αποτελέσματα που είχαν, έγιναν με «κοινωνικό διάλογο»;

Οι απεργίες στις 3 και 18 Απρίλη, η κινητοποίηση των δημοσίων υπαλλήλων -υπογράμμισε ο επικεφαλής της ΔΑΣ- είχαν θετικά αποτελέσματα. Αποκάλυψαν σε μεγάλο κομμάτι των εργαζομένων την ουσία των αντεργατικών μέτρων. Ειδικά στην απεργία στις 3 Απρίλη έγινε ένα ποιοτικό βήμα, όταν όλοι οι άλλοι επέλεξαν να μείνουν έξω από την κινητοποίηση. Σήμερα με την πλούσια αυτή εμπειρία μπορούμε να δώσουμε τη μάχη από καλύτερες θέσεις. Προχωράμε για την Πρωτομαγιά και για την τελική αναμέτρηση!