Τι ακριβώς συνέβη την Πρωτομαγιά; Ποιοι έκαναν απεργία, ποιοι ήταν απεργοσπάστες, ποιοι συγκεντρώθηκαν, πού και γιατί; Απλά ερωτήματα για παιδιά που σπουδάζουν ακόμα στις σχολές δημοσιογραφίας. Κι όμως, διαβάζοντας τις χτεσινές εφημερίδες δεν μπορέσαμε να βρούμε τις απαντήσεις. Οχι πως δεν είχαν στείλει δημοσιογράφους για την κάλυψη, ούτε πως δεν είχαν στη διάθεσή τους όλα τα στοιχεία. Απλά για μία ακόμα φορά άλλο συμβαίνει κι άλλο αποφασίζουν τα αστικά μέσα ενημέρωσης, ότι πρέπει να γράψουν για να είναι επιτυχής και μόνιμη η επιχείρηση διαρκούς χειραγώγησης, κύρια των εργαζομένων. Πολύ περισσότερο, όταν σημαντικά τμήματα εργαζομένων σηκώνουν κεφάλι και η δράση τους γίνεται παράδειγμα για τους υπόλοιπους.

Διαβάζοντας, λοιπόν, τις καθημερινές εφημερίδες και τον τρόπο που κάλυψαν την απεργία της Πρωτομαγιάς, δεν μπορεί να μη «δει» κάποιος τη συνείδηση που προσπαθούν να διαμορφώσουν στον αναγνώστη. Τα κύρια συμπεράσματα από το ξεφύλλισμα, δείχνουν ως κύριο θέμα της Πρωτομαγιάς τις «ξεχωριστές συγκεντρώσεις». Ως κύρια αιτία, εμφανίζεται με τον ένα ή άλλο τρόπο, το ΠΑΜΕ, που σπεύδουν να εξηγήσουν ότι σημαίνει «ΚΚΕ». Στο απυρόβλητο, βέβαια, η στάση των ξεπουλημένων συνδικαλιστικών ηγεσιών. Ακόμα και οι εφημερίδες, που προσπαθούν να κρατήσουν ίσες αποστάσεις για να μη «θίξουν» κανένα, στην ουσία υποβαθμίζουν τη συμμετοχή των εργαζομένων στη συγκέντρωση του ΠΑΜΕ και την επιλογή τους να πάνε εκεί. Αξιοσημείωτο είναι και πώς παρουσιάζεται ένας ασφαλίτης με όπλο, που πιάστηκε μέσα στη διαδήλωση. Ως μωλωπισμένο και δαρμένο θύμα από άγνωστους διαδηλωτές. Μέσα σ' όλα δεν ξεχνάνε το κυκλοφοριακό, καθημερινό πρόβλημα των Αθηναίων, που εμφανίζεται μόνο ως αίτιο κάθε πορείας και ταλαιπωρίας των πολιτών.

Αγνοούν συνειδητά και δεν ενημερώνουν τον αναγνώστη, για τις 54 συγκεντρώσεις σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας, την εξόφθαλμη πλέον όλο και μεγαλύτερη συσπείρωση σωματείων γύρω από το ΠΑΜΕ. «Ξεχνούν» ότι η «πρώτη» συγκέντρωση, η «θεσμική», στο άγαλμα του Βενιζέλου, ίσα - ίσα μάζεψε ορισμένα από τα μέλη των διοικήσεων που ελέγχει η ΠΑΣΚΕ και όχι μόνο, στην Αθήνα. Αλλά ακόμα κι όσες εφημερίδες παρουσιάζουν υποτονικές και τις δύο συγκεντρώσεις προσπαθώντας να μειώσουν τον αριθμό των διαδηλωτών, προκύπτει το ερώτημα, δεν τους λέει τίποτα το γεγονός ότι οι εργαζόμενοι δεν πήγαν στις «θεσμικές» συγκεντρώσεις, ότι οι ξεπουλημένες ηγεσίες δεν μπορούν πια να μαζέψουν τον κόσμο τους; Τους λέει, βέβαια, και γι' αυτό επιλέγουν να μειώσουν συνολικά τον αριθμό των διαδηλωτών για να μπορούν στη συνέχεια, όπως «Τα Νέα» χτες, να «κλαίνε» για τη χαμένη τιμή της εργατικής τάξης, που στα μάτια τους είναι απλά ασυνδικάλιστη και διασπασμένη...

Ο «Αδέσμευτος Τύπος» ανακάλυψε κοινούς αγώνες αλλά διαφορετικές πορείες, ενώ ως «μικροεπεισόδιο» εμφανίστηκε ο ένοπλος ασφαλίτης, στην πορεία. Οι δύο συγκεντρώσεις εμφανίζονται ως δημιούργημα του κυκλοφοριακού προβλήματος. Καμιά διαφορά δε σημειώθηκε στις δύο συγκεντρώσεις! «Τα Νέα» σε μικρό ρεπορτάζ, ανακαλύπτουν τις ξεχωριστές συγκεντρώσεις, τη μικρή συμμετοχή τους και διαπιστώνουν ότι αυτό συμβαίνει σε μια «χρονική περίοδο που οι εργαζόμενοι απομακρύνονται από τα συνδικάτα και κρατούν αποστάσεις από το συνδικαλισμό». Ποια είναι όμως η αιτία που απομακρύνονται, όσοι απομακρύνονται; Τους είναι δύσκολο να διαπιστώσουν πως υπάρχει και συσπείρωση στα ταξικά σωματεία; Και σ' αυτό το ρεπορτάζ δε λείπει το «κυκλοφοριακό έμφραγμα»! Ο ασφαλίτης δεν καταγράφεται καν στην έγκυρη εφημερίδα του συγκροτήματος Λαμπράκη. Η «Καθημερινή» καταγράφει την οργανωτική επάρκεια των στελεχών του ΚΚΕ για να εξηγήσει τη συμμετοχή των διαδηλωτών στη συγκέντρωση. Οσο για τους πολλούς που απέργησαν, κατά την εφημερίδα, είχαν στόχο την πρόωρη πασχαλινή τους έξοδο.

Η εφημερίδα «Βραδυνή», είδε σαν χωριστή κάποια πορεία «του ΚΚΕ και του ΔΗΚΚΙ»! Τρεις λαλούν και δυο χορεύουν δηλαδή. Ενώ ο ένοπλος ασφαλίτης παρουσιάζεται ως «το θύμα», και εξηγεί ότι οι διαδηλωτές του ΠΑΜΕ «θεώρησαν ότι παρακολουθεί τη συγκέντρωση και την πορεία τους»! Επίσης η εφημερίδα ανακαλύπτει και στην Κρήτη τις ξεχωριστές συγκεντρώσεις, τη μία από το Εργατικό Κέντρο και την άλλη από το ΚΚΕ(!) χωρίς να έχει πληροφορηθεί ειδικά για το Ηράκλειο ότι μόνο 50 άτομα μαζεύτηκαν στη συγκέντρωση του Εργατικού Κέντρου και παρά την πλαστογράφηση που είχαν κάνει στην προκήρυξη της Ομοσπονδίας Οικοδόμων, εμφανίζοντάς τη να καλεί στη συγκέντρωσή τους! Ακόμα και τα τοπικά ραδιόφωνα μίλησαν για «συγκεντρώσεις χωρίς... συγκεντρωμένους» και την απουσία ακόμα και διοικητικών μελών των Εργατικών Κέντρων. Ασφαλώς κανείς τους δεν είδε καν τους εκατοντάδες διαδηλωτές που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα του ΠΑΜΕ και στις τέσσερις πόλεις του νησιού.

Η «Απογευματινή» πέρα από τη μικρή συμμετοχή των εργαζομένων και στις δύο πορείες και το μεγάλο μποτιλιάρισμα, ανακαλύπτει το γενικό γραμματέα της Κεντρικής Ενωσης Εργαζομένων Βενεζουέλας (καλεσμένο του ΠΑΜΕ) να μιλάει στη συγκέντρωση του ΕΚΑ! Επίσης καταγράφει τον ένοπλο ασφαλίτη στην πορεία, ως «θύμα» διαδηλωτών του ΠΑΜΕ που του έδωσαν μπουνιές και τον έκαναν «κλοτσοσκούφι»! Και ο «Ελεύθερος Τύπος» κινείται στο ίδιο μήκος κύματος σημειώνοντας δύο χαρακτηριστικά στην απεργία: τη χαμηλή συμμετοχή των εργαζομένων, λόγω της μεταφοράς της αργίας και το επεισόδιο με τον ασφαλίτη. Επίσης κάνει λόγο για χαμηλά επίπεδα συμμετοχής στην απεργία σε όλη την Ελλάδα. Μια από τα ίδια και το «Εθνος», με τη σημείωση ότι το Σύνταγμα προτίμησαν οι συνδικαλιστές του ΚΚΕ!

Το «Βήμα» επισημαίνει, πέρα από τις ξεχωριστές συγκεντρώσεις, την αδυναμία των συνδικάτων να οργανώσουν μαζική κινητοποίηση ως ένα αποτέλεσμα της περιορισμένης μαζικότητας. Και εδώ το ΚΚΕ «πάει» Σύνταγμα. Ενώ η «βόλτα» του ένοπλου ασφαλίτη στην πορεία μάλλον παρουσιάζεται ως... φυσικό φαινόμενο.

Η «Ελευθεροτυπία» μέσα από μια λεπτή ανάλυση και επιχειρηματολογία, κρατάει ίσες αποστάσεις και για «τακτοποίηση» στέλνει για λουλουδάκια τον κόσμο, ενώ εμφανίζει πιο σημαντική από ό,τι ήταν τη συγκέντρωση του ΕΚΑ και της ΑΔΕΔΥ! Ομολογεί, βεβαίως, ότι μεγαλύτερη ήταν η συγκέντρωση στο Σύνταγμα.

Τέλος η «Αυγή», με τη φωτογραφία στο εξώφυλλο της εφημερίδας και στην 3η σελίδα, δίνει μια «εικονική» πραγματικότητα της συγκέντρωσης του ΕΚΑ, κατορθώνει με «πλάτη» ένα πανό τροτσκιστικής ομάδας και δέντρα αριστερά - δεξιά να υπονοήσει ότι υπάρχουν κι άλλοι, άρα είναι μαζική! Στο κείμενο όμως τη θεωρεί απλώς μαχητική και του ΠΑΜΕ (πάντα με τη σημείωση «ΔΗΚΚΙ - ΚΚΕ») μαζική. Για τη Θεσσαλονίκη, δεν ξεχνά να σημειώσει την ευθύνη του ΠΑΜΕ (ΚΚΕ, γράφει δίπλα), για τις ξεχωριστές συγκεντρώσεις. Ενώ μάλιστα σημειώνει ως θεσμική την απεργιακή συγκέντρωση του ΕΚΘ για να μπορέσει αργότερα ν' αναφέρει τη «διασπαστική» τακτική των συνδικαλιστών του ΚΚΕ απέναντι στη θεσμική συγκέντρωση. «Ξεχνά» η εφημερίδα την ανοιχτά απεργοσπαστική στάση αυτών ακριβώς των «θεσμικών» συνδικαλιστικών ηγεσιών και την υπογραφή τους κάτω από συμβάσεις και συμφωνίες που στέλνουν στα Τάρταρα εκατομμύρια εργαζόμενους και συνταξιούχους.

Οι περισσότερες εφημερίδες, τέλος, δεν πληροφορούν και ξεχνούν συνειδητά το κυριότερο, να υπενθυμίσουν ότι παρά την προσπάθεια της κυβέρνησης, για να υπονομεύσει την απεργία, με τη μεταφορά της αργίας μετά το Πάσχα και την προσπάθεια ακόμα και βιομηχάνων να κλείσουν τα εργοστάσια και να δώσουν υποχρεωτικές άδειες, η μαζικότητα, η μαχητικότητα και ο ενθουσιασμός των συγκεντρωμένων, σε δύσκολους καιρούς, ήταν φανερός. Το γεγονός ότι οι εργαζόμενοι σε όλη της Ελλάδα επιβράβευσαν με τη συμμετοχή τους στις συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ και επέλεξαν αυτούς που αγωνίζονται και παλεύουν για τη διασφάλιση των δικαιωμάτων τους και την κατάκτηση και άλλων, που να ανταποκρίνονται στις σύγχρονες ανάγκες, ενοχλεί. Πόσο μάλλον που η ανάλυση του τι συνέβη για την Πρωτομαγιά, οδηγεί αναγκαστικά και σε άλλα ακόμα σοβαρότερα και εξαιρετικά επικίνδυνα για το σύστημα συμπεράσματα...