Το σχολείο είναι μια αυστηρά ελεγχόμενη κατάσταση για το τι θα μάθει ο κάθε μαθητής. Στο «παράλληλο σχολείο», παρά το γεγονός ότι και εδώ ελέγχεται τι ιδέες θα κυκλοφορήσουν στην κοινωνία, (το σύστημα προστατεύεται), τι μουσική θα ακούμε, τι ιστορία θα μαθαίνουμε και ποια στάση ζωής θα κρατάμε απέναντι στα προβλήματά μας, κάποια πράγματα τους ξεφεύγουν διαφορετικά δε θα γίνονταν και οι επαναστάσεις.
Αυτοί που μιλάνε για παιδαγωγική πρέπει να πάρουν θέση σχετικά με τα τηλεοπτικά σκουπίδια και με κάθε είδος σκουπιδιού που κυκλοφορεί και ρυπαίνει ιδιαίτερα τη νεανική και παιδική συνείδηση. Η παιδαγωγική δεν είναι γενική και αφηρημένη, αλλά σε κάθε θέμα πρέπει να τοποθετείται πολύ συγκεκριμένα. Το συγκεκριμένο ερώτημα είναι αν πρέπει να επιτρέπονται τέτοιες εκπομπές, ανμ στο όνομα της δημοκρατίας και της ελευθερίας της αγοράς, πρέπει να αφεθούν ελεύθερες.
Αυτό μάς λένε ότι ενισχύει τη δημοκρατία. Στην προέκτασή του το θέμα σημαίνει πολύ απλά ότι τα ναρκωτικά πρέπει να είναι ελεύθερα, γιατί είναι αντιδημοκρατικό να τα απαγορεύεις.
Η παιδαγωγική, λοιπόν, τι λέει; Οτι αφήνουμε τα παιδιά, στο όνομα της δημοκρατίας, να διαμορφώσουν μόνα τους συνείδηση ή παρεμβαίνει αποφασιστικά, για να προστατέψει την ευαίσθητη παιδική ψυχή;
Το σχολείο δεν είναι χώρος παροχής ελεγχόμενης γνώσης και παιδαγωγικής;
Μήπως στο όνομα της δημοκρατίας πρέπει να το καταργήσουμε και αυτό και να αφήσουμε τα μεγάλα αφεντικά να ασκήσουν παιδαγωγική μέσω τηλεόρασης;
Φυσικά, οι ευθύνες βαρύνουν πρώτα από όλους αυτούς που έχουν την πολιτική ευθύνη, δηλαδή την κυβέρνηση. Το υπουργείο Παιδείας δε θα έπρεπε να πάρει θέση; Το υπουργείο Πολιτισμού δε θα έπρεπε να πάρει θέση; Ποιος είναι, τελικά, ο ρόλος τους; Η κενή ρητορεία περί παιδαγωγικής και πολιτισμού;
Δεν επηρεάζει, κ. υπουργέ της Παιδείας, η εν λόγω εκπομπή τη διαδικασία της μάθησης σε ένα παιδί, όταν το σχολείο επιμένει ότι «τα αγαθά κόποις κτώνται», ενώ ο μπιγκ μπραδερισμός μάς διδάσκει ότι, αν καταφέρεις να «ρίξεις» όλους τους άλλους, αν χάσεις την αξιοπρέπειά σου, μέσα σε λίγους μήνες οι δρόμοι είναι ανοιχτοί; Δεν απαξιώνεται η παιδαγωγική εντός της σχολικής διαδικασίας, όταν στο σχολείο διδάσκουμε την κοινωνική αλληλεγγύη και οι εν λόγω εκπομπές διδάσκουν τη μεθοδευμένη ίντριγκα για το πώς θα τη «φέρουμε» στον άλλον; Δεν έχουν, λοιπόν, αξία τα ιδανικά, ο μόχθος, οι θυσίες της οικογένειας, αλλά τα νέα ήθη.
Εχετε υποχρέωση, κ. υπουργέ του Πολιτισμού, να παρέμβετε ως κυβέρνηση στο τι δείχνουν τα κανάλια, παρά να μιλάτε γενικώς για πολιτιστικές παρεμβάσεις. Να σταματήσετε το βομβαρδισμό των συνειδήσεων από τη βία της τηλεόρασης, από τα σκουπίδια γενικώς.
Δε θα χτίζαμε μια πιο υγιή κοινωνία, κ. πρωθυπουργέ, αν η κυβέρνηση είχε το σθένος να πει «όχι» σε τέτοιου είδους υποκουλτούρα;
Πίσω από τις εκπομπές υπάρχουν οι ιδιοκτήτες των καναλιών. Οι ιδιοκτήτες των καναλιών δεν είναι τυχαίοι άνθρωποι, αλλά το κεφάλαιο προσωποποιημένο.
Η στόχευσή τους είναι το κέρδος, ο ανταγωνισμός της τηλεθέασης, αλλά και ο έλεγχος των ιδεών της νέας γενιάς. Διπλό το κέρδος. Και άμεσο, με την άνοδο της τηλεθέασης και μακροπρόθεσμο με επένδυση σε «αξίες» που ποτέ δε θα τους αμφισβητήσουν την κυριαρχία, αφού η λογική του εύκολου πλουτισμού είναι η λογική του συστήματος.
Οσοι είχαν αυταπάτες για σοβαρά κανάλια και μη θα πρέπει να αναθεωρήσουν την άποψή τους, γιατί αποδεικνύεται, για μια ακόμη φορά, ότι ο καπιταλισμός υπακούει στους νόμους του δικού του κέρδους και στη μόνη ηθική, αυτήν που τον βοηθάει να παραμείνει στην εξουσία. Ετσι σιγά σιγά όλα τα κανάλια προσπαθούν να κάνουν μπιγκ μπράδερ ή κάτι παρόμοιο, για να κερδίσουν, αγνοώντας τι ζημιά επιφέρουν στη νεανική συνείδηση.
Οσοι είχαν, επίσης, αυταπάτες για ορισμένα πολιτικά κόμματα ότι είναι φορείς δημοκρατικών ιδεών πολιτισμού κλπ. πρέπει πάραυτα να αναθεωρήσουν τις απόψεις τους, γιατί όλα τα κόμματα που συμμετέχουν στο Ραδιοτηλεοπτικό Συμβούλιο ψήφισαν να συνεχίσει να προβάλλεται το «Μπ.Μπρ.» και το «BAR», εκτός από το ΚΚΕ που είχε ξεκάθαρη θέση από την αρχή έως το τέλος. Απέδειξαν ότι η ελεύθερη αγορά, δηλαδή ο καπιταλισμός και μάλιστα ο άγριος, προηγείται έναντι όλων των άλλων αξιών και ότι όλα τα άλλα ακολουθούν.
Γίνεται, πλέον, φανερό ότι η κοινωνία βρίσκεται αντιμέτωπη με την ελεύθερη αγορά, τον άγριο κανιβαλικό καπιταλισμό, βρίσκεται αντιμέτωπη με τα πολιτικά κόμματα, τα οποία, στο όνομα της «δημοκρατίας» τους, δεν αντιστέκονται, αλλά τον βοηθάνε, με τις θέσεις που παίρνουν. Βρίσκεται αντιμέτωπη με μια κρίση που θα βαθαίνει συνεχώς και ο πολιτισμός θα αντικαθίσταται από τον πολιτισμό του κέρδους του κεφαλαίου.
Απέναντι σε όλους αυτούς, χρειάζεται η κοινωνία, ο λαός να οικοδομεί καθημερινά το μέτωπο για λαϊκή Παιδεία, το μέτωπο για το λαϊκό Πολιτισμό και, με αγώνες και όχι με προσμονές τηλεοπτικών παραθύρων, να απαντήσει οριστικά και αμετάκλητα.