ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σάββατο 1 Ιούνη 2002
Σελ. /56
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΥΠΟΘΕΣΗ ΟΤΣΑΛΑΝ
Πρόταση για να παραπεμφθούν σε δίκη

Βαρύτατες κατηγορίες για συνολικά δεκατρία άτομα

Συνολικά δεκατρία άτομα κινδυνεύουν να παραπεμφθούν σε δίκη με βαρύτατες κατηγορίες και με αφορμή το φιάσκο της κυβέρνησης στην υπόθεση Αμπντουλάχ Οτσαλάν, που έχει ως συνέπεια να φυγαδεύσουν τον Κούρδο ηγέτη στο Ναϊρόμπι της Κένυας και από εκεί να παραδοθεί στις μυστικές υπηρεσίες της Τουρκίας.

Στο Ποινικό Τμήμα του Αρείου Πάγου συζητήθηκε χτες η αίτηση αναίρεσης 2613/01 του Συμβουλίου Εφετών Αθηνών, με το οποίο παραπέμπονται να δικαστούν στο Μεικτό Ορκωτό Δικαστήριο Αθηνών 13 άτομα, το οποία κατηγορούνται για την παράνομη είσοδο στη χώρα μας του Α. Οτσαλάν στις 28 Γενάρη 1999.

Μεταξύ των 13 κατηγορούμενων είναι ο αντιπλοίαρχος εν αποστρατεία Αντ. Ναξάκης, ο οποίος φέρεται να σχεδίασε την είσοδο του Κούρδου ηγέτη, η συγγραφέας Β. Δαμιανάκου και η κόρη της ζωγράφος Ελ. Βασιλοπούλου που τον φιλοξένησαν για μια νύχτα, οι υπάλληλοι της αεροπορικής εταιρείας και του αεροδρομίου, οι υπεύθυνοι ασφαλείας της ΕΛΑΣ, καθώς και οι δύο συντρόφισσες του Οτσαλάν, αλλά και ο ίδιος ο Κούρδος ηγέτης.

Οι κατηγορίες αφορούν τα αδικήματα της άμεσης συνέργειας στην προσβολή της διεθνούς ειρήνης της χώρας, έκθεση του ελληνικού κράτους σε κίνδυνο εχθροπραξιών, παράνομη είσοδο αλλοδαπών, παράνομη μεταφορά με αεροπλάνο, έκδοση ψευδούς βεβαίωσης κλπ. Τα περισσότερα από αυτά τα αδικήματα είναι σε βαθμό κακουργήματος.

Στη χθεσινή συζήτηση στον Αρειο Πάγο της αίτησης αναίρεσης ο αντεισαγγελέας του Ανώτατου Ακυρωτικού Δικαστηρίου Α. Βασιλόπουλος υποστήριξε ότι το παραπεμπτικό βούλευμα έχει την απαιτούμενη ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία. Μάλιστα, ο εισαγγελικός λειτουργός στην εισήγησή του ανέφερε ότι οι κατηγορούμενοι γνώριζαν τη θέση της ελληνικής κυβέρνησης να μη δεχτεί στο ελληνικό έδαφος τον Οτσαλάν και να μην του παράσχει πολιτικό άσυλο. Επίσης, υποστήριξε ότι γνώριζαν και τη θέση της Τουρκίας, η οποία είχε δηλώσει πως η είσοδος και η παροχή ασύλου στον Οτσαλάν θα θεωρηθεί «casus belli». Σε περίπτωση που γίνει αποδεκτή η εισαγγελική πρόταση, οι κατηγορούμενοι θα οδηγηθούν στο εδώλιο.

Ο Κ. Σημίτης στην Κίνα

Αναχωρεί σήμερα για επίσημη επίσκεψη στην Κίνα ο πρωθυπουργός, έπειτα από δυο αναβολές του ταξιδιού το 2001 και το 1999. Το ταξίδι θα διαρκέσει μια βδομάδα και τον Κ.Σημίτη συνοδεύει μεγάλος αριθμός επιχειρηματιών. Σύμφωνα με το πρόγραμμα της επίσκεψης, τη Δευτέρα θα υπάρξει συνάντηση με τον Πρόεδρο της Κίνας Jiang Zemin καθώς και συνάντηση και συνομιλίες με τον Πρωθυπουργό της Κίνας Zhu Rongji. Επίσης, θα υπάρξουν συνομιλίες και υπογραφή συμφωνιών, μεταξύ των αντιπροσωπειών Ελλάδας - Κίνας. Οπως ανακοίνωσε χτες ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, στις συναντήσεις του Κ.Σημίτη, τόσο με τον Πρόεδρο, όσο και με τον Πρωθυπουργό της Κίνας, θα συζητηθούν και θέματα που έχουν να κάνουν «με την ανάληψη της ελληνικής Προεδρίας, το πρώτο εξάμηνο του 2003, όσο και θέματα που αφορούν τους Ολυμπιακούς Αγώνες και γενικότερα θέματα διεθνούς ενδιαφέροντος, όπως και θέματα προώθησης της οικονομικής και πολιτιστικής συνεργασίας μεταξύ της Ελλάδας και της Λ. Δ. της Κίνας».

Οι σοσιαλδημοκρατικοί μύθοι

Η αστική μας κοινωνία αρέσκεται στη δημιουργία διαφόρων μύθων. Μύθων, έξω από τα σύνορα της χώρας μας, οι οποίοι όμως καθόλου άδολοι δεν είναι, αλλά η καλλιέργεια εξυπηρετεί διάφορες τρέχουσες πολιτικές και ιδεολογικές σκοπιμότητες.

Ενας τέτοιος μύθος ήταν τη δεκαετία του 70 ο Σουηδικός «σοσιαλισμός». Την εποχή εκείνη βλέπετε ο σοσιαλισμός, η σοσιαλιστική ιδεολογία, είχε μεγάλη αίγλη στους εργαζόμενους των καπιταλιστικών χωρών και η διασπορά συγκεχυμένων ιδεών για το τι είναι και δεν είναι σοσιαλισμός, αποσκοπούσε φυσικά στην υπονόμευσή του. Ετσι ο «σοσιαλισμός» της Σουηδίας, δεν ήταν βέβαια ίδιος με το σοσιαλισμό της Σοβιετικής Ενωσης καθώς στη σκανδιναβική χώρα υπήρχε ατομική καπιταλιστική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής, ένα ανεπτυγμένο δίχτυ κοινωνικής προστασίας και φυσικά πολιτικές ελευθερίες που δεν υπήρξαν στη Σοβιετική Ενωση... Αυτός ήταν ο Σουηδικός «σοσιαλισμός». Εκ των υστέρων βέβαια αποδείχτηκε ότι η προσφορά υψηλού επιπέδου κοινωνικών υπηρεσιών, δε γινόταν χωρίς ανταλλάγματα. Η ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία δημιούργησε το λεγόμενο «κράτος πρόνοιας» σαν αντίδοτο στα επαναστατικά ζιζάνια που είχαν εισχωρήσει στο εργατικό κίνημα. Η απομάκρυνση και εξουδετέρωση όλων των παραγόντων, που δυνητικά μπορούσαν να δημιουργήσουν συνθήκες επαναστατικής κατάστασης σε πολλές χώρες της Δυτικής Ευρώπης, αμέσως μετά το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, ώθησε τις κυρίαρχες τάξεις της Ευρώπης και το πολιτικό της σύστημα, στις σοβαρότατες υποχωρήσεις απέναντι στο εργατικό κίνημα. Και η πιο ολοκληρωμένη μορφή του εγχειρήματος αυτού ήταν βέβαια ο Σουηδικός «σοσιαλισμός». Μόνο που μετά την είσοδο της Σουηδίας στην Ευρωπαϊκή Ενωση, αλλά και οι ανάγκες προσαρμογής της σουηδικής αστικής τάξης στα νέα οικονομικά δεδομένα, οδήγησαν στη σταδιακή αφαίρεση των υψηλών κοινωνικών παροχών, τον ένα πυλώνα του «σοσιαλισμού» τύπου Σουηδίας και απέμεινε ο άλλος πυλώνας, αυτός της ατομικής καπιταλιστικής ιδιοκτησίας. Για να αποδειχθεί ότι ο σουηδικός «σοσιαλισμός» ήταν σκέτος καπιταλισμός. Σήμερα που η εποχή έχει αλλάξει, κανείς δε μιλά για το μύθο αυτό. Δε χρειάζεται άλλωστε. Τη δουλιά του την έκανε και με το παραπάνω.

Τη δεκαετία του 90 αναπτύχθηκε ο άλλος μύθος, αυτός της ελευθερίας που απολαμβάνουν οι Ολλανδοί. Ο ελληνικός Τύπος κατακλύστηκε από άρθρα, τα οποία συνήθως έφεραν υπογραφές οπαδών του νεοφιλελευθερισμού, αλλά και πολλών στελεχών του ΣΥΝ όπου εκθείαζαν τις ελευθερίες που απολάμβαναν οι Ολλανδοί πολίτες. Και η μεγαλύτερη βέβαια ελευθερία, ήταν η ελεύθερη διακίνηση της «φούντας». Το ολλανδικό πείραμα» μάλιστα, που αφορούσε το διαχωρισμό των λεγόμενων «σκληρών» από τα «μαλακά» ναρκωτικά, αποτελούσε το πρότυπο και των εδώ υποστηρικτών του διαχωρισμού των ναρκωτικών σε σκληρά και μαλακά. Επιχείρησαν μάλιστα και επιχειρούν, να παρουσιάσουν όσους αντιτίθενται στις επικίνδυνες αυτές ναρκω - θεωρίες, σαν καθυστερημένους, οπισθοδρομικούς και οπαδούς της... κρατικής καταστολής.

Αυτά ήθελαν να δουν και αυτά αναδείκνυαν, με πρότυπο αναφοράς πάντα την Ολλανδία, οι οπαδοί των... ατομικών ελευθεριών. Στην προκειμένη περίπτωση αξίζει βέβαια να θυμηθούμε την προτροπή του Γ.Παπανδρέου, του νεότερου, να καλλιεργούμε σε γλάστρες λίγο χασισάκι για... προσωπική χρήση. Οτι στην Ολλανδία, όπως και στις άλλες χώρες της Ε.Ε αποδομούνταν το δίχτυ κοινωνικής προστασίας, ότι στη χώρα αυτή η μερική αποσχόληση έκανε θραύση, αγγίζοντας ποσοστά της τάξης του 35% του εργατικού πληθυσμού, αυτά ούτε που τους απασχολούσαν. Υπήρξαν τόσο κοντόφθαλμοι, ώστε να μη μπορούν να διακρίνουν, ότι πίσω από τη φαινομενική ηρεμία, υπήρχε μια κοινωνία που κυριολεκτικά έβραζε. Το μόνο που τους ενδιαφέρει, ήταν να προπαγανδίζουν ότι στην Ολλανδία η φούντα πωλούνταν ελεύθερα και οι πιο... προχωρημένοι - αυτό βέβαια κάπως στα μουλωχτά - ότι η ελληνική «φούντα» κατείχε περίοπτη θέση στη χώρα της τουλίπας.

Οποτε ήρθαν τα αποτελέσματα των εκλογών στις 16/5 και ισοπέδωσαν το μύθο για τις... ελευθερίες στην Ολλανδία. Το ακροδεξιό κόμμα του Φόρτθιν κατέλαβε τη δεύτερη θέση, πίσω από το χριστιανοδημοκρατικό, αφήνοντας τρίτους και καταϊδρωμένους του σοσιαλδημοκράτες που κυβερνούσαν μέχρι σήμερα.

Τελικά οι κάθε μορφής σοσιαλδημοκράτες στην Ευρωπαϊκή Ενωση, κατάφεραν να νεκραναστήσουν το βρικόλακα της ακροδεξιάς. Γι' αυτό και μόνο το λόγο τους αξίζει δημόσιος έπαινος. Ας ελπίσουμε ότι οι εργαζόμενοι στην Ελλάδα και την υπόλοιπη Ευρώπη, μετά τις εμπειρίες αυτές θα κατανοήσουν ότι η δημοκρατική Ευρώπη των λαών, που δημιουργείται με τα υλικά των συνθηκών του Μάαστριχτ και του Αμστερνταμ, είναι μια απάτη σε βάρος τους, ότι είναι ακριβώς ο ιδανικός χώρος επώασης των αυγών του φιδιού. Και σαν δεύτερο και πιο γενικό συμπέρασμα, ότι η διατήρηση των καπιταλιστικών σχέσεων παραγωγής, αποτελεί τη μήτρα μέσα στην οποία γονιμοποιούνται όλα τα άνθη του κακού. Αντιανθρώπινες αντιδραστικές θεωρίες όπως ο νεοφιλελευθερισμός, ο φασισμός, ο ρατσισμός και ο σιωνισμός. Από εκεί ξεπετάχθηκαν οι δολοφόνοι του παλαιστινιακού λαού, αυτοί που βομβάρδισαν επί 78 ημέρες τη Γιουγκοσλαβία, αυτοί που δολοφονούσαν αθώους πολίτες, γυναίκες και παιδιά στο Αφγανιστάν. Το ιστορικό ξεπέρασμα του καπιταλισμού προβάλλει σήμερα σαν το αναγκαίος όρος, ώστε να ξεφύγει η ανθρωπότητα από τη σύγχρονη βαρβαρότητα που βιώνουμε τις ζοφερές αυτές ημέρες.


Θανάσης ΚΑΝΙΑΡΗΣ

ΕΣΡ
Χωρίς έλεγχο νομιμότητας

Χωρίς έλεγχο νομιμότητας από το υπουργείο Τύπου θα λειτουργήσει το νέο Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης (ΕΣΡ). Αυτό δήλωσε ο υπουργός Τύπου και ΜΜΕ Χρήστος Πρωτόπαπας χθες κατά τη διάρκεια της ενημέρωσης των πολιτικών συντακτών, για τον διορισμό του νέου ΕΣΡ ομόφωνα από τη διάσκεψη των Προέδρων της Βουλής. Τα μέλη του νέου ΕΣΡ είχαν κληθεί και συναντήθηκαν χθες με τον πρόεδρο της Βουλής Απόστολο Κακλαμάνη. Οπως τόνισε ο υπουργός Τύπου όταν σταλεί το σχετικό έγγραφο από τη Βουλή στο υπουργείο Τύπου, το υπουργείο θα προχωρήσει και στην έκδοση των σχετικών διοικητικών πράξεων για το διορισμό του νέου ΕΣΡ.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ